امید را از نجاری آموختم، که مغازه اش سوخت، ولی او با همان چوب های سوخته مغازه ذغال فروشی باز کرد. ─┅═༅𖣔🌸🍃🌸𖣔༅═┅─    @koocheyEhsas ‎‌‌‌‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌‎‌ ‎‌─┅═༅𖣔🌸🍃🌸𖣔༅═┅─

#رمان_حاشیه_پر_رنگ #پارت_54 🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿 🌿❣🎼🌿❣🎼🌿❣🎼🌿 🎼❣🌿🎼❣🌿 🎼❣🌿 سعی کرد خنده‌اش را جمع کند. کلاس در حال شلوغ شدن بود که به همین بهانه هر کدام سرجای خود نشستیم. یاد عکاسی شمال افتادم. _فرزانه تعطیلی بیست و دو بهمن چی کاره‌ای؟ _وای هلیا یادم رفت بهت بگم. یادته عموم که تو همدان زندگی می‌کرد، یه پسر داشت که دکترا می‌خوند و همش ازش تعریف می‌کردم؛ بچم درسش تموم شده و باباش همه‌ی فامیلو دعوت کرده بریم اونجا واسش جشن فارغ التحصیلی بگیره. خلاصه مهمون عمو جونم هستیم. _اَه نمیری تو. روی تو حساب کرده بودم. _هان؟ چیه؟ دوباره روی من چه حسابی باز کردی؟ در مورد عکاسی شمال برایش گفتم. با حرصش مشتی نثارم شد. _خدا ازت نگذره که منو دچار خود درگیری کردی. الان من ذوق جشن پسر عمو جونمو داشته باشم یا غصه‌ی همراهی نکردن با این خواننده‌ی محبوب رو بخورم؟ برو بابایی به او گفتم و با آمدن استاد به غصه خوردن برای نداشتن همراه در سفر پرداختم. قرار را این طور اعلام کردند که دو روز قبل از برنامه از صبح گروه حرکت کند. بین راه عکس‌ها را در جاده هراز بگیریم و روز بعد هم عکس‌های کنار ساحل را. اما من برای همراهی با گروه با خودم درگیر بودم. با پدر مطرح کردم و او بعد از کمی فکر کردن جواب داد. _بابا جان مادرت که عروسی دختر خاله‌شه نمی‌تونه باهات بیاد. من فقط می‌تونم واسه رفتن باهات باشم. تا شبش باید برگردم. _رفتنی می‌خوایم تو راه واسه عکس گرفتن وایستیم اون موقع اگه بتونین همرام باشین عالیه. برگشت خودم میام. _هلیا می تونی برگشت خودت رانندگی کنی؟ راه زیاده‌ها. _آره. خب استراحت می‌کنم صبح راه می‌افتم. خیالتون راحت. #ادامه_دارد #کپی_در_شان_شما_نیست #زینتا رفتن به پارت اول: https://eitaa.com/forsatezendegi/466 https://eitaa.com/joinchat/727449683C9f081a5739

#رمان_حاشیه_پر_رنگ #پارت_55 🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿 🌿❣🎼🌿❣🎼🌿❣🎼🌿 🎼❣🌿🎼❣🌿 🎼❣🌿 _جا چی؟ کجا قراره بمونی؟ با اونا که نمیشه بمونی. یه عده پسرن می‌خوان راحت باشن. توهم می‌خوای واسه خودت راحت باشی. _نمی‌دونم. روم نشد بپرسم. _بهتر که چیزی نپرسیدی. می‌ریم اونجا اگه جا داشتن برات که خوبه وگرنه توی یه هتل اتاق می‌گیرم دو سه روز که بیشتر نیست. _ممنون بابا‌جونی. مرسی که هستی. از جا بلند شدم. دست دور گردن پدر انداختم و گونه‌اش را بوسیدم. مادر و حلما دادی حسودانه سرم کشیدند و من لبخند دندان‌نمایی به آن دو زدم. مادر چمدان کوچک یک نفره ام را آماده می‌کرد. هر چه به ذهنش می‌رسید در آن گذاشته بود. برای همه‌ی احتمالات هم چیزی برداشت. صبح روزی که خواستیم حرکت کنیم، مادر به رسم همیشه‌اش چای‌، میوه و خوراکی آماده کرده بود و مدام سفارش می‌کرد که بین راه با آن‌ها به پدر رسیدگی کنم. چند روز قبل برف باریده و کنار جاده‌ها سفیدپوش شده بود. با گروه قرار گذاشتیم که قبل از آبعلی یکدیگر را ببینیم. با خبر حرکتشان، ما هم حرکت کردیم. سفر دو نفره با پدر را برای اولین بار تجربه می‌کردم. حس خوبی داشتم. با پدر حرف می‌زدم. هر چیزی که تعریف می‌کردم، می‌خندید و می‌خنداند. وقتی پدر از ته دل می‌خندید. قربان صدقه‌اش می‌رفتم. قبل از گروه به محل قرار رسیدیم. کامل رو به پدر بودم و مشغول صحبت تلفنی با مادر. مثلاً حرص می‌خورد از رابطه‌ی دو نفره‌ی من و پدر. _بله زهرا خانوم جون نون و پنیر آوردیم شوهرتونو بردیم. نمی‌دونی چه کیفی میده با شوهر مردم بری سفر. _ببند دهنتو دختره‌ی بی‌شرم. ورداشتی شوهرمو بردی باهاش بگو بخند می‌کنی افتخار داره؟ #ادامه_دارد #کپی_در_شان_شما_نیست #زینتا رفتن به پارت اول: https://eitaa.com/forsatezendegi/466 https://eitaa.com/joinchat/727449683C9f081a5739

