eitaa logo
فیض سحر
512 دنبال‌کننده
511 عکس
348 ویدیو
2 فایل
کانال محفل مناجاتی فیض سحر (دعای کمیل ، روضه ، سینه زنی ) بانوای طلبه جانباز حاج حسین حقی مکان :قم خ ارم درجوارمزارشهدای سوم خرداد(۶۰شهید) زمان : شبهای جمعه۲ساعت قبل اذان صبح ایتا:https://eitaa.com/feyzesahar ادمین کانال:Http://eitaa.com/admin_gomnam
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠🔸نکات تفسیری ص۲۳ بقره🔸💠 ۱_ در قرآن چندین مرتبه این واقعیّت بازگو شده است که اهل کتاب، به خاطر بشارت تورات و انجیل به ظهور و بعثت پیامبر اسلام، در انتظار او بودند و ویژگی‌های پیامبر چنان به آنها توضیح داده شده بود که همچون فرزندان خویش به او شناخت پیدا کرده بودند؛ ولی با این همه، گروهی از آنان حقیقت را کتمان می‌کردند. ۲_ حتّی درباره‌ی دشمنان، انصاف را مراعات کنیم؛ قرآن، کتمان را به همه‌ی اهل کتاب نسبت نمی دهد. «فَرِیقاً مِنْهُمْ لَیَکْتُمُونَ» ۳_ هر امتّی قبله‌ای داشته و مسئله قبله، مخصوص مسلمانان نیست. «لِکُلٍّ وِجْهَةٌ» ۴_ بحث‌های بیهوده را رها کنید و توجّه و عنایت شما به انجام کارهای خیر باشد. «فَاسْتَبِقُوا الْخَیْرٰاتِ» ۵_ روز قیامت، خداوند همه را یکجا جمع خواهد کرد و این نمونه‌ای از مظهر قدرت الهی است. «یَأْتِ بِکُمُ اللّٰهُ جَمِیعاً» ۶_ مسلمانان باید از هر کاری که بهانه به دست دشمن می‌دهد پرهیز کنند. «لِئَلاّٰ یَکُونَ لِلنّٰاسِ عَلَیْکُمْ حُجَّةٌ» ۷_ دشمنان خارجی، بزرگترین خطر برای مسلمانان نیستند؛ بی تقوایی خطر اصلی است. «فَلاٰ تَخْشَوْهُمْ وَ اخْشَوْنِی» ۸_ تزکیه بر تعلیم مقدّم است. «یُزَکِّیکُمْ وَ یُعَلِّمُکُمُ» ۹_ آموزش دین، محور اصلی است و آموزش‌های دیگر، در مراحل بعد از آن است. ابتدا «یُعَلِّمُکُمُ الْکِتٰابَ وَ الْحِکْمَةَ» و پس از آن «یُعَلِّمُکُمْ مٰا لَمْ تَکُونُوا تَعْلَمُونَ» ۱۰_ یاد کردن خدا تنها با زبان نیست، با دل و جان باید خدا را یاد کرد؛ یاد خدا هنگام گناه و دست کشیدن از آن، یاد واقعی است. و شاید بهترین نوع یاد کردن خداوند، نماز است که فرمود: «أَقِمِ الصَّلاٰةَ لِذِکْرِی» ۱۱_ یکی از مصادیق ذکر خدا را، تسبیحات حضرت زهرا شمردند که ۳۴ مرتبه الله اکبر، ۳۳ مرتبه الحمد لله و ۳۳ مرتبه سبحان الله می‌باشد. ۱۲_ ذکر خدا و نعمت‌های او، زمینه‌ی شکر و سپاس است؛ چنانکه غفلت از یاد خدا، مایه کفران است. «فَاذْکُرُونِی، اُشْکُرُوا لِی وَ لاٰ تَکْفُرُونِ» ۱۳_ اصولاً انسانِ محدود، در میان مشکلات متعدّد و حوادث ناگوار، اگر متصل به قدرت نامحدود الهی نباشد؛ متلاشی ومنکوب می‌شود. انسانِ مرتبط با خداوند، در حوادث و سختی ها، خود را نمی‌بازد و برای او حوادث، بزرگ نمی‌نماید. ۱۴_ نماز اهرم است، بار نیست. «اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاٰةِ» ۱۵_ صبر و نماز، وسیله جلب حمایت‌های الهی هستند. «اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاٰةِ إِنَّ اللّٰهَ مَعَ الصّٰابِرِینَ» ۱۶_ اگر چه خداوند با هر کس و در هر جایی حضور دارد؛ «هُوَ مَعَکُمْ أَیْنَ مٰا کُنْتُمْ» ولکن همراهی خدا با صابران، معنای خاصّی دارد و آن لطف، محبّت و یاری رسانی خداوند به صابران است. «إِنَّ اللّٰهَ مَعَ الصّٰابِرِینَ» 🌸https://eitaa.com/feyzesahar🌸
