eitaa logo
موسسه فرهنگ و تمدن توحیدی
3.7هزار دنبال‌کننده
1.2هزار عکس
74 ویدیو
52 فایل
─━━━━━━ا﷽ا━━━━━━─ ⭕️موسسه فرهنگ و تمدن توحیدی (فتوت) 💢با مدیریت حجت الاسلام و المسلمین محمدرضا فلاح شیروانی 📍قم، میدان سپاه، بلوار شهید اخلاقی، پلاک۱۲ 📩درگاه ارتباطی و تبادل: @Admin_fotovat 🔺نشر مطالب همراه با آدرس
مشاهده در ایتا
دانلود
☑️ 🔴 🔘عرفان اسلامي در طي سده‌ها و قرون، به تدريج در زمينه آموزه‌هاي اسلامي رشد كرده و به درختي تنومند تبديل شده است. اين درخت بارور و خوش منظر، از خود جلوه‌ها و ابعاد مختلفي را نشان داده است. اين جلوه‌ها و ابعاد بسط يافت و شاخه دوانيد به طوري كه هريك از آنها، به‌طور مستقل مورد توجه پژوهشگران عرفان اسلامي قرار گرفت. بُعد تربيتي عرفان، يكي از اين ابعاد است. از آنجا كه عرفان اسلامي مقصد و مقصود خود را «قرب الي الله» و نيل و وصول به حق و معرفت او مي‌داند، به ناچار مي‌بايست شرايط و امكانات لازم براي سير و سلوك و وصول را فراهم آورد. از اين رو، براي تحقق اين مقصود از جمله بر پيروي از خضر راه اصرار مي‌ورزد؛ زيرا آن کس که خود منازل وصول را طي كرده باشد و راه و رسم اين منازل را بداند،‌ مي‌تواند از تازه واردانِ وادي سلوک دستگيري كند و آنان را همچون راه بلدي خبره راهنمايي کرده، به مقصد برساند. گو اينکه مقصد عرفان مقصدي سترگ و البته با شکوه است. به يقين، سير به سوي اين مقصد با دشواري‌ها، سختي‌هاي طاقت فرسا و گاه ابهامات و پيچيده‌گي‌هايي همراه است. اگر استاد راه بر ظرايف راه، راهنما نباشد، چه بسا نوسالكانِ مقصد عشق به مقصد نارسيده، بسوزند و از ادامه راه باز مانند. 🔻قطع اين مرحله بي همرهي خضر مكن ظلماتست بترس از خطر گمراهي🔺 🔸پير و استاد راه با دستوراتي كه مي‌دهد، تلقيناتي كه القاء مي‌كند، روش ويژه‌اي كه فراروي سالك مي‌نهد و بالجمله با نظارت روحي خود، سالك را اندك اندك عروج مي‌دهد و سالک به فراخور استعداد و صفاي باطن خود اين منازل را طي كرده و در نهايت، به مقصد و مقصود نائل مي‌آيد. چنين نگرشي از اهميت نقش استادي راه بلد و خبير خبر مي‌دهد. 📝برگرفته از بخش «سخن نخست» نشريه حكمت عرفاني، شماره 5، بهار و تابستان 1392 📌 موسسه فرهنگ و تمدن توحیدی http://eitaa.com/joinchat/1134034961Cd9295a37ac
☑️ 🔴 🔘خداخواهي و دل‌مشغولي به خدا در فطرت آدمي نهاده شده است. در اين ميان،‌ برخي انسان‌ها اين امر فطري را به طور گسترده در پهنه زندگي خود حاضر کرده‌اند و تمامي لحظات حيات خود را در مواجهه مستقيم با اين حقيقت بي‌بديل و خداوند بي‌شريک به‌سر مي‌برند. حالِ چنين انسان‌هايي حالي عرفاني و معنوي است و صاحبان چنين حالي، عارف يا جوياي عرفانند. بنابراين، عرفان در صحنه زندگي بشر پاسخگوي چنين دلمشغولي با شکوهي است. 🔘در حقيقت، عرفان، خواهان وصول و معرفت به خدا و معامله با اوست. روشن است که پاسخ به اين خواسته فطري و دغدغه معنوي در صورتي پاسخي درخور خواهد بود که از سويي، از هر گونه گزندي مصون و از هر نوع انحرافي در امان باشد و از سوي ديگر، با ساير خواسته‌هاي فطري بشر و ابعاد وجودي انسان سازگار باشد. 🔘با اين وصف، مي‌توان عرفان و معنويت را به معنويت ناب و غير‌ناب تقسيم کرد؛ معنويت ناب يا سره آن است که در عين حفظ ابعاد وجودي و خواسته‌هاي فطري انسان، وي را به سر منزل مقصود، يعني وصول و معرفت به خداوند سبحان برساند و معنويت غيرناب يا ناسره آن است که با وجود ادعاي وصول و معرفت به حق، بالمآل به انانيت، شيطنت، لاابالي گري و دنياخواهي منتهي مي‌شود و با ساير ابعاد وجودي انسان ناسازگار افتد. 🔘مکاتب معنوي و عرفاني بر پايه آموزه‌هاي هستي‌شناختي، دستورات سلوکي، پيشنهادها براي سبک زندگي و جهت‌گيري‌‌ها در باب ابعاد وجودي و خواسته‌هاي فطري انسان شکل مي‌گيرند. براساس اين مجموعه‌ مؤلفه‌هاي بنيادين، مزاج و بافت ويژه‌اي فراهم آمده، موجب امتياز مکاتب عرفاني و معنوي از يکديگر مي‌شود. در اين ميان، هر مکتب عرفاني که با ابعاد وجودي انسان و خواسته‌هاي فطري او سازگارتر باشد و بتواند اين ابعاد را هماهنگ با مقصود نهايي در ساختار عرفاني خود حفظ کند، بلکه اين ابعاد را از دل هدف و نگاه عرفاني خاص خود به در آورده، پرورش دهد و به آنها جهت توحيدي ـ معنوي بدهد و به عبارتي ديگر،‌جمعي سالم بين اين ابعاد پيشنهاد دهد که مطابق فطرت انساني باشد، به حقانيت نزديکتر و به مقصود خود کامياب‌تر خواهد بود. 📝برگرفته از بخش «سخن نخست» نشريه حكمت عرفاني، شماره 6 پاييز و زمستان 92 📌 موسسه فرهنگ و تمدن توحیدی http://eitaa.com/joinchat/1134034961Cd9295a37ac