eitaa logo
فرقه های عجیب و جهان ماوراء
6.1هزار دنبال‌کننده
10.6هزار عکس
1.5هزار ویدیو
192 فایل
آشنایی با فرقه های عجیب ادیان و مذاهب – عرفان های کاذب مهدویت – مدعیان دروغین مهدویت آئین ها– جشنها و مراسم عجیب عجایب جهان باستان- فرازمینیها و اتفاقاتی که توضیحی بر تبادل 👇👇 @jh1397 ❌کپی مطالب و فیلم های کانال فقط با ذکر لینک و آیدی کانال مجاز است❌
مشاهده در ایتا
دانلود
سوگواری و عزاداری در سیره و سنت پیامبر« صلی‌الله‌علیه‌وآله» از منابع اهل سنت ◼️🔻 قسمت (پایانی) 2️⃣ ♦️ پیامبر(ص) از وقوع حوادثی محزون و ناراحت بوده و یا نسبت به پیشامدهای آینده و تلخی و ناگواری آن‌ها ابراز ناراحتی و تألم می‌کردند، چرا که آن حضرت در مرگ بسیاری از افراد دور و نزدیک گریستند و سفارش به برگزاری مجالس عزا کردند . ▪️ از جمله‌ی این مجالس، اقامه عزا برای شهدای جنگ احد، به‌ویژه برای عموی بزرگوارشان حضرت سید الشهداء و یا فرزندش امام حسین (علیه‌السلام) که فرمودند امت من یاد و خاطره‌ی فرزندم حسین (علیه‌السلام) را با عزاداری‌های خود زنده نگه دارند. ▪️ مثلاً در شهادت حمزه سید الشهداء بعد از مراجعت از جنگ احد که زنان گریه و نوحه برای شهدا می‌کردند، چشمان مبارکشان پر از اشک شد و آن‌گاه که به درب خانه عموی گرامش رسید و صدای گریه از منزل حمزه بیرون نمی‌آمد فرمود: «...لکن عمّی الحمزه لابواکی له.[1]... عمویم حمزه گریه کننده‌ای ندارد.» ▪️ واقدی در کتاب خود می‌نویسد: «پس از حادثه احد، صفیه خواهر حمزه خدمت پیامبر آمد و نشست، ... هرگاه گریه می‌کرد، پیامبر هم گریه می‌کرد، هرگاه ناله‌ی صفیه بلندتر می‌شد، گریه و ناله‌ی پیامبر هم بلندتر می‌شد...»[2] ▪️ پس این عبارت حاکی از این است که پیامبر علاوه بر این‌که بعضاً آرام گریه می‌کرد، در برخی موارد هم با صدای بلند جزع و ناله می‌کرد و می‌گریست. علمای اهل سنت نام برخی دیگر از افراد از جمله: جعفر بن ابی‌طالب، زید بن حارثه، و عبدالله بن رواحه را که در جنگ موته به شهادت رسیدند و پیامبر برای آن‌ها اشک ریخت را ذکر کردند. ▪️ و نیز در رثای سعد بن خوله مرثیه خواند و گریه کرد.[4] و هم‌چنین در مرگ سعد بن عباده که در بستر بیماری فوت کرد.[5] و افرادی مانند فرزندشان ابراهیم که در دوران طفولیت فوت کرد و نیز در کنار قبر دخترشان، هم‌چنین در کنار قبر مادر گرامیشان حضرت آمنه و... اشک ریخت. ▪️ در نتیجه این نمونه‌های تاریخی نه تنها مورد نکوهش نیست، بلکه صراحتاً مورد تایید و روش پیامبر اکرم بوده است. ♦️ در مورد امام حسین (علیه‌السلام) هم حضرت در مناسبت‌های مختلفی گریستند، ازجمله در مقتل خوارزمی آمده است که اسماء بنت عمیس روایت می‌کند که: ▪️ «... ای اسماء! پسرم را گروه ستمکاران خواهند کشت، خداوند شفاعتم را به ایشان نرساند، بعد گریه سختی کرد و...»[6] و یا این عبارت از ام الفضل که می‌گوید: «... قال اتانی جبرئیل فاخبرنی امتی ستقتل ابنی فقلت هذا؟...[7] ... ▪️ پیامبر فرمود جبرئیل به من خبر داد که امتم، فرزندم حسین را به قتل می‌رسانند؛ گفتم این فرزندم را؟ فرمود: آری! سپس خاک سرخی را به من دادند و آن‌گاه گریه کردند و...» ♦️ از این قبیل روایات، فراوان در منابع اهل سنت به چشم می‌خورد که پیامبر در شهادت فرزندش عزادار بوده و گریه می‌کردند در حالی‌که هنوز امام حسین (علیه‌السلام) به شهادت نرسیده بودند. لذا عزاداری و گریه در سیره و سنت پیامبر خصوصاً برای فرزندش علاوه بر این‌که نهی نشده، بلکه رجحان دارد و از پیامبر صادر شده است. 🔻پی‌نوشت: [1]. سیره حلبیه، حلبی، دار الکتب العلمیه، بیروت، لبنان، حوادث جنگ احد، ج2 ص260. مستدرک علی الصحیحین، حاکم نیشابوری، دار الکتب العلمیه، بیروت، لبنان، کتاب الجنائز، ج1 ص381. [2]. مغازی، واقدی، موسسه الاعلمی للمطبوعات، بیروت، لبنان، ج1 ص315-317. [3]. طبقات الکبری، ابن سعد، دار الکتب العلمیه، بیروت، لبنان، باب تسمیه النساء المسلمات المبایعات ج8 ص282. صحیح بخاری، بخاری، دار صادر، بیروت، لبنان، کتاب فضائل اصحاب النبی فی غزوه تبوک، ج4 باب789. [4]. ارشاد الساری، قسطلانی، دار الطباعه المحمدیه، قاهره، مصر، باب رثی النبی ج2 ص406. [5]. صحیح بخاری، بخاری، دار صادر، بیروت، لبنان، باب البکائه عند المریض، ج3 ص140. [6]. مقتل، خوارزمی، انوار الهدی، قم، ایران، فصل 6 ج1 ص88. [7]. مستدرک علی الصحیحین، حاکم نیشابوری، دار الکتب العلمیه، بیروت، لبنان، کتاب المعرفه الصحابه، ج3 ص176. به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
امام سجاد (علیه السلام) تا پایان عمر بر مصائب امام حسین (علیه السلام) گریست 🔺 به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
چرا برای امام حسین (علیه السلام) از روز اول محرم عزاداری می‌شود ⁉️🏴🔻 قسمت (پایانی) 2️⃣ ♦️شیعیان از طرف اهل سنت مورد سؤال قرار می‌گیرند که چرا برای امام حسین (علیه السلام) از روز اول محرم عزاداری می‌شود، در صورتی‌که ایشان در روز دهم محرم به شهادت رسیده‌اند. 🔻 در جواب به آنان می‌گوییم: ◾️ عزاداری قبل از عاشورا، مقدمه ورود در عزاداری روز عاشورا و برای بهره‌مندی از آثار یادآوری قیام امام حسین (علیه السلام) است. ◾️ اصل عزاداری برای امام حسین (علیه السلام) از دستورات و مستحبات اکید شرع مقدس است، اما شکل، نحوه و زمان آن، از عادات و رسوم عرف تأثیر می‌پذیرد. ◾️ این نحوه عزاداری با تأسی از ائمه اطهار (علیهم السلام) انجام می‌شود و آن بزرگواران نیز از ابتدای محرم شروع به عزاداری و یادآوری امام حسین می‌کردند، چنان‌که امام رضا (علیه السلام) می‌فرمایند: ◾️ «وقتی ماه محرم فرا می‌رسید، در پدرم، امام کاظم (علیه السلام) آثار شادی دیده نمی‌شد و همواره غمگین بودند، روز دهم، روز مصیبت و اندوه و گریه او بود و می‌فرمود: در این روز بود که حسین (علیه السلام) را به شهادت رساندند.»[1] ◾️ عزاداری به این شکل عمومی در دهه اول، یک رسم است، یک سنّت فرهنگی است که پیام‌ها و آثار خودش، (که از جمله‌ی آن، زنده نگه‌داشتن یاد این نهضت می‌باشد) را دارد. ◾️مراسم عزاداری در دهه اول محرم، یک ذکر عمومی است، که همه را متوجه می‌کند و آنان‌که از این نهضت بسیار دور شده‌اند را نزدیک می‌کند. ◾️لذا عزاداری عمومی پس از پایان دهه به اتمام می‌رسد، اما یاد امام حسین (علیه السلام)، حرکت، جهاد و خط او فراموش نمی‌شود. ◾️ این عزاداری‌ها در دهه اول محرم فرصت مناسبی است، برای تبیين اهداف عالی قیام حضرت سيد الشهداء (عليه السلام) و فلسفه سوگواری برای آن حضرت مانند: ◾️ حيات مجدد اسلام و احيای سنت؛ حفظ مکتب و شريعت؛ تحکيم باورهای دينی مردم با آشنا شدن توده‌ها با معارف دينی؛ پيوند عميق عاطفی ميان امت والگوهای راستين؛ اعلام وفاداری نسبت به مظلوم و مخالفت با ظالم. ◾️ هم‌چنین بعد از عاشورا و شهادت امام حسین (عليه السلام) عزاداری، مختصرتر تا اربعین امام حسین (عليه السلام) نیز ادامه دارد و در اربعین به اوج شکوه و عظمت خود می‌رسد، به طوری‌که حتی گاهی عزاداری‌های اربعین از ایام محرم هم بیشتر می‌باشد. ◾️ تا آن‌جا که زیارت امام حسین (عليه السلام) در اربعین و اقامه عزا در کنار آن حضرت، جزء نشانه‌های یک شیعه‌ی واقعی لقب می‌گیرد. چنان‌که در روایتی، امام حسن عسکری (عليه السلام) بدان اشاره کرده و می‌فرماید: ◾️ «علامات مؤمن پنج چیز است: اقامه پنجاه و یک رکعت نماز در شبانه‌روز (هفده رکعت واجب و سی و چهار رکعت نافله)، زیارت اربعین، انگشتر به دست راست کردن، جبین را در سجده بر خاک گذاشتن، در نماز بسم الله الرحمن الرحما را بلند گفتن.»