🔴 حضرت در سومین وصف این برادر نیز فرمود:
وَكَانَ أَكْثَرَ دَهْرِهِ صَامِتاً فَإِنْ قَالَ بَذَّ الْقَائِلِينَ وَنَقَعَ غَلِيلَ السَّائِلِينَ؛
فرمود به فرض هم که کسی در گفتار بر او غلبه میکرد، کسی در سکوت بر او غلبه نمیکرد.
❌بسیاری از گناهان از زبان صادر میشود.
می دانيم سخن گفتن خطرات زيادى دارد؛ بسيارى از گناهان كبيره با سخن انجام مى شود و پرهيز از آنان به وسيله سكوت حاصل مى گردد.
سالكان طريق الى الله يكى از مهمترين مواد برنامه خود را صمت و سكوت مى دانند و هرگز حضور قلب و نيروهاى خود را با سخن گفتن بسيار به هدر نمى دهند و در حال سكوت مى توانند بيشتر درباره عظمت خدا بينديشند و به اصلاح خويش بپردازند.
به همين دليل افرادى كه سكوت فراوان دارند، افرادى فكور و آگاهند.
🟢امام رضا علیه السلام می فرماید:
عَلامَاتِ الْفِقْهِ الْحِلْمُ وَالْعِلْمُ وَالصَّمْتُ
از نشانه هاى فهم و شعور، بردبارى و علم وسكوت است.
إِنَّ الصَّمْتَ بَابٌ مِنْ أَبْوَابِ الْحِكْمَةِ
به يقين سكوت، درى از درهاى دانش است.
إِنَّ الصَّمْتَ يَكْسِبُ الْمَحَبَّةَ إِنَّهُ دَلِيلٌ عَلَى كُلِّ خَيْرٍ
سكوت، محبت مردم را به انسان جلب مى كند و راهنما به سوى هر خير است.
🔴سکوت در اسرار اهل بیت:
مرحوم كلينى؛ در باب الصّمْتُ وَحِفْظُ اللِّسانِ؛ روایاتی نقل میکند، برای حفظ زبان مخصوصا در اسرار اهل بیت
از امام باقر علیه السلام نقل میکند:
إِنَّمَا شِيعَتُنَا الْخُرْس
شیعیان ما لال هستند.
شَهِدْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع وَ هُوَ يَقُولُ لِمَوْلًى لَهُ يُقَالُ لَهُ سَالِمٌ وَ وَضَعَ يَدَهُ عَلَى شَفَتَيْهِ امام صادق عليه السّلام را ديدم انگشت بالاى لبهاى شريفش گذاشته و بغلامش سالم ميفرمايد.
وَ قَالَ يَا سَالِمُ احْفَظْ لِسَانَكَ تَسْلَمْ وَ لَا تَحْمِلِ النَّاسَ عَلَى رِقَابِنَا
اى سالم زبانت را نگه دار تا سالم بمانى و مردم را بر دوش ما سوار مكن.
در طول تاریخ تشیع برخی از امور مثل تبرّی جزء اسرار آل محمد بوده اند و بیان آنها خلاف نظر اهل بیت بوده است.
اللهم اجعلنا من خیر اعوانه و انصاره
#حکمت۲۸۹
#ویژگی_برادران_علی
#عذر_پذیری
#شکایت_نکردن_ازبیماری
#عمل_بگفته_ها
#سکوت_بر_اَسرار
به ما بپیوندید
🇮🇷🇵🇸 قرارگاه کمیته های سعادت
و صیانت از انقلاب اسلامی فارس _جهرم🇱🇧🇮🇷
@farsjahrom
بسم الله الرحمن الرحیم
💢حکمت ۲۹۰ 💢
💠وَ قَالَ (علیه السلام): لَوْ لَمْ يَتَوَعَّدِ اللَّهُ عَلَى مَعْصِيَتِهِ
اگر حتی خدا تهديد به عذاب در برابر گناه نكرده بود،
( التَوَعُّد از وعید به معنای بيم دادن، ترساندن و تهدید کردن است)
💠لَكَانَ يَجِبُ أَلَّا يُعْصَى شُكْراً لِنِعَمِهِ
باز هم واجب بود كه به خاطر نعمتهایی که عطا کرده است، مورد نافرمانى قرار نگیرد.
⛔️وجوب شکر منعم:
متكلمان، در علم كلام، نخستين مسئله اى را كه مورد بحث قرار مى دهند مسئله وجوب معرفة الله است؛
يعنى ما بايد به دنبال اين مسئله برويم كه خالق اين جهان كيست و صفاتش چيست؟
چراكه وجود خود را مشمول نعمتهاى فراوان مادى و معنوى مى بينيم و مى دانيم اين نعمتها از ما نيست؛
از لحظه انعقاد نطفه ما در رحم مادر، تا لحظه اى كه چشم از اين جهان فرو مى بنديم نعمت هايى به سوى ما سرازير است كه بسيارى از آنها را حتّى يك گام براى تحصيلش برنداشتيم.
عقل قضاوت مى كند كه ما باید به دنبال آفريننده اين نعمتها برويم و شكر منعم به جا بياوريم.
🛑هم شکر منعم واجب است هم ترک معصیت:
مرحوم فیض الاسلام: شكر نعمت به گفتار و كردار، عقلا واجب است.
پس ترك معصيت هم كه لازمه اطاعت و سپاسگزارى است واجب خواهد بود
⭕️شکر منعم در امور دنیایی:
در امور دنیایی انسان بحث شکر منعم را واجب میداند. اگر کسی به او هدیه ای داد، یا در لحظات سخت یار او بود،
یا در لحظات نیاز دستش را گرفت و... این لطف و احسان هرگز از یاد او نمیرود و خودش را مدیون او میداند.
ولی انسان در مورد خداوند اینگونه نیست و دچار عصیان میشود.
📕طبق روایات تشکر از خلق لازم است:
"مَنْ لَمْ يَشْكُرِ الْمُنْعِمَ مِنَ الْمَخْلُوقِينَ لَمْ يَشْكُرِ اللَّهَ عَزَّ وَ جَل"
امام رضا (ع) ميفرمود: هر كه سپاس مردم نعمت دهنده را نگويد، سپاس خداي بزرگ را نگفته است.
و" لَا يَشْكُرُ اللَّهَ مَنْ لَا يَشْكُرُ النَّاسَ" ؛
ولی تشکر از خالق باید بسیار متفاوت تر و بالاتر از تشکر از مخلوق باشد
❌تفاوت منعم دنیایی و نعمت خدایی:
◀️در دنیا هر کسی به انسان نعمتی میدهد، خودش نیزیک سودی میبرد. اگر مالی را انفاق کرد بعد یک وامی میگیرد و سود مالی میکند، یا آبرو و وجاهتی پیدا میکند. در حالی که نعمت دادن خداوند فقط سود رساندن است.
وقتی شکر منعم دنیایی واجب است، به طریق اولی تشکر از خدا لازم است.
◀️ نعمت هایی که مردم به یکدیگر میدهند محدود و اندک است ولی نعمت های خدا غیر قابل تصور و اندازه گیری هستند.
نعمت حیات، نعمت عقل، نعمت بازسازی بدن نسبت به اعضای بیمار، نعمت علم آموزی و...
