دیو ها وغول ها افسانه یا واقعیت 🗿👹👆
#نفیلیم_ها
#افسانه_های_باستانی
#فرازمینیها
#اجنه_فرازمینیها
#آنوناکی_جن
#اقوام_ناپدیدشده
#تمدنهای_ناپدیدشده
#عجایب_جهان_باستان
#عجایب_خلقت
#موجودات_عجیب
#ادعاهای_عجیب
#عظمت_جهان_هستی
#عجیب_غریب
به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید
👇👇
http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
animation.gif
68.6K
🏴@ferghe_mavara
▪️ خواب میگوید حسین
▪️ مهتاب میگوید حسین
▪️ ممبرو سجاده و محراب میگوید حسین
▪️ گاه میگوید حسین
▪️ ناگاه میگوید حسین
▪️ شمس و نجم و کهکشان و ماه میگوید حسین
▪️ فرارسیدن ماه محرم ایام حزن و اندوه اهل بیت (ع) تسلیت باد.🏴
به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید
👇👇
http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
فرقه های عجیب و جهان ماوراء
علت شروع عزاداری قبل عاشورا 🏴 👆 #سنتهای_عزاداری_محرم #امام_حسین #حسین #ماه_محرم 📝 اینجا بخوانید👇 👇 ک
علت شروع عزاداری قبل عاشورا 🏴
برای امام حسین (علیه السلام) از روز اول محرم عزاداری میشود، و شروع مراسم عزاداری، قبل از سالروز شهادت امام حسین (عليه السلام) برای آمادگی و بهرهمندی از آثار زنده نگهداشتن این نهضت الهی میباشد، و طبق راهنمایی ائمه اطهار، در تمام مناسبتها یاد امام حسین (عليه السلام) احیا میگردد، که اوج آن در دههی اول محرم است.
شیعیان از طرف اهل سنت مورد سؤال قرار میگیرند که چرا برای امام حسین (علیه السلام) از روز اول محرم عزاداری میشود، در صورتیکه ایشان در روز دهم محرم به شهادت رسیدهاند.
در جواب به آنان میگوییم:
عزاداری قبل از عاشورا، مقدمه ورود در عزاداری روز عاشورا و برای بهرهمندی از آثار یادآوری قیام امام حسین (علیه السلام) است.
اصل عزاداری برای امام حسین (علیه السلام) از دستورات و مستحبات اکید شرع مقدس است، اما شکل، نحوه و زمان آن، از عادات و رسوم عرف تأثیر میپذیرد.
این نحوه عزاداری با تأسی از ائمه اطهار (علیهم السلام) انجام میشود و آن بزرگواران نیز از ابتدای محرم شروع به عزاداری و یادآوری امام حسین میکردند، چنانکه امام رضا (علیه السلام) میفرمایند: «وقتی ماه محرم فرا میرسید، در پدرم، امام کاظم (علیه السلام) آثار شادی دیده نمیشد و همواره غمگین بودند، روز دهم، روز مصیبت و اندوه و گریه او بود و میفرمود: در این روز بود که حسین (علیه السلام) را به شهادت رساندند.»[1]
عزاداری به این شکل عمومی در دهه اول، یک رسم است، یک سنّت فرهنگی است که پیامها و آثار خودش، (که از جملهی آن، زنده نگهداشتن یاد این نهضت میباشد) را دارد. مراسم عزاداری در دهه اول محرم، یک ذکر عمومی است، که همه را متوجه میکند و آنانکه از این نهضت بسیار دور شدهاند را نزدیک میکند. لذا عزاداری عمومی پس از پایان دهه به اتمام میرسد، اما یاد امام حسین (علیه السلام)، حرکت، جهاد و خط او فراموش نمیشود.
این عزاداریها در دهه اول محرم فرصت مناسبی است، برای تبیين اهداف عالی قیام حضرت سيد الشهداء (عليه السلام) و فلسفه سوگواری برای آن حضرت مانند: حيات مجدد اسلام و احيای سنت؛ حفظ مکتب و شريعت؛ تحکيم باورهای دينی مردم با آشنا شدن تودهها با معارف دينی؛ پيوند عميق عاطفی ميان امت والگوهای راستين؛ اعلام وفاداری نسبت به مظلوم و مخالفت با ظالم.
