«تا روز محشر پرچمت بالاست #عباس مدیون کام خشک تو دریاست #عباس گرچه به ظاهر مادرت #امّ‌البنین است. اما به باطن مادرت #زهراست #عباس پشت و پناه اهل بیتی یا #اباالفضل دلگرم نامت #زینب کبراست #عباس یک رکن #عاشورا اگر نام #حسین است نام تو هم یک رکن عاشوراست #عباس بر ارمنی‌ها هم کراماتت رسیده لطف و کریمی تو یک دنیاست #عباس #بابُ‌الحوائج منسبی شایسته‌ی توست محشر دخیلت دست‌های ماست #عباس شرمنده‌ی لب‌های تو آب فرات است کی مثل تو هم تشنه! هم سقّاست؟ #عباس اهل #حرم در انتظار تو نشستند دیدند که در #علقمه غوغاست #عباس دیدند که با قدِّ خم برگشته مولا داغ غم تو از رخش گویاست #عباس آمد #حسین و خیمه ات را واژگون کرد یعنی که افتاده دگر از پاست #عباس گفتا؛ از این پس من #علمداری ندارم بی تو #حسین #فاطمه تنهاست، #عباس گفتا به #زینب؛ زیور از دستت دَرآور شام غریبان بی تو واویلاست #عباس #شش‌ماهه، لب تشنه، به آغوش #رباب و لبهاش مثل خشکی صحراست #عباس من با #سکینه از تو و قولت چه گویم حال تو را از من اگر که خواست؟ #عباس…» «رضا رسول زاده» @fereshtehaye_zahraii