وقتی شکر منعم دنیایی به خاطر نعمت محدود واجب است، به طریق اولی تشکر از خدا با نعمت های بی پایان لازم است.
◀️ نعمت های مردم نوعا بعد از یک سیر و مقدماتی است، اینکه انسان با کسی آشنا شود، به او خدمتی کند، احترام او را حفظ کند و....
در حالی که خداوند ابتدا به ساکن میبخشد.در دعای ماه رجب میخوانیم:
يَا مَنْ يُعْطِي الْكَثِيرَ بِالْقَلِيلِ يَا مَنْ يُعْطِي مَنْ سَأَلَهُ
اى آنكه عطا مى كنى بسيار را به كم اى آنكه هر كه سؤال كند عطا مى كنى.
يَا مَنْ يُعْطِي مَنْ لَمْ يَسْأَلْهُ وَ مَنْ لَمْ يَعْرِفْهُ تَحَنُّناً مِنْهُ وَ رَحْمَةً
اى آنكه به هر كه سؤال نكند و تو را هم نشناسد باز از لطف و رحمتت عطا مى كنى.
وقتی شکر منعم دنیایی که با خرج آبرو و مسالت چیزی بخشید واجب است، به طریق اولی تشکر از خدا که بی مقدمه و از روی لطف میبخشد لازم است.
◀️ در دنیا، اگر وجوب شکر منعم نشود و به کسی که لطفی به ما کرده بی احترامی شود، آن شخص شکسته شده و به آن منعم خسارت روحی و آبرویی وارد میشود. ولی اگر کسی خدا را نافرمانی کرد، همه ابتلا و گرفتاری اش به خودش باز میگردد.
وقتی شکر منعم دنیایی واجب است با اینکه او به همین تشکر نیاز دارد، به طریق اولی تشکر از خدا لازم است زیرا او هیچ احتیاجی به تشکر ما ندارد.
#حکمت۲۹۰
⛔️توجه به قاعده وجوب شکر نعمت، عبادت ساز است.
در روایتی که عمدتا کتب اهل سنت نقل کرده اند داریم که عایشه میگوید:
إنَّ نَبِيَّ اللّه ِ صلي الله عليه و آله كانَ يَقومُ مِنَ اللَّيلِ حَتّى تَتَفَطَّرَ قَدَماهُ
پيامبر آن قدر شب زنده دارى كرد تا دو پايش ورم كرد.
فَقُلتُ : لِمَ تَصنَعُ هذا يارَسولَ اللّه وقَد غَفَرَ اللّه ُلَكَ ما تَقَدَّمَ مِن ذَنبِكَ وما تَأَخَّرَ؟
به او عرض كردم: يا رسول اللّه ! چرا چنين مى كنى در حالى كه خداوند گناهان گذشته و آينده تو را آمرزيده است؟
قالَ : أفَلا اُحِبُّ أن أكونَ عَبدًا شَكورًا ؟ فرمود: آيا دوست نداشته باشم كه بنده اى شكرگزار گردم؟!
پیداست یکی از انگیزه های مهم عبادت، میتواند همین وجوب شکر منعم باشد.
انسانی که مدام خودش را زیر دین و بدهکار بداند، و توجه کند به نعمت های بی حدی که خداوند به او داده است برای عبادت مشتاقتر میشود و عبادت برای او سختی وزحمتی به همراه نخواهد داشت.
🛑هرچه انسان چشمش بازتر باشد و
و نعمت های خدا به خودش را بیشتر ببیند، بیشتر عبودیت پیدا میکند.
ولی کسی که نعمت ها را نبیند یا آنها را کوچک به شمار بیاورد، انگیزه ای برای شکر منعم و عبادت پیدا نمیکند.
درخطبه ۱۸۵ فرمود :
وَ لَوْ فَكَّرُوا فِي عَظِيمِ الْقُدْرَةِ وَ جَسِيمِ النِّعْمَةِ،
اگر در عظمت قدرت خداوند و اهميّت نعمت او مى انديشيدند،
لَرَجَعُوا إِلَى الطَّرِيقِ وَ خَافُوا عَذَابَ الْحَرِيقِ،
به راه راست باز مى گشتند، و از آتش سوزان دوزخ مى ترسيدند;
وَ لَكِنِ الْقُلُوبُ عَلِيلَةٌ وَ الْبَصَائِرُ مَدْخُولَةٌ
ولى دلها بيمار و چشمهاى بصيرت معيوب است.
اگر انسان به نعمت عظیم الهی نگاه کند، چون شکر منعم لازم است؛ او به اطاعت و عبادت الهی بر میگردد.
⛔️اگر خدا هم نگفته بود، واجب بود عبادت کنیم.
از این حکمت به خوبی استفاده میشود که جمله ای که برخی مردم میگویند درست نیست.
گاهی گفته میشود اگر خدا نماز را واجب نکرده بود من نماز نمی خواندم. اگر خدا شراب را حرام نکرده بود، من شراب میخوردم و...
در حالی که طبق فرمایش حضرت وجوب اطاعت و ترک معصیت اصلا امر مولوی نیست بلکه عقل به آن امر کرده است و شرع به حکم عقل ارشاد و راهنمایی کرده است.
#حکمت۲۹۰
💮مثل جعفر طیار، وجوب شکر منعم را بفهمیم و عمل کنیم.
أَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَى رَسُولِهِ ص أَنِّي شَكَرْتُ لِجَعْفَرِ بْنِ أَبِي طَالِبٍ أَرْبَعَ خِصَالٍ خداوند به پیامبر وحى فرستاد كه من چهار خصلت از خصال جعفر بن ابى طالب را دوست میدارم.
فَدَعَاهُ النَّبِيُّ ص فَأَخْبَرَهُ
پیامبر جعفر را فراخواند و از مضمون اين وحى او را آگاه ساخت.
فَقَالَ لَوْ لَا أَنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى أَخْبَرَكَ مَا أَخْبَرْتُكَ
جعفر گفت: اگر خداوند تو را از اين امر با خبر نکرده بود، من تو را با خبر نميساختم.
مَا شَرِبْتُ خَمْراً قَطُّ لِأَنِّي عَلِمْتُ أَنِّي إِنْ شَرِبْتُهَا زَالَ عَقْلِي
من هرگز شراب ننوشيدهام، زيرا ميدانستم كه اگر آن را بنوشم عقلم زايل مىشود.
وَ مَا كَذَبْتُ قَطُّ لِأَنَّ الْكَذِبَ يَنْقُصُ الْمُرُوءَةَ و هرگز دروغ نگفتهام ، زيرادروغ، جوانمردی را کم میکند.
وَ مَا زَنَيْتُ قَطُّ لِأَنِّي خِفْتُ أَنِّي إِذَا عَمِلْتُ عُمِلَ بِي
و هرگز زنا نكردهام، زيرا بيم آن داشتم كه اگر به ناموس كسى تجاوز كنم به ناموسم تجاوز شود.
وَ مَا عَبَدْتُ صَنَماً قَطُّ لِأَنِّي عَلِمْتُ أَنَّهُ لَا يَضُرُّ وَ لَا يَنْفَعُ
و هرگز بتى را نپرستيدهام، زيرا ميدانستم كه آن نه زيان ميرساند، و نه سود.
