💠بازی‌ها، بازی نیستند! 🔹بین ماها معمولا کسی که مشغول به بازی‌های کامپیوتری می‌شه، یعنی از زندگی عادی فارغ شده و می‌ره سمت چیزای بی‌خود که واقعی و جدی نیست 🔹ولی خوب سیستم ادراکی ما اینجوری نیست، ما هر چیزی رو که #درک کنیم، ببینیم، باهاش درگیر بشیم و چارچوب های اعتباریش رو بپذیریم، کاملا درش غرق می‌شیم. مثلا می‌دونیم مارلون براندو واقعا #پدرخوانده نیست، اما وقتی عکسش رو می‌بینیم واقعا احساس می‌کنیم آدم بزرگیه! 🔹مردم بازیگر شمر و حرمله و... رو به باد کتک می‌بندن، چون مخاطب در نظام #اعتباری سینما، کاملا باور کرده که این شخصیت خود شمره. اگر باور نکنیم که فیلم دیدن لذت نداره دیگه 🔹بازی از #سینما هم عمیق‌تره؛ در بازی ما فقط هم‌ذات‌پنداری نمی‌کنیم، بلکه عین اون شخصیت می‌شیم. یعنی تمام کنش های اون فرد چون با ارادهٔ ما انجام می‌شه، اصلا یک هویت جدید در دنیایی جدید پیدا می‌کنیم و اونجا دست به اعمال مختلفی می‌زنیم 🔹گیمر ها خصوصا در بازی های سبک نقش‌آفرینی (Role Playing Games) آدم خاص خودشون رو می‌سازن، #لباسی که دوست دارن بهش می‌پوشونن و معمولا سعی می‌کنن اون «خودی که می‌خوان» رو در جهان بازی تجربه کنن. قتل و غارت و تجاوز و مصرف #مواد و جادوگری و احضار شیطان و پرستش شیطان و توهین به مقدسات (که نمونه هایی که گفتم واقعا همش هست) و خلاصه هر کاری می‌کنن، انگار در جهان واقعی مرتکبش شدن 🔹بازی‌ها #مربی گیمر ها هستن؛ قبلا به نقل از یه مجلهٔ تخصصی (جادوگری و بت پرستی در وارکرفت) نوشتم که ما در این بازی واقعا مرتکب جادو می‌شیم. به قول علامه جوادی: فضای مجازی، واقعی است! 🖌️فیلموسوفی @Filmosophy

💠پدر خوانده و چرایی دفاع غرب از مافیا 🔹یکی از آثاری که خیلی در سینمای جهان محبوبه و البته منم دوستش دارم، #فیلم پدر خوانده‌ست. یکش که شاهکاره، اما دو و سه‌ش هم جالبن. تحلیلش هم پیچیده نیست، یه سری افراد مافیایی جذاب و کاریزماتیک که با خلافکارای دیگه درگیرن 🔹اما چون ما از دید خانواده کورلئونه روایت #داستان رو می‌شنویم و می‌بینیم، به شدت جذبشون می‌شیم. بعید می‌دونم کسی بگه مارلون براندو در نقش دون کورلئونه، واسش جذاب نبوده 🔹پس ما در #پدرخوانده با یه سری مافیا طرفیم و پلیس هم وجود نداره مگر #پلیس نفوذی. نقش جذاب ماجرا هم خودش مافیاست. اما چرا غرب اینقدر مافیا رو تکریم می‌کنه، پدرخوانده می‌سازه و حتی کلی #بازی کامپیوتری جذاب در مورد مافیا داریم؟ 🔹دلیلش: «کاربوناری، #مافیا و کامورا، گروه‌های شبه #تروریستی روچیلد برای مهار ناپلئون بودند و بعد از ناپلئون هم برای تحقق اهداف ناتان روچیلد و هم‌پیمانانش ادامه یافت. این سه ضد کلیسای #کاتولیک فعالیت‌های ویژه‌ای داشتند. پاپ لئو سیزدهم که از ۱۸۸۲ تا ۱۹۰۲ [از اون پاپ‌های با غیرت که چهار بار علیه #فراماسونری بیانیه صادر کرد] این سه فرقه رو هم جبههٔ شیطانی علیه مسیحیت نامید!» (زرسالاران، جلد سوم، ۵۳۷) 🔹مافیا ابزار ترور خاندان #یهودی روچیلد بوده و برای همینه که ده‌ها اثر جهانی در تبلیغ مافیا و مافیایی گری ساخته شده 🖌️فیلموسوفی نقد عمیق فیلم @Filmosophy