همچنین بعد از عاشورا و شهادت امام حسین (عليه السلام) عزاداری، مختصرتر تا اربعین امام حسین (عليه السلام) نیز ادامه دارد و در اربعین به اوج شکوه و عظمت خود میرسد، به طوریکه حتی گاهی عزاداریهای اربعین از ایام محرم هم بیشتر میباشد. تا آنجا که زیارت امام حسین (عليه السلام) در اربعین و اقامه عزا در کنار آن حضرت، جزء نشانههای یک شیعهی واقعی لقب میگیرد. چنانکه در روایتی، امام حسن عسکری (عليه السلام) بدان اشاره کرده و میفرماید: «علامات مؤمن پنج چیز است: اقامه پنجاه و یک رکعت نماز در شبانهروز (هفده رکعت واجب و سی و چهار رکعت نافله)، زیارت اربعین، انگشتر به دست راست کردن، جبین را در سجده بر خاک گذاشتن، در نماز بسم الله الرحمن الرحیم را بلند گفتن.»[2]
از آنجایی که مصیبت سید الشهدا از اعظم مصائب است، لذا توصیه شده تا اربعین آن حضرت عزاداری شود، چنانکه در روایتی از امام صادق (عليه السلام) نقل شده که فرمود: «ای زراره، آسمان چهل روز بر حسین (عليه السلام) خون گریه کرد و زمین چهل روز برای عزای آن حضرت گریست، به تیره و تار شدن و خورشید با کسوف و سرخی خود چهل روز گریست… و ملائکه الهی برای آن حضرت چهل روز گریستند.»[3]
بنابراین شروع مراسم عزاداری، قبل از سالروز شهادت امام حسین (عليه السلام) برای آمادگی و بهرهمندی از آثار زنده نگهداشتن این نهضت الهی میباشد، و طبق راهنمایی ائمه اطهار، در تمام مناسبتها یاد امام حسین (عليه السلام) احیا میگردد، که اوج آن در دههی اول محرم است.
پینوشت:
[1]. بحار الانوار، علامه مجلسی، بیروت: مؤسسة الوفاء، 1403ق، ج۴۴، ص۲۸۴.
[2]. تهذیب الاحکام، شیخ طوسی، تهران: دار الكتب الإسلامية، 1365ش، ج۶، ص۵۲.
وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، قم: مؤسسة آل البيت، 1414ق، ج14، ص478.
[3]. بحار الانوار، علامه مجلسی، بیروت: مؤسسة الوفاء، 1403ق، ج45، ص206.
مستدرک الوسائل، میرزای نوری، بیروت: مؤسسة آل البيت (ع) لإحياء التراث، 1408ق، ج10، ص313.
#سنتهای_عزاداری_محرم
#امام_حسین
#حسین
#ماه_محرم
به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید
👇👇
http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
کمسیون Pontificia Commissione Biblica ✝️👆
#تحریف_مسیحیت
#بدعت_دردین_مسیح
#تحریف_تورات_انجیل
#مدعیان_دروغین
#قرون_وسطی_شکنجه
#تفتیش_عقاید_کلیسا
#پرستش_انسان
#پرستش_جن_شیطان
#فرقه_سازی_درمسیحیت
#فرقه_های_عجیب
به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید
👇👇
http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
فرقه های عجیب و جهان ماوراء
🏴عصر صفوی نقطه آغاز عزاداری به صورت جدی در ایران 🏴 #سنتهای_عزاداری_محرم #امام_حسین #حسین #ماه_محرم 📝
🏴عصر صفوی نقطه آغاز عزاداری به صورت جدی در ایران 🏴
قسمت (اول) 1️⃣
سوگواري و مرثيه سرايي براي سالار شهيدان (ع) در زمان ائمه معصومين(ع) رايج بوده و همچنين بر تداوم آن توصيه شده است.