قَالَ فَضَرَبَ النَّبِيُّ ص يَدَهُ عَلَى عَاتِقِهِ وَ قَالَ حَقٌّ عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ يَجْعَلَ لَكَ جَنَاحَيْنِ تَطِيرُ بِهِمَا مَعَ الْمَلَائِكَةِ فِي الْجَنَّةِ. پیامبر دست مرحمت بر شانۀ او زد، و فرمود: سزاوار است كه خداوند براى تو دو بال قرار دهد، كه بوسيلۀ آنها با فرشتگان در بهشت پرواز كنى.
💠لَوْ لَمْ يَتَوَعَّدِ اللَّهُ عَلَى مَعْصِيَتِهِ لَكَانَ يَجِبُ أَلَّا يُعْصَى شُكْراً لِنِعَمِهِ
🔻نکته در مورد حکمت :
اگر خدا تهدید به عذاب نکرده بود باز هم نباید گناه میکردیم، حالا که تهدید به عذاب کرده است چه؟!
❌آنجا که خداوند پیامبرش را تهدید میکند، تکلیف دیگران مشخص است.
قرآن کریم میفرماید:
《 قُلْ إِنِّي أَخَافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ؛ انعام - ۱۵》
بگو: «من اگر نافرمانی پروردگارم کنم، از عذاب روز قیامت میترسم!»
و در جای دیگر در تهدید پیامبر که گل سرسبد هستی است میفرماید:
《وَ لَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِيلِ؛ الحاقه - ۴۴》
اگر او سخنی دروغ بر ما میبست. 《لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْيَمِينِ 》
ما او را با قدرت میگرفتیم
《 ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ》
سپس رگ قلبش را قطع میکردیم.
❌در تهدید به عذاب کفار میفرماید:
《إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا سَوْفَ نُصْلِيهِمْ نَارًا؛ نساء - ۵۶》
یقیناً کسانی که به آیات ما کافر شدند به زودی آنان را به آتشی شکنجه آور و سوزان مبتلا میکنیم.
《 كُلَّمَا نَضِجَتْ جُلُودُهُمْ بَدَّلْنَاهُمْ جُلُودًا غَيْرَهَا لِيَذُوقُوا الْعَذَابَ؛ نساء - ۶۵ 》
هرگاه پوستشان بریان شود، پوست های دیگری جایگزین آن می کنیم تا عذاب را بچشند.
《 إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَزِيزًا حَكِيمًا 》
یقیناً خدا توانای شکست ناپذیر و حکیم است.
❌در تهدید عصیان کنندگان فرمود:
《وَمَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَيَتَعَدَّ حُدُودَهُ يُدْخِلْهُ نَارًا خَالِدًا فِيهَا وَلَهُ عَذَابٌ مُهِينٌ؛ نساء - ۱۴ 》
و هر که از خدا و رسولش نافرمانی کند و از حدود او تجاوز نماید، خدا او را در آتشی درآورد که در آن جاودانه است و برای او عذابی خوارکننده است.
❌در تهدید مجرمان فرمود:
《مَنْ يَأْتِ رَبَّهُ مُجْرِمًا فَإِنَّ لَهُ جَهَنَّمَ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحْيَىٰ؛ طه - ۷۴ 》
مسلماً کسی که گنهکار به پیشگاه پروردگارش بیاید، دوزخ برای اوست که در آن نه می میرد ونه زندگی می کند.
❌در اوضاع وخیم گناهکاران فرمود: 《یوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ ۚ وَنَحْشُرُ الْمُجْرِمِينَ يَوْمَئِذٍ زُرْقًا؛ طه - ۱۰۲ 》
آن روزی که در صور دمیده می شود و گنهکاران را در آن روز، کبودچشم و نابینا محشور می کنیم.
#حکمت۲۹۰
💠لَوْ لَمْ يَتَوَعَّدِ اللَّهُ عَلَى مَعْصِيَتِهِ لَكَانَ يَجِبُ أَلَّا يُعْصَى شُكْراً لِنِعَمِهِ
اگر خدا تهديد به عذاب در برابر گناه نكرده بود، باز هم واجب بود كه به خاطر نعمتها مورد نافرمانى قرار نگیرد.
🔻نکته۲:
بدتر از شکر نکردن بر نعمت، معصیت کردن با نعمت است.
درحکمت ۳۳۰ فرمود:
أَقَلُّ مَا يَلْزَمُكُمْ لِلَّهِ، أَلَّا تَسْتَعِينُوا بِنِعَمِهِ عَلَى مَعَاصِيهِ.
كمترين حقى كه خدا بر شما دارد اين است كه با استمداد از نعمتهايش او را معصيت نكنيد.
⛔️یا از نعمت استفاده کن و شاکر باشد یا...
قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ لِرَجُلٍ: إِنْ كُنْتَ لَا تُطِيعُ خَالِقَكَ فَلَا تَأْكُلْ رِزْقَهُ
اگر تو نمی خواهی از خدا اطاعت کنی پس رزقش را نخور.
وَ إِنْ كُنْتَ وَالَيْتَ عَدُوَّهُ فَاخْرُجْ عَنْ مِلْكِهِ اگر میخواهی با دشمنان خدا دوستی کنی، از ملک خدا خارج شو.
وَ إِنْ كُنْتَ غَيْرَ قَانِعٍ بِقَضَائِهِ وَ قَدَرِهِ فَاطْلُبْ رَبّاً سِوَاهُ.
اگر به قضا و قدر خدا راضی نیستی خدای دیگری انتخاب کن.
نمی شود که انسان هم نعمت الهی را مصرف کند، هم با همان نعمت به جنگ با خدا بپردازد.
🛑حقیقت شکر به کار نگرفتن نعمت در گناه است.
امام صادق علیه السلام فرمود :
وَأَنْ لا یَعْصِیَهُ بِنِعْمَتِهِ أَوْ یُخَالِفَهُ بِشَىْءٍ مِنْ أَمْرِهِ وَنَهْیِهِ بِسَبَبِ نِعْمَتِهِ
شكر به این است كه با نعمتش معصیت نكنى و از قدرت و قوّتِ نعمت در امر و نهى او به مخالفت برنخیزى.
💠لَوْ لَمْ يَتَوَعَّدِ اللَّهُ عَلَى مَعْصِيَتِهِ لَكَانَ يَجِبُ أَلَّا يُعْصَى شُكْراً لِنِعَمِهِ
اگر خدا تهديد به عذاب در برابر گناه نكرده بود، باز هم واجب بود كه به خاطر نعمتها مورد نافرمانى قرار نگیرد.
🔻نکته۳:
چون غرق نعمتیم، ملزم به شکر و عبادتیم امام صادق علیه السلام فرمود:
مَكتوبٌ في التَّوراةِ : اُشكُرْ مَن أنعَمَ علَيكَ و أنعِمْ على مَن شَكَرَكَ
در تورات نوشته شده است : از كسى كه به تو نعمتى مى دهد، تشكّر كن و به كسى كه از تو سپاسگزارى مى كند، نعمت عطا كن؛
فإنّهُ لا زَوالَ لِلنَّعماءِ إذا شُكِرَت و لا بَقاءَ لها إذا كُفِرَت
زيرا با وجود سپاسگزارى، نعمتها زوال پیدا نمیکنند و با وجود ناسپاسى، نعمتها پايدار نمی مانند ،
و الشُّكرُ زيادَةٌ في النِّعَمِ و أمانٌ مِنَ الغِيَرِ سپاسگزارى موجب افزايش نعمتها و جلوگيرى از زوال آنهاست .
