eitaa logo
فائزون
2.4هزار دنبال‌کننده
711 عکس
506 ویدیو
43 فایل
علیٌّ و شیعته هم الفائزون
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 ظهور باطن 🔸 فرمود: «مَا أَضْمَرَ أَحَدٌ شَیئاً إِلَّا ظَهَرَ فِی فَلَتَاتِ لِسَانِهِ وَ صَفَحَاتِ وَجْهِهِ»‏؛ انسان آنچه در دارد، به هر حال به وسیله ابزار و ادوات ظاهر می ‌شود، حالا یا با نوشتنش یا با گفتنش یا با رفتنش یا با حرکات و سکناتش بیان می ‌شود. برخی از کارهاست که هر کسی آن جلوه‌ ها را نمی ‌بیند، فقط معصوم است که می ‌بیند. الآن کسی که پشت این دیوار حرف می ‎زند، ما می ‎توانیم بفهمیم زن است یا مرد است، این چیز روشنی است؛ سنّ او کم است یا بزرگ‌سال است، این را هم ممکن است بفهمیم؛ عرب است یا عجم است، این را هم ممکن است بفهمیم؛ اما پاک است یا ناپاک، این را ما نمی ‌فهمیم. 🔸 در قرآن به وجود مبارک پیغمبر (علیه و علی آله آلاف التّحیة و الثّناء) فرمود اگر ما بخواهیم کاری می ‌کنیم که ﴿لَتَعْرِفَنَّهُمْ فِی لَحْنِ الْقَوْلِ﴾؛ از طرز حرف زدن آنها برای تو روشن بشود که اینها منافق هستند یا مؤمن؛ خدا این طور روشن می ‎کند! 🔸 فرمود هر کسی در درون او خصوصیتی باشد به هر حال بیرون می‌‌ آید؛ چه بهتر که در درونش باشد که اگر برون آمد باشد و فضا را معطّر کند، چه بهتر از این؟! ما موظّف هستیم که نکنیم؛ اما موظّف هستیم آدم خوبی باشیم، این خوبی خودش ظهور می‌ کند، چه ما بخواهیم چه نخواهیم؛ ما که داعی نداریم خودمان را نشان بدهیم. آدم خوب ﴿جَعَلْنا لَهُ نُوراً یمْشی‏ بِهِ فِی النَّاسِ﴾؛ او که قصد نشان دادن ندارد. ذات اقدس الهی هوشی به مردم داد که از قیام و قعود این شخص، می ‌فهمند. 🔸 اگر کسی ـ خدای ناکرده ـ به ، به ، به مردم، قصد دارد، فرمود این طور نیست که ما او را رها بکنیم: ﴿أَمْ حَسِبَ الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَرَضٌ أَن لَن یخْرِجَ اللَّهُ أَضْغَانَهُمْ﴾؛ آنها که در درونشان یک هست خیال می ‌کنند همیشه می ‌توانند کتمان کنند و ما آن را اظهار نمی ‌کنیم؟! نه، ما اظهار می ‌کنیم. 🔸 ما باید آبروی خودمان را حفظ بکنیم، اوّلین راهش است. اگر ـ خدای ناکرده ـ باطن، طاهر و طیب نبود، از راهی خودش را نشان می ‌دهد؛ یا در گفتار ما یا در رفتار ما یا در نوشتار ما! انسان بدون سهو و نسیان نیست، در حال سهو و نسیان، آن حادثه، خودش را نشان می‌ دهد. : 📚 درس اخلاق تاریخ: 1396/12/24 🆔https://eitaa.com/faezoon110
💠 مقصود مقدس 🔹 به ما گفتند بنال اما این را هم گفتند که برای چه چیزی بنال؛ هرگز نگفتند اشک بریز، گفتند برای فلان کار اشک بریز. هرگز اشک هدف نیست؛ روایات فراوان و ادله فراوان برای فضیلت گریه کردن هست و این «مما لا ریب فیه» است؛ اما این وسیله است نه هدف! وقتی شما دعای «کمیل» را می‌خوانید، می‌گویید: «سِلَاحُهُ‏ الْبُكَاء»؛ این گریه، اسلحه است تا بیگانه را سر جای خودش بنشاند. گریه برای گریه نیست، گریه برای حفظ است، برای حفظ است، برای حفظ است، برای حفظ است، برای حفظ است، همان ‌طوری که شهادت برای میوه طیب و طاهر است. کسی شهید نمی ‌شود که شهید بشود؛ کسی نباید اشک بریزد که اشک بریزد! این اسلحه را به دست هر کسی نمی ‌دهند. 🔹 هرگز آن ‌که در کنار نماز شب، گریه مناجاتی دارد، آن هدف نیست وسیله است؛ آن ‌که در محفل حسینی، گریه عاشورایی دارد، آن هدف نیست وسیله است. این «وَ سِلَاحُهُ‏ الْبُكَاء»؛ یعنی گریه، اسلحه است، وقتی اسلحه شد می ‌تواند بگوید: «سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَكُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَكُم‏»؛ از آغاز جریان کربلا تا پایان، همین حرف است. 🔹 مگر مسلم بن عقیل اوّل شهید نبود؟ مگر زیارت او زیارت اوّل شهید نیست؟ در عرض می ‌کنیم: «نُصْرَتِی لَكُمْ مُعَدَّةٌ»؛ من آمدم تو را ای مسلم یاری کنم. الآن بیش از هزار سال است او شربت شهادت نوشید، مسلم چه حاجتی به یاری ما دارد غیر از یاری ؟ 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1396/07/08 🆔 @faezoon110
13.27M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
💠 ظهور اسرار 🔹 فرمود هر کسی در درون او خصوصیتی باشد به هر حال بیرون می‌‌آید؛ چه بهتر که درونش باشد که اگر برون آمد باشد فضا را معطّر کند، چه بهتر از این! 🆔 @faezoon110