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠🔸نکته تفسیری صفحه ۲۳🔸💠 🔹 مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم: ما انسان­ ها در هر لحظه در دو جهان زندگی می​ کنیم: جهان بیرون و جهان درون. آنچه می­ بینیم، می­ شنویم، می­ چشیم و می­ بوییم، مربوط به جهانی­ است که خارج از وجود ما قرار دارد و ما با آن ارتباط داریم. جهان دوّم اما، عالم درون ماست. ما عشق و علاقه، نفرت و دشمنی، شادی و نشاط، و غم و اندوه را در جهان درونی خود حس می­ کنیم. بارها دیده­ ایم که دو نفر در یک مکان قرار دارند؛ امّا یکی خوشحال و بانشاط، و دیگری خسته و نومید است. جهان بیرون این دو نفر، یکی​ است؛ ولی جهان درونشان این­ همه تفاوت دارد. حقیقت این است که احساساتی از قبیل غم و شادی، امیدواری و نومیدی، آرامش و اضطراب و...، همگی ناشی از نگاه درونی ما به حوادثی​ است که در جهان بیرونی اتّفاق می­ افتد. اگر انسان، جهان را مجموعه­ ای از خاک و سنگ و آب و هوا و ... بداند که به خودی خود به وجود آمده و بدون هدف در حال حرکت است و بی آن​که علّتی داشته باشد، پیوسته گروهی به آن پا می­ گذارند و گروهی از آن می­ روند، جهان درونش به خانه­ ای کودکانه تبدیل می­ شود که او با یافتن دانه­ ی نقلی، در آن جشن به پا می­ کند و با از دست دادن آن، مجلس عزا به راه می‏ اندازد! اگر امّا انسان، جهان بیرون را ساخته­ ی قدرتی بی­نهایت، بسیار مهربان و دانا بداند، جهان درونش به بهشت خرّمی تبدیل می­ شود که در برابر زلزله­ های اضطراب و ناآرامی مقاوم است و هیچ بی­ هدفی و خستگی و نومیدی و کسالتی، حق ورود بدان نمی­ یابد. خدای بزرگ به وسیله­ ی قرآن بارها به انسان­ها پیام داده است که همیشه او را به یاد داشته باشند و بدانند که تنها راه آرامش آنان، یاد اوست. به­ راستی «یاد خدا»، یکی از بزرگ​ترین نعمت­ های او به ما بندگان کوچک است. آن آفریدگار بزرگ که سیارات و ستارگان و کهکشان­ ها با همه­ ی بزرگی و راز و رمزهایشان نزد او چیزی به شمار نمی­ آیند، از ما  می­ خواهد که او را به جهان درون خود راه دهیم و آنجا را خانه­ ی او بسازیم؛ آنگاه به ما می­ گوید که اگر او را به حریم خصوصی خود راه دهیم، او هم ما را به حریم خصوصی­ اش راه می­دهد؛ جایی که ناپاکان، حق ورود به آن را ندارند و اثری از رنج و بدی و خستگی در آن نیست. واقعاً چقدر خدا به ما احترام گذاشته و عزّت بخشیده است! مگر یاد کردن ما به او سودی می­ رساند؟ آیا او از نماز و عبادت ما نفعی می­ برد؟ در مقابل، اگر فرمان­روای هستی، ما را به نیکی یاد کند، ما در این جهان چه جایگاهی پیدا می­ کنیم! آیا کسی که خدا به یاد او باشد، دیگر از فراموش شدن در ذهن­های دیگران می­ ترسد؟ پیشوای سوّم ما، حسین بن علی علیه السلام ، چه زیبا در دعای عرفه به خدا می­ گوید که «کسی که تو را پیدا کرده، چه چیزی از دست داده، و کسی که تو را از دست داده، چه چیز باارزشی پیدا کرده است؟». [1] در روایات آمده است که خدا به موسی علیه السلام فرمود: «من هم​نشین کسی هستم که مرا یاد کند.» عارفان گفته­ اند که یاد خدا، سه حالت دارد: یکم این​که در دل به یاد خدا باشیم و او را فراموش نکنیم. دوم این​که با زبان، ذکر او را بگوییم؛ مانند گفتن تسبیحات حضرت زهرا… پس از هر نماز.[2] سوم این­که خدا را در عمل یاد کنیم. اعمالی مانند نماز، روزه و عبادت­های دیگر، به­ ویژه پرهیز از گناهان، جزء این گروه است؛ زیرا کسی که واقعاً به یاد خداست، در حضورش کاری نمی­ کند که ناراضی شود.[3] 📚[1] . اقبال الاعمال ، ص 349 [2] . اقتباس از وسایل الشیعه ، ج 6 ، ص 442   [3] . اقتباس از المیزان فی تفسیر القرآن ، ج 1 ، ص 324 🌸https://eitaa.com/feyzesahar🌸
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠🔸کلام ناب🔸💠 ✍پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله: هرگاه کسی نماز صبح را نخواند، فرشته ای از آسمان او را صدا می‌کند: «ای زیانکار» و هرگاه نماز ظهرش را نخواند، فرشته ای به او می‌گوید: «ای خیانتکار» و هرگاه شخص نماز عصر خود را نخواند، گوید: «ای بی دین» و اگر نماز مغرب خود را نخواند، گوید: «ای کافر» و اگر شخص نماز عشاء را ترک کند، گوید: «وای برتو که در تو هیچ خیر و منفعتی نیست.» 🔥 در جهنم یک وادی است که از شدت عذاب آن، جهنمیان هر روز هفتاد مرتبه از آن می‌نالند و در وادی، خانه ای از آتش و در آن خانه چاهی قرار دارد که در آن چاه تابوتی است و در آن تابوت ماری است که هزار سر دارد و در هر سری هزار دهان و در هر دهان هزار نیش است و این جایگاه کسانی است که نماز نمی‌خوانند و شراب می‌نوشند 📚وسائل الشیعه،ج۳ ص۳۱ 🌸https://eitaa.com/feyzesahar🌸
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠🔸نکات تفسیری ص ۲۴ بقره🔸💠 ۱- ‌شهدا، نه تنها نامشان یا آثار کارهایشان زنده و باقی است؛ بلکه یک زندگی واقعی برزخی دارند؛ زندگی‌ای که در آن رزق و شادی و بشارت است؛ زندگی در جوار رحمت خدا که در آن حزن و ترس وجود ندارد. مشخّصات این زندگی، در تفسیر آیات ۱۶۸ تا ۱۷۰ سوره آل عمران خواهد آمد. ۲-آزمایش و امتحان یک برنامه و سنّت حتمی الهی است. «وَ لَنَبْلُوَنَّکُمْ» ۳- ناگواری‌ها، سبب مقاومت و رشد است. بسیاری از صفات انسان از قبیل صبر، رضا، تسلیم، قناعت، زهد، تقوا، حلم و ایثار، در سایه برخورد با تنگدستی‌ها است. «وَ بَشِّرِ الصّٰابِرِینَ» ۴- خداوند، صابران را غرق در رحمت خاصّ خود می‌کند. «عَلَیْهِمْ صَلَوٰاتٌ» ۵- تشویق صابران از طرف خداوند، به ما می‌آموزد که باید ایثارگران و صابران و مجاهدان، در جامعه از کرامت واحترام خاصّی برخوردار باشند. «عَلَیْهِمْ صَلَوٰاتٌ مِنْ رَبِّهِمْ... » ۶- صفا و مروه نام دو کوه در کنار مسجدالحرام است که با فاصله تقریبی ۴۲۸ متر، روبروی یکدیگر قرار دارند و امروزه به صورت خیابانی سرپوشیده در آمده است. زائران خانه خدا، وظیفه دارند هفت مرتبه فاصله میان این دو کوه را طی کنند. این کار یادآور خاطره هاجر، همسر فداکار حضرت ابراهیم است که برای پیدا کردن جرعه آبی برای کودک خود اسماعیل، هفت بار فاصله این