نسبت به هر کسی نعمتی به تو داد شاکر باش...
#حکمت۲۹۰
💮امام حسين عليه السلام در پاسخ كسى كه گفت من مرد گناهكارى هستم و نمى توانم ترك معصيت كنم مرا موعظه اى كن. فرمود:
افْعَلْ خَمْسَةَ أَشْيَاءَ وَأَذْنِبْ مَا شِئْتَ
پنج چيز را انجام بده سپس هرچه مى خواهى گناه كن.
فَأَوَّلُ ذَلِکَ لا تَأْكُلْ رِزْقَ اللَّهِ وَ أَذْنِبْ مَا شِئْتَ
اول روزىِ خدا را مخور وهرچه مى خواهى گناه كن.
وَالثَّانِي اخْرُجْ مِنْ وَلايَةِ اللَّهِ وَأَذْنِبْ مَا شِئْتَ
دوم از ولايت خدا بيرون رو و هرچه مى خواهى گناه كن.
وَ الثَّالِثُ اطْلُبْ مَوْضِعاً لا يَرَاکَ اللَّهُ وَأَذْنِبْ مَا شِئْتَ
سوم محلى را طلب كن كه خدا تو را در آنجا نبيند و هر گناهى مى خواهى انجام ده
وَ الرَّابِعُ إِذَا جَاءَ مَلَکُ الْمَوْتِ لِيَقْبِضَ رُوحَکَ فَادْفَعْهُ عَنْ نَفْسِکَ وَ أَذْنِبْ مَا شِئْتَ
چهارم هنگامى كه فرشته مرگ به سراغ تو مى آيد تا قبض روحت كند او را از خود دور كن سپس هر گناهى مى خواهى انجام ده.
وَ الْخَامِسُ إِذَا أَدْخَلَکَ مَالِکٌ فِي النَّارِ فَلا تَدْخُلْ فِي النَّارِ وَأَذْنِبْ مَا شِئْت
پنجم هنگامى كه مالك دوزخ تو را وارد آن مى كند مقاومت كن و داخل در آتش مشو و هر گناهى مى خواهى انجام ده.
چون نعمت داده است، حق نداریم گناه کنیم:
نعمت رزق، نعمت ولایت و سرپرستی، نعمت تحت نظاره خدا بودن، نعمت مرگ و رحلت به ابدیت، نعمت ترس از جهنم و عذاب قیامت.
⭕️شاکر باشیم، به شکر عملی:
امام صادق علیه السلام فرمود :
فِي كُلِّ نَفَسٍ مِنْ أَنْفَاسِكَ شُكْرٌ لَازِمٌ لَكَ بَلْ أَلْفٌ أَوْ أَكْثَرُ
براى هر نَفَسى شكرى لازم بلكه هزار شكر يا بيشتر لازم است.
وَ أَدْنَى الشُّكْرِ رُؤْيَةُ النِّعْمَةِ مِنَ اللَّهِ تَعَالَى مِنْ غَيْرِ عِلَّةٍ يَتَعَلَّقُ الْقَلْبُ بِهَا دُونَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ الرِّضَا بِمَا أَعْطَى
و كمترين درجۀ شكر اين است كه نعمت را فقط از خدا بدانى و اسباب و علت ديگرى جز خدا در دل تو جا نداشته باشد و اينكه به عطاى او راضى و خشنود باشى. وَ أَنْ لَا تَعْصِيَهُ بِنِعْمَتِهِ وَ تُخَالِفَهُ بِشَيْءٍ مِنْ أَمْرِهِ وَ نَهْيِهِ بِسَبَبِ نِعْمَتِهِ
و اينكه نعمت او را در راه گناه و معصيت او بكار نبرى و هيچ گونه مخالفتى با اوامر و نواهى او نداشته باشى.
فَكُنْ لِلَّهِ عَبْداً شَاكِراً عَلَى كُلِّ حَالٍ تَجِدِ اللَّهَ رَبّاً كَرِيماً عَلَى كُلِّ حَالٍ
و در هر حال بندۀ شاكر و سپاسگزارى باشى كه در جمیع احوال خداوند را پروردگار كريم و بزرگوارى خواهى ديد.
اللهم الرزقنا حمد الحامدین
#حکمت۲۹۰
#نعمتهای_بی_حد_خدا
#گناه_ممنوع
#حتی_اگ_جهنم_نبود
#وجوب_شکر_منعم
به ما بپیوندید
🇮🇷🇵🇸 قرارگاه کمیته های سعادت
و صیانت از انقلاب اسلامی فارس _جهرم🇱🇧🇮🇷
@farsjahrom
بسم الله الرحمن الرحیم
💢حکمت ۲۹۱ 💢
💠وَ قَالَ (علیه السلام)، وَ قَدْ عَزَّى الْأَشْعَثَ بْنَ قَيْسٍ عَنِ ابْنٍ لَهُ:
امام عليه السلام در حالى كه مى خواست به اشعث بن قيس براى از دست دادن فرزندش تسليت بگويد چنين فرمود:
✳️تسلیت گفتن یکی از آداب اسلامی است، اما کیفیت تسلیت گفتن بسیار مهم است. انسان باید به نحوی تسلیت بگوید که اولا اعلام ناراحتی و شکایت از خداوند نباشد و ثانیا واقعا تسلی دهنده قلب داغدار صاحب عزا باشد.
و تسلای واقعی در توجه دادن به معاد است، در توصیه به صبر و استواری است.
💠يَا أَشْعَثُ، إِنْ تَحْزَنْ عَلَى ابْنِكَ فَقَدِ اسْتَحَقَّتْ مِنْكَ ذَلِكَ الرَّحِمُ
اى اشعث! اگر به سبب از دست دادن پسرت محزون شوى جاى سرزنش نيست، زيرا اين به واسطه پيوند نَسَب و مقام پدرى است.
✳️بدون شك عواطف انسانى ايجاب مى كند كه انسان به دليل از دست دادن فرزند يا برادر يا دوست و يا عزيزى از عزيزان غمگين باشد. هيچكس نمى تواند اين واقعيت را انكار كند.
✴️گریه پیامبر در مرگ ابراهیم:
نَظَرَ النَّبِی(ص) إلَی ابنِهِ إبراهیمَ وهُوَ فی حِجرِهِ یموتُ، فَفاضَت عَیناهُ
پیامبر به پسر خویش ابراهیم که در آغوشش در حال جان کندن بود، نگریست و اشک از چشمانش سرازیر شد.
فَقالَ لَهُ عَبدُ الرَّحمنِ: أتَبکِی یا رَسولَ اللّهِ وقَد نَهَیتَنا عَنِ البُکاءِ؟!
عبد الرحمان گفت: ای پیامبر خدا! شما ما را از گریستن نهی کرده اید؛ ولی خود می گریید؟
فَقالَ: إنّی لَم أنهَکم عَن هذا، إنَّ هذا رَحمَةٌ، مَنْ لَا يَرْحَمْ لَا يُرْحَمْ..
