🔴 اثبات نقش یهود در شهادت امام حسین علیه‌السلام
1⃣ در یکی از زیارت مطلقهٔ امام حسین (ع) با سند معتبر چنین می‌خوانیم:
🔸 و اَشْهَدُ اَنَّ الَّذینَ سَفَکُوا دَمَکَ، وَ اسْتَحَلُّوا حُرْمَتَکَ، مَلْعُونُونَ مُعَذَّبُونَ عَلى لِسانِ داوُدَ وَ عیسَى بْنِ مَرْیَمَ، ذلِکَ بِما عَصَوْا وَ کانُوا یَعْتَدُونَ. (کامل الزیارات، باب ٧٩، صفحه ٢٠٨، حدیث ۶)
🔹 و گواهى می‌دهم که حقّاً آنان که خونت را ریختند و حرمت تو را از بین بردند ملعونند و معذّب هستند بر زبان داوود و عیسى بن مریم و این بخاطر آن گناهى است که کردند و مردمى تجاوزکار بودند.
2⃣ اکنون سؤال اینجاست که چه کسانی توسط حضرت داوود و عیسی بن مریم (ع) #لعنت شده‌اند؟
پاسخ این سؤال نه به کنایه، بلکه صراحتاً در آیهٔ ٧٨ سورهٔ مائده آمده است:
🔸 لعِنَ الَّذِینَ کفَرُوا مِنْ بَنِی إِسْرَائِیلَ عَلَى لِسَانِ دَاوُودَ وَ عِیسَى ابْنِ مَرْیمَ ذَلِک بِمَا عَصَوْا وَ کانُواْ یعْتَدُونَ.
کافران از #بنی‌اسرائیل به زبان داود و عیسی بن مریم لعنت شدند، لعنت شدنشان بدین‌سبب بود که [از فرمان‌های خدا و پیامبران] سرپیچی کردند، و همواره [از حدود الهی] تجاوز داشتند.
✡️ بنی‌اسرائیل و درخواست بت از موسی!
1⃣ #بنی‌اسرائیل به امر خدا به‌طرف شامات حرکت کردند. در بین راه به جایی رسیدند که عده‌ای در آنجا مشغول بت‌پرستی بودند. ظاهراً جای خوش آب و هوا و خوش منظره‌ای بود، و مشغول اعمالی همچون رقص و آواز و… بودند. [مراسم بت‌پرستی در گذشته همراه کارهایی از این قبیل بوده و قرآن هم به این نکته اشاره دارد]
2⃣ بنی‌اسرائیل از مراسم خوششان آمد و نزد حضرت موسی آمدند و گفتند: ما یک چنین خدایی می‌خواهیم؛ خدایی که همین کارها را برایش انجام بدهیم، او را ببینیم، بر او دست بکشیم، این مراسم زیبا را داشته باشیم و... یک چنین خدایانی برای ما درست کن!
3⃣ اینها همان کسانی هستند که چند روزی است از آن ذلّت نجات پیدا کرده‌اند. عامل نجات‌شان هم همین شخصِ جناب موسی است و در حال بُردن آنها به جایی است که استقلال پیدا کنند و به عزّت بیشتری برسند. یک مربّی الهی برای این‌که چنین مردمی را نجات دهد، باید چه‌کار کند؟
4⃣ بعد از این همه سختی، زحمت، معجزه و کرامت، تازه حرف‌شان این است که برای ما بت درست کن که بپرستیم!! اگر در همین گفت‌وگوهایی که در این آیات ذکر شده دقت کنیم، نکته‌های مدیریتی، جامعه‌شناختی، مردم‌شناختی و روان‌شناختی بسیاری به‌دست می‌آید که می‌توانیم در زندگی از آنها استفاده کنیم.
🕎 راحت‌طلبی بنی‌اسرائیل
1️⃣ #بنی‌اسرائیل از مصر خارج شدند و از صحرای سینا عبور کردند و به اراضی شام رسیدند. دستور رسید که وارد این سرزمین شوید. این همان زمینی است که خداوند مقدّر فرموده که شما در آن زندگی کنید.
2️⃣ ساکنان آن سرزمین مشرکانی فاسد بودند. خداوند می‌خواست آنها را تنبیه و هدایت کند. بت‌پرستانی که از لحاظ بدنی قوی و از لحاظ رفتار اجتماعی بسیار زورگو بودند. اما بنی‌اسرائیل گفتند: ما هرگز اینجا نمی‌رویم؛ اگر خدا مقدّر کرده ما اینجا برویم، اول اینها را بیرون کند!