بزرگان دين نيز همواره شيعيان را بر ادامه اين امر مقدّس توصيه ميفرمودند؛ اما اين كه آيا عزاداري مرسوم زمان ما از همان ابتدا و از عصر امامان معصوم(ع) بوده يا پس از آن ها رايج شده است، به نظر ميرسد كه بعضي از شيوه هاي عزاداري، به ويژه تعزيه خوانيها، بعد از ائمه(ع) به وجود آمده است. هر چند برخي، تاريخ شروع عزاداري به اين سبك را به دوره حكومت آلبويه نسبت داده اند، ولي روضه خواني يا قرائت كتاب «روضة الشهداء» و كتاب های مشابه بر روی منبر یا در میان مردم از دوره صفويه شروع شد.
مراسم عزاداری قبل از صفویه 🔻
📝نخستین سوگواری و عزاداری برای امام حسین (ع) و یارانش توسط خانواده ی ایشان برگزار شد. امام سجاد(ع) و حضرت زینب(س) به نوحه سرایی و عزاداری برای شهدای کربلا پرداختند. این اقدام ایشان موجب شد که کوفیان که در شهادت امام و یارانش نقش مستقیم داشتند، از عمل خود پشیمان و شرمنده شوند و در کوی و بازار به عزاداری بپردازند.
متأسفانه مورخان از بازتاب واقعه کربلا در شهرهای ایران اطلاعی نمی دهند، جز اینکه مؤلف گمنام تاریخ سیستان در این زمینه بیان می دارد چون این خبر به سیستان آمد، مردمان سیستان گفتند نه نیکو طریقتی بر گرفت یزید که با فرزندان رسول (ص) چنین کردند، پاره ایی شورش اندر گرفت.
شرکت گسترده ی ایرانیان در قیام عربی-ایرانی مختار، گواه این است که سرزمین و مردم ایران بستر مناسبی برای گسترش تشیع و عقاید آن دارند. البته نقش داعیان عباسی را در آگاهی دادن به ایرانیان در مورد واقعه ی کربلا نباید نادیده گرفت، آنها برای بر انگیختن احساسات مردم، فهرستی از مظالم بنی امیه را نسبت به خاندان پیامبر(ص) تهیه کرده و به آگاهی آنها می رساندند.
پس از تشکیل حکومت بنی عباس و ناکام ماندن شیعیان برای تشکیل حکومت علوی آنان از تلاش و تکاپو دست برنداشتند و همواره با برگزاری مجالس عزاداری و وعظ و خطابه سعی نمودند زمینه ی مناسب را برای تشکیل حکومت فراهم آورند. ابن قولویه روایت می کند که در زمان امام صادق(ع) اطراف کوفه و دیگر نواحی از زن و مرد برای زیارت قبر امام حسین(ع) و یارانش به کربلا می رفتند و به قرائت قرآن، ذکر مصائب و نوحه گری و مرثیه سرایی می پرداختند.
حضور امام رضا (ع) در خراسان و اهتمام ایشان در برگزاری مراسم عاشورا از مهمترین عوامل انتقال فرهنگ عاشورا به ایران بوده است و متعاقب آن، سادات که به سبب حضور امام در خراسان به این خطه مهاجرت کردند و با شهادت آن حضرت در اقصی نقاط ایران بویژه صفحات شمالی یعنی طبرستان و مازندران پراکنده شدند.
پس از آن در سال 352 به امر معزالدوله بویه مراسم عزاداری در بغداد به صورت رسمی و گسترده برگزار شد و این مراسم مبنای مراسم سوگواری ایرانیان گردید. به روایت ابن اثیر معزالدوله در10 محرم سال 352به مردم دستور داد که دکانها و اماکن کسب را تعطیل کنند و سوگواری نمایند و قباهای سیاه مخصوص عزا بپوشند. در شهر بگردند بگریند و بر سر و سینه بزنند و نوحه ی حسین ابن علی (ع)را بخوانند.