فرمود: «من شما را از این کار نهی نکردم. این، ترحم و مهربانی است و کسی که رحم نداشته باشد، مورد رحم الهی قرار نمی گیرد».
❇️گریه پیامبر در مرگ صحابی عزیز، عثمان بن مظعون:
لَمَّا مَاتَ عُثْمَانُ بْنُ مَظْعُونٍ كَشَفَ الثَّوْبَ عَنْ وَجْهِهِ ثُمَّ قَبَّلَ مَا بَيْنَ عَيْنَيْهِ ثُمَّ بَكَى طَوِيلًا
وقتی عثمان بن مظعون درگذشت، پيامبر پارچه را از صورت او كنار زد و ميان دو چشمش را بوسيد و آن گاه مدّتى طولانى گریه کرد.
فَلَمَّا رُفِعَ السَّرِيرُ قَالَ طُوبَاكَ يَا عُثْمَانُ لَمْ تَلْبَسْكَ الدُّنْيَا وَ لَمْ تَلْبَسْهَا
و چون تابوت را برداشتند فرمود : خوشا به حالت اى عثمان! نه دنيا جامه خود را بر تو پوشاند و نه توجامه دنيارا پوشيدى.
❇️گریه پیامبر در شهادت حمزه سید الشهدا:
ابن هشام در تاریخش در جریان شهادت حضرت حمزه مینویسد:
وَمَرَّ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بِدَارِ مِنْ دُورِ الْأَنْصَارِ فَسَمِعَ الْبُكَاءَ وَالنَّوَائِحَ عَلَى قَتْلَاهُمْ،
رسولخدا ص از خانه های انصار عبور می کرد ، ناله و گریه نوحه سرایی از خانه ای بلند بود
فَذَرَفَتْ عَيْنَا رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَبَكَى، ثُمَّ قَالَ: لَكِنَّ حَمْزَةَ لَا بَوَاكِيَ لَهُ!
در این لحظات زنان انصار به عزاداری و گریه بر حمزه سید الشهدا پرداختند.
أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَ لَمَّا سَمِعَ بُكَاءَهُنَّ، قَالَ: رَحِمَ اللَّهُ الْأَنْصَارَ!
وقتی پیامبر صدای گریه را شنید فرمود: خدا شما انصار را رحمت کند.
🔰در منابع روایی موارد متعددی از گریه و عزاداری بر اموات و شهدا توسط پیامبر و اهل بیت وارد شده و گریه هیچ منافاتی با صبر و شکیبایی و تسلیم بودن ندارد
و از همینجا مشخص میشود ادعای وهابیت بر منع گریه برای اموات حرف بی پایه و اساسی است که با روایات صحیح در مخالفت است.
نه تنها گریه کردن در مرگ عزیزان بد نیست بلکه اگر انسان، محزون نشود جاى تعجب است و دليل بر ضعف عاطفى اوست.
#حکمت۲۹۱
💠يَا أَشْعَثُ، إِنْ تَحْزَنْ عَلَى ابْنِكَ فَقَدِ اسْتَحَقَّتْ مِنْكَ ذَلِكَ الرَّحِمُ
وَ إِنْ تَصْبِرْ فَفِي اللَّهِ مِنْ كُلِّ مُصِيبَةٍ خَلَفٌ اگر شكيبايى پيشه كنى، خداوند به جاى هر مصيبتى عوضى قرار مى دهد.
حضرت سه دلیل برای لزوم صبر بیان میکند:
1⃣ برای صبر در مصیبت اجر میبری، پس صبر کن
لازم است كه انسان جلوى طغيان عواطف را بگيرد و زبان به ناسپاسى نگشايد و بى تابى نكند و سخنانى كه دليل بر عدم خشنودى در مقابل مقدرات الهى است نگويد تا از اجر و پاداش الهى برخوردار باشد و شايستگى خود را از نظر خويشتندارى اثبات كند.
❎چیزی که عوض دارد، گله ندارد:
وقتی خداوند به خاطر صبر به انسان عوض و پاداش میدهد دیگر جای گله و ناراحتی و... نیست.
اگر انسان وسیله اش را دزدیدند و از دستش رفت، ناراحت میشود.
ولی اگر آن را فروخت و پولش را گرفت که دیگر بر آن غصه نمی خورد
✅پاداش صابران:
اين پاداش ممكن است پاداش دنيوى و معادل چيزى كه از دست رفته است يا بهتر از آن باشد و ممكن است پاداش اخروى باشد و تعبير «خَلَفْ» با هر دو سازگار است. گاه خداوند هر دو را به انسان مى دهد.
✴️دلداری ملائکه به مصیبت زدگان صبور:
امام باقر علیه السلام فرمود:
لَمَّا قُبِضَ رَسُولُ اللَّهِ ص
هنگامى كه رسول خدارحلت فرمود و مصيبت سنگينى بر خاندان او وارد شد.
أَتَاهُمْ آتٍ فَوَقَفَ بِبَابِ الْبَيْتِ فَسَلَّمَ عَلَيْهِمْ ثُمَّ قَالَ السَّلَامُ عَلَيْكُمْ
شخصى بر در خانه آن حضرت آمد و به تمام عزاداران سلام كرد.
يَا آلَ مُحَمَّدٍ كُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ ...
وَ مَا الْحَياةُ الدُّنْيا إِلَّا مَتاعُ الْغُرُورِ
سپس با استفاده از آيه اى از قرآن چنين گفت: بدانيد همه سرانجام مرگ را مى چشند وپاداش خود را روز قيامت همگى مى يابند، آنها كه از آتش دوزخ نجات يابند وداخل بهشت شوند رستگار شدند و زندگى دنيا جز متاع غرور و فريب نيست.
فِي اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ خَلَفٌ مِنْ كُلِّ هَالِكٍ وَ عَزَاءٌ مِنْ كُلِّ مُصِيبَةٍ وَ دَرَكٌ لِمَا فَاتَ
آنگاه افزود: نزد خداوند متعال براى هرچيزى كه از دست رفته ثوابى است و تسليتى از هر مصيبت و جبرانى است براى آنچه از دست رفته است.
فَبِاللَّهِ فَثِقُوا وَ عَلَيْهِ فَتَوَكَّلُوا وَ بِنَصْرِهِ لَكُمْ عِنْدَ الْمُصِيبَةِ فَارْضَوْا
به خدا تکیه کنید و در مصیبت ها به نصرت الهی تکیه کنید و به مشکلات راضی باشید.
فَإِنَّمَا الْمُصَابُ مَنْ حُرِمَ الثَّوَابَ وَ السَّلَامُ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ
مصیبت زده واقعی کسی است که هم مصیبت دیده هم پاداش و عوضی برای او نیست.
وَ لَمْ يَرَوْا أَحَداً فَقَالَ بَعْضُ مَنْ فِي الْبَيْتِ هَذَا مَلَكٌ مِنَ السَّمَاءِ بَعَثَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْكُمْ لِيُعَزِّيَكُمْ
بعد از این تسلیت کسی این شخص را ندید، بعضی گفتند او فرشته بوده
وَ قَالَ بَعْضُهُمْ هَذَا الْخَضِرُ ع جَاءَكُمْ يُعَزِّيكُمْ بِنَبِيِّكُمْ ص.
