💡بیشتربدانیم
✅زندگانی معصومین علیهم السلام(پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله)
🔵پیمان عَقَبه
چون ابوطالب و خدیجه (در سال دهم بعثت) از دنیا رفتند، رسول خدا (ص) از یک سو کسی را که از او حمایت کند نداشت و از سوی دیگر سختگیری مشرکان بر ایشان بیشتر شده بود،در سال یازدهم بعثت، آن حضرت با شش تن از مردم #یثرب (مدینه) روبرو شد. محل این ملاقات را بعضی نزدیک آن #عقبه( گردنه، راهی است که از آن به بالای کوه میروند) و بعضی در #منا نوشتهاند. این شش تن از قبیله خزرج بودند.
پیامبر(ص) پرسید که شما از هم پیمانان و دوستان یهودید و پاسخ مثبت شنید. سپس با ایشان به گفتگو نشست، اسلام را بر آنان عرضه داشت و برایشان قرآن خواند. اطلاعات پراکندهای که مردم یثرب از یهودیان درباره ظهور پیامبری در مکه به دست آورده بودند موجب توجه آنان به حضرت محمد (ص) شد و این امید را ایجاد کرد که با حضور ایشان در یثرب بتوانند از ادامه دشمنی و جنگ بین دو قبیله #اوس و #خزرج پیشگیری کنند. اینان چون به مدینه بازگشتند، داستان ظهور پیامبر را با مردم گفتند.
◽️بیعت اول عَقَبه
این بیعت در سال دوازدهم بعثت، در موسم حج صورت گرفت. دوازده تن از هفت خانواده دو قبیله اوس و خزرج در عقبه با پیامبر(ص) دیدار کردند و اسلام آورده و با رسول خدا(ص) بیعت نمودند.
🔸مفاد بیعت اول عقبه
1⃣در پرستش خدا شریکی برای او نگیرند.
2⃣دزدی و زنا نکنند.
3⃣فرزندان خود را نکشند.
4⃣بهتان نزنند.
5⃣رسول خدا(ص) را در آنچه به خیر و صلاح است نافرمانی نکنند.
◾️بیعت دوم عقبه
بیعت دوم در عقبه که به بیعت الحرب هم معروف شد در موسم حج سال سیزدهم بعثت، در درۀ سمت راست از مِنیٰ به سوی گردنه که امروز محل مسجد البیعه است، واقع شد. در این سال هفتاد مرد یا هفتاد و دو مرد و دو زن در عقبه حاضر شدند، و از آن سو عباس بن عبدالمطلب عموی پیامبر، نیز با رسول خدا(ص) حاضر شد.
یثربیان یکی یکی یا دوتا دوتا برای بیعت نزد پیامبر (ص) میآمدند.
🔸ثمره بیعت عقبه
پس از این بیعت بود که رسول خدا(ص) دوازده تن از مردم #یثرب را به عنوان نقیب آنان انتخاب کرد.
☑️این بیعت، مقدمه هجرت حضرت محمد به #یثرب شد.
🗂منابع:
طبری، ج ۲، ص ۳۴۳ـ۳۴۴؛
ابن هشام، ج ۱، ص ۲۸۰؛ حسن ابراهیم حسن، ج ۱، ص ۹۱
یاقوت حموی، ج ۳، ص ۶۹۳؛
طبری، ج ۲، ص ۳۵۳؛ حسن ابراهیم حسن، ج ۱، ص ۹۴؛ ابن سعد، ج ۱، ص ۲۱۸؛
ابن هشام، ج ۱، ص ۲۸۹؛ بلاذری، ج ۱، ص ۲۷۵.
«پایگاه شهید طیبه واعظی»
@shahidvaezi
⚪️هجرت پیامبر از مکه به یثرب(مدینه)
پس از بیعت عقبه و آگاه شدن قریش از دعوت و بیعتی که اوس و خزرج با رسول خدا(ص) انجام دادهاند، سختگیری قریش نسبت به مسلمانان شدت یافت به گونهای که زندگی در #مکه برای مسلمانان بسیار سخت شد، تا آنکه از رسول خدا اذن هجرت خواستند و رسول خدا به آنان فرمود رهسپار #مدینه شوند و نزد برادران انصار خود روند و به آنان گفت: «خدای عزّ و جلّ برای شما برادرانی و محلّ امنی در آنجا قرار داده است».
سپس مسلمانان گروه گروه به سمت یثرب به حرکت درآمدند.
🔴تصمیم قریش بر قتل پیامبر(ص)
چون «بیعت دوم عقبه» در ذی الحجّه سال سیزدهم بعثت به انجام رسید، و سپس در فاصلهای کمتر از سه ماه، بیشتر اصحاب رسول خدا(ص) به سوی مدینه رهسپار شدند و مردان قریش دانستند که #یثرب به صورت پایگاه و پناهگاهی برای رسول خدا(ص) و یاران او درآمده و مردم آن برای جنگیدن با دشمنان رسول خدا آمادهاند، از هجرت رسول خدا(ص) بیمناک شدند. به همین جهت برای جلوگیری از آن، درآخر ماه صفر سال ۱۴ بعثت در #دارالندوه جلسهای برقرار کردند برای مشورت. سپس تصمیم گرفتند که پیامبر(ص) را به قتل برسانند و برای این کار جوانانی را از هر یک از طوایف انتخاب کنند که با شمشیر آن حضرت را بکشند.
🔵لیلة المبیت
لیلة المبیت شبی است که پیامبر(ص) به امر الهی از مکه به مدینه هجرت کرد و به سبب تصمیم سران قریش بر قتل آن حضرت، از #علی(ع) خواست تا به جای او در بسترش بخوابد و مشرکان متوجه عدم حضور پیامبر نشوند.
علت آن هم آگاهی پیامبر(ص) از نقشه مشرکان قریش برای ترور بود که برخی بیان میدارند که آیه
وَ إِذْ یمْکرُ بِک الَّذینَ کفَرُوا لِیثْبِتُوک أَوْ یقْتُلُوک أَوْ یخْرِجُوک وَ یمْکرُونَ وَ یمْکرُ اللَّهُ وَ اللَّهُ خَیرُ الْماکرینَ
ترجمه: هنگامی که کافران ضد تو حیله کنند تا تو را زندانی کنند یا بکشند یا تبعید نمایند آنان با خدا از در حیله وارد میشوند خداوند حیله میکند و خداوند بهترین حیله کنندگان است. [انفال–۳۰]
درباره همین خبردادن به پیامبر(ص) نازل شده است.
💕 خداوند در عظمت این جانفشانی #علی(ع) آیه
«وَمِنَ النَّاسِ مَن یشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ»﴿۲۰۷بقره﴾
ترجمه: و از میان مردم کسی است که جان خود را برای طلب خشنودی خدا میفروشد، و خدا نسبت به [این] بندگان مهربان است.[ بقره–۲۰۷]
را نازل فرمود.
🗂منابع:
ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۹۶۸م، ج۱، ص۲۲۶.
ابن هشام، السیره النبویه، دار المعرفه، ج۲، ص۷۶.
طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ص۱۴۶.
مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ص۵۱-۵۳.
«پایگاه شهیدطیبه واعظی»
@shahidvaezi