3️⃣ این سخن بیانگر یکی از ویژگی‌های بنی‌اسرائیل است. بنی‌اسرائیل عموماً مردمی #راحت‌طلب بودند و حوصلهٔ درگیری، صرف انرژی و زحمت را نداشتند. گفتند: اگر می‌خواهید ما به اینجا برویم، باید اینها را بیرون کنید، آن‌وقت ما می‌رویم.
4⃣ علیرغم نصایح بسیار، بنی‌اسرائیل زیر بار نرفتند و حتی تعبیر بسیار زشتی به کار بردند که نشان‌دهندهٔ شدت ضعف معرفت آنها است که حتی در عبارت هم رعایت ادب نمی‌کنند. فهمیده بودند که ورود به این سرزمین بدون درگیری نمی‌شود، جنگ و کشتار پیش می‌آید، به حضرت موسی گفتند: ما حالش را نداریم. تو با خدایت دو تایی بروید، بجنگید و اینها را بیرون کنید، ما همین‌جا نشسته‌ایم!
5⃣ اینجاست که حضرت موسی ناامید می‌شود و می‌گوید: خدایا! ملاحظه می‌کنی که فقط من هستم و برادرم که امر تو را اطاعت می‌کنیم، اما اینها اهل اطاعت نیستند، اینها مردم فاسق، لجوج و راحت‌طلبی هستند و ما دیگر با اینها نمی‌توانیم زندگی کنیم.
6⃣ نتیجه چه شد؟ خداوند آنها را تنبیه کرد. به حضرت موسی می‌فرماید: اینها چهل سال نمی‌توانند وارد این سرزمین شوند و سرگردان خواهند بود. در روایات آمده است که صبح راه می‌افتادند و تا عصر حرکت میکردند، اما عصر خسته و کوفته می‌دیدند در همان جایی هستند که صبح بودند!
7⃣ چرا خداوند این داستان را برای ما نقل کرده است؟ آیا فقط برای این‌که از بدی‌های بنی‌اسرائیل و #قوم_یهود یاد کنیم؟! در ابتدای سوره فرمود: یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ أَوْفُواْ بِالْعُقُودِ. شما در روز #غدیر با خدا عهدی بستید. یادتان نرود! می‌دانید عهدشکنی با خدا یعنی چه؟!
8⃣ #بیعت یعنی در آشکار و نهان و راحتی و سختی با او هستید. اگر دستور جهاد داد، باید شرکت کنید و بهانه‌آوردن و از زیر بار تکلیف‌های سخت فرار کردن، عقوبت دارد. در همین دنیا هم بدبخت خواهید شد. ببینید بنی‌اسرائیل چه شدند! پندی که ما باید از این داستان بگیریم این است که بدانیم وقتی اسلام آوردیم و با پیغمبر بیعت کردیم، باید مواظب باشیم و پای قراردادمان بایستیم.
🔴 یهودیت سیاسی و تمایل به قتل خداوند!
1️⃣ شاید بتوان گفت اوّلین صهیونیست یا اولین مثالِ یهودیت سیاسی #قابیل بود. زیرا معتقد به خداوند، اما متنفّر از او بود؛ مطّلع از حقانیّت فرد مؤمن و دشمن او؛ توأمان آگاه به حقانیّت و دشمن حقانیّت. از سوی خداوند، قتل هابیل همچون نمادی به کار گرفته شد برای انتقال این حقیقت که قتل و فساد در زمین اگر از سوی اصحاب دین صورت گیرد، به فسادی فراگیر تبدیل می‌شود. خداوند بر همین اساس به بنی‌اسرائیل گفته بود که کُشتن یک نَفْس گویی کُشتن همهٔ نفوس است. (مائده : ٣٢)
2️⃣ نزد بنی‌اسرائیل، تدریجاً کُشتن کسانی که مخالفِ سوء‌استفاده از «حقیقت» برای «منفعت» بودند، سنّت شد و این سنّت شامل کُشتن انبیاء هم شد. انبیاء بنی‌اسرائیل (ع) خود اصلی‌ترین مخالفِ #یهودیت_سیاسی یا نژادپرستانه بودند و بسیاری از آنها قربانیِ این مخالفت خود شدند. آنها جلوهٔ مخالفت دین موسی (ع) با اعتقادِ نژادیِ در حال تکوین بودند.