[2] 🔻 از آن‌جایی که مصیبت سید الشهدا از اعظم مصائب است، لذا توصیه شده تا اربعین آن حضرت عزاداری شود، چنان‌که در روایتی از امام صادق (عليه السلام) نقل شده که فرمود: ◾️ «ای زراره، آسمان چهل روز بر حسین (عليه السلام) خون گریه کرد و زمین چهل روز برای عزای آن حضرت گریست، به تیره و تار شدن و خورشید با کسوف و سرخی خود چهل روز گریست… و ملائکه الهی برای آن حضرت چهل روز گریستند.»[3] ◾️ بنابراین شروع مراسم عزاداری، قبل از سالروز شهادت امام حسین (عليه السلام) برای آمادگی و بهره‌مندی از آثار زنده نگه‌داشتن این نهضت الهی می‌باشد، و طبق راهنمایی ائمه اطهار، در تمام مناسبت‌ها یاد امام حسین (عليه السلام) احیا می‌گردد، که اوج آن در دهه‌ی اول محرم است. 🔻پی‌نوشت: [1]. بحار الانوار، علامه مجلسی، 1403ق، ج۴۴، ص۲۸۴. [2]. تهذیب الاحکام، شیخ طوسی، 1365ش، ج۶، ص۵۲. وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، قم: مؤسسة آل البيت، 1414ق، ج14، ص478. [3]. بحار الانوار، علامه مجلسی، 1403ق، ج45، ص206. مستدرک الوسائل، میرزای نوری، 1408ق، ج10، ص313. به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
🏴@ferghe_mavara ▪️ خواب میگوید حسین ▪️ مهتاب میگوید حسین ▪️ ممبرو سجاده و محراب میگوید حسین ▪️ گاه میگوید حسین ▪️ ناگاه میگوید حسین ▪️ شمس و نجم و کهکشان و ماه میگوید حسین ◾️ فرارسیدن ماه محرم ایام حزن و اندوه اهل بیت (علیه السلام) تسلیت باد. به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
سیری در تاریخ عزاداری سالار شهيدان امام حسین علیه السلام در ایران 🏴🔻 قسمت (پایانی) 4️⃣ 🔻 مراسم عزاداری ماه محرم درسفرنامه های سیاحان غربی . 🔷 تاسیس حکومت شیعه مذهب صفوی در ایران به عنوان رقیب سر سخت حکومت سنی مذهب عثمانی، شرایطی مناسب را برای اروپاییان فراهم آورد تا به طور غیرمستقیم با قدرت روزافزون عثمانی مقابله کنند. در این میان علاوه بر مناسبات نظامی و اقتصادی شرایطی برای رفت و آمد سیاحان اروپایی به ایران فراهم آمد . 🔶 این مسافران که از اقشار مختلف اروپاییان عصر بودند در صدد ثبت وقایع سفرشان برای دیگر هم وطنانش برآمدند وموجب خلق آثاری شدند که علاوه بر آگاهی دادن به مردم کشورشان، منابع ذی قیمتی برای تاریخ اجتمایی عصر صفوی نیز بر جا بماند. 🔷 آدام الِیارئوس که در عهدشاه صفی در اردبیل به سر می برده گزارش نسبتا دقیقی از مراسم سوگواری در ایام عاشورا در اردبیل ارائه می دهد، چنانچه بیان می دارد که مراسم در میدان بزرگ شهر انجام می گرفته است. 🔶در طرف چپ میدان صندلی های به طور منظم چیده شده و روی آن قالیچه های زیبا انداخته بودند و در مقابل ما سفره ی بلندی پهن بود که پر از خوراکی های شیرین و شربت های معطر بود. جلوی سفره چند شمعدان مسین که در آن شمع های مومی کلفت گذاشته بوددند قرار داشت. 🔷 شمار زیادی از اهالی شهر در میدان گرد آمدند عده ای بر زمین نشستند و گروهی نیز در حالی که مشعل و ترکه ی نارنج به دست داشتند، دایره وار قرار گرفتند و آغاز به خواندن کردند. 🔶 ویژگی این بخش از مراسم در آن است که اردبیل پنج خیابان اصلی بزرگ دارد و هر یک از آنها مختص به صنف معینی است، این اصناف هرکدام دسته ی ویژه جداگانه تشکیل داده اند و برای خود مداحان جداگانه ایی دارند. صنفی که بهترین سروده و نوحه را ارائه دهد مشهور می شود. این گروها دو ساعت یکی پس از دیگری به نوبت عزاداری می کنند. 🔻 آنتونیودی گوار کشیش اسپانیایی که از طرف فلیپ پادشاه اسپانیا در عهد حکومت شاه عباس اول چندین بار به ایران مسافرت نمود درسال1011هجری از مشاهدات خود در شیراز چنین گزارش می دهد: 🔷 در پیشاپیش دسته های عزادار شترانی دیده می شد که در پشت هر یک پارچه ایی سبز رنگ افکنده، زنان وکودکان را بر آنها سوار کرده بودند، سر و روی زنان و کودکان گویی توسط نیزه زخمی شده و تظاهر به گریه می کردند.. 🔶 فیگوئرا که در سال1028 به ایران مسافرت کرده واز نزدیک با مجالس وعظ و خطابه و عزاداری آشنا شده در این باره می گوید در این ایام مقدس 12-10روز عزاداری در همه ی مساجد و بازار ها و دیگر اماکن عمومی برپا می شود . 🔷 مرد و زن پیر و جوان در آن شرکت می کنند موعظه گران این مجالس علمای شرعند و غالباً ملا یا قاضی نامیده می شوند و با حرارت تمام و سخنان گیرا خصوصیات شهادت حسین(ع) امام بزرگ خویش را بیان می کنند. 🔶 دلاواله در مکتوب چهارم سفرنامه اش تشریفات و مراسم عزاداری عاشورا را این گونه شرح می دهد که همه غمگین و مغموم به نظر می رسند و لباس عزادای به رنگ سیاه، یعنی رنگی که در مواقع دیگر، هیچ وقت مورد استعمال قرار نمی گیرد بر تن می کنند. 🔷 هیچ کس سر و ریش خود را نمی تراشد و به حمام نمی رود و به علاوه نه تنها از ارتکاب هر گونه گناه پرهیز می کنند بلکه خود را از هر گونه خوشی و تفریح محروم می سازند. 🔶 مراسم روزها در مساجد و شبها در جاهای عمومی و بعضی خانه ها که با چراغ های فراوان و علامت های عزاداری و پرچم های سیاه مشخص شده اند تکرار می شود. در روز دهم ماه محرم یعنی روز عاشورا، دسته های بزرگی به راه می افتد. 🔷 بروی اسب های آنان، سلاح های مختلف و عمامه های متعدد قراردارد و بعلاوه چندین شتر نیز همراه دسته ها هستند که بر روی آنها جعبه هایی حمل می شود که درون هر یک سه_چهار بچه، به علامت بچه های اسیر حسین(علیه سلام) قرار دارند. 🔻 با دقت وتوجه به مطالب سفر نامه های سیاحان اروپایی در مورد چگونگی برگزاری مراسمات عزاداری امام حسین علیه السلام و یارانش در عصر صفوی چند نکته به ذهن می‌رسد که می‌توان گفت ویژگی کلی این مراسم است: 1️⃣ گزارش های برگزاری این مراسم در شهر های مختلف ایران عصر صفوی خود گواه این مطلب است که این گونه مراسم به صورت رسمی وگسترده درسراسر کشور برگزار می شده است. 2️⃣ حضور همگانی مردم اعم از زن و مرد، پیر وجوان فقیر وغنی در این مراسم. 3️⃣ وجود آداب و رسوم تقریبا یکسان در اکثر شهرهای ایران. 4️⃣ داشتن دو جنبه حماسی و پند و اندرز در این گونه مراسم. 5️⃣ تکامل و پیشرفت این مراسمات با گذشت زمان به طوری که در اواخر عصر صفوی تعزیه به عنوان کامل ترین مراسم عزاداری در ایران رواج یافت. به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
عزاداری ، نوعی اظهار محبت و ارادت و همدردی به ساحت مقدس اهل‌بیت (علیهم السّلام) است ◾️🔺 به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