🦋شکرگزار باش وقتی تو شاکر باشی، غیر ممکن است که منفی گرا باشی. وقتی تو قدردان باشی، غیر ممکن است که خرده گیر و سرزنشگر باشی. وقتی تو شاکر باشی، امکان ندارد دچارِ احساسِ اندوه یا هر نوع احساس منفی دیگری بشوی. خبر خوش این است که اگر فعلاً در زندگی‌ات وضعیتی منفی داری، با شکرگزاری مدت زمانِ زیادی طول نمیکشد که اوضاع دگرگون شود. وضعیت های منفی در یک چشم به هم زدن، مثل یک افسون، محو میشود #معجزه_شکرگزاری ─┅═༅𖣔🍃🌸🍃𖣔༅═┅─    @koocheyEhsas ‎‌‌‌‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌‎‌ ‎‌─┅═༅𖣔🍃🌸🍃𖣔༅═┅─

#رمان_حاشیه_پر_رنگ #پارت_56 🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿 🌿❣🎼🌿❣🎼🌿❣🎼🌿 🎼❣🌿🎼❣🌿 🎼❣🌿 _ببند دهنتو دختره‌ی بی‌شرم. ورداشتی شوهرمو بردی باهاش بگو بخند می‌کنی افتخار داره؟ پدر اشاره کرد پیاده شوم. بدون اینکه دلیلش را بفهمم در حین کَل کَل با مادر پیاده شدم و به کنار پدر رفتم. _وای زهرا خانوم جون یه روز شوهرتو بهم قرض دادیا ببین چه الم شنگه‌ای راه انداختی. حسرتم مونده بود یه سفر بیام جلو پیشش بشینم. نمیذاری که. عقده‌ای شده بودم. ولی کیف کردم توی این سفر فهمیدم چرا نشستن کنار بابامو ول نمی‌کردی بری عقب بشینی. مامان بس که این شوهرت خوش سفر و جذابه می‌ترسی کسی تصاحبش کنه. درست فهمیدم مگه نه؟ مادر جیغ می‌زد و با صدایی که سعی داشت خنده در آن پیدا نباشد، تهدیدم می‌کرد. _هلیای ورپریده دستم بهت برسه کشتمت. خونه میای که. _مامانی جیغ نزد. الان بابا پیشت نیست گلوی زخمیتو درمون کنه‌ها. اذیت میشی اونوقت. بعدشم اینکه پسش میدم خب. غصه نداره. با بلند شدن صدای خنده‌ها به عقب برگشتم. چشمانم گرد شد. لب پایینم را از خجالت به دندان گرفتم. به پدر نگاه کردم. پدر هم ریز می‌خندید. کمی فکر کردم تا یادم بیاید کجای صحبتم از ماشین پیاده شده بود. خنده‌های رامین و آزاد تمام نمی‌شد. صدای مادر را شنیدم. گوشی را به پدر دادم تا صحبت کند. می‌خواستم دیگر هیچ حرفی نزنم تا بیشتر سرخ و سفید نشوم. سلام کردم و آن‌ها هم با خنده جواب دادند و من خجالت زده جوابشان را دادم. رامین طاقت نیاورد که چیزی نگوید. _به زهرا خانوم میاد این جوری باشه ولی خداییش به تو نمیاد اینقدر شیطون باشی که بتونی این مدلی حرصشو در بیاری. #ادامه_دارد #کپی_در_شان_شما_نیست #زینتا رفتن به پارت اول: https://eitaa.com/forsatezendegi/466 https://eitaa.com/joinchat/727449683C9f081a5739