و بعضی گفتند حضرت خضر بوده.
✳️جبران مصیبت با ثواب توسط خدا:
شهید ثانی در مسکّن الفواد نقل میکند: مَاتَ لِدَاوُدَ ع وَلَدٌ فَحَزِنَ عَلَيْهِ حَزَناً كَثِيراً فَأَوْحَى اللَّهُ إِلَيْهِ يَا دَاوُدُ وَ مَا كَانَ يَعْدِلُ هَذَا الْوَلَدُ عِنْدَكَ
حضرت داوود فرزندی داشت که از دنیا رفت و داود نبی بسیار محزون شد. خداوند به داوود فرمود این فرزند نزد تو چقدر ارزش داشت؟
قَالَ يَا رَبِّ كَانَ يَعْدِلُ هَذَا عِنْدِي مِلْءَ الْأَرْضِ ذَهَباً
گفت به اندازه ای که کل زمین پر از طلا باشد.
قَالَ فَلَكَ أَيْضاً عِنْدِي يَوْمَ الْقِيَامَةِ مِلْءَ الْأَرْضِ ثَوَاباً
خداوند فرمود پس من هم در قیامت به اندازه ای که زمین را پر کنم به تو ثواب میدهم.
پاداش کسانی که دو یا سه فرزند از دست داده باشند، بهشت است.
#حکمت۲۹۱
💠يَا أَشْعَثُ إِنْ صَبَرْتَ جَرَى عَلَيْكَ الْقَدَرُ وَ أَنْتَ مَأْجُورٌ
اى اشعث! اگر صبر كنى، مقدرات الهى بر تو جارى مى شود و پاداش خواهى داشت،
💠 وَ إِنْ جَزِعْتَ جَرَى عَلَيْكَ الْقَدَرُ وَ أَنْتَ مَأْزُورٌ
و اگر بى تابى كنى بازهم مقدرات، مسير خود را طى مى كند؛ ولى تو گناهكار[مَأْزُورٌ] خواهى بود.
2⃣ دومین دلیل لزوم صبر :
بی تابی تو چیزی را عوض نمیکند، بلکه وزر و وبال توست؛ پس صبر کن
شكيبايى و بى تابى در حوادث اگر چه چيزى را تغيير نمى دهد _نه شكيبايى جلوى حادثه را مى گيرد و نه بى تابى از مصیبت کم میکند_ ولی کسانی که صبوری کنند اجر و پاداش فراوانى به سبب تسليم و رضايتشان در برابر تقديرات الهى مى برند و کسانی که بی تابی کنند بر اثر ترك تسليم و رضا و گاه اعتراض به تقدير الهى و شكايت از آن، گرفتار آثار شوم گناه مى شوند.
✳️صبر امام باقر در مرگ فرزند:
كَانَ قَوْمٌ أَتَوْا أَبَا جَعْفَرٍ ع فَوَافَقُوا صَبِيّاً لَهُ مَرِيضاً
گروهى خدمت امام باقر شرفياب شدند، از قضا، فرزند امام بيمار بود،
فَرَأَوْا مِنْهُ اهْتِمَاماً وَ غَمّاً وَ جَعَلَ لَا يَقِرُّ
و آثار حزن و اندوه بر چهرهاش نشسته بود.
فَقَالُوا وَ اللَّهِ لَئِنْ أَصَابَهُ شَيْءٌ إِنَّا لَنَتَخَوَّفُ أَنْ نَرَى مِنْهُ مَا نَكْرَهُ
آنها با خود گفتند: _آنچنان امام حالت حزن داشت_ به خدا سوگند! مىترسيم كه اگر مصيبتى به او برسد، چيز ناخوشايندى از او مشاهده كنيم.
فَمَا لَبِثُوا أَنْ سَمِعُوا الصِّيَاحَ عَلَيْهِ
اندك زمانى گذشت تا اينكه صداى گريه و ناله بر آن كودك را شنيدند،
فَإِذَا هُوَ قَدْ خَرَجَ عَلَيْهِمْ مُنْبَسِطَ الْوَجْهِ فِي غَيْرِ الْحَالِ الَّتِي كَانَ عَلَيْهَا
ناگاه امام را ديدند كه با چهرۀ گشاده از اندرون آمد و ديگر اندوهگين نبود.
فَقَالُوا لَهُ جَعَلَن َا اللَّهُ فِدَاكَ
از اين رو گفتند: قربانت گرديم!
لَقَدْ كُنَّا نَخَافُ مِمَّا نَرَى مِنْكَ أَنْ لَوْ وَقَعَ أَنْ نَرَى مِنْكَ مَا يَغُمُّنَا
حالتى در شما مشاهده كرديم كه ترسيديم عملى از شما سر زند كه ما را محزون و غمگين سازد.
فَقَالَ لَهُمْ إِنَّا لَنُحِبُّ أَنْ نُعَافَى فِيمَنْ نُحِبُّ فَإِذَا جَاءَ أَمْرُ اللَّهِ سَلَّمْنَا فِيمَا أَحَبَ.
امام فرمود: ما دوست داريم به هر كسی علاقهمنديم، در سلامت باشد، ولى چون امر قطعى خداوند فرا رسد و او چيزى براى ما بخواهد بدان گردن مىنهيم.
#حکمت۲۹۱
💠يَا أَشْعَثُ ابْنُكَ سَرَّكَ وَ هُوَ بَلَاءٌ وَ فِتْنَةٌ
اى اشعث! فرزندت_وقتی به دنیا آمد_ تو را مسرور ساخت در حالى كه سبب آزمايش و فتنه بر تو بود،
💠 وَ حَزَنَكَ وَ هُوَ ثَوَابٌ وَ رَحْمَةٌ
ولى _وقتی از دنیا رفت_ تو را محزون ساخت [حَزَنَكَ] در حالى كه براى تو ثواب و رحمت است.
3⃣سومین دلیل لزوم صبر :
تولد فرزند جای غصه داشت، مرگ او تمام شدن فتنه است. پس صبور باش
قرآن کریم میفرماید:
《وَاعْلَمُوا أَنَّمَا أَمْوَالُكُمْ وَأَوْلاَدُكُمْ فِتْنَةٌ؛ انفال - ۲۸ 》
بدانید که اموال و فرزندانتان فقط وسیله آزمایش شماست، وخداست که پاداشی بزرگ نزد اوست.
وقتی فرزند به دنیا می آید بار سنگینی به دوش انسان می آید زیرا وظیفه انسان تربیت و هدایت این فرزند است. اگر انسان بخواهد روزی غصه بخورد، آن روز تولد است که بار به دوش آمده است. ولی وقتی فرزند از دنیا میرود، انسان امانتش را تحویل داده است و باید احساس سبکب و راحتی کند.
🔻نکته:
البته فتنه صرفا به معنای سختی های تربیت و ... نیست بلکه معنای وسیعی دارد که به معنای انحراف ایجاد کردن در دین شخص نیز میباشد.
پیامبر مکررا دعا میکرد:
اَللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ وَلَدٍ يَكُونُ عَلَيَّ رَبّاً
خدایا پناه بر تو از فرزندی که بر من خدایی کند.
