📒متن درس فقه معاصر (کتاب الشخص الاعتباری،جلد دوم) حضرت استاد شب زنده دار«دام ظله» 📝 موضوع: جلد دوم؛ > الباب الثالث: فی احکام الشخص الاعتباری؛ > ص51: «الإشكال الخامس: مر بنا أن بعض المواد القانونية تُصرّح بتشكيل الشركات ....» 📌«متن اولیه» جلسه: 025 تاریخ: شنبه 1402/3/27 حجم فایل: Kb 199.01 فرمت: #pdf #الشخص_الاعتباری

📢 صوت درس فقه معاصر (کتاب الشخص الاعتباری) حضرت استاد شب زنده دار«دام ظله» موضوع: جلد دوم؛ > الباب الثالث: فی احکام الشخص الاعتباری؛ > ص55: «إشكال: نشوء هذه النظرية عن النظريات المرفوضة....» 📖 جلسه:26 📆 تاریخ: یکشنبه 1402/03/28 ⏱ زمان : 00:53:36 حجم فایل : 15.3 mb 🎵 فرمت : mp3

📣 قابل توجه طلاب محترم 🔰 دروس خارج فقه و اصول و الشخص الاعتباری حضرت استاد شب زنده‌دار(دام ظله) در سال تحصیلی ۱۴۰۲_۱۴۰۱به پایان رسید.

📒متن درس فقه معاصر (کتاب الشخص الاعتباری،جلد دوم) حضرت استاد شب زنده دار«دام ظله» 📝 موضوع: جلد دوم؛ > الباب الثالث: فی احکام الشخص الاعتباری؛ > ص55: «إشكال: نشوء هذه النظرية عن النظريات المرفوضة....» 📌«متن اولیه» جلسه: 026 تاریخ: یکشنبه 1402/3/28 حجم فایل: Kb 42.4 فرمت: #doc #الشخص_الاعتباری

📒متن درس فقه معاصر (کتاب الشخص الاعتباری،جلد دوم) حضرت استاد شب زنده دار«دام ظله» 📝 موضوع: جلد دوم؛ > الباب الثالث: فی احکام الشخص الاعتباری؛ > ص55: «إشكال: نشوء هذه النظرية عن النظريات المرفوضة....» 📌«متن اولیه» جلسه: 026 تاریخ: یکشنبه 1402/3/28 حجم فایل: Kb 214.0 فرمت: #pdf #الشخص_الاعتباری

📚 #متن_جامع 🔸موضوع: بررسی احکام زکات فطره،بر اساس عناوین و روایات ذیل آنها در کتاب وسائل الشیعه ✅حضرت استاد شب زنده دار «دام ظله» 🗓سال: ماه رمضان 1402 شمسی #متن_جامع_فقه 🔗 @book_feghahat

💠 تفاوت استفاضه روایات (تواتر اجمالی) با حساب احتمالات ✅ حضرت استاد شب زنده دار «دام ظله» در درس خارج فقه فرمودند: 🔹 در تواتر اجمالی (استفاضه) با توجه به اینکه گروه‌های مختلفی در مکان‌های مختلف روایت را نقل کرده‌اند، این احتمال که همه توافقی کرده و دروغی را جعل کنند، احتمالی غیر عقلایی است. در نتیجه تواتر اجمالی پدید می‌آید که بعضی از روایات صادر شده است و قطع به صدور خبر یا اخباری داریم که در آن‌ها این #مضمون_مشترک موجود می‌باشد. 🔸 اما در حساب احتمالات با صرف نظر از #علم_اجمالی، هر کدام از اخبار دلالت بر مطلب می‌کند. بنابراین هر کدام به خودی خود درصدی از احتمال موافقت با واقع را ایجاد می‌کنند، ولو این درصد کم بوده و به تنهایی حجت نمی‌باشد. مثلاً روایت اول درصدی احتمال موافقت با واقع ایجاد می‌کند، با روایت دوم درصد موافقت با واقع بیشتر می‌شود و در نهایت تراکم این روایات ایجاد کننده احتمال موافقت و نفی‌کننده مخالفت با واقع سبب اطمینان یا علم انسان می‌شود. این همان حساب احتمالات در ریاضیات است که در اصول نیز کاربرد دارد و شهید #صدر (ره) در باب اجماع و تواتر از آن استفاده کرده است. (بحوث في علم الأصول 4: 309) 🔹 تفاوت این دو در این است که در #استفاضه توجه به مضمون نمی‌شود. یعنی حتی اگر مضمون واحد نباشد، احتمال اینکه در جمع کثیری از روایات هیچکدام صادر نشده باشد، وجود ندارد و به یکی غیر معین استناد می‌کنیم، اما در #حساب_احتمالات هر کدام از روایات بخشی از احتمال را در نفس ایجاد می‌کند و از تراکم این احتمالات اطمینان حاصل می‌شود. 📚درس خارج فقه«1394» 🔗 @book_feghahat

🔰"روح عبادت نیت است" 🔸حضرت استاد شب زنده دار دام ظله: روح عبادات نیت است. ممکن است عملی آنچنان ارزشمند نباشد اما اگر انگیزه عمل الهی باشد آن عمل تا خداوند متعال برده میشود و به عالی ترین وجه پذیرفته میشود، اگر انسان انگیزه و نیت کار خود را الهی کند کار او دارای ارزش بیشتری خواهد شد. #درس_اخلاق @pand_saadat

🔰 شیعه ی واقعی در کلمات معصومین علیهم السلام 🔸استاد شب زنده دار دام ظله: در آستانه عید مبارک غدیر، عید اتمام نعمت و تکمیل دین هستیم. مناسبت غدیر ومسئله‌ی ولایت مولا امیرالمومنین علیه السلام دارای ابعاد فراوان و بحث های بسیار مهمی است. آنچه که در اینجا میخواهم عرض کنم، این است که واژه شیعه که ما بحمدالله مشرف یه این تسمیه واین نام هستیم، در روایات اهل بیت علیهم السلام یک باب مخصوص دارد. واژه ی شیعه دو مفهوم دارد، یک مفهوم اسمی و مصطلح که یکی از آنها همین کسانی هستند که مذهب تشییع را برگزیده اند و ولایت اهل بیت عصمت و طهارت را بعد از رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم قبول کرده اند؛ یعنی خلافت بلا فصل مولا امیرالمومنین علیه السلام و بعد یازده فرزند معصوم آن بزرگوار.این یک معنا از کلمه تشیّع است. اما یک معنای وصفی هم دارد که مراد کسانی هستند که واقعا از اهل بیت علیهم السلام پیروی میکنند و رنگ و بوی مقتدا های خودشان را گرفته اند.این هم یک معنای وصفی است. از راویات بر می آید که ائمه علیهم السلام دوست داشتند که این نام و عنوان، در صورتی بر کسی اطلاق شود که در مرتبه ای عالی از پیروی و اتّصاف به صفات ویژه ای باشد که در این روایات ذکر شده است. قهرا این تسمیه حتی به معنای اولش یک عَلم مرتجل نیست که بی تناسب نام گذاری شده باشد، بلکه در این نامگذاری منظورشان تناسب بین این افراد و مقتدا های آنها بوده است. 📚پند های سعادت،جلد۲،صفحات ۱۱۳و۱۱۴ #عید_الله_الاکبر #غدیر @pand_saadat