شیعیان جهان هویت اصلی خود را از حادثه کربلا به دست آورده‌اند◼️🔻 قسمت (پایانی) 2️⃣ ♦️ شیعه تاریخ خویش را با کربلا رقم می‌زند، از این رو در نزد او همیشه عاشوراست، هر زمینی کربلاست و هر ماهی محرم است. ◾️ همیشه امام حسین (علیه السلام) بر ریگزارهای تفتیده کربلا شهید می‌شود، همیشه زینب پرده دورویی و تزویر را می‌درد و پیام آزادگی را به گوش همگان می‌رساند. ◾️ محرم ماهی است که اعتبار خویش را از خون جوشنده اباعبدالله الحسین (علیه السلام) می‌گیرد، خون اباعبدالله به مردم اعتبار و هویت بخشیده است، بی‌حضور او زمان بی‌معناست. ◾️ ملتی طی ۱۴۰۰ سال تاریخ یاد آن را نه در نهانخانه دل خویش، بلکه در همه زوایا و خبایای حیات خویش زنده نگه داشته است. در دورافتاده‌ترین روستاها و شهرها، در مجلس تذکر همه ساله خویش، ماجرا را بر شاهدان عرضه می‌کند. ◾️ کسی به هیئت امام حسین (علیه السلام) و دیگری به کسوت یزید به میدان می‌آیند و تمامت هنر خویش را به کار می‌گیرند تا این رویداد شگفت تاریخی را عینیت ببخشند و به همگان بیاموزند که امام حسین (علیه السلام) چه کسی بود و یزید چگونه موجودی.[۱] ◾️ نکته‌ای که باید برای ما در ماه محرم مهم باشد چگونگی بهره‌مندی از این فضاست. اگر سه بعد؛ فکر، عاطفه و رفتار را برای انسان قائل شدیم، و نیز اختیار مدیریت این ابعاد برای رسیدن به کمال نهایی که قرب الهی است را در دست او دیدیم به تبع آن می‌بایست برای مدیریت صحیح و کامل این ابعاد به دنبال راهی بود تا ضمن مستقیم بودنش به مثابه شاه‌راهی وسیع، کامل و جامع نیز باشد. ◾️ کربلا همان مسیری است که بشر تشنه سعادت را به صورت کامل و در همه ابعادش سیراب می‌نماید. در بعد فکری که منشأ عواطف و رفتار انسان در بسیاری از حوزه‌های زندگی است محرم تأثیر عمیقی بر مخاطب خود می‌گذارد. ◾️ در این بعد می‌توان در نورانیت نگاه صادقانه امام حسین (علیه‌السلام)به عالم، فکر را نورانی و ملکوتی کرد به گونه‌ای که به درجه رضای الهی رسید و در جان آدمی توحید واقعی چنان به جوشش در آید تا درک کند که فریادرس و معبودی به جز آن یگانه نیست.[۲] ◾️ در بعد عاطفی کربلا میدان عظیمی است که در بیانش قلم‌های بزرگان شکسته است چه رسد به دیگران! کربلا دانشگاه مدیریت عواطف بر اساس خواست خداست! ◾️ اثر محرم در این بعد تا آن‌جا می‌تواند باشد که شاگرد مکتب عاشورا را در کلاس محبت به خدا به درجه «والذین آمنوا اشدّ حبا لله» رسانده و در این رهگذر به گذر از هرچه غیر خداست، رهنمون سازد.[۳] ▪️ غیر معشوق اَر تماشایی بود ▪️ عشق نبود هرزه سودایی بود ▪️ عشق آن شعله ست کو چون بر فروخت ▪️ هر چه جز معشوق باقی جمله سوخت ▪️ تیغ لا در قتل غیر حق براند ▪️ در نگر زان پس که بعد لا چه ماند؟ ▪️ ماند الا الله باقی جمله رفت ▪️ شادباش ای عشق شرکت سوز رفت.[۴] ◾️ در بعد رفتار، کربلا مکتبی است که درس‌هایش لایزال جاری و ساری است. دانش‌آموز مکتب عاشورا در این بعد با رفتارهایی متعالی چون ایثار، وفاداری، عزتمندی، غیرت، بصیرت، ادب، شجاعت، رشادت، اخلاص، امام‌شناسی، ولایتمداری و ... آشنا می‌شود و در این میدان سراسر نور، رفتارش را تعالی می‌بخشد.[۵] ◾️ نتیجه اینکه بهره‌مندی از ماه محرم وقتی کامل خواهد بود که با دقت در مبانی حرکتی امام حسین (علیه‌السلام) و گرایش‌های معنوی و نیز رفتار متعالی آن حضرت، فکر ما توحیدی‌تر، عواطف ما الهی‌تر و رفتار ما خدایی‌تر از قبل شود. 🔻پی‌نوشت: [۱]. نقش محرم در حیات تشیع، حمید علیرضاییان، چاپ تابناک، ص۵۶ [۲]. همان، ص۶۷ [۳]. همان، ص۷۲ [۴]. دفتر دل، محمد پناهیان، چاپ باران، ص۲۷ [۵]. نگاهی نو به کربلا، سودابه حقیقی، چاپ گهر، ص۱۷ به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
سوگواری و عزاداری در قرآن کریم 🔺 به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
تکیه دولت بزرگترین محل عزاداری ماه محرم در زمان قاجار◾️🔺 به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
واقعه عاشورا از منظری دیگر 🔻 قسمت (پایانی) 3️⃣1️⃣ ♦️ هنگامی که سپاه عمر بن سعد خواستند اسب را بگیرند ذوالجناح به آنان حمله کرد و با لگد آنان را به هلاکت رساند ابن شهر آشوب آمار کشتگان توسط ذوالجناح را 40 تن ضبط کرده و دیگران بیش از این تعداد نیز گفته اند ابن سعد فریاد زد او را رها کنید وگرنه همه را به قتل میرساند. این که چرا عمر بن سعد در آن شرایط به دنبال ذوالجناح بوده است خود حکایتی عجیب است. 🔷 نویسندگان مقاتل و راویان در وفاداری، هوشمندی و صمیمیت ذوالجناح روایات بسیار ذکر کردند و نکات زیادی در مورد این اسب خاص نقل شده است که اندکی از آنها را مطالعه نمودید و این مطالب همگی نشانگر عادی نبودن این اسب میباشند در مورد سرانجام آن نیز نقل های گوناگونی مطرح است. 🔶 گروهی براین باورند که ذوالجناح پس از رساندن خبر شهادت امام(ع) به خاندان ایشان آن قدر سرخود را به زمین کوبید تا این که مقابل خیمه گاه نقش بر زمین گشت و مرد برخی نیز میگویند پیش از شهادت امام (ع) کشته شد و ایشان زمانی را پیاده با لشكر عبيدالله بن زياد جنگیدند تا به شهادت رسیدند و اما برخی تاریخنویسان نیز گفته اند بعد از عاشورا آن حیوان ناپدید شد و دیگر کسی او را ندید. 🔷 هم چنین اگر مطابق نقل برخی مورخان، این اسب متعلق به نبی مکرم اسلام (ص) بوده و به نوعی به حضرت ارث رسیده باید در عاشورا حداقل عمری حدود پنجاه سال داشته باشد که بیشتر از میانگین عمر یک اسب معمولی است. 🔶 به توضیحات ده نفری که بر پیکر حضرت اسب تاختند بازمیگردیم خطیب بغدادی در تاریخ بغداد میگوید: در احوال این ده نفر بررسی کردم همه آنان را فرزندان زنا یافتم طبق برخی نقلها این عمل ننگین و عاملانش از قبل مشخص شده بودند و بحثهایی در میان اهل باطن از نعل این اسبان که اسبهایی عادی نبودند وجود دارد که نعل این اسبهای عجیب نیز نعلی معمولی نبوده و پس عاشورا ، یهودیان این نعلها را به دست آوردند و با خود به شامات وبیت المقدس بردند و اقدام به انجام اعمال جادوگری روی آن ها نمودند. 🔷 علامه بزرگوار ابوالفتح محمد بن علی کراجکی از بزرگان شیعه ماجرایی شبیه به این را در مورد مصریان نقل کردند برخی از این اسبها را به مصر بردند و نعل آنها را کندند و جهت تبرک بر در خانه هایشان نعل نصب میکردند. نقل هایی که مطالعه نمودید بدون شک فقط اندکی از مسائل پشت پرده عاشورا است. 🔶 شیعیان جن به شدت اهل عزاداری و نوحه در ماه محرم هستند و در مجالس روضه در نقاطی از ایران شرکت مینمایند و بعضا مداح یا روضه خوانی مخصوص در میان انسان دارند که به مجالس مخصوص خود می برند. تربت کربلا نیز به شدت مورد احترام شیعیان جن میباشد تا حدی که مقدار اندکی از آن را به عنوان هدیه به یکدیگر و یا به برخی انسان ها میدهند. 🔷 سرزمین کربلا برای دشمنان بسیار مهم است اهمیت باطنی آن ، فضای شدید معنوی این اقلیم است که جاذبه فراوانی دارد و همچنین باعث می شود تا تولید نور در این عصر ظلمت ایجاد شود خصوصا راهپیمایی بزرگ اربعین که در گسترش انوار تشیع و انتشار ارتعاشات و انرژی روحانی بسیار مؤثر است . ♦️ از اینرو دشمنان همیشه در صدد برهم زدن این همایش عظیم با نقشه های شوم خود میباشند همچنین این اقلیم مقدس ، بعد از مکه مکرمه دومین مکانی است که کفار جن پس از شیعه شدن ، از ترس شیاطین به آنجا پناهنده میشوند چرا که انوار این سرزمین و حضور ملائکه تا حدود زیادی در دفع موجودات تاریک که از نور فراری اند ، مؤثر است. به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
