✍️اخلاق فردی و اجتماعی امام سجاد(ع) 🌹برخورد امام سجاد با شتر خود امام سجاد علیه‏السلام شتری داشت که 22 بار با آن شتر، از مدینه به مکه سفر کرد، و در این 22 بار مسافرت (که هر بار رفت و برگشت آن حدود 160 فرسخ که جمعا 35320 فرسخ می‏شد) حتی یک بار، تازیانه به او نزد. 🔹هنگامی که امام سجاد علیه‏السلام از دنیا رفت، آن شتر با پریشانی کنار قبر آمد و بر دو زانوی خود نشست و گردنش را بر خاک قبر می‏مالید و ناله می‏کرد. در نقل دیگر آمده که این شتر سراسیمه از چراگاه آمد و گردن خود را روی قبر نهاد و در خاک غلطید، امام باقر علیه‏السلام دستور داد او را به چراگاه بازگرداندند. 🔹 این است معنی محبت و انسانیت، به راستی فکر کنید کسی 3520 فرسخ بر شتری سوار شود و مسافرت کند، حتی یک بار به آن شتر تازیانه نزند!! در آن شبی که امام سجاد علیه‏السلام از دنیا رفت، ساعاتی قبل فرزندش امام باقر علیه‏السلام را فراخواند و به او فرمود: «آب وضویی بیاور». 🔹امام باقر علیه‏السلام فرمود: آب وضو حاضر کرد. امام سجاد علیه‏السلام فرمود: این را نمی‏خواهم، زیرا مردار در آن است. امام باقر علیه‏السلام رفت و چراغ آورد، دید موش مرده‏ای در میان آب است، آب وضوی دیگر آورد. در این هنگام امام سجاد علیه‏السلام به فرزندش امام باقر علیه‏السلام فرمود: «پسر جانم، امشب همان شبی است که به من وعده (رحلت از این دنیا) داده‏اند، سفارش می‏کنم که برای شترم، اصطبلی بسازید، و علوفه‏اش را آماده کنید...» 🔹امام سجاد علیه‏السلام از دنیا رفت و هنگامی که جنازه‏اش را دفن کردند، چیزی نگذشت که آن شتر، از اصطبل بیرون آمد و کنار قبر آن حضرت رفت و گردنش را روی قبر نهاد و ناله کرد و دیدگانش پر از اشک گردید. به امام باقر علیه‏السلام خبر دادند که شتر از اصطبل خارج شده و کنار قبر آمده است و ناله می‏کند. این خوی پر مهر امام سجاد علیه‏السلام است. .... داستان‏های اصول کافی 1 / 269 و 270. #برخورد_امام_سجاد_با_شتر_خود