عیش گیتی را به کام قوم دونان یافتم پارسا فرزانه را خوار و پریشان یافتم اندکی اندیشه کردم اندر این وضع جهان سرّ این معنا به زودی زیر دندان یافتم چون جهان رذل است و رذل و دون نواز از اصل بود زین سبب عیش جهان بر کام آنان یافتم در جهان نگریستم از خاوران تا باختر اَندُه از دانا و عیش از بخش نادان یافتم چون نگه بر سرزمین کربلایم اوفتاد کودکان مصطفی را سینه سوزان یافتم خاندان مصطفی را بی یار و بی یاور ولی لشکر کفّار را من بس فراوان یافتم واله و آواره دیدم سرور اهل زمین ابن سعد پست را بر تخت شادان یافتم زینب از جور زمان بر سینه و بر سر زنان لیک اندر آستینش دست یزدان یافتم چون نگه بر کودکان شاه کردم دیده تر اندر ایشان من فراوان ماه کنعان یافتم کودکان را من ز بیم لشکر و آتش سپس وامحمّد بر زبان و جسم لرزان یافتم مرحوم #عباس_بهبهانی (دایی مادر اینجانب). سروده شده در 1358 هـ.ق. #شعر_عاشورایی #اشعار_قدیمی @feyzefeyz