سوگواری و عزاداری در سیره و سنت پیامبر« صلی‌الله‌علیه‌وآله» از منابع اهل سنت ◼️🔻 قسمت (پایانی) 2️⃣ ♦️ پیامبر(ص) از وقوع حوادثی محزون و ناراحت بوده و یا نسبت به پیشامدهای آینده و تلخی و ناگواری آن‌ها ابراز ناراحتی و تألم می‌کردند، چرا که آن حضرت در مرگ بسیاری از افراد دور و نزدیک گریستند و سفارش به برگزاری مجالس عزا کردند . ▪️ از جمله‌ی این مجالس، اقامه عزا برای شهدای جنگ احد، به‌ویژه برای عموی بزرگوارشان حضرت سید الشهداء و یا فرزندش امام حسین (علیه‌السلام) که فرمودند امت من یاد و خاطره‌ی فرزندم حسین (علیه‌السلام) را با عزاداری‌های خود زنده نگه دارند. ▪️ مثلاً در شهادت حمزه سید الشهداء بعد از مراجعت از جنگ احد که زنان گریه و نوحه برای شهدا می‌کردند، چشمان مبارکشان پر از اشک شد و آن‌گاه که به درب خانه عموی گرامش رسید و صدای گریه از منزل حمزه بیرون نمی‌آمد فرمود: «...لکن عمّی الحمزه لابواکی له.[1]... عمویم حمزه گریه کننده‌ای ندارد.» ▪️ واقدی در کتاب خود می‌نویسد: «پس از حادثه احد، صفیه خواهر حمزه خدمت پیامبر آمد و نشست، ... هرگاه گریه می‌کرد، پیامبر هم گریه می‌کرد، هرگاه ناله‌ی صفیه بلندتر می‌شد، گریه و ناله‌ی پیامبر هم بلندتر می‌شد...»[2] ▪️ پس این عبارت حاکی از این است که پیامبر علاوه بر این‌که بعضاً آرام گریه می‌کرد، در برخی موارد هم با صدای بلند جزع و ناله می‌کرد و می‌گریست. علمای اهل سنت نام برخی دیگر از افراد از جمله: جعفر بن ابی‌طالب، زید بن حارثه، و عبدالله بن رواحه را که در جنگ موته به شهادت رسیدند و پیامبر برای آن‌ها اشک ریخت را ذکر کردند. ▪️ و نیز در رثای سعد بن خوله مرثیه خواند و گریه کرد.[4] و هم‌چنین در مرگ سعد بن عباده که در بستر بیماری فوت کرد.[5] و افرادی مانند فرزندشان ابراهیم که در دوران طفولیت فوت کرد و نیز در کنار قبر دخترشان، هم‌چنین در کنار قبر مادر گرامیشان حضرت آمنه و... اشک ریخت. ▪️ در نتیجه این نمونه‌های تاریخی نه تنها مورد نکوهش نیست، بلکه صراحتاً مورد تایید و روش پیامبر اکرم بوده است. ♦️ در مورد امام حسین (علیه‌السلام) هم حضرت در مناسبت‌های مختلفی گریستند، ازجمله در مقتل خوارزمی آمده است که اسماء بنت عمیس روایت می‌کند که: ▪️ «... ای اسماء! پسرم را گروه ستمکاران خواهند کشت، خداوند شفاعتم را به ایشان نرساند، بعد گریه سختی کرد و...»[6] و یا این عبارت از ام الفضل که می‌گوید: «... قال اتانی جبرئیل فاخبرنی امتی ستقتل ابنی فقلت هذا؟...[7] ... ▪️ پیامبر فرمود جبرئیل به من خبر داد که امتم، فرزندم حسین را به قتل می‌رسانند؛ گفتم این فرزندم را؟ فرمود: آری! سپس خاک سرخی را به من دادند و آن‌گاه گریه کردند و...» ♦️ از این قبیل روایات، فراوان در منابع اهل سنت به چشم می‌خورد که پیامبر در شهادت فرزندش عزادار بوده و گریه می‌کردند در حالی‌که هنوز امام حسین (علیه‌السلام) به شهادت نرسیده بودند. لذا عزاداری و گریه در سیره و سنت پیامبر خصوصاً برای فرزندش علاوه بر این‌که نهی نشده، بلکه رجحان دارد و از پیامبر صادر شده است. 🔻پی‌نوشت: [1]. سیره حلبیه، حلبی، دار الکتب العلمیه، بیروت، لبنان، حوادث جنگ احد، ج2 ص260. مستدرک علی الصحیحین، حاکم نیشابوری، دار الکتب العلمیه، بیروت، لبنان، کتاب الجنائز، ج1 ص381. [2]. مغازی، واقدی، موسسه الاعلمی للمطبوعات، بیروت، لبنان، ج1 ص315-317. [3]. طبقات الکبری، ابن سعد، دار الکتب العلمیه، بیروت، لبنان، باب تسمیه النساء المسلمات المبایعات ج8 ص282. صحیح بخاری، بخاری، دار صادر، بیروت، لبنان، کتاب فضائل اصحاب النبی فی غزوه تبوک، ج4 باب789. [4]. ارشاد الساری، قسطلانی، دار الطباعه المحمدیه، قاهره، مصر، باب رثی النبی ج2 ص406. [5]. صحیح بخاری، بخاری، دار صادر، بیروت، لبنان، باب البکائه عند المریض، ج3 ص140. [6]. مقتل، خوارزمی، انوار الهدی، قم، ایران، فصل 6 ج1 ص88. [7]. مستدرک علی الصحیحین، حاکم نیشابوری، دار الکتب العلمیه، بیروت، لبنان، کتاب المعرفه الصحابه، ج3 ص176. به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
امام سجاد (علیه السلام) تا پایان عمر بر مصائب امام حسین (علیه السلام) گریست 🔺 به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
سوگواری و عزاداری درفتوای علمای فریقین شیعه و اهل سنت ◾️🔻 قسمت (پایانی) 2️⃣ ♦️ اما در حکم کلی، دیدگاه‌های فقهای شیعه و سنی یکی است که از باب نمونه به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم. 🔻 در کتاب فتاوی الهندیه چنین آمده است: ▪️ «در تشییع جنازه و در منزل میت، نوحه، گریه و شیون کردن و گریبان چاک دادن مکروه است، اما گریه بدون فریاد، اشکالی ندارد، ولی صبر و شکیبایی بهتر است.»[1] 🔻 در جای دیگری از این کتاب نیز آمده است: ▪️ «گریه و نوحه‌ی بلند روا نیست، اما گریه‌ای که از سوز قلب باشد، مانعی ندارد، لباس سیاه برای مردان مکروه است، ولی برای زنان اشکالی ندارد. ▪️ سیاه کردن گونه‌ها و دست‌ها، پاره‌کردن گریبان و زخمی‌کردن صورت و ... از رسومات دوران جاهلیت بوده و باطل است.»[2] 🔻 در کتاب فتاوای غیاثیه این‌گونه آمده: ▪️ «شیون، زاری و فریاد زدن مکروه است و پیامبر از آن جلوگیری فرموده است، اما گریه اشکالی ندارد، زیرا روایت است که پیامبر در مرگ فرزندش ابراهیم گریه کردند.»[3] 🔻 عبدالرحمان جزیری در کتاب «الفقه علی مذاهب الاربعه» می‌گوید: ▪️ «از نظر مالکیه و حنفیه گریه با صدا و فریاد زدن حرام است. ◾️ اما از نظر شافعیه و حنبلی‌ها مباح است، چنان‌که اشک ریختن بدون صدا به اتفاق علما، مباح است.»[4] ⚫️ و از نظر فقهای شیعه جزع و نوحه‌سرایی به باطل و دروغ، پاره‌کردن گریبان و ... مکروه است. 🔻 مرحوم صاحب جواهر می‌نویسد: ▪️ «شکی نیست که گریه بر میت به‌خاطر روایات متعددی که به حدّ تواتر معنوی رسیده و فتاوای فقها جایز است و آن روایات عبارت است از گریه پیامبر بر عموی خود حمزه و...»[5] 🔻 و نیز مرحوم امام خمینی می‌نویسد: ▪️ «گریه کردن بر اموات نه تنها مباح و رواست، بلکه در هنگام شدت حزن و اندوه، مستحب است، ولی سخنی که باعث غضب خداوند شود، نگوید و جایز است؛ نوحه‌سرایی، خواه با شعر یا نثر ... ▪️ بنا بر احتیاط جایز نیست، سیلی زدن به صورت، زخمی کردن، بریدن و کندن مو...»[6] 🔻 صاحب عروه می‌نویسد: «گریه بر میت هر چند با صدا همراه باشد، جایز است، بلکه در صورتی‌که برای تسکین تألم و سوز دل باشد، رجحان دارد؛ همراه با جزع و بی‌تابی کردن جایز است...»[7] 🔻 پی‌نوشت: [1]. «و یکره النوح و الصیاح و شق الجیوب... فأما البکاء من غیر رفع الصوت فلابأس و الصبر افضل.» فتاوی الهندیه فی مذهب الامام ابی حنیفه، مولانا الشیخ نظام و جماعه من علماء الهند، المطبعه الکبری الامیریه، قاهره، مصر، ج1 ص162. [2]. «اما النوح العالی فلایجوز و البکاء مع رقه القلب فلابأس به و یکره للرجال تسوید الثیاب و تمزیقها للتعزیه ولاباس بالتسوید للنساء و اما تسوید الخدود والایدی و شق الجیوب و خدش الوجوه...» همان، ج1 ص162-163. [3]. «یکره النوح و الصیاح لنهی النبی و البکاء لاباس به کما روی ان النبی بکی علی بنی ابراهیم.» فتوای غیاثیه، قاضی غیاث الدین، دارالفکر، بیروت، لبنان، ص45. [4]. «یحرم البکاء علی المیت برفع الصوت و الصیاح عند المالکیه و الحنفیه و قال الشافعیه و الحنابله انه مباح اما هطل الدموع بدون صیاح فانه مباح باتفاق.» الفقه علی المذاهب الاربعه، جزیری، دار الکتب العمیه، بیروت، لبنان، ج1 ص484. [5]. «لاریب فی الجواز البکاء علی المیت نصاً و فتوی الاخبار التی لاتقصر عن التواتر معنی من بکاء النبی علی حمزه -سید الشهداء- و...» جواهر الکلام، شیخ محد حسن نجفی، موسسه دائر المعارف الفقه الاسلامی، قم، ایران، ج4 ص364. [6]. «یجوز البکاء علی المیت بل قد یستحب عند اشتداد الحزن ولکن لایقول ما یسخط الربّ و کذا یجوز النوح علیه بالنظم و النثر...» تحریر الوسیله، امام خمینی، دارالعلم، قم، ایران، ج1 کتاب الجنائز. [7]. «یجوز البکاء علی المیت و لو کان مع الصوت بل قد یکون راحجاً کما اذا کان مسکناً للحزن و حرقه القلب...» عروه الوثقی، سید محمد کاظم یزدی، موسسه الاعلمی للمطبوعات، بیروت، لبنان، مکروهات دفن ج2 ص130. به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