با افول قدرت سلسله ی ایرانی آل بویه و غلبه ی حکومت های غیر شیعی اوضاع بر شیعیان سخت شد. با وجود منع برگزاری رسمی و گسترده ی مراسمات عزاداری، شیعیان نه تنها سنت عزاداری را فراموش نکردند بلکه با گذشت زمان زمینه ایی فراهم آوردند که این گونه مراسمات در بین سنیان معتدل نیز رواج پیدا کند. در قرن ششم با توجه به آشکار شدن خط اعتدال در بین اهل سنت مشاهده می شود نزاع بین شیعیان و اهل سنت در بغداد فروکش میکند، در این زمان دو واعظ معروف بغداد که هر دو از اهل سنت بودند برای ابا عبدالله (ع) رضه خوانی میکردند. یکی از آنان علی بن حسین غزنوی حنفی بود و دیگری امیر عبادی که ابن جوزی گزارشهایی از منبرهای او ارائه میکند.
#سنتهای_عزاداری_محرم
#امام_حسین
#حسین
#ماه_محرم
به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید
👇👇
http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
ادامه دارد....
فرقه های عجیب و جهان ماوراء
محرم فصل هویت شیعه ◼️👆 #سنتهای_عزاداری_محرم #امام_حسین #حسین #ماه_محرم 📝 اینجا بخوانید👇 👇 کانال فرق
محرم فصل هویت شیعه ◼️
بدون شک شیعیان جهان هویت اصلی خود را از حادثه کربلا به دست آوردهاند و محرم زمانی است که شیعه حضور خود را بر عالم تثبیت کرده است. از این رو ماه محرم را باید آغاز فصل هویت شیعه به شمار آورد.
زمانی که امام حسین (علیه السلام) مراسم حج خود را نیمه تمام گذاشت و وارد سرزمین کربلا شد، ندای شیعه را به گوش همگان رساند و ثابت کرد روز عاشورا تنها یک واقعه نیست، بلکه حضرتش با علم امامت خود کشتزار حیات تشیع را آبیاری کرده است. شیعه تاریخ خویش را با کربلا رقم میزند، از این رو در نزد او همیشه عاشوراست، هر زمینی کربلاست و هر ماهی محرم است. همیشه حسین (علیه السلام) بر ریگزارهای تفتیده کربلا شهید میشود، همیشه زینب پرده دورویی و تزویر را میدرد و پیام آزادگی را به گوش همگان میرساند. محرم ماهی است که اعتبار خویش را از خون جوشنده اباعبدالله الحسین (علیه السلام) میگیرد، خون اباعبدالله به مردم اعتبار و هویت بخشیده است، بیحضور او زمان بیمعناست. ملتی طی ۱۴۰۰ سال تاریخ یاد آن را نه در نهانخانه دل خویش، بلکه در همه زوایا و خبایای حیات خویش زنده نگه داشته است. در دورافتادهترین روستاها و شهرها، در مجلس تذکر همه ساله خویش، ماجرا را بر شاهدان عرضه میکند. کسی به هیئت حسین (علیه السلام) و دیگری به کسوت یزید به میدان میآیند و تمامت هنر خویش را به کار میگیرند تا این رویداد شگفت تاریخی را عینیت ببخشند و به همگان بیاموزند که حسین (علیه السلام) چه کسی بود و یزید چگونه موجودی.[۱]
نکتهای که باید برای ما در ماه محرم مهم باشد چگونگی بهرهمندی از این فضاست. اگر سه بعد؛ فکر، عاطفه و رفتار را برای انسان قائل شدیم، و نیز اختیار مدیریت این ابعاد برای رسیدن به کمال نهایی که قرب الهی است را در دست او دیدیم به تبع آن میبایست برای مدیریت صحیح و کامل این ابعاد به دنبال راهی بود تا ضمن مستقیم بودنش به مثابه شاهراهی وسیع، کامل و جامع نیز باشد. کربلا همان مسیری است که بشر تشنه سعادت را به صورت کامل و در همه ابعادش سیراب مینماید.
