🕎 راحت‌طلبی بنی‌اسرائیل
1️⃣ #بنی‌اسرائیل از مصر خارج شدند و از صحرای سینا عبور کردند و به اراضی شام رسیدند. دستور رسید که وارد این سرزمین شوید. این همان زمینی است که خداوند مقدّر فرموده که شما در آن زندگی کنید.
2️⃣ ساکنان آن سرزمین مشرکانی فاسد بودند. خداوند می‌خواست آنها را تنبیه و هدایت کند. بت‌پرستانی که از لحاظ بدنی قوی و از لحاظ رفتار اجتماعی بسیار زورگو بودند. اما بنی‌اسرائیل گفتند: ما هرگز اینجا نمی‌رویم؛ اگر خدا مقدّر کرده ما اینجا برویم، اول اینها را بیرون کند!
3️⃣ این سخن بیانگر یکی از ویژگی‌های بنی‌اسرائیل است. بنی‌اسرائیل عموماً مردمی #راحت‌طلب بودند و حوصلهٔ درگیری، صرف انرژی و زحمت را نداشتند. گفتند: اگر می‌خواهید ما به اینجا برویم، باید اینها را بیرون کنید، آن‌وقت ما می‌رویم.
4⃣ علیرغم نصایح بسیار، بنی‌اسرائیل زیر بار نرفتند و حتی تعبیر بسیار زشتی به کار بردند که نشان‌دهندهٔ شدت ضعف معرفت آنها است که حتی در عبارت هم رعایت ادب نمی‌کنند. فهمیده بودند که ورود به این سرزمین بدون درگیری نمی‌شود، جنگ و کشتار پیش می‌آید، به حضرت موسی گفتند: ما حالش را نداریم. تو با خدایت دو تایی بروید، بجنگید و اینها را بیرون کنید، ما همین‌جا نشسته‌ایم!
5⃣ اینجاست که حضرت موسی ناامید می‌شود و می‌گوید: خدایا! ملاحظه می‌کنی که فقط من هستم و برادرم که امر تو را اطاعت می‌کنیم، اما اینها اهل اطاعت نیستند، اینها مردم فاسق، لجوج و راحت‌طلبی هستند و ما دیگر با اینها نمی‌توانیم زندگی کنیم.
6⃣ نتیجه چه شد؟ خداوند آنها را تنبیه کرد. به حضرت موسی می‌فرماید: اینها چهل سال نمی‌توانند وارد این سرزمین شوند و سرگردان خواهند بود. در روایات آمده است که صبح راه می‌افتادند و تا عصر حرکت می‌‌کردند، اما عصر خسته و کوفته می‌دیدند در همان جایی هستند که صبح بودند!
7⃣ چرا خداوند این داستان را برای ما نقل کرده است؟ آیا فقط برای این‌که از بدی‌های بنی‌اسرائیل و #قوم_یهود یاد کنیم؟! در ابتدای سوره فرمود: یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ أَوْفُواْ بِالْعُقُودِ. شما در روز #غدیر با خدا عهدی بستید. یادتان نرود! می‌دانید عهدشکنی با خدا یعنی چه؟!
8⃣ #بیعت یعنی در آشکار و نهان و راحتی و سختی با او هستید. اگر دستور جهاد داد، باید شرکت کنید و بهانه‌آوردن و از زیر بار تکلیف‌های سخت فرار کردن، عقوبت دارد. در همین دنیا هم بدبخت خواهید شد. ببینید بنی‌اسرائیل چه شدند! پندی که ما باید از این داستان بگیریم این است که بدانیم وقتی اسلام آوردیم و با پیغمبر بیعت کردیم، باید مواظب باشیم و پای قراردادمان بایستیم.