حماسه حسینی واقعه‌ای چند بعدی 🔻 قسمت (پایانی) 2️⃣ ♦️ حماسه حسینی واقعه‌ای چندبعدی بود، همان طور که پیشگامان و پرچم‌داران آن هم افرادی چندبعدی بودند. یکی از این ابعاد، بعد عرفانی و معنوی این واقعه است. 🔷 بررسی این جنبه از حادثه عاشورا را می‌تواند شاخصه‌های عرفان اصیل اسلامی را به ما نشان دهد.[1] 🔶 در پرتو این معیار شناسی است که مرز عرفان مقبول از عرفان مطرود مشخص می‌شود. جدای از تربیت عرفانی امام حسین (علیه‌السلام) تا پیش از واقعه عاشورا، بررسی و تحلیل رفتارها و گفتارهای ایشان از ابتدا تا انتهای خود واقعه هم نشان دهنده روح عرفانی امام است. 🔷 سخنان امام در زیارت عرفه، توکل ایشان بر خداوند، راز و نیازهایی که در طول حادثه داشتند، رسیدن به مقام صبر و رضا در روز واقعه، نماز ظهر عاشورا، همه و همه نشان دهنده انسانی است که سلوک عرفانی را مرحله‌به‌مرحله طی کرده و در آخر به مقام فنای فی‌الله و بقای بالله می‌رسد. 🔶 حرکت امام نشان داد که نظر اسلام، عرفان و سلوک معنوی مستلزم دوری از صحنه عمل اجتماعی و رها کردن مسئولیت مانند عرفان‌های شرق و غرب در قبال مکتب و جامعه نیست. 🔷 قیام حسینی نقطه اوج تلاقی عرفان و حماسه بود. علاوه بر دیگر ابعاد، این جنبه و جلوه از قیام عاشورا نیز برای انسان امروز و جامعه اسلامی در عصر حاضر درس‌های فراوانی دارد. 🔶 مهم آن است که این درس‌ها شناخته ‌شود و راهنمای عمل قرار گیرد. کوتاهی در این زمینه نه تنها کوتاهی در عمل به رسالت و مسئولیت بزرگ تبیین و تبلیغ دین و آموزه‌های دینی است، بلکه موجب جلب و جذب جامعه به‌ویژه جوانان به سوی کسانی می‌شود که صلاحیت‌های لازم را برای این کار ندارند. 🔷 با توجه به اهمیت ایام بزرگداشت شعائر حسینی باید خاطر نشان کنیم که سخنرانان، مداحان، مرثیه‌سرایان و دیگر کسانی که در این زمینه فعال هستند، مسئولیتی بسیار خطیر و حساس به عهده دارند، چرا که میراثی عظیم و سرمایه‌ای گران‌قدر به امانت در اختیارشان نهاده شده که باید به‌خوبی از آن پاسداری کنند. 🔶 این امر نیز محقق نمی‌شود، مگر آن که هر یک به سهم خویش، ابتدا در صدد شناخت هر چه بهتر شخصیت و شعارهای عاشورا برآیند سپس چهره زلال و روشن این واقعه را به دیگران معرفی کنند. 🔷 از این رو، بیان هر مطلب یا انجام هر حرکتی که به جلوه و جمال نهضت حسینی خدشه وارد کند در واقع کوتاهی در انجام این رسالت الهی و اسلامی است. 🔶 برای ایفای هر چه بهتر وظیفه تبلیغ و تعظیم شعائر عاشورا، لازم است که مدیریت امور مجالس حسینی در اختیار افراد اسلام‌شناس، روشن‌بین و آگاه به زمان باشد؛ یعنی کسانی چون شهید مطهری که هم درد دین دارند و هم دغدغه حفظ و حراست شعائر دینی در برابر خرافات و تحریفات را. 🔷 علاوه بر دست‌اندرکاران مراسم بزرگداشت قیام امام حسین (علیه‌السلام)، افراد و مردم عادی نیز هر یک به سهم خود در قبال این واقعه مسوولند و باید به گونه‌ای عمل کنند که شعارها و آرمان‌ امام حسین (علیه‌السلام) و یارانش در گفتار و رفتارشان تجلی کند. 🔶 ایام محرم فرصت مغتنمی است برای تبلیغ عرفان اصیل اسلامی، به شرط آن که هم مسئولان هیئت‌ها و مجالس تعظیم شعائر حسینی هم افراد، نهادها و رسانه‌های تبلیغی و فرهنگی جامعه ما با احساس مسئولیت جدی وارد میدان شده و برای این موضوع برنامه‌ریزی کنند. ♦️ باید توجه داشت که یکی از راه‌های تقویت روح معنویت و سلوک عرفانی در بین افراد جامعه به‌ویژه نسل جوان، فعال کردن و بهره گرفتن از ماه مبارک رمضان و ماه محرم، اعیاد گوناگون اسلامی، مراسمی چون اعتکاف، دعاها، از این سرمایه ارزشمند است و در صورتی که به درستی شناخته، فعال، مدیریت و تبلیغ شود، می‌تواند علاوه بر سیراب کردن کام تشنگان امور روحانی و معنوی، باعث کم رونق شدن بازار افراد و جریان‌های مدعی شود.[2] 🔻پی‌نوشت: [1]. على سعادت پرور، فروغ شهادت، ص. 185 [2]. جمعی از نویسندگان، کژراهه، انتشارات موسسه جام‌جم، 1390، ص 467. به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
چرا برای امام حسین (علیه السلام) از روز اول محرم عزاداری می‌شود ⁉️🏴🔻 قسمت (پایانی) 2️⃣ ♦️شیعیان از طرف اهل سنت مورد سؤال قرار می‌گیرند که چرا برای امام حسین (علیه السلام) از روز اول محرم عزاداری می‌شود، در صورتی‌که ایشان در روز دهم محرم به شهادت رسیده‌اند. 🔻 در جواب به آنان می‌گوییم: ◾️ عزاداری قبل از عاشورا، مقدمه ورود در عزاداری روز عاشورا و برای بهره‌مندی از آثار یادآوری قیام امام حسین (علیه السلام) است. ◾️ اصل عزاداری برای امام حسین (علیه السلام) از دستورات و مستحبات اکید شرع مقدس است، اما شکل، نحوه و زمان آن، از عادات و رسوم عرف تأثیر می‌پذیرد. ◾️ این نحوه عزاداری با تأسی از ائمه اطهار (علیهم السلام) انجام می‌شود و آن بزرگواران نیز از ابتدای محرم شروع به عزاداری و یادآوری امام حسین می‌کردند، چنان‌که امام رضا (علیه السلام) می‌فرمایند: ◾️ «وقتی ماه محرم فرا می‌رسید، در پدرم، امام کاظم (علیه السلام) آثار شادی دیده نمی‌شد و همواره غمگین بودند، روز دهم، روز مصیبت و اندوه و گریه او بود و می‌فرمود: در این روز بود که حسین (علیه السلام) را به شهادت رساندند.»[1] ◾️ عزاداری به این شکل عمومی در دهه اول، یک رسم است، یک سنّت فرهنگی است که پیام‌ها و آثار خودش، (که از جمله‌ی آن، زنده نگه‌داشتن یاد این نهضت می‌باشد) را دارد. ◾️مراسم عزاداری در دهه اول محرم، یک ذکر عمومی است، که همه را متوجه می‌کند و آنان‌که از این نهضت بسیار دور شده‌اند را نزدیک می‌کند. ◾️لذا عزاداری عمومی پس از پایان دهه به اتمام می‌رسد، اما یاد امام حسین (علیه السلام)، حرکت، جهاد و خط او فراموش نمی‌شود. ◾️ این عزاداری‌ها در دهه اول محرم فرصت مناسبی است، برای تبیين اهداف عالی قیام حضرت سيد الشهداء (عليه السلام) و فلسفه سوگواری برای آن حضرت مانند: ◾️ حيات مجدد اسلام و احيای سنت؛ حفظ مکتب و شريعت؛ تحکيم باورهای دينی مردم با آشنا شدن توده‌ها با معارف دينی؛ پيوند عميق عاطفی ميان امت والگوهای راستين؛ اعلام وفاداری نسبت به مظلوم و مخالفت با ظالم. ◾️ هم‌چنین بعد از عاشورا و شهادت امام حسین (عليه السلام) عزاداری، مختصرتر تا اربعین امام حسین (عليه السلام) نیز ادامه دارد و در اربعین به اوج شکوه و عظمت خود می‌رسد، به طوری‌که حتی گاهی عزاداری‌های اربعین از ایام محرم هم بیشتر می‌باشد. ◾️ تا آن‌جا که زیارت امام حسین (عليه السلام) در اربعین و اقامه عزا در کنار آن حضرت، جزء نشانه‌های یک شیعه‌ی واقعی لقب می‌گیرد. چنان‌که در روایتی، امام حسن عسکری (عليه السلام) بدان اشاره کرده و می‌فرماید: ◾️ «علامات مؤمن پنج چیز است: اقامه پنجاه و یک رکعت نماز در شبانه‌روز (هفده رکعت واجب و سی و چهار رکعت نافله)، زیارت اربعین، انگشتر به دست راست کردن، جبین را در سجده بر خاک گذاشتن، در نماز بسم الله الرحمن الرحما را بلند گفتن.»[2] 🔻 از آن‌جایی که مصیبت سید الشهدا از اعظم مصائب است، لذا توصیه شده تا اربعین آن حضرت عزاداری شود، چنان‌که در روایتی از امام صادق (عليه السلام) نقل شده که فرمود: ◾️ «ای زراره، آسمان چهل روز بر حسین (عليه السلام) خون گریه کرد و زمین چهل روز برای عزای آن حضرت گریست، به تیره و تار شدن و خورشید با کسوف و سرخی خود چهل روز گریست… و ملائکه الهی برای آن حضرت چهل روز گریستند.»[3] ◾️ بنابراین شروع مراسم عزاداری، قبل از سالروز شهادت امام حسین (عليه السلام) برای آمادگی و بهره‌مندی از آثار زنده نگه‌داشتن این نهضت الهی می‌باشد، و طبق راهنمایی ائمه اطهار، در تمام مناسبت‌ها یاد امام حسین (عليه السلام) احیا می‌گردد، که اوج آن در دهه‌ی اول محرم است. 🔻پی‌نوشت: [1]. بحار الانوار، علامه مجلسی، 1403ق، ج۴۴، ص۲۸۴. [2]. تهذیب الاحکام، شیخ طوسی، 1365ش، ج۶، ص۵۲. وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، قم: مؤسسة آل البيت، 1414ق، ج14، ص478. [3]. بحار الانوار، علامه مجلسی، 1403ق، ج45، ص206. مستدرک الوسائل، میرزای نوری، 1408ق، ج10، ص313. به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
