⚪️هجرت پیامبر از مکه به یثرب(مدینه) پس از بیعت عقبه و آگاه شدن قریش از دعوت و بیعتی که اوس و خزرج با رسول خدا(ص) انجام داده‌اند، سخت‌گیری قریش نسبت به مسلمانان شدت یافت به گونه‌ای که زندگی در #مکه برای مسلمانان بسیار سخت شد، تا آنکه از رسول خدا اذن هجرت خواستند و رسول خدا به آنان فرمود رهسپار #مدینه شوند و نزد برادران انصار خود روند و به آنان گفت: «خدای عزّ و جلّ برای شما برادرانی و محلّ امنی در آنجا قرار داده است». سپس مسلمانان گروه گروه به سمت یثرب به حرکت درآمدند. 🔴تصمیم قریش بر قتل پیامبر(ص) چون «بیعت دوم عقبه» در ذی الحجّه سال سیزدهم بعثت به انجام رسید، و سپس در فاصله‌ای کمتر از سه ماه، بیشتر اصحاب رسول خدا(ص) به سوی مدینه رهسپار شدند و مردان قریش دانستند که #یثرب به صورت پایگاه و پناهگاهی برای رسول خدا(ص) و یاران او درآمده و مردم آن برای جنگیدن با دشمنان رسول خدا آماده‌اند، از هجرت رسول خدا(ص) بیمناک شدند. به همین جهت برای جلوگیری از آن، درآخر ماه صفر سال ۱۴ بعثت در #دارالندوه جلسه‌ای برقرار کردند برای مشورت. سپس تصمیم گرفتند که پیامبر(ص) را به قتل برسانند و برای این کار جوانانی را از هر یک از طوایف انتخاب کنند که با شمشیر آن حضرت را بکشند. 🔵لیلة المبیت لیلة المبیت شبی است که پیامبر(ص) به امر الهی از مکه به مدینه هجرت کرد و به سبب تصمیم سران قریش بر قتل آن حضرت، از #علی(ع) خواست تا به جای او در بسترش بخوابد و مشرکان متوجه عدم حضور پیامبر نشوند. علت آن هم آگاهی پیامبر(ص) از نقشه مشرکان قریش برای ترور بود که برخی بیان می‌دارند که آیه  وَ إِذْ یمْکرُ بِک الَّذینَ کفَرُوا لِیثْبِتُوک أَوْ یقْتُلُوک أَوْ یخْرِجُوک وَ یمْکرُونَ وَ یمْکرُ اللَّهُ وَ اللَّهُ خَیرُ الْماکرینَ  ترجمه: هنگامی که کافران ضد تو حیله کنند تا تو را زندانی کنند یا بکشند یا تبعید نمایند آنان با خدا از در حیله وارد می‌شوند خداوند حیله می‌کند و خداوند بهترین حیله کنندگان است. [انفال–۳۰]  درباره همین خبردادن به پیامبر(ص) نازل شده است. 💕 خداوند در عظمت این جانفشانی #علی(ع) آیه  «وَمِنَ النَّاسِ مَن یشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ»﴿۲۰۷بقره﴾  ترجمه: و از میان مردم کسی است که جان خود را برای طلب خشنودی خدا می‌فروشد، و خدا نسبت به [این‌] بندگان مهربان است.[ بقره–۲۰۷]  را نازل فرمود. 🗂منابع: ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۹۶۸م، ج۱، ص۲۲۶.  ابن هشام، السیره النبویه، دار المعرفه، ج۲، ص۷۶. طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ص۱۴۶.  مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ص۵۱-۵۳. «پایگاه شهیدطیبه واعظی» @shahidvaezi