در بعد فکری که منشأ عواطف و رفتار انسان در بسیاری از حوزههای زندگی است محرم تأثیر عمیقی بر مخاطب خود میگذارد. در این بعد میتوان در نورانیت نگاه صادقانه امام حسین (علیهالسلام)به عالم، فکر را نورانی و ملکوتی کرد به گونهای که به درجه رضای الهی رسید و در جان آدمی توحید واقعی چنان به جوشش در آید تا درک کند که فریادرس و معبودی به جز آن یگانه نیست.[۲]
در بعد عاطفی کربلا میدان عظیمی است که در بیانش قلمهای بزرگان شکسته است چه رسد به دیگران! کربلا دانشگاه مدیریت عواطف بر اساس خواست خداست! اثر محرم در این بعد تا آنجا میتواند باشد که شاگرد مکتب عاشورا را در کلاس محبت به خدا به درجه «والذین آمنوا اشدّ حبا لله» رسانده و در این رهگذر به گذر از هرچه غیر خداست، رهنمون سازد.[۳]
غیر معشوق اَر تماشایی بود
عشق نبود هرزه سودایی بود
عشق آن شعله ست کو چون بر فروخت
هر چه جز معشوق باقی جمله سوخت
تیغ لا در قتل غیر حق براند
در نگر زان پس که بعد لا چه ماند؟
ماند الا الله باقی جمله رفت
شادباش ای عشق شرکت سوز رفت.[۴]
در بعد رفتار، کربلا مکتبی است که درسهایش لایزال جاری و ساری است. دانشآموز مکتب عاشورا در این بعد با رفتارهایی متعالی چون ایثار، وفاداری، عزتمندی، غیرت، بصیرت، ادب، شجاعت، رشادت، اخلاص، امامشناسی، ولایتمداری و ... آشنا میشود و در این میدان سراسر نور، رفتارش را تعالی میبخشد.[۵]
نتیجه اینکه بهرهمندی از ماه محرم وقتی کامل خواهد بود که با دقت در مبانی حرکتی امام حسین (علیهالسلام) و گرایشهای معنوی و نیز رفتار متعالی آن حضرت، فکر ما توحیدیتر، عواطف ما الهیتر و رفتار ما خداییتر از قبل شود.
پینوشت:
[۱]. نقش محرم در حیات تشیع، حمید علیرضاییان، چاپ تابناک، ص۵۶
[۲]. همان، ص۶۷
[۳]. همان، ص۷۲
[۴]. دفتر دل، محمد پناهیان، چاپ باران، ص۲۷
[۵]. نگاهی نو به کربلا، سودابه حقیقی، چاپ گهر، ص۱۷
#سنتهای_عزاداری_محرم
#امام_حسین
#حسین
#ماه_محرم
به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید
👇👇
http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
فرقه های عجیب و جهان ماوراء
🏴عصر صفوی نقطه آغاز عزاداری به صورت جدی در ایران 🏴 قسمت (اول) 1️⃣ سوگواري و مرثيه سرايي براي سا
🏴عصر صفوی نقطه آغاز عزاداری به صورت جدی در ایران 🏴
قسمت (دوم) 2️⃣
پس از آن در پی حمایت های امر تیمور گورکانی از شیعیان به طوری که وی با شعار انتقام امام حسین (ع) از نسل یزید دمشق را گشود، به این امر رونق داد. البته باید توجه داشت که تیمور در دورانی پا در عرصه ی سیاست نهاد که جهان اسلام بویژه بخش شرقی آن غرق در تصوف و گرایشات خانقاهی بود تیمور از روی اعتقاد یا سیاست، خود را سخت مرید مشایخ نشان میداد و سه بار دیدار وی با خواجه علی رهبر طریقت صفویه گواه این مطلب است. سلاطین تیموری با فراهم آوردن زمینه های مناسب و دادن آزادی به شیعیان برای برگزاری مراسمات مذهبی، زمینه و بستر مناسب را برای تبلیغ و گسترش مذهب تشیع فراهم آوردند.
چرا پادشاهان صفوی به ترویج مراسم عزاداری برای امام حسین (ع) روی آوردند . 🔻
✍️با تأسیس حکومت صفویه و رسمی شدن مذهب تشیع توسط شاه اسماعیل اول مراسم سوگواری و عزاداری برای امام حسین(ع) وارد مرحله ی جدیدی شد. به طوری که سلاطین و زمام داران صفوی به عنوان مجری و عوامل اصلی برگزاری وگسترش این گونه مراسم در ایران عصر صفوی شدند. چنان که در دهه اول محرم همه ی افراد جامعه اعم از اعلی و ادنی در مراسم شرکت می کردند. تبلیغ برای برگزاری مراسم عزاداری توسط شاهان صفوی در واقع ابزاری برای تثبیت و گسترش مذهب تشیع در ایران بود.