🏴@ferghe_mavara ▪️ خواب میگوید حسین ▪️ مهتاب میگوید حسین ▪️ ممبرو سجاده و محراب میگوید حسین ▪️ گاه میگوید حسین ▪️ ناگاه میگوید حسین ▪️ شمس و نجم و کهکشان و ماه میگوید حسین ◾️ فرارسیدن ماه محرم ایام حزن و اندوه اهل بیت (علیه السلام) تسلیت باد. به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
سیری در تاریخ عزاداری سالار شهيدان امام حسین علیه السلام در ایران 🏴🔻 قسمت (پایانی) 4️⃣ 🔻 مراسم عزاداری ماه محرم درسفرنامه های سیاحان غربی . 🔷 تاسیس حکومت شیعه مذهب صفوی در ایران به عنوان رقیب سر سخت حکومت سنی مذهب عثمانی، شرایطی مناسب را برای اروپاییان فراهم آورد تا به طور غیرمستقیم با قدرت روزافزون عثمانی مقابله کنند. در این میان علاوه بر مناسبات نظامی و اقتصادی شرایطی برای رفت و آمد سیاحان اروپایی به ایران فراهم آمد . 🔶 این مسافران که از اقشار مختلف اروپاییان عصر بودند در صدد ثبت وقایع سفرشان برای دیگر هم وطنانش برآمدند وموجب خلق آثاری شدند که علاوه بر آگاهی دادن به مردم کشورشان، منابع ذی قیمتی برای تاریخ اجتمایی عصر صفوی نیز بر جا بماند. 🔷 آدام الِیارئوس که در عهدشاه صفی در اردبیل به سر می برده گزارش نسبتا دقیقی از مراسم سوگواری در ایام عاشورا در اردبیل ارائه می دهد، چنانچه بیان می دارد که مراسم در میدان بزرگ شهر انجام می گرفته است. 🔶در طرف چپ میدان صندلی های به طور منظم چیده شده و روی آن قالیچه های زیبا انداخته بودند و در مقابل ما سفره ی بلندی پهن بود که پر از خوراکی های شیرین و شربت های معطر بود. جلوی سفره چند شمعدان مسین که در آن شمع های مومی کلفت گذاشته بوددند قرار داشت. 🔷 شمار زیادی از اهالی شهر در میدان گرد آمدند عده ای بر زمین نشستند و گروهی نیز در حالی که مشعل و ترکه ی نارنج به دست داشتند، دایره وار قرار گرفتند و آغاز به خواندن کردند. 🔶 ویژگی این بخش از مراسم در آن است که اردبیل پنج خیابان اصلی بزرگ دارد و هر یک از آنها مختص به صنف معینی است، این اصناف هرکدام دسته ی ویژه جداگانه تشکیل داده اند و برای خود مداحان جداگانه ایی دارند. صنفی که بهترین سروده و نوحه را ارائه دهد مشهور می شود. این گروها دو ساعت یکی پس از دیگری به نوبت عزاداری می کنند. 🔻 آنتونیودی گوار کشیش اسپانیایی که از طرف فلیپ پادشاه اسپانیا در عهد حکومت شاه عباس اول چندین بار به ایران مسافرت نمود درسال1011هجری از مشاهدات خود در شیراز چنین گزارش می دهد: 🔷 در پیشاپیش دسته های عزادار شترانی دیده می شد که در پشت هر یک پارچه ایی سبز رنگ افکنده، زنان وکودکان را بر آنها سوار کرده بودند، سر و روی زنان و کودکان گویی توسط نیزه زخمی شده و تظاهر به گریه می کردند.. 🔶 فیگوئرا که در سال1028 به ایران مسافرت کرده واز نزدیک با مجالس وعظ و خطابه و عزاداری آشنا شده در این باره می گوید در این ایام مقدس 12-10روز عزاداری در همه ی مساجد و بازار ها و دیگر اماکن عمومی برپا می شود . 🔷 مرد و زن پیر و جوان در آن شرکت می کنند موعظه گران این مجالس علمای شرعند و غالباً ملا یا قاضی نامیده می شوند و با حرارت تمام و سخنان گیرا خصوصیات شهادت حسین(ع) امام بزرگ خویش را بیان می کنند. 🔶 دلاواله در مکتوب چهارم سفرنامه اش تشریفات و مراسم عزاداری عاشورا را این گونه شرح می دهد که همه غمگین و مغموم به نظر می رسند و لباس عزادای به رنگ سیاه، یعنی رنگی که در مواقع دیگر، هیچ وقت مورد استعمال قرار نمی گیرد بر تن می کنند. 🔷 هیچ کس سر و ریش خود را نمی تراشد و به حمام نمی رود و به علاوه نه تنها از ارتکاب هر گونه گناه پرهیز می کنند بلکه خود را از هر گونه خوشی و تفریح محروم می سازند. 🔶 مراسم روزها در مساجد و شبها در جاهای عمومی و بعضی خانه ها که با چراغ های فراوان و علامت های عزاداری و پرچم های سیاه مشخص شده اند تکرار می شود. در روز دهم ماه محرم یعنی روز عاشورا، دسته های بزرگی به راه می افتد. 🔷 بروی اسب های آنان، سلاح های مختلف و عمامه های متعدد قراردارد و بعلاوه چندین شتر نیز همراه دسته ها هستند که بر روی آنها جعبه هایی حمل می شود که درون هر یک سه_چهار بچه، به علامت بچه های اسیر حسین(علیه سلام) قرار دارند. 🔻 با دقت وتوجه به مطالب سفر نامه های سیاحان اروپایی در مورد چگونگی برگزاری مراسمات عزاداری امام حسین علیه السلام و یارانش در عصر صفوی چند نکته به ذهن می‌رسد که می‌توان گفت ویژگی کلی این مراسم است: 1️⃣ گزارش های برگزاری این مراسم در شهر های مختلف ایران عصر صفوی خود گواه این مطلب است که این گونه مراسم به صورت رسمی وگسترده درسراسر کشور برگزار می شده است. 2️⃣ حضور همگانی مردم اعم از زن و مرد، پیر وجوان فقیر وغنی در این مراسم. 3️⃣ وجود آداب و رسوم تقریبا یکسان در اکثر شهرهای ایران. 4️⃣ داشتن دو جنبه حماسی و پند و اندرز در این گونه مراسم. 5️⃣ تکامل و پیشرفت این مراسمات با گذشت زمان به طوری که در اواخر عصر صفوی تعزیه به عنوان کامل ترین مراسم عزاداری در ایران رواج یافت. به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
عزاداری ، نوعی اظهار محبت و ارادت و همدردی به ساحت مقدس اهل‌بیت (علیهم السّلام) است ◾️🔺 به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