#رمان_حاشیه_پر_رنگ #پارت_57 🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿 🌿❣🎼🌿❣🎼🌿❣🎼🌿 🎼❣🌿🎼❣🌿 🎼❣🌿 اخمی کردم و به طرف پدر که دیگر تماس را قطع کرده بود برگشتم. _بابا بریم همون جا که می‌رفتیم برف بازی. آدرسو میگی؟ آزاد جلوتر آمد و رو به پدر کرد. _اجازه بدین یه کم جلوتر یه رستوران که می‌شناسیم وایستیم صبحونه بخوریم بعد بریم. _من مشکلی ندارم پس شما راه بیافتین. ما پشتتون میایم. دو ماشین آن‌ها که یکی شاسی بلند آزاد بود، زودتر حرکت کردند. به رستورانی رسیدیم که باغچه‌ای سنتی داشت.آلاچیق‌ها را با پلاستیک‌های ضخیم از سرما حفظ کرده بودند. قسمتی جاگرفتند که دو تخت را کنار هم قرار داده بودند و برای همه‌ی ما جا داشت. تا شستن دست‌هایم صبحانه و چای سفارش داده شده را آوردند. لبه‌‌ی تخت کنار پدر نشستم. مشغول خوردن بودیم که علی شروع کرد به فیلم گرفتن از جمع سرم را پایین انداختم. تا در فیلمش مشخص نباشم. _فالوورای دوست داشتنی و عزیز همون طور که می‌بینین با امیر حسین جان آزادم داریم میریم شمال یه برنامه‌ی توپ دعوت شدیم و الانم داریم صبحونه‌ی بین راهی می‌زنیم. دم همه گرم منتظر فیلمای بعدی باشین. دست آزاد به طرف علی دراز شد. اخمش را هم در هم کشیده بود. _علی بده گوشیتو. _چی شده داداش؟ _لایو که نگرفتی؟ _مگه عقلم کمه بدون هماهنگیت زنده بگیرم. بگو حالا چی شده؟ فیلم چند دقیقه‌ای را نگاه کرد و بعد گوشی را به او برگرداند. _آخر فیلمتو حذف کن بعد پستش کن. خانوم صالحی نمی‌خوان توی فیلمای ما باشن. نبینم فیلمی از ایشون توی پستاتون باشه. حله؟ بقیه هم با علی تایید کرد و به خوردن ادامه دادند. #ادامه_دارد #کپی_در_شان_شما_نیست #زینتا رفتن به پارت اول: https://eitaa.com/forsatezendegi/466 https://eitaa.com/joinchat/727449683C9f081a5739

💫🌸💫🌸💫🌸 حیدࢪ ثانے بیامد یا نبے ࢪخ مےنماید اڪبࢪ زیباے لیلا پࢪده از چهࢪه گشاید ࢪوے او ࢪوے محمد، بوے او بوے محمد خلق او خلق عظیم و خوے او خوے محمد ولادت حضࢪت علے اڪبࢪ(ع) و ࢪوز جوان مباࢪڪ باد.