🔰 مرحوم «مغنيه» در شرح نهج البلاغه خود مى گويد:
فرزند از آنرو براى پدر خود بلاست كه تكاليفى بر دوش او مى نهد به خصوص امروز كه پسران ودختران براثر انحرافات اخلاقى مايه غم و اندوه پدرانند و اين پدرانِ بيچاره، گويى در ميان دو طبقه آتش، تحت فشار قرار دارند:
آتش محبت و عاطفه،
و آتش اندوه وحزن نسبت به فرزندى كه شيطان او را از دست آنان گرفته است. وچاره اى جز حسرت و اندوه و ناله ندارند و شك نيست كه اين حزن، مايه ثواب و رحمت است، همانگونه كه امام عليه السلام در جمله بالا فرموده است.
💠يَا أَشْعَثُ، إِنْ تَحْزَنْ عَلَى ابْنِكَ فَقَدِ اسْتَحَقَّتْ مِنْكَ ذَلِكَ الرَّحِمُ،
اى اشعث، اگر بر پسرت اندوهگين هستى، سزاوارى، زيرا جگر گوشه توست.
💠وَ إِنْ تَصْبِرْ فَفِي اللَّهِ مِنْ كُلِّ مُصِيبَةٍ خَلَفٌ.
اگر صبر كنى، خداوند به هر مصيبتى پاداشى دهد.
💠 يَا أَشْعَثُ إِنْ صَبَرْتَ جَرَى عَلَيْكَ الْقَدَرُ وَ أَنْتَ مَأْجُورٌ،
اى اشعث، اگر در اين مصيبت صبر كنى، تقدير خداوند بر تو رفته است و تو را مزدى است.
💠وَ إِنْ جَزِعْتَ جَرَى عَلَيْكَ الْقَدَرُ وَ أَنْتَ مَأْزُورٌ.
و اگر بيتابى كنى، تقدير خداوند بر تو رفته و تو گناهكارى.
💠يَا أَشْعَثُ ابْنُكَ سَرَّكَ وَ هُوَ بَلَاءٌ وَ فِتْنَةٌ، وَ حَزَنَكَ وَ هُوَ ثَوَابٌ وَ رَحْمَةٌ.
اى اشعث، پسر تو شادمانت مى داشت، پس براى تو بلا و آزمايش بود اكنون تو را محزون داشته و آن ثواب است و رحمت.
#حکمت۲۹۱
🔻نکته1:
تسلیت گفتن راهی برای هدایت و نزدیکی قلوب:
اشعث ابن قیس شخصیت منافقی است که حضرت در همین نهج البلاغه موارد متعددی در مذمت او حرف زده است ولی وقتی فرزند او از دنیا رفت، به او تسلیت گفت. در نامه ۵ فرمود :
و من كتاب له علیه السلام إلى أشعث بن قيس عامل أذربيجان:
نامه اى از آن حضرت (ع) به اشعث بن قيس، عامل خود در آذربايجان نوشته است:
وَ إِنَّ عَمَلَكَ لَيْسَ لَكَ بِطُعْمَةٍ وَ لَكِنَّهُ فِي عُنُقِكَ أَمَانَةٌ
حوزه فرمانرواييت طعمه تو نيست، بلكه امانتى است بر گردن تو،
✳️در خطبه ۲۲۴ فرمود :
وَ أَعْجَبُ مِنْ ذَلِكَ طَارِقٌ طَرَقَنَا بِمَلْفُوفَةٍ فِي وِعَائِهَا وَ مَعْجُونَةٍ شَنِئْتُهَا،
از ماجرای عقیل شگفت انگيزتر داستان کسى است اشعث بن قيس منافق که نيمه شب در خانه را زد و ظرف سرپوشيده اى پر از حلواى خوش طعم و شيرين براى من هديه آورد.
كَأَنَّمَا عُجِنَتْ بِرِيقِ حَيَّةٍ أَوْ قَيْئِهَا.
معجونى بود که من از آن متنفر شدم گويى با آب دهان مار يا استفراغ او خمير شده بود. به او گفتم:
فَقُلْتُ أَصِلَةٌ أَمْ زَكَاةٌ أَمْ صَدَقَةٌ؟ فَذَلِكَ مُحَرَّمٌ عَلَيْنَا أَهْلَ الْبَيْتِ.
آيا اين هديه است يا زکات يا صدقه؟ که اين هر دو بر ما اهل بيت حرام است.
فَقَالَ لَا ذَا وَ لَا ذَاكَ، وَ لَكِنَّهَا هَدِيَّةٌ؛
او گفت: نه اين است و نه آن ولى هديه است!
فَقُلْتُ هَبِلَتْكَ الْهَبُولُ، أَعَنْ دِينِ اللَّهِ أَتَيْتَنِي لِتَخْدَعَنِي،
گفتم: زنان بچه مرده بر تو گريه کنند آيا از طريق آيين خدا به سراغ من آمده اى تا مرا بفريبى؟
أَمُخْتَبِطٌ أَنْتَ، أَمْ ذُو جِنَّةٍ، أَمْ تَهْجُرُ؟
آيا تعادل فکرى خود را از دست داده اى يا جن زده اى يا بر اثر شدت بيمارى هذيان مى گويى؟
وَ اللَّهِ لَوْ أُعْطِيتُ الْأَقَالِيمَ السَّبْعَةَ بِمَا تَحْتَ أَفْلَاكِهَا
به خدا سوگند اگر اقليمهاى هفتگانه روى زمين را با آنچه در زير آسمانهايش قرار دارد به من داده شود
عَلَى أَنْ أَعْصِيَ اللَّهَ فِي نَمْلَةٍ أَسْلُبُهَا جُلْبَ شَعِيرَةٍ، مَا فَعَلْتُهُ
که خدا را با گرفتن پوست جوى از دهان مورچه اى نافرمانى کنم هرگز نخواهم کرد.
✴️در خطبه ۱۹ فرمود:
مَا يُدْرِيكَ مَا عَلَيَّ مِمَّا لِي
تو چه دانى، كه چه چيز به سود من است و چه چيز به زيان من.
عَلَيْكَ لَعْنَةُ اللَّهِ وَ لَعْنَةُ اللَّاعِنِينَ حَائِكٌ ابْنُ حَائِكٍ مُنَافِقٌ ابْنُ كَافِرٍ
لعنت خدا بر تو باد و لعنت لعنت كنندگان.
اى كه خود و پدرت همواره دروغى چند به هم مى بافته ايد.
این سیره و روش عملی امیرالمومنین درس خوبی است برای همه ما که بتوانیم در غم و شادی دیگران مشارکت کنیم، بار از دوش مردم برداریم و موجبات آرامش و تسلّی آنها را فراهم کنیم.
#حکمت۲۹۱
🔻نکته۲:
تسلیت گفتن به مصیبت زده در روایات
جزای تسلیت دادن به مصیبت زده:
وَ رُوِيَ أَنَّ دَاوُدَ ع قَالَ: إِلَهِي مَا جَزَاءُ مَنْ يُعَزِّي الْحَزِينَ وَ الْمُصَابَ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِكَ در روايت است كه حضرت داوود عليه السّلام در مناجاتش با خداى خويش چنين گفت:
پروردگارا! پاداش و ثواب كسى كه براى رضاى تو به شخص محزون و مصيبت ديده تسليت گويد چيست؟
قَالَ جَزَاؤُهُ أَنْ أَكْسُوَهُ رِدَاءً مِنْ أَرْدِيَةِ الْإِيمَانِ أَسْتُرُهُ مِنَ النَّارِ وَ اَدْخِلُهُ بِهِ الْجَنَّةَ خطاب رسيد؛ پاداشش اين است كه او را لباس امن و امان مىپوشانم و از آتش جهنم حفظش مىكنم و او را داخل بهشت مىنمايم.
سپس حضرت داود عليه السّلام عرض كرد:
تسلیت گفتن به مادر داغدار:
كَانَ فِيمَا نَاجَى بِهِ مُوسَى ع رَبَّهُ قَالَ يَا رَبِّ مَا لِمَنْ عَزَّى الثَّكْلَى
حضرت موسی به خدا عرض کرد پاداش کسی که به زن فرزند از دست داده تسلیت بگوید چیست؟!
قَالَ أُظِلُّهُ فِي ظِلِّي يَوْمَ لَا ظِلَّ إِلَّا ظِلِّي
فرمود در روزی که همه در آتش گرمای جهنم هستند، او را در سایه خودم امنیت میدهم
❇️اجر مصیبت دیده با تسلیت دهنده یکی است.
پیامبر صلی الله علیه وآله فرمود:
مَنْ عَزَّى مُصَاباً كَانَ لَهُ مِثْلُ أَجْرِهِ مِنْ غَيْرِ أَنْ يَنْتَقِصَ مِنْ أَجْرِ الْمُصَابِ شَيْءٌ.
اگر کسی به مصیبت دیده ای تسلیت بگوید و او را دلداری دهد عینا همان اجری که مصیبت دیده میبرد، به او نیز داده میشود بدون اینکه ازرش آن اجر کم شود.
✴️پیامبر در تسلیت گفتن به معاذ بن جبل برای وفات فرزندش نوشت.
أَنَّهُ تُوُفِّيَ لِمُعَاذٍ وَلَدٌ فَاشْتَدَّ وَجْدُهُ عَلَيْهِ فَبَلَغَ ذَلِكَ النَّبِيَّ ص فَكَتَبَ إِلَيْهِ
معاذ بن جبل كه يكى از ياران پيغمبر است،پسرش فوت شد و در مرگ او بسيار اندوهناك گرديد.پيغمبر اكرم تسليت و تعزيتى به اين عنوان براى او نوشت.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ مِنْ مُحَمَّدٍ رَسُولِ اللَّهِ إِلَى مُعَاذٍ
از محمد رسول خدا به معاذ:
سَلَامٌ عَلَيْكَ فَإِنِّي أَحْمَدُ اللَّهَ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ
سلام به تو،اى معاذ،من خداى يكتايى را كه جز او خدائى نيست،سپاس مىگذارم.
أَمَّا بَعْدُ! أَعْظَمَ اللَّهُ لَكَ الْأَجْرَ وَ أَلْهَمَكَ الصَّبْرَ وَ رَزَقَنَا وَ إِيَّاكَ الشُّكْرَ
اما بعد،خداوند اجر تو را بزرگ گرداند،و صبر به تو الهام نمايد،و ما و شما را توفيق شكرگزارى عنايت كند.
فَإِنَّ أَنْفُسَنَا وَ أَهْلِينَا وَ مَوَالِيَنَا وَ أَوْلَادَنَا مِنْ مَوَاهِبِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ الْهَنِيئَةِ وَ عَوَارِيهِ الْمُسْتَوْدَعَةِ
اى معاذ،جان و زن و اولاد و اموال ما از مواهب و بخششهاى گواراى الهى است و امانتهائى هستند كه پس گرفته مىشوند.
نُمَتَّعُ بِهَا إِلَى أَجَلٍ مَعْلُومٍ وَ نُفِيضُ لِوَقْتٍ مَعْدُودٍ
ما يك مدت معين از آنها استفاده و بهرهبردارى مىكنيم و در وقت معين از ما گرفته مىشوند.
ثُمَّ افْتَرَضَ عَلَيْنَا الشُّكْرَ إِذَا أَعْطَانَا، وَ الصَّبْرَ إِذَا مَا ابْتَلَانَا
سپس بر ما هنگام عطای نعمت شكر و سپاسگزارى لازم است و وقت گرفتن آن نعمت، صبر و بردباری
وَ كَانَ ابْنُكَ مِنْ مَوَاهِبِ اللَّهِ الْهَنِيئَةِ وَ عَوَارِيهِ الْمُسْتَوْدَعَةِ
اى معاذ فرزند تو از مواهب و بخششهاى گواراى الهى و امانتهاى او بود.
مَتَّعَكَ اللَّهُ بِهِ فِي غِبْطَةٍ وَ سُرُورٍ وَ قَبَضَهُ مِنْكَ بِأَجْرٍ كَثِيرٍ
يك مدت با كمال خوشى از او بهرهگيرى كردى و خدا ترا از آن بهرهور گردانيد،و اكنون كه آن را از تو گرفته،متقابلا اجر بسيار به تو عنايت كرده.
وَ الصَّلَاةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ الْهُدَى
اجرى كه عبارتست از درود و رحمت و هدايت _اشاره است به آيه شريفۀ
«أُولٰئِكَ عَلَيْهِمْ صَلَوٰاتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَ رَحْمَةٌ»
إِنْ صَبَرْتَ وَ احْتَسَبْتَ فَلَا تَجْمَعَنَّ عَلَيْكَ مُصِيبَتَيْنِ فَيَحْبَطَ لَكَ أَجْرُكَ وَ تَنْدَمَ عَلَى مَا فَاتَكَ
اگر صبر كنى دو مصيبت به تو وارد نمىشود _که هم فرزندت را از دست داده ای_ هم اجرت ضايع و از گذشته پشيمان نمىشوى.
فَلَوْ قَدِمْتَ عَلَى ثَوَابِ مُصِيبَتِكَ عَلِمْتَ أَنَّ الْمُصِيبَةَ قَصُرَتْ فِي جَنْبِ اللَّهِ عَنِ الثَّوَابِ فَتَنَجَّزْ مِنَ اللَّهِ مَوْعُودَهُ وَ لْيَذْهَبْ أَسَفُكَ عَلَى مَا هُوَ نَازِلٌ بِكَ
اگر با اجر و ثواب مصيبت،بر خدا وارد شوى،مىفهمى كه مصيبت در مقابل ثواب الهى خيلى كم و كوتاه است و وعده خدا حتمى است.
فَكَانَ قَدَرٌ قَدْ نَزَلَ عَلَيْكَ وَ السَّلَامُ.
بايد تأسف تو بر مصيبت نازله،برطرف گردد.و السلام.
اللهم الرزقنا شکرا الشاکرین
#حکمت۲۹۱
#روز_تولد_انسان
#روز_مرگ_انسان
#گریه_خنده
به ما بپیوندید
🇮🇷🇵🇸 قرارگاه کمیته های سعادت
و صیانت از انقلاب اسلامی فارس _جهرم🇱🇧🇮🇷
@farsjahrom