فرمود: با هر عالمی ننشینید، جز با عالمی که شما را از شک به یقین ببرد. میفرماید پای منبر شکمشربها ننشینید: روشنفکر دینی و نواندیش مذهبی و بطلهی صورتی تا برسیم به آخوند عرفی و آخوند پروانهیی...
تهی بودن از تفقه تهش این میشود که بیان ولی فقیه را هم سر و ته میفهمی تا برسیم به بیان ولی وصی و ولی نبی...
آخوند درباری پیچ اسلام را برای یک نفر شل و سفت میکند: شاه، امیر، ملک، و دستبالا ملکه و ولیعهدشان. آچار آخوند عرفی بام تا شام در حال چرخیدن به نرخ روز انبوه رسانههای جمعی است...
ولی فقیه را در بافتار سنت/نهضت فقاهت شیعه باید فهمید. اینها که پی تبیین گسستهی منظومهی فکری حضرت رهبر و کاربست عرفی آنند چرخ را از نو اختراع میکنند؛ چرخ مربع...
ما با به همآن دلیل در ماه حرام به سنیهای سلفی ناسره حملهی موشکی میکنیم که سالها است آنها را تروریست میخوانیم...
شیعهی امامیه در لبنان به یکونیم میلیون نفر نمیرسد که دست کم ثلث آن مؤید حرکت حزبالله نیست. حرکت حزبالله لبنان اما از هماین آمار نزدیک سد هزار رزمنده و سد هزار بسیجی سازماندهی کرده است. ارتشسازی از نیروی نظامی داوطلب با این مقیاس در اسرائیل هم قفل است، چه رسد به ایران...
ارتش اسرائیل پیش از زدن آن مقر یکان رضوان به صاحبخانهی آواره زنگ زده بود: برگشتید؟ بستهی حمایتی داریم. گفته بود: نه؛ و خانه را زده بود. خلاف غزه اسرائیل در لبنان توان اطلاعات و فنآوریش را سر خط کرده تا مدنی نزند چه حرکت حزبالله مطمئنش کرده که به تلافی به سه شماره میخورد...
قناص بسیجی لشکر است که با هم تا حلب بودهییم. نوشته: راهی است که به لبنان برسیم؟ مینویسم: خط درگیری این جا سفت است و نشکسته است؛ بیفتید پی سازماندهی مردمی نیروهای جهادی در ایران برای نگه داشتن خط بیدفاع جنگ احزاب حجاب...
هر چه با اینها که از ایران میخواهند به لبنان بیایند و آنها که آمدهاند و به در و دیوار میزنند بیشتر صحبت میکنم این پرسش برایم پررنگتر میشود که سازمان بسیج و قرارگاههای مکلف به بسیج نیروهای جهادی روی کدام لجمنند؟ جنگ سخت در لبنان؟ که نیستند، جنگ نرم در ایران؟ که نیستند...