شیعیان جهان هویت اصلی خود را از حادثه کربلا به دست آورده‌اند◼️🔻 قسمت (پایانی) 2️⃣ ♦️ شیعه تاریخ خویش را با کربلا رقم می‌زند، از این رو در نزد او همیشه عاشوراست، هر زمینی کربلاست و هر ماهی محرم است. ◾️ همیشه امام حسین (علیه السلام) بر ریگزارهای تفتیده کربلا شهید می‌شود، همیشه زینب پرده دورویی و تزویر را می‌درد و پیام آزادگی را به گوش همگان می‌رساند. ◾️ محرم ماهی است که اعتبار خویش را از خون جوشنده اباعبدالله الحسین (علیه السلام) می‌گیرد، خون اباعبدالله به مردم اعتبار و هویت بخشیده است، بی‌حضور او زمان بی‌معناست. ◾️ ملتی طی ۱۴۰۰ سال تاریخ یاد آن را نه در نهانخانه دل خویش، بلکه در همه زوایا و خبایای حیات خویش زنده نگه داشته است. در دورافتاده‌ترین روستاها و شهرها، در مجلس تذکر همه ساله خویش، ماجرا را بر شاهدان عرضه می‌کند. ◾️ کسی به هیئت امام حسین (علیه السلام) و دیگری به کسوت یزید به میدان می‌آیند و تمامت هنر خویش را به کار می‌گیرند تا این رویداد شگفت تاریخی را عینیت ببخشند و به همگان بیاموزند که امام حسین (علیه السلام) چه کسی بود و یزید چگونه موجودی.[۱] ◾️ نکته‌ای که باید برای ما در ماه محرم مهم باشد چگونگی بهره‌مندی از این فضاست. اگر سه بعد؛ فکر، عاطفه و رفتار را برای انسان قائل شدیم، و نیز اختیار مدیریت این ابعاد برای رسیدن به کمال نهایی که قرب الهی است را در دست او دیدیم به تبع آن می‌بایست برای مدیریت صحیح و کامل این ابعاد به دنبال راهی بود تا ضمن مستقیم بودنش به مثابه شاه‌راهی وسیع، کامل و جامع نیز باشد. ◾️ کربلا همان مسیری است که بشر تشنه سعادت را به صورت کامل و در همه ابعادش سیراب می‌نماید. در بعد فکری که منشأ عواطف و رفتار انسان در بسیاری از حوزه‌های زندگی است محرم تأثیر عمیقی بر مخاطب خود می‌گذارد. ◾️ در این بعد می‌توان در نورانیت نگاه صادقانه امام حسین (علیه‌السلام)به عالم، فکر را نورانی و ملکوتی کرد به گونه‌ای که به درجه رضای الهی رسید و در جان آدمی توحید واقعی چنان به جوشش در آید تا درک کند که فریادرس و معبودی به جز آن یگانه نیست.[۲] ◾️ در بعد عاطفی کربلا میدان عظیمی است که در بیانش قلم‌های بزرگان شکسته است چه رسد به دیگران! کربلا دانشگاه مدیریت عواطف بر اساس خواست خداست! ◾️ اثر محرم در این بعد تا آن‌جا می‌تواند باشد که شاگرد مکتب عاشورا را در کلاس محبت به خدا به درجه «والذین آمنوا اشدّ حبا لله» رسانده و در این رهگذر به گذر از هرچه غیر خداست، رهنمون سازد.[۳] ▪️ غیر معشوق اَر تماشایی بود ▪️ عشق نبود هرزه سودایی بود ▪️ عشق آن شعله ست کو چون بر فروخت ▪️ هر چه جز معشوق باقی جمله سوخت ▪️ تیغ لا در قتل غیر حق براند ▪️ در نگر زان پس که بعد لا چه ماند؟ ▪️ ماند الا الله باقی جمله رفت ▪️ شادباش ای عشق شرکت سوز رفت.[۴] ◾️ در بعد رفتار، کربلا مکتبی است که درس‌هایش لایزال جاری و ساری است. دانش‌آموز مکتب عاشورا در این بعد با رفتارهایی متعالی چون ایثار، وفاداری، عزتمندی، غیرت، بصیرت، ادب، شجاعت، رشادت، اخلاص، امام‌شناسی، ولایتمداری و ... آشنا می‌شود و در این میدان سراسر نور، رفتارش را تعالی می‌بخشد.[۵] ◾️ نتیجه اینکه بهره‌مندی از ماه محرم وقتی کامل خواهد بود که با دقت در مبانی حرکتی امام حسین (علیه‌السلام) و گرایش‌های معنوی و نیز رفتار متعالی آن حضرت، فکر ما توحیدی‌تر، عواطف ما الهی‌تر و رفتار ما خدایی‌تر از قبل شود. 🔻پی‌نوشت: [۱]. نقش محرم در حیات تشیع، حمید علیرضاییان، چاپ تابناک، ص۵۶ [۲]. همان، ص۶۷ [۳]. همان، ص۷۲ [۴]. دفتر دل، محمد پناهیان، چاپ باران، ص۲۷ [۵]. نگاهی نو به کربلا، سودابه حقیقی، چاپ گهر، ص۱۷ به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
سوگواری و عزاداری در قرآن کریم 🔺 به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
تکیه دولت بزرگترین محل عزاداری ماه محرم در زمان قاجار◾️🔺 به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
واقعه عاشورا از منظری دیگر 🔻 قسمت (پایانی) 3️⃣1️⃣ ♦️ هنگامی که سپاه عمر بن سعد خواستند اسب را بگیرند ذوالجناح به آنان حمله کرد و با لگد آنان را به هلاکت رساند ابن شهر آشوب آمار کشتگان توسط ذوالجناح را 40 تن ضبط کرده و دیگران بیش از این تعداد نیز گفته اند ابن سعد فریاد زد او را رها کنید وگرنه همه را به قتل میرساند. این که چرا عمر بن سعد در آن شرایط به دنبال ذوالجناح بوده است خود حکایتی عجیب است. 🔷 نویسندگان مقاتل و راویان در وفاداری، هوشمندی و صمیمیت ذوالجناح روایات بسیار ذکر کردند و نکات زیادی در مورد این اسب خاص نقل شده است که اندکی از آنها را مطالعه نمودید و این مطالب همگی نشانگر عادی نبودن این اسب میباشند در مورد سرانجام آن نیز نقل های گوناگونی مطرح است. 🔶 گروهی براین باورند که ذوالجناح پس از رساندن خبر شهادت امام(ع) به خاندان ایشان آن قدر سرخود را به زمین کوبید تا این که مقابل خیمه گاه نقش بر زمین گشت و مرد برخی نیز میگویند پیش از شهادت امام (ع) کشته شد و ایشان زمانی را پیاده با لشكر عبيدالله بن زياد جنگیدند تا به شهادت رسیدند و اما برخی تاریخنویسان نیز گفته اند بعد از عاشورا آن حیوان ناپدید شد و دیگر کسی او را ندید. 🔷 هم چنین اگر مطابق نقل برخی مورخان، این اسب متعلق به نبی مکرم اسلام (ص) بوده و به نوعی به حضرت ارث رسیده باید در عاشورا حداقل عمری حدود پنجاه سال داشته باشد که بیشتر از میانگین عمر یک اسب معمولی است. 🔶 به توضیحات ده نفری که بر پیکر حضرت اسب تاختند بازمیگردیم خطیب بغدادی در تاریخ بغداد میگوید: در احوال این ده نفر بررسی کردم همه آنان را فرزندان زنا یافتم طبق برخی نقلها این عمل ننگین و عاملانش از قبل مشخص شده بودند و بحثهایی در میان اهل باطن از نعل این اسبان که اسبهایی عادی نبودند وجود دارد که نعل این اسبهای عجیب نیز نعلی معمولی نبوده و پس عاشورا ، یهودیان این نعلها را به دست آوردند و با خود به شامات وبیت المقدس بردند و اقدام به انجام اعمال جادوگری روی آن ها نمودند. 🔷 علامه بزرگوار ابوالفتح محمد بن علی کراجکی از بزرگان شیعه ماجرایی شبیه به این را در مورد مصریان نقل کردند برخی از این اسبها را به مصر بردند و نعل آنها را کندند و جهت تبرک بر در خانه هایشان نعل نصب میکردند. نقل هایی که مطالعه نمودید بدون شک فقط اندکی از مسائل پشت پرده عاشورا است. 🔶 شیعیان جن به شدت اهل عزاداری و نوحه در ماه محرم هستند و در مجالس روضه در نقاطی از ایران شرکت مینمایند و بعضا مداح یا روضه خوانی مخصوص در میان انسان دارند که به مجالس مخصوص خود می برند. تربت کربلا نیز به شدت مورد احترام شیعیان جن میباشد تا حدی که مقدار اندکی از آن را به عنوان هدیه به یکدیگر و یا به برخی انسان ها میدهند. 🔷 سرزمین کربلا برای دشمنان بسیار مهم است اهمیت باطنی آن ، فضای شدید معنوی این اقلیم است که جاذبه فراوانی دارد و همچنین باعث می شود تا تولید نور در این عصر ظلمت ایجاد شود خصوصا راهپیمایی بزرگ اربعین که در گسترش انوار تشیع و انتشار ارتعاشات و انرژی روحانی بسیار مؤثر است . ♦️ از اینرو دشمنان همیشه در صدد برهم زدن این همایش عظیم با نقشه های شوم خود میباشند همچنین این اقلیم مقدس ، بعد از مکه مکرمه دومین مکانی است که کفار جن پس از شیعه شدن ، از ترس شیاطین به آنجا پناهنده میشوند چرا که انوار این سرزمین و حضور ملائکه تا حدود زیادی در دفع موجودات تاریک که از نور فراری اند ، مؤثر است. به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