دو کوه را با اضطراب و نگرانی و بدون داشتن هیچ گونه یاور و همدمی طی کرد. ✨ امام صادق علیه السلام فرمود: « در روی زمین، مکانی بهتر از میان این دو کوه وجود ندارد، زیرا هر متکبّری در آنجا سر برهنه و پابرهنه و کفن پوشیده بدون هیچ امتیاز و نشانه‌ای باید مسافت بین دو کوه را طی کند.» ۷- توجّه خاصّ خداوند به برخی مکان‌ها یا زمان‌ها یا اشخاص، موجب می‌شود که آنها از شعائر الهی گردند. «إِنَّ الصَّفٰا وَ الْمَرْوَةَ مِنْ شَعٰائِرِ اللّٰهِ» ۸- نیّت، به کارها ارزش می‌دهد. مشرکان برای لمس بت‌ها، سعی می‌کردند؛ ولی اسلام می‌فرماید: «برای رضای خدا سعی کنید.» «فَلاٰ جُنٰاحَ عَلَیْهِ أَنْ یَطَّوَّفَ بِهِمٰا» ۹- ظلم فرهنگی، بدترین ظلم‌هاست که لعنت خالق و مخلوق را به دنبال دارد. «یَکْتُمُونَ... یَلْعَنُهُمُ اللّٰهُ وَ یَلْعَنُهُمُ اللاّٰعِنُونَ» ۱۰- کتمان حقّ، ظلم به دین خدا و حقّ مردم نسبت به هدایت یافتن است؛ لذا کتمان کنندگان حقّ را، خدا و مردم لعنت می‌کنند. «یَلْعَنُهُمُ اللّٰهُ وَ یَلْعَنُهُمُ اللاّٰعِنُونَ» ۱۱- نفرین و لعنت مردم، مؤثر است و باید از اهرم نفرت مردم برای نهی از منکر استفاده نمود. «یَلْعَنُهُمُ اللاّٰعِنُونَ» ۱۲- خداوند، امکان توبه و بازگشت را برای خطاکاران، در هر شرایطی فراهم نموده است. «یَلْعَنُهُمُ اللّٰهُ... إِلاَّ الَّذِینَ تٰابُوا» ۱۳- توبه هرگناه، متناسب با آن است. توبه کتمان، بیان حقایق است. «تٰابُوا... وَ بَیَّنُوا» ۱۴- چون در مقام تهدید وتوبیخ، 👈 لعنت خداوند شامل حال کتمان کنندگان شد؛ در مقام مهربانی نیز👈 کلمات «انَا» و «توّاب» و «رحیم» بکار رفته تا بگوید: من خودم با مهربانی مخصوصم، به شما باز می‌گردم. «یَلْعَنُهُمُ اللّٰهُ... أَنَا التَّوّٰابُ الرَّحِیمُ» ۱۵- آنچه مهم است، پایان عمر انسان است؛ که آیا با ایمان می‌میرد یا بی‌ایمان. «مٰاتُوا وَ هُمْ کُفّٰارٌ» 🌸https://eitaa.com/feyzesahar🌸
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠🔸نکته تفسیری صفحه ۲۴بقره🔸💠 🔹اِنّا لِلهِ وَ اِنّا اِلَیهِ راجِعون: لباس من، کفش من، خانه­ ی من، اتومبیل من، دست من، قلب من، چشم من، فرزند من و ...، عباراتی­ است که ما از زمانی که معنای مالکیت را فهمیده­ ایم، صدها و هزاران بار به زبان آورده­ ایم. همه­ ی ما خود را صاحب چیزهایی می­ دانیم و اجازه نمی­ دهیم کسی آن­ها را از ما بگیرد؛ ولی در طول زندگی کم­کم متوجّه می­ شویم که برخی از آن چیزها از دست ما می­ روند و ما نمی­ توانیم آن​ها را برای همیشه نزد خود نگه داریم؛ گویی قانونی بر جهان حاکم است که دارایی­ های افراد، کم­ کم یا یک جا از آن​ها گرفته می­ شود. در حادثه­ ای، محصولات کشاورزی یک نفر از بین می­ رود. پس از تصادفی، فرزند یک نفر کشته می­ شود. در زلزله­ ای، هزاران نفر از بین می­ روند؛ و این قانونی​است که هر یک از ما به نحوی با آن مواجه شده­ ایم یا خواهیم شد. امّا داستان چیست؟ آیا جهان، مرکب افسارگسیخته و بی­ صاحبی​ است که روزی به انسان سواری می­ دهد و روز دیگر او را به زمین می‏ زند؟ یا این​که قدرتی بزرگ آن را آفریده و همو خوشی و ناخوشی آن را رقم زده است؟ پیامبران خدا، پاسخ این پرسش را بیان کرده و راه و روش روبه­ رو شدن با مشکلات را به بشر آموخته­ اند. آری، مشکلات و ناکامی­ ها، از دست ­دادن عزیزان، از بین رفتن دست​رنج سال­ها کار و تلاش، جزئی از برنامه­ ی خدا در زندگی ماست؛ ولی نه برای آزار و اذیت ما، بلکه برای آزمایش و معلوم شدن ایمانمان به خدا. در حقیقت، این مشکلات، مانند راه‏ های ناهموار و صعب­ العبوری هستند که گذر موفقیت­ آمیز از آن، انسان را به گنجی بزرگ می­ رساند. اگرچه سختی­ ها ظاهری تلخ و ناخوشایند دارند، در باطن، شیرین و گوارا هستند. آری، هدف خدا از گرفتن نعمت­ها، آزار و رنج بندگانش نیست؛ بلکه او می­ خواهد بدین وسیله، نعمت­ های بهتری را جایگزین آن نعمت­ ها کند، و این مطلب، تنها با صبر و شکیبایی بندگان در برابر سختی­ها به ­دست می­ آید. به ­همین سبب، امام صادق علیه السلام فرموده است: «اگر خدا بنده­ ای را دوست داشته باشد، او را در مشکلات غوطه­ ور می­کند.»[1] این صبر و شکیبایی امّا با توجّه به این حقیقت مهم به دست می­ آید که تمام چیزهایی که ما برای خودمان می­ دانیم، برای ما نیستند، و در واقع، مالک حقیقی همه چیز، خداست. مال و ثروت، همسر و فرزند، سلامت و تندرستی، همه و همه، امانت­ های خدا هستند و او روزی آن­ها را از ما می­ گیرد. آیا اگر شما چیزی را که به دوستتان امانت داده­ اید، از او بگیرید، کار بدی کرده­ اید؟ این قانون قطعی خداست که همه­ ی ما را با گرفتن امانت­ هایش آزمایش می‏ کند؟ ولی ما چگونه می­ توانیم از این آزمایش سربلند بیرون آییم؟ این آیه، پاسخ این پرسش را به ما می­ دهد. خدا می­ فرماید: کسانی از این آزمایش سربلند بیرون می­ آیند که هر گاه گرفتاری و مصیبتی به آنان برسد، صبر می­ کنند و می­ گویند: «اِنّا لِله وَ اِنّا اِلَیهِ رّْاجِعونَ»؛ یعنی ما و دارایی ما، برای خداست و خدا امانتش را از ما گرفته است  و ما دیر یا زود به ​سوی خدا باز می­ گردیم. البته طبیعی­ است که انسان به سبب از دست­ دادن عزیزی اندوهگین شود و گریه کند؛ ولی نباید سخنانی بگوید که نزد خدای بزرگ، بی­ ادبی محسوب شود. در تاریخ نقل شده که حضرت محمّد صلوات الله علیه پسری به نام ابراهیم داشت. او در دو سالگی به سبب بیماری از دنیا رفت. پیامبر صلوات الله علیه بر ابراهیم بسیار گریست؛ تا حدی که برخی از مردم تعجب کردند. پیامبر صلوات الله علیه در برابر تعجب آنان فرمود: «چشم، گریان است و دل، اندوهگین؛ ولی چیزی نمی­ گویم که خدا را به خشم آورد.» [2] 📚منابع: [1] . اقتباس از المیزان فی تفسیر القرآن ، ج 1 ، ص 324 [2] . مسکن الفؤاد ، ص 101
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هدایت شده از فیض سحر