شاه اسماعیل صفوی در مقابل ترکان عثمانی که مذهب تسنن داشتند با رسمی کردن مذهب تشیع یگانه راه وحدت ملی و گردآوری ایرانیان را به دور هم در تجدید شعار های شیعه تشخیص داده بود.
دکتر شریعتی درباره ی راهکار آنان برای پیشبرد اهدافشان بر این باور است که صفویه شاهکار عجیبی که کرد این بود که شیعه، خون و شهادت و قیام، یعنی تشیع عاشورا را نگاه داشت و حسین(ع) را محور همه ی تبلیغاتش کرد و علی(ع) را مظهر همه ی نهضتش معرفی کرد و کاری کرد که شدیدترین حالت تحریک و شور و حرکتش را شیعه حفظ کند و در هر سال دو ماه محرم و صفر و حتی تمام سال را از عاشورا دم زند.
نتیجتا سلاطین صفوی برای آشنا کردن و پیوند دادن مردم تازه شیعه شده از این گونه مراسم به عنوان ابزاری برای ارتباط برقرار کردن مردم با عقاید شیعه استفاده کردند.
عزاداری در این دوره چند نوع بود. 🔻
حماسی؛ که با راه انداختن دسته های عزاداری در کوچه و بازار و میدان ها و خواندن نوحه و سردادن گریه با سر و صدای زیاد صورت می گرفت.
پند و موعظه؛ که معمولاً بعد از ظهرها و شب ها با قراردادن منبرها در مساجد، میدان ها و چهار راه ها و هر جای دیگری که مردم تجمع میکردند واعظان به خطابه می پرداختند و در واقع این جنبه نقش مهمی در تعلیم احکام مذهب تشیع بر عهده داشت. فیگوئروا که در سال 19-1618میلادی مراسم عزاداری مردم اصفهان را از نزدیک مشاهده کرده، در این باره بیان می دارد که در این ایام مقدس ده تا دوازده روز عزاداری در همه مساجد و بازارها ودیگر اماکن عمومی بر پا می شود. زن و مرد، پیر و جوان در آن شرکت می کنند. موعظه گران این مجالس علمای شرعند اینان همان مقام را در میان ایرانیان دارند که کشیشان در میان مسیحیان و غالباً ملا یا قاضی نامیده می شوند. اینان در هر کجایی که مردم گرد آمده باشند بر منبرهای بلند می نشینند و با حرارت تمام و سخنان گیرا مرگ یا شهادت امام بزرگ خویش را بیان می کنند. علاوه بر آن وعاظ در این گونه مجالس برخی از سخنرانی های خود را به بیان احکام، آیات قرآن و احادیث و تفسیر آن اختصاص می دهند.
در عصرصفوی مراسم عزادری و سوگواری برای سالار شهیدان به شیوه ی روضه خوانی، نوحه سرای، مرثیه سرایی، سینه زنی و تعزیه در غالب اجتماعات وسیع شهری و روستایی برگزار می شد.
روضه خوان به کسی اطلاق می شد که کتاب روضه الشهدا را می خواند و احتمالاً بیشتر به مداحی امروز شبیه بوده است چرا که نصرآبادی به هنگامی که از حافظ محمدحسن یاد می کند پس از آن به روضه خوانی وی اشاره دارد و از آواز خوشش یاد می کند و می گوید اصلش از تبریز است، مدتی در اصفهان گمنام بود در عاشورا روضه الشهدا می خواند آواز خوشی داشت.
دو نوع شعر در عصر صفوی به حال و هوای جدیدی از تکامل دست یافت:1-شعری که با زندگی آلام و فضایل ائمه ی شیعه سر و کار داشت که مخصوصاَ به نام محتشم کاشانی پیوند خورده است. 2- شعری که در آن به تعالیم نظری عرفان و حکمت پرداخته می شد.
#سنتهای_عزاداری_محرم
#امام_حسین
#حسین
#ماه_محرم
به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید
👇👇
http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
ادامه دارد....