🔗💜🔗💜🔗💜🔗💜🔗 ♡﷽♡ #تاریک‌خانہ🗝 ✍بہ قلمِ #شین_الف🍃 #فانوس_187 چیزی به نیمه شب نمانده بود که یحیی سر رسید... موشِ آب کشیده... یک ساعتی میشد که باران شلاق وار میبارید و برگ درختان باغ را تر کرده بود... یحیی همانطور که از گفتنی های این مدت حرف میزد با حوصله اورکتش را روی تک میخ روی دیوار درست بالای سر تنها چراغ نفتی اتاق آویخت... بعد چهارزانو مقابل عمادی که هیچ فکرش در این اتاق و پیش او نبود نشست و دستی به پایش زد: _کجایی باز؟! عماد لب باز کرد و بی حوصله گفت: گفتم... _چی؟ +همه چی رو بهش گفتم... یعنی خانوما از قول من گفتن... _خب خب... چی گفت؟ پوزخندی زد: _گفت باید از اینجا بره! دیگه نمیخوام ببینمش... پوزخند عصبی یحیی صدادار بود: _همینو میخواستی؟! حالا خیالت راحت شد دیگه؟ تمومه دیگه نه؟! عماد نگاه عاقل اندر سفیهی به صورت خیس و منتظر یحیی و امید واهی اش انداخت و لب زد: _باید خودم باهاش حرف بزنم! +چی کار کنی؟ دلت کتک میخواد؟! _برای چی؟ میخوام مثل بچه آدم درخواستمو بگم... اون واسه ش سوء تفاهم شده خیال میکنه این کارا رو واسه بهتر شدن روحیه اش میکنیم! +حالا هر چی... میبینی که نمیخواد! _از کجا معلوم... به این زودی که معلوم نمیشه! با همین دل و جرئت میخوای بری خواستگاری؟ من اونقدر جیگر دارم که ده تا چک بخورم ولی بفهمم نظر واقعیش چیه! _اونی که تو داری جیگر شیر نیس داداش! مغز خره! با پا ضربه ی نسبتا محکمی به ساق پایش زد که البته از تحمل او خارج نبود: _بسه انقد چونه نچرخون! برو بگیر یه گوشه بخواب صبح باهات کار دارم! قبل از اینکه یحیی فرصت کند جوابی بدهد یا حتی واکنشی نشان بدهد صدای دویدن با عجله ی کسی جیر جیر چوب پله ها را به صدا درآورد و بعد صدای حسنا در حال دویدن پیچید: _وایسا ببینم کجا داری میری!! مروه با عجله گالش هایش را پا گرفت و توی حیاط دوید: _نه گم میشم نه غرق.. یه امشبو دنبالم نیا حسنا راحتم بذار حالم خوب نیس!! عماد زودتر از یحیی به خود آمد و از جا جست: _الان وقتشه! 🎙تمامۍحقوق رمان محفوظ و حق انتشار مجازے آن منحصرا بہ کانال ن.والقلم واگذار شده است...👇 http://eitaa.com/joinchat/3450667030Ca49fc47ed7 🚫 #کپۍتحت_هرشرایطۍحرام‌وموجب‌پیگردقانونۍ🚫 🔗💜🔗💜🔗💜🔗💜🔗