3️⃣ مشخّصهٔ عمومی دیگر، #زیاده‌روی یهودیت سیاسی است. یهودیان سیاست‌گرا، اسراف‌کنندگان در زمین‌اند، یعنی تمایل‌شان به بَهره‌کشی، از نیاز ناشی نمی‌شود، بلکه از تفکّرشان دربارهٔ نیازشان ناشی می‌شود؛ تفکری از نیاز که کلّ زمین و بشریّت را سوژهٔ خود می‌پندارد. آنها تمایل سیری‌ناپذیرشان به بَهره‌کشی از زمین را با تمایلی غریب به تغییردادنِ سازوکارهای طبیعیِ موجود در زمین به‌پیش می‌برند. «آنها گوش حیوانات را می‌بُرند و خلقت‌شان را تغییر می‌دهند.» (نساء : ۱۱۹)؛ همان که امروزه به آن #مهندسی_ژنتیک می‌گویند!
4️⃣ این فسادْ، فساد در عالم طبیعی است، اما آنها در عالم انسانی نیز سخت به فساد می‌پردازند؛ «یُهْلِکَ الْحَرْثَ وَ النَّسْلَ» (بقره : ۲۰۵). و شاید نسل مهم‌تر است. آنها به تعبیر کامو، کلمات را به فحشا می‌کشانند، به واژگان پیچش‌های شگرف می‌دهند و تفاسیر پیچیده‌ای بر روی نصوص صورت می‌دهند تا مراد خود را حاصل کنند: «يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ» (نساء : ۴۶)، در آیهٔ ۷۵ سورهٔ بقره این معنا آمده است که آنها سخن خدا را می‌شنیدند و پس از تعقّل، آن را #تحریف میکردند و از سرِ قصد چنین میکردند.
5️⃣ متون کلاسیک #علوم_انسانی، تا حدّی و شاید تا حدّ زیادی متأثر از این تمایل ویژه‌ی یهودانه است. یهودیان در جهان شمارِ اندکی دارند، اما در عرصهٔ علوم انسانی تکثّر و گستردگیِ آشکاری دارند و این تناقض عجیبی است.
6️⃣ #صهیونیسم بزرگترین مثالِ «فراموشیِ عامدانهٔ خداوند» است. صهیونیسم یا یهودیت سیاسی، نبرد با خداوند و بنابراین نبرد با امر اخلاقی و عادلانه، بر روی گسترهٔ کره زمین در طول تاریخی چندهزارساله است. #شیطان در حال معرفتِ کامل به خداوند با او دشمنی و نسبت به او نفرت می‌ورزد و #بنی‌اسرائیل ربّ‌شان را از روی کینه و خشم صدا می‌زنند: «رَبَّنَا عَجِّلْ لَنَا قِطَّنَا» (ص : ۱۶).
7️⃣ هرکسی بر طینت خود می‌تند. صهیونیسم ارادهٔ شرآمیز درون خود را بازتولید می‌کند. لازم نیست ارادهٔ شرّ را داشته باشد یا آن را انتخاب کند، فعل او خودبه‌خود #شرارت است. همچون درنده‌ای که نااندیشیده می‌دَرَد و خزنده‌ای که غریزتاً نیش می‌زند. یهودیت سیاسی (یا به‌قول امروزی‌ها صهیونیسم) همهٔ شرّ روی زمین است، ابتدا و نهایت شرارت در تاریخ بشر از زمان تکبّر شیطان تاکنون.
8️⃣ یهودیت سیاسی تدریجاً در طول زمان از هر نظر تکامل یافت و فقط تکاملِ معطوف به تأسیس #دولت را کم داشت که آن هم پس از جنگ دوم جهانی (۱۹۴۷) محقّق شد. بعد از جنگ دوم، یهودیت سیاسی خود را نظراً و عملاً گسترد و نفوذش را به اوج رساند. اینک صهیونیسم یک شرّ #جهانی (وسیع)، #اندیشیده (خانه‌کرده در نظریه)، #ژرف (ریشه‌یافته)، #سازمان‌یافته، عامل در حوزهٔ ناخودآگاه و مجموعاً «بزرگترین شرّ تاریخ انسان» است. هیچ امر شرّی این ویژگی‌ها را ندارد.
9️⃣ سوگناک آن‌که متأسفانه شرّ مجسّم یا تمامیّت شرارت، قابل مذاکره و تعامل و تفاهم نیست. دربرابر آن، فقط #مبارزه یا #مقاومتْ معقول است. مبارزه با یهودیت سیاسی، برای ما انسان‌ها که دوست داریم در آرامش زندگی کنیم، تراژدی عقل یا سوگ دانایی است. اگر صهیونیسم نباشد، مثال شرّ یا شرِّ تمام، تصوّری بلاتصدیق است.