نخستین نتیجه‌ی اسلوب مقاومت به شرط مرز هم‌این است که نقض نظام قدرت ایران بیرون از مرزها تو را به صحبت می‌دارد اما با نقض نظام شریعت اسلام درون مرزها به سکوت سپری می‌کنی...

مقاومت به شرط مرز...

مدت‌ها بود که چیزی از حزب‌الله حجاز نمی‌شنیدم. در حمله‌‌ی هوایی دی‌روز ارتش اسرائیل اما عمران احمد المغسل، فرزند ره‌بر در بند این حرکت شیعی، در جنوب لبنان به شهادت رسید؛ صهیونی‌ها نیروی هوایی سعودی‌ها شده‌اند...

آن دورها، اذان ظهر مناره‌ی مسجد ایرانی‌ها تمام شده است و زیر صدای تمام‌نشدنی پهپاد اسرائیلی رسیده است به: و ضاقت الأرض و منعت السماء. زمین تنگ را تازه در ضاحیه‌ی بیروت می‌فهمم و آس‌مانی که امن نیست...

نبرد طوفان الأقصی چند نماد تازه به ما اضافه کرد؛ یکی هم‌آن مثلث سرخ سرنگون، و دیگری صدای پهپادهای نظامی بالای سر منطقه‌ی جنگی؛ این دومی نسخه‌ی معاصر هم‌آن چکاچک معرکه‌ی شم‌شیرها است...

لبنانی‌ها تعصب عربی ندارند؛ حتا برخی‌شان، و بیش‌تر صلیبی‌ها، می‌گویند: ما عرب‌زبانیم و عرب نیستیم. هم‌این است که راحت پارسی می‌آموزند و پارسی می‌گویند. آن چه در میان شیعیان لبنان هم دیده می‌شود خال‌کوبی‌های پارسی است...

لبنان دولت ندارد، چون ملت ندارد. دی‌روز اسرائیل چهارده بار ضاحیه‌ را زده و در هم‌آن حال پلیس لبنان در مرز منطقه‌ی امن سنی‌نشین بیروت و منطقه‌ی ناامن شیعه‌نشین ضاحیه سیطره زده است و دوچرخ‌هایی را که نمره ندارند یا کلاه ایمنی ننهاده‌اند را می‌گیرد؛ طرح راه‌ور وسط جنگ تمام‌عیار...

لبنان بی‌دولت است، هم‌آن قدر که سوریه پردولت است. پای دولت در سوریه در حلق مردم است هم‌آن طور که دست دولت در لبنان بر سر مردم نیست...

پرسید: زد؟ به ساعت حمله‌های هوایی شبانه‌ی ارتش اسرائیل بر ضاحیه‌ی بیروت رسیده‌ییم؛ یک آن صدای تپ آمد.‌ گفت: نه؛ در را [محکم] بست؛ حس‌گرهامان حساس شده است...

پدرش از فرمان‌دهان حرکت حزب‌الله بوده است. خانه‌شان در ضاحیه است و با شروع جنگ در محله‌ی صلیبی‌نشین انطلیاس بیروت خانه‌‌یی امن اجاره می‌کنند. پدر که در جنوب لبنان شهید می‌شود، صاحب‌خانه بیرون‌شان می‌کند...

در پیاده‌روی ساحلی در روشه اثری از جنگ نیست و مردم به تفرج خوشند؛ جنگ در جنوب بیروت است و در شمال بیروت زیست معمول در جریان است. دی‌شب این موقع ستون دود موشک‌های اسرائیل پیش چشم ما در ضاحیه بالا می‌رفت و ام‌شب جمعیتی خوش‌حال با فش‌فشه‌ی جشن تولد در بیروت از کنار ما رد شدند...

فاحشه و فحشاء در ادبیات وحیانی هم‌آن معصیت ننگ‌آور است؛ إنه کان فاحشة و مقتاً و ساء سبیلاً. این که جریان اجتماعی ابطال‌طلب‌های سکولار ایرانی را جنبش فواحش می‌خوانیم به جهت بی‌ننگ بودن‌شان در هتک احکام الاهی است: از برهنه‌گردی بگیر تا دوست‌پسربازی تا خوک‌خواری...