#رمان_حاشیه_پر_رنگ #پارت_58 🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿 🌿❣🎼🌿❣🎼🌿❣🎼🌿 🎼❣🌿🎼❣🌿 🎼❣🌿 بقیه هم با علی تایید کرد و به خوردن ادامه دادند. موقع حرکت پدر آدرس آن مکان را حدودی گفت و قرار شد ما جلوتر حرکت کنیم. جای بکر و کم رفت و آمدی را می‌شناخت که هر سال برای برف بازی به آنجا می‌رفتیم و چهار نفره دلی از عزا درمی‌آوردیم. به خاطر سوتی که دادم، عصبی بودم اما پدر با شوخی مرا از آن حال درآورد و دوباره به حالت عادی برگشتم. وقتی رسیدیم و چشمم به آن فضای زیبا و چشم نواز افتاد از ذوق دست‌هایم را به هم زدم و خواستم مثل همیشه به طرف برف‌ها بودم و خود را میان آن‌ها پرت کنم. پدر که مرا می‌شناخت قبل از رسیدن دستم به دستگیره در دستم را گرفت و لبخند زد. _باباجون یادت نره اون ماشینای پشت سرمونو. دوباره سوتی بدی حالت درست نمیشه‌ها. تازه به خودم آمدم و خدا را شکر کردم که پدر با من بود؛ وگرنه با این عشقم به برف آبرویی برای خودم نمی‌گذاشتم. با لبخند پیاده شدیم. بقیه ماشین‌ها پشت سر ما رسیدند. مشغول دید زدن اطراف برای در نظر گرفتن مکان‌های مناسب بودم که متوجه شدم بقیه هم مثل من از دیدن منظره‌ی بکر و زیبای اطراف می‌خواهند ذوق زده به طرف برف‌ها بدوند. با صدای بلند متوقفشان ‌کردم‌. _هیچکی هیج جا نره. وایستید همون جا. همه در جا خشک شدند و با تعجب و دهان باز به من خیره شدند. _اومدیم اینجا چون برفاش دست نخورده‌ست و واسه عکس مناسبه‌ اونوقت شما می‌خواین برین وسط این منظره و خرابش کنین؟ من اول مشخص می‌کنم کجاها می‌خوام عکس بگیرم بعد بقیه‌ی جاها مال شما. به یکدیگر نگاهی کردند و همان جا منتظر ایستادند. #ادامه_دارد #کپی_در_شان_شما_نیست #زینتا رفتن به پارت اول: https://eitaa.com/forsatezendegi/466 https://eitaa.com/joinchat/727449683C9f081a5739

#رمان_حاشیه_پر_رنگ #پارت_59 🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿 🌿❣🎼🌿❣🎼🌿❣🎼🌿 🎼❣🌿🎼❣🌿 🎼❣🌿 صدای غر زدن و پچ پچشان را می‌شنیدم اما به روی خودم نیاوردم. نگاهی به اطراف کردم و بعد از بررسی محیط، مکان‌های مورد نظرم را با دست نشان بقیه دادم تا وارد حوزه‌ی کاری من نشوند. بماند که صدایشان در آمد که دیگر جایی برای آنها نمانده. به خاطر برفی بودن زمین نمی‌توانستم وسایل را روی زمین پخش کنم. پایه را که روی زمین محکم کردم، سراغ دوربین رفتم. پدر خواست کمک کند تا چهار پایه و کوله‌ام را بردارد. رامین پیشدستی کرد و اجازه نداد او کاری بکند. از پدر خواستم روی چهار پایه بنشیند. لباس‌ها را که برای هر قسمت مشخص کردم، مشغول به کار شدیم. آزاد هم مثل پسری حرف گوش کن تمام حالت‌هایی که می‌خواستم را اجرا می‌کرد. کمی گذشت و من چشمم به پدر افتاد که با دقت نگاهم می‌کرد. متوجه شدم نوک بینی‌اش قرمز شده. از ماشین کلاه و شال گردن بافت مادر را برایش بردم و با ترفند دخترانه‌ام سر و گردنش را مهمان گرمای آن‌ها کردم. _بابا جونم این شال گردنو از صورتت پایین نیاریا. سرما بخوری جواب مامانو کی می‌خواد بده. اونوقت دیگه خونم حلاله. _از دست تو دختر. به کارت برس معطل من نشو. وقتی خواستم عکس چهار فصل را بگیرم، با کمک پدر روی چهار پایه ایستادم و او به خاطر لیز بودن زمین نگهم داشته بود که زمین نخورم. چند عکس از آزاد با دست‌های باز و بعضی با چشمان بسته گرفتم. ناگهان تعادلش به هم خورد. در حال افتادن بود که پدر در حرکتی غیر اردی به طرفش کشیده شد و دستش را گرفت. غافل از اینکه با رها کردن من باعث افتادم می‌شود. به سختی از بالای چهار پایه، وسط برف‌های پر از گل زیر پایم افتادم. به خاطر نابود نشدن دوربین خودم را فدا کرده بودم. پدر و آزاد با دیدن من به طرفم دویدند. پدر بلندم کرد و نگاهی به وضعیت اسفناکم کرد. سری با ناراحتی تکان داد. _بابا الان مثلاً به شما تکیه کرده بودما. #ادامه_دارد #کپی_در_شان_شما_نیست #زینتا رفتن به پارت اول: https://eitaa.com/forsatezendegi/466 https://eitaa.com/joinchat/727449683C9f081a5739