سوگواری و عزاداری در سیره و سنت پیامبر« صلی‌الله‌علیه‌وآله» از منابع اهل سنت ◼️🔻 قسمت (پایانی) 2️⃣ ♦️ پیامبر(ص) از وقوع حوادثی محزون و ناراحت بوده و یا نسبت به پیشامدهای آینده و تلخی و ناگواری آن‌ها ابراز ناراحتی و تألم می‌کردند، چرا که آن حضرت در مرگ بسیاری از افراد دور و نزدیک گریستند و سفارش به برگزاری مجالس عزا کردند . ▪️ از جمله‌ی این مجالس، اقامه عزا برای شهدای جنگ احد، به‌ویژه برای عموی بزرگوارشان حضرت سید الشهداء و یا فرزندش امام حسین (علیه‌السلام) که فرمودند امت من یاد و خاطره‌ی فرزندم حسین (علیه‌السلام) را با عزاداری‌های خود زنده نگه دارند. ▪️ مثلاً در شهادت حمزه سید الشهداء بعد از مراجعت از جنگ احد که زنان گریه و نوحه برای شهدا می‌کردند، چشمان مبارکشان پر از اشک شد و آن‌گاه که به درب خانه عموی گرامش رسید و صدای گریه از منزل حمزه بیرون نمی‌آمد فرمود: «...لکن عمّی الحمزه لابواکی له.[1]... عمویم حمزه گریه کننده‌ای ندارد.» ▪️ واقدی در کتاب خود می‌نویسد: «پس از حادثه احد، صفیه خواهر حمزه خدمت پیامبر آمد و نشست، ... هرگاه گریه می‌کرد، پیامبر هم گریه می‌کرد، هرگاه ناله‌ی صفیه بلندتر می‌شد، گریه و ناله‌ی پیامبر هم بلندتر می‌شد...»[2] ▪️ پس این عبارت حاکی از این است که پیامبر علاوه بر این‌که بعضاً آرام گریه می‌کرد، در برخی موارد هم با صدای بلند جزع و ناله می‌کرد و می‌گریست. علمای اهل سنت نام برخی دیگر از افراد از جمله: جعفر بن ابی‌طالب، زید بن حارثه، و عبدالله بن رواحه را که در جنگ موته به شهادت رسیدند و پیامبر برای آن‌ها اشک ریخت را ذکر کردند. ▪️ و نیز در رثای سعد بن خوله مرثیه خواند و گریه کرد.[4] و هم‌چنین در مرگ سعد بن عباده که در بستر بیماری فوت کرد.[5] و افرادی مانند فرزندشان ابراهیم که در دوران طفولیت فوت کرد و نیز در کنار قبر دخترشان، هم‌چنین در کنار قبر مادر گرامیشان حضرت آمنه و... اشک ریخت. ▪️ در نتیجه این نمونه‌های تاریخی نه تنها مورد نکوهش نیست، بلکه صراحتاً مورد تایید و روش پیامبر اکرم بوده است. ♦️ در مورد امام حسین (علیه‌السلام) هم حضرت در مناسبت‌های مختلفی گریستند، ازجمله در مقتل خوارزمی آمده است که اسماء بنت عمیس روایت می‌کند که: ▪️ «... ای اسماء! پسرم را گروه ستمکاران خواهند کشت، خداوند شفاعتم را به ایشان نرساند، بعد گریه سختی کرد و...»[6] و یا این عبارت از ام الفضل که می‌گوید: «... قال اتانی جبرئیل فاخبرنی امتی ستقتل ابنی فقلت هذا؟...[7] ... ▪️ پیامبر فرمود جبرئیل به من خبر داد که امتم، فرزندم حسین را به قتل می‌رسانند؛ گفتم این فرزندم را؟ فرمود: آری! سپس خاک سرخی را به من دادند و آن‌گاه گریه کردند و...» ♦️ از این قبیل روایات، فراوان در منابع اهل سنت به چشم می‌خورد که پیامبر در شهادت فرزندش عزادار بوده و گریه می‌کردند در حالی‌که هنوز امام حسین (علیه‌السلام) به شهادت نرسیده بودند. لذا عزاداری و گریه در سیره و سنت پیامبر خصوصاً برای فرزندش علاوه بر این‌که نهی نشده، بلکه رجحان دارد و از پیامبر صادر شده است. 🔻پی‌نوشت: [1]. سیره حلبیه، حلبی، دار الکتب العلمیه، بیروت، لبنان، حوادث جنگ احد، ج2 ص260. مستدرک علی الصحیحین، حاکم نیشابوری، دار الکتب العلمیه، بیروت، لبنان، کتاب الجنائز، ج1 ص381. [2]. مغازی، واقدی، موسسه الاعلمی للمطبوعات، بیروت، لبنان، ج1 ص315-317. [3]. طبقات الکبری، ابن سعد، دار الکتب العلمیه، بیروت، لبنان، باب تسمیه النساء المسلمات المبایعات ج8 ص282. صحیح بخاری، بخاری، دار صادر، بیروت، لبنان، کتاب فضائل اصحاب النبی فی غزوه تبوک، ج4 باب789. [4]. ارشاد الساری، قسطلانی، دار الطباعه المحمدیه، قاهره، مصر، باب رثی النبی ج2 ص406. [5]. صحیح بخاری، بخاری، دار صادر، بیروت، لبنان، باب البکائه عند المریض، ج3 ص140. [6]. مقتل، خوارزمی، انوار الهدی، قم، ایران، فصل 6 ج1 ص88. [7]. مستدرک علی الصحیحین، حاکم نیشابوری، دار الکتب العلمیه، بیروت، لبنان، کتاب المعرفه الصحابه، ج3 ص176. به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
امام سجاد (علیه السلام) تا پایان عمر بر مصائب امام حسین (علیه السلام) گریست 🔺 به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
سوگواری و عزاداری درفتوای علمای فریقین شیعه و اهل سنت ◾️🔻 قسمت (پایانی) 2️⃣ ♦️ اما در حکم کلی، دیدگاه‌های فقهای شیعه و سنی یکی است که از باب نمونه به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم. 🔻 در کتاب فتاوی الهندیه چنین آمده است: ▪️ «در تشییع جنازه و در منزل میت، نوحه، گریه و شیون کردن و گریبان چاک دادن مکروه است، اما گریه بدون فریاد، اشکالی ندارد، ولی صبر و شکیبایی بهتر است.»[1] 🔻 در جای دیگری از این کتاب نیز آمده است: ▪️ «گریه و نوحه‌ی بلند روا نیست، اما گریه‌ای که از سوز قلب باشد، مانعی ندارد، لباس سیاه برای مردان مکروه است، ولی برای زنان اشکالی ندارد. ▪️ سیاه کردن گونه‌ها و دست‌ها، پاره‌کردن گریبان و زخمی‌کردن صورت و ... از رسومات دوران جاهلیت بوده و باطل است.»[2] 🔻 در کتاب فتاوای غیاثیه این‌گونه آمده: ▪️ «شیون، زاری و فریاد زدن مکروه است و پیامبر از آن جلوگیری فرموده است، اما گریه اشکالی ندارد، زیرا روایت است که پیامبر در مرگ فرزندش ابراهیم گریه کردند.»[3] 🔻 عبدالرحمان جزیری در کتاب «الفقه علی مذاهب الاربعه» می‌گوید: ▪️ «از نظر مالکیه و حنفیه گریه با صدا و فریاد زدن حرام است. ◾️ اما از نظر شافعیه و حنبلی‌ها مباح است، چنان‌که اشک ریختن بدون صدا به اتفاق علما، مباح است.»[4] ⚫️ و از نظر فقهای شیعه جزع و نوحه‌سرایی به باطل و دروغ، پاره‌کردن گریبان و ... مکروه است. 🔻 مرحوم صاحب جواهر می‌نویسد: ▪️ «شکی نیست که گریه بر میت به‌خاطر روایات متعددی که به حدّ تواتر معنوی رسیده و فتاوای فقها جایز است و آن روایات عبارت است از گریه پیامبر بر عموی خود حمزه و...»[5] 🔻 و نیز مرحوم امام خمینی می‌نویسد: ▪️ «گریه کردن بر اموات نه تنها مباح و رواست، بلکه در هنگام شدت حزن و اندوه، مستحب است، ولی سخنی که باعث غضب خداوند شود، نگوید و جایز است؛ نوحه‌سرایی، خواه با شعر یا نثر ... ▪️ بنا بر احتیاط جایز نیست، سیلی زدن به صورت، زخمی کردن، بریدن و کندن مو...»[6] 🔻 صاحب عروه می‌نویسد: «گریه بر میت هر چند با صدا همراه باشد، جایز است، بلکه در صورتی‌که برای تسکین تألم و سوز دل باشد، رجحان دارد؛ همراه با جزع و بی‌تابی کردن جایز است...»[7] 🔻 پی‌نوشت: [1]. «و یکره النوح و الصیاح و شق الجیوب... فأما البکاء من غیر رفع الصوت فلابأس و الصبر افضل.» فتاوی الهندیه فی مذهب الامام ابی حنیفه، مولانا الشیخ نظام و جماعه من علماء الهند، المطبعه الکبری الامیریه، قاهره، مصر، ج1 ص162. [2]. «اما النوح العالی فلایجوز و البکاء مع رقه القلب فلابأس به و یکره للرجال تسوید الثیاب و تمزیقها للتعزیه ولاباس بالتسوید للنساء و اما تسوید الخدود والایدی و شق الجیوب و خدش الوجوه...» همان، ج1 ص162-163. [3]. «یکره النوح و الصیاح لنهی النبی و البکاء لاباس به کما روی ان النبی بکی علی بنی ابراهیم.» فتوای غیاثیه، قاضی غیاث الدین، دارالفکر، بیروت، لبنان، ص45. [4]. «یحرم البکاء علی المیت برفع الصوت و الصیاح عند المالکیه و الحنفیه و قال الشافعیه و الحنابله انه مباح اما هطل الدموع بدون صیاح فانه مباح باتفاق.» الفقه علی المذاهب الاربعه، جزیری، دار الکتب العمیه، بیروت، لبنان، ج1 ص484. [5]. «لاریب فی الجواز البکاء علی المیت نصاً و فتوی الاخبار التی لاتقصر عن التواتر معنی من بکاء النبی علی حمزه -سید الشهداء- و...» جواهر الکلام، شیخ محد حسن نجفی، موسسه دائر المعارف الفقه الاسلامی، قم، ایران، ج4 ص364. [6]. «یجوز البکاء علی المیت بل قد یستحب عند اشتداد الحزن ولکن لایقول ما یسخط الربّ و کذا یجوز النوح علیه بالنظم و النثر...» تحریر الوسیله، امام خمینی، دارالعلم، قم، ایران، ج1 کتاب الجنائز. [7]. «یجوز البکاء علی المیت و لو کان مع الصوت بل قد یکون راحجاً کما اذا کان مسکناً للحزن و حرقه القلب...» عروه الوثقی، سید محمد کاظم یزدی، موسسه الاعلمی للمطبوعات، بیروت، لبنان، مکروهات دفن ج2 ص130. به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2