eitaa logo
فائزون
2.4هزار دنبال‌کننده
711 عکس
506 ویدیو
43 فایل
علیٌّ و شیعته هم الفائزون
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 ظهور باطن 🔸 فرمود: «مَا أَضْمَرَ أَحَدٌ شَیئاً إِلَّا ظَهَرَ فِی فَلَتَاتِ لِسَانِهِ وَ صَفَحَاتِ وَجْهِهِ»‏؛ انسان آنچه در دارد، به هر حال به وسیله ابزار و ادوات ظاهر می ‌شود، حالا یا با نوشتنش یا با گفتنش یا با رفتنش یا با حرکات و سکناتش بیان می ‌شود. برخی از کارهاست که هر کسی آن جلوه‌ ها را نمی ‌بیند، فقط معصوم است که می ‌بیند. الآن کسی که پشت این دیوار حرف می ‎زند، ما می ‎توانیم بفهمیم زن است یا مرد است، این چیز روشنی است؛ سنّ او کم است یا بزرگ‌سال است، این را هم ممکن است بفهمیم؛ عرب است یا عجم است، این را هم ممکن است بفهمیم؛ اما پاک است یا ناپاک، این را ما نمی ‌فهمیم. 🔸 در قرآن به وجود مبارک پیغمبر (علیه و علی آله آلاف التّحیة و الثّناء) فرمود اگر ما بخواهیم کاری می ‌کنیم که ﴿لَتَعْرِفَنَّهُمْ فِی لَحْنِ الْقَوْلِ﴾؛ از طرز حرف زدن آنها برای تو روشن بشود که اینها منافق هستند یا مؤمن؛ خدا این طور روشن می ‎کند! 🔸 فرمود هر کسی در درون او خصوصیتی باشد به هر حال بیرون می‌‌ آید؛ چه بهتر که در درونش باشد که اگر برون آمد باشد و فضا را معطّر کند، چه بهتر از این؟! ما موظّف هستیم که نکنیم؛ اما موظّف هستیم آدم خوبی باشیم، این خوبی خودش ظهور می‌ کند، چه ما بخواهیم چه نخواهیم؛ ما که داعی نداریم خودمان را نشان بدهیم. آدم خوب ﴿جَعَلْنا لَهُ نُوراً یمْشی‏ بِهِ فِی النَّاسِ﴾؛ او که قصد نشان دادن ندارد. ذات اقدس الهی هوشی به مردم داد که از قیام و قعود این شخص، می ‌فهمند. 🔸 اگر کسی ـ خدای ناکرده ـ به ، به ، به مردم، قصد دارد، فرمود این طور نیست که ما او را رها بکنیم: ﴿أَمْ حَسِبَ الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَرَضٌ أَن لَن یخْرِجَ اللَّهُ أَضْغَانَهُمْ﴾؛ آنها که در درونشان یک هست خیال می ‌کنند همیشه می ‌توانند کتمان کنند و ما آن را اظهار نمی ‌کنیم؟! نه، ما اظهار می ‌کنیم. 🔸 ما باید آبروی خودمان را حفظ بکنیم، اوّلین راهش است. اگر ـ خدای ناکرده ـ باطن، طاهر و طیب نبود، از راهی خودش را نشان می ‌دهد؛ یا در گفتار ما یا در رفتار ما یا در نوشتار ما! انسان بدون سهو و نسیان نیست، در حال سهو و نسیان، آن حادثه، خودش را نشان می‌ دهد. : 📚 درس اخلاق تاریخ: 1396/12/24 🆔https://eitaa.com/faezoon110
💠 فرهنگ عقلانی ▫️ این عصر، است که فرهنگ، است، دلالی است، نه تحقیق و نه استدلال! در چنین عصری خدیجه کبریٰ عالمه، عابده، زاهده، موحده ‌ای بود، مادرمان این است. ما فخر می ‌کنیم که چنین مادری داریم! درست است او دوازده معصوم و معصومه به بار آورد؛ اما مادر ما هم هست، فرمود ﴿وَ أَزْواجُهُ أُمَّهاتُهُم‏﴾، قدر این مادرها را بدانیم! چه کسی آن روز او را موحّد کرد؟ در کدام مکتب درس خواند؟ این «حنفاء» قبلاً این طور بودند، این بخش فرهنگی که وجود مبارک مادر ما خدیجه کبریٰ (عَلَیها آلَافُ التَّحِیةِ وَ الثَّنَاء) آمده، را در فضای جاهلی پیاده کرد. چون آن فرهنگ فرهنگ جاهلی بود، اقتصاد جاهلی هم داشتند و اقتصاد جاهلی در محدوده ربا دور می ‌زند. ▫️ در جاهلیت کهن که دین در سوره «احزاب» به ما گفت، نه جاهلیت کهنه، نه جاهلیت تازه ﴿لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِیةِ الْأُولى‏﴾، در آن جاهلیت که ربا یک پیمان تجاری و اقتصادی رسمی بود، از یک سو؛ دامن‌فروشی یک تجارت رسمی بود که فرمود: ﴿لا تُكْرِهُوا فَتَیاتِكُمْ عَلَی الْبِغاءِ إِنْ أَرَدْنَ تَحَصُّنا﴾، از سوی دیگر؛ هر دو را خدیجه خط بطلان بست، مال فراوان داشت، هم ربا را تحریم کرده بود، هم بغاء را. این کار مادر ماست. آن ثروت کلان، نیازی نداشت که انسان کالای مال التجاره را در آن راه ناامن از شام به مکه و از حجاز به مکه ببرد، این با می ‌توانست آسوده زندگی کند، هم جلوی ربا را گرفت که تجارتِ رسمی عده ‌ای بود، امروز هم در فضای مجازی یک عده است، همان جاهلیت کهن است، جلوی آن را گرفته است، این کار مادر ماست، پس را عوض کرده، را عوض کرده، را عوض کرده، را تحریم کرده و عمل کرده، این کار مادر ما بوده است. ▫️ بنابراین ما اگر بخواهیم ببینیم آن ره ‌آوردش در اسلام چیست؟ الآن امروز ما باید همین کار را بکنیم، [یعنی] تبدیل فرهنگ جاهلیت به فرهنگ عقلانی، یک؛ تحریم بانک‌های ربوی، دو؛ تحریم مراکز فساد، در فضای مجازی و غیر مجازی، سه. 📚 سخنرانی در همایش ملی ام المؤمنین خدیجه کبری (سلام الله علیها) تاریخ: 1395/10/02 🆔 @faezoon110
13.27M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
💠 ظهور اسرار 🔹 فرمود هر کسی در درون او خصوصیتی باشد به هر حال بیرون می‌‌آید؛ چه بهتر که درونش باشد که اگر برون آمد باشد فضا را معطّر کند، چه بهتر از این! 🆔 @faezoon110
💠 ظهور اسرار 🔹 فرمود هر کسی در درون او خصوصیتی باشد به هر حال بیرون می‌‌آید؛ چه بهتر که درونش باشد که اگر برون آمد باشد فضا را معطّر کند، چه بهتر از این! ما موظّف هستیم که تظاهر نکنیم؛ اما موظّف هستیم آدم خوبی باشیم، این خوبی خودش ظهور می‌ کند؛ چه ما بخواهیم چه نخواهیم. ما که داعی نداریم خودمان را نشان بدهیم. آدم خوب ﴿وَ جَعَلْنا لَهُ نُوراً یمْشی‏ بِهِ فِی النَّاسِ﴾؛ «نوراً یمشی به فی الأرض» او که قصد نشان دادن ندارد. ذات اقدس الهی هوشی به مردم داد که از قیام و قعود این شخص، می‌فهمد. 🔹 اگر کسی ـ خدای ناکرده ـ به نظام، به جامعه، به مردم، قصد خیانت دارد، فرمود این طور نیست که ما او را رها بکنیم: ﴿أَمْ حَسِبَ الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَرَضٌ أَن لَن یخْرِجَ اللَّهُ أَضْغَانَهُمْ﴾؛ آنها که در درونشان یک بیماری هست خیال می‌کنند همیشه می‌توانند کتمان کنند ما آن را اظهار نمی ‌کنیم! نه، ما اظهار می ‌کنیم. 🔹 بنابراین ما باید آبروی خودمان را حفظ بکنیم. آبروی ما، اوّلین راه آن است. اگر ـ خدای ناکرده ـ باطن طاهر و طیب نبود، از راهی خودش را نشان می ‌دهد؛ یا گفتار ما، یا رفتار ما، یا نوشتار ما؛ انسان بدون سهو و نسیان نیست، در حال سهو و نسیان، آن حادثه خودش را نشان می ‌دهد. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1396/12/24 🆔 @faezoon110