💠 نمازتوبه یکشنبه ماه ذی‌القعده 💠 ✍ چنین روایت شده است که: رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در یکشنبۀ ماه ذی‌قعده از منزل بیرون آمدند و فرمودند: ای مردم! کدام‌یک از شما می‌خواهد توبه کند؟ عرض کردیم: همه می‌خواهیم توبه کنیم. فرمود : ۱_ غسل کنید ۲_ و وضو بگیرید ۳_و چهار رکعت نماز (دو نماز دو رکعتی) _در هر رکعت یک بار «سوره حمد»،‌ سه بار «قل هو الله احد» و هر کدام از دو سوره معوذتین (سوره فلق و سوره ناس) را یک بار_ بخوانید ۴_ سپس (پس‌از اتمام ٤ ركعت نماز) ۷۰ بار استغفار کنید ۵_ و آن را به «لا حولَ و لا قوةَ الا بالله العلی العظیم» ختم کنید ۶_آنگاه بگویید: «يَا عَزِيزُ يَا غَفَّارُ اغْفِرْ لِي ذُنُوبِي وَ ذُنُوبَ جَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ فَإِنَّهُ لَا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا أَنْت». ‌‌‌ 🖌 سپس رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود : هر بنده‌ای از امت من این عمل را انجام دهد ، از آسمان به او ندا می‌شود : ای بندۀ خدا! عمل خود را از نو آغاز کن ؛ زیرا توبۀ تو پذیرفته و گناه تو آمرزیده شد... ‌‌‌ 🖌 در ادامه روايت آثار زيادى براى اين نماز ذكر شده كه عبارتند از اينكه در روز قیامت، دشمنانت را از تو راضی می‌نمایند. با ایمان از دنیا می‌روى. دینت از تو گرفته نشده و قبر تو وسیع و نورانى خواهد شد. پدر و مادرت راضی می‌شوند، پدر و مادر، تو و خاندانت بخشیده شده و در دنیا و آخرت خوشرزق خواهى بود. جبرئیل با فرشته مرگ پیش تو آمده و به او دستور می‌دهد که با تو خوش‌رفتار بوده، به‌خاطر مرگ آسیبی به تو نرسانیده و به نرمى، روح را از بدنت خارج نماید». 📚 اقبال‌الاعمال و مفاتيح‌الجنان 🌸https://eitaa.com/feyzesahar🌸
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠🔸واصلان🔸💠 🔹هر چه دارم از... آیت‌الله مرعشی نجفی(ره) زمانی که در نجف بودیم، یک روز مادرم گفتند: «پدرت را صدا بزن تا تشریف بیاورد برای نهار.» حقیر رفتم طبقه فوقانی؛ پدرم در حال مطالعه خوابش برده بود. ماندم چه کنم، خدایا امر مادرم را اطاعت کنم؟ از طرفی می‌ترسیدم با بیدار کردن ایشان، باعث رنجش خاطر مبارکشان شوم. خم شدم و لب‌هایم را کف پاهای پدر گذاشتم و چندین بوسه زدم تا اینکه[پدرم] به خاطر قلقلک پا بیدار شد و دید من هستم. پدرم، سیدمحمود مرعشی، وقتی این علاقه و ادب و احترام را از من دید، فرمود: شهاب‌الدین تو هستی؟! عرض کردم: بله آقا. دستش را به‌سوی آسمان بلند کرد و فرمود: «پسرم، خدا عزتت را بالا ببرد و تو را از خادمین اهل بیت علیهم السلام قرار دهد». آیت‌الله شهاب الدین مرعشی نجفی می‌فرمود: هرچه دارم از برکت دعای پدرم است. سرانجام در ۹۶ سالگی و در هفتم صفر ۱۴۱۱ قمری پس از ادای نماز جماعت مغرب و عشا، دیده از جهان فرو بست و به ملکوت اعلی پیوست و در جوار کتابخانه بزرگش به خاک سپرده شد. . فرزند آیت الله مرعشی نجفی: به ابوی بنده در داخل حرم حضرت معصومه(سلام الله علیها) زیر ضریح در دو متری قبر مطهر حضرت معصومه(سلام الله علیها)، به عنوان کبوتر حرم و به پاس خدماتی که در طول 70 سال در حرم کردند، قبری داده بودند. وصیت کرده بود قبر متبرکی دارم ولیکن به این دلیل که همه ی خاک قم متبرک است من را در راهروی ورود به کتابخانه م زیر پای افرادی که دنبال علوم آل محمد(صلوات الله علیه وآله) هستند، دفن کنید. 🌸https://eitaa.com/feyzesahar🌸
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا