🍁صداي خفته و ايده نهفته 🔹براي من سخن گفتن درباره علامه اميي، حالتي معمايي و پارادوكسيكال دارد، زيرا از سويي تمايل دارم راجع به او سخن بگويم و از سوي ديگر نگرانم كه نتوانم حق مطلب را ادا كنم. مرحوم علامه اميني سال 1349 اين دنيا را ترك كرد و امروز قريب به نيم قرن از زمان رحلت او گذشته است. وقتي به اين 50 سال مي‌نگريم، علامه را چگونه مي‌بينيم؟ مولانا جلال‌الدين در ديوان شمس مي‌گويد: اگر چه باد سخن بگذرد سخن باقي‌ است/ اگر چه باد صبا بگذرد، چمن شاد است. اينكه مرحوم علامه اميني اين اندازه احترام دارد، به اين علت است كه صاحب سخن است. او چيزي گفته كه جامعه تشيع قرن‌ها بدان نياز داشت، صداي خفته و ايده نهفته بود و احتياج داشت كه روزي مستدل شود. 🔹مي‌دانيم كه قلب تشيع مساله غدير است. البته غدير بارها در ادبيات تشيع گفته شده بود، اما هيچ زمان اين‌قدر مستند نشده بود و اين دستاورد بسيار مهم علامه اميني است. جامعه تشيع احتياج داشت كه روزي اين سخن گفته شود. به همين دليل امروز علامه اميني نيست، اما سخن او هميشه باقي خواهد ماند. 🍁علامه و قلب تشيع 🔹هر مكتب و ايدئولوژي، خواه بشري يا خواه غيربشري، سه قسمت دارد: 1. قلب، 2. حواشي حفاظتي يا كمربند امنيتي كه دور قلب كشيده شده و 3. وجه يا استراتژي دفاعي. همه ايدئولوژي‌ها اين سه قسمت را دارند و تفاوتي نمي‌كند كه اين ايدئولوژي بشري باشد يا يك دين و مذهب. هنر علامه اميني اين بود كه متوجه شده بود كه عمرش را بر يكي از پرقيمت‌ترين امور متمركز كند و آن قلب تشيع است. 🔹وقتي به تاريخ فكر سياسي مسلمانان مي‌نگريم، درمي‌يابيم كه متاسفانه اتفاقي رخ داده و آن اين است كه ما تاريخ دولت و فكر اسلامي را معمولا از سقيفه به بعد يعني آن را از فرداي رحلت بنيانگذار دين اسلام حضرت رسول اكرم (ص) در نظر مي‌گيريم. تفكر رايج مسلماني بعد از سقيفه را برجسته و قبل از آن را پنهان كرده است، از جمله غدير و ما يتعلق بهي و بها. به همين دليل براي من علامه اميني از اين جهت مهم است. تنها غدير نيست كه پنهان است، بلكه خود پيامبر (ص) نيز پنهان است. 🔹مطالعات تاريخي نشان مي‌دهد كه اگر پيامبر(ص) دو معجزه داشته باشد، يكي قرآن و ديگري قرارداد مدينه و دولت پيامبر (ص) در شهر مدينه است، جماعت و امتي كه پيامبر (ص) درست مي‌كند. قرآن كريم مانده است، اما آن معجزه دوم پيامبر اكرم (ص) يعني سيره عملي پيامبر(ص) كه ترجمان و تفسير قرآن كريم است، كمتر مورد توجه قرار گرفته شده است. 🍁اهميت دوران پس از هجرت 🔹معمولا دوران اوليه مكه مطرح است، اما دوره بعدي يعني از سال اول هجرت تا سال رحلت پيامبر (ص) به گونه‌اي در پرانتز مانده است و احتياج به تبارشناسي و كاوش جديد دارد. اين دوره بسيار زيباست. اگر انسان اين دوره را مطالعه كند، عليه تاريخ رسمي مسلماني و خيلي امور ديگر قيام مي‌كند. اين اتفاقي است كه رخ داده است. يكي از موارد و بلكه محوري‌ترين آنها غدير است. 🔹بحث‌هاي بسيار مهمي در ادبيات پيامبر(ص) هست، پيامبري كه با اقليت‌هاي ديني و قبايل به آن شكل رفتار مي‌كرد. امروز قراردادي را مي‌خواندم كه پيامبر (ص) نزد مردم طائف فرستاده و هيچ سياستمداري چنين اقدامي نكرده است. 🔹ظاهر قضيه اين است كه پيامبر (ص) تصميم مي‌گيرد كه لشكري به طائف بفرستد و بعدا برمي‌گردد و اشخاص بانفوذ و متنفذ تلاش مي‌كنند كه با صلح اين مساله شكل بگيرد. جالب است كه بني سقيف صلح را قبول مي‌كند، اما نامه پيامبر (ص) حاوي نكات تازه‌اي است. او مي‌فرمايد: اين دين براي غارت و براي انتقال ظلم از ظالمي به ظالمي ديگري نيامده است. اين دين براي رهايي و آزادي همگان است. بعد تاكيد مي‌كند كه سرزمين طائف متعلق به اهل طائف است و هيچ كس نبايد چپ به آن نگاه كند، امارت و حكمراني آن متعلق به خودش است و من هيچ كسي را براي آنجا نمي‌فرستم، بلكه حكومت «بعضهم علي بعض» هست. يعني حتي نمي‌فرمايد كه فلاني را كه از خود شماست و من مي‌شناسم، حاكم تعيين كنيد، بلكه مي‌گويد خودتان انتخاب كنيد. همچنين به بني مالك مي‌گويد كه خودتان انتخاب كنيد. دنياي عجيبي است. حتي حضرت رسول (ص) هيچ شرط اضافي نمي‌گذارد. اين نشان مي‌دهد كه اين دين صلح است. اما مي‌دانيم كه به تدريج اين سنت فراموش شد و بعد از رحلت حضرت رسول (ص) جنگ برجسته شد، يعني دقيقا انقلاب ماهيت رخ داد و اين گونه شناخته شد. بنابراين تنها از غدير نبايد ياد كرد، بلكه بسياري امور ديگر نيز هست كه شبيه غدير هست، اما علامه اميني ندارد كه درباره آن كاوش كند و بتواند ابعاد و جنبه‌هاي متكثر آن را به ما نشان بدهد. اين دستاورد بزرگ علامه اميني است. 🔸سخنرانی داوود فیرحی با عنوان "علامه امینی و الغدیر دستاوردها و درس ها"، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، 30 اردیبهشت 98

‍ ⁉️چرا خواص از دستور خداوند در غدیر خم تبعیت نکردند؟ ✅با وجود همه مدارک و اسناد مسلم تاریخی که در منابع دسته اول اهل سنت وجود دارد، با وجود تاکید شدید و صریح خداوند در منصوب نمودن امیرالمومنان، و علیرغم تاکیدات واضح پیامبر اسلام، چرا بلافاصله پس از ارتحال ایشان، خواص(ابوبکر، عمر، انصار و مهاجر) از دستور الهی تبعیت نکردند؟ ✅طبیعتا نمیتوان گفت همگی فراموش کردند، از طرفی بسیاری از اصحاب نظیر سلمان،ابوذر، طلحه و زیبر... با انتخاب ابوبکر مخالفت کرده و در خانه علی(ع) تجمع نمودند. ✅دلایل سیاسی و اجتماعی زیادی در عدم تبعیت خواص میتوان برشمرد، اما در اینجا بهتر است از بُعد روانشناختی به شخصیت خواص پرداخت. ✅بدون شک یکی از دلایل عدم تبعیت از دستور خداوند، حسادت سران به قریش و انصار به جوان ۳۳ ساله ای بود که در مدح و منزلت او آیات فراوانی نازل شده بود. امير المؤمنين عليه السلام، حسادت ديگران را سبب دور شدن خلافت از خودش مي داند، چگونه قومتان شما را از اين مقام [يعنى خلافت] باز داشتند، در حالى كه، از ديگران سزاوارتر بدان بوديد چنين پاسخ دادند که آنها نسبت به ایشان #حسادت داشتند. 📘خطبه ۱۶۲ نهج البلاغه دلیل دیگر را باید در #كينه قريش از كشته شدن پهلوانانشان توسط امير المؤمنين عليه السلام جستجو کرد. ✅ابن طاوس از پدرش نقل مي كند كه گفت : به امام سجاد عرض كردم : چرا قريش علي عليه السلام را دوست نداشت ؟ فرمود : چون سران آنان را به جهنم فرستاد و براي بازماندگانشان جز عار وننگ چيزي باقي نگذاشت. 📘تاريخ مدينة دمشق ، ج ۴٢ ، ص ٢٩٠ . ✅علي عليه السلام مي گويد: از رسول خدا(ص) پرسيدم: چرا گريه مي كني ؟ فرمود : كينه هايي در سينه ها حبس شده اند كه پس از رفتن من سرباز خواهند نمود. عرض كردم : آيا دين من سالم خواهد ماند؟ فرمود: آري دينت سالم مي ماند. 📗المعجم الكبير،ج١٢ ، ص۶٠

🍁🌺🍁 🌺🍁 🍁 ✅شش ویژگی شیعه ✍️حضرت امام صادق (ع) فرمود: شیعه جعفری کسی است که: 1️⃣ حلال خور 2️⃣ پاکدامن 3️⃣ جهادگر باشد 4️⃣ برای رضای خدای خود کار کند 5️⃣ به پاداش الهی امیدوار 6️⃣ از مجازات او بترسد این چنین افرادی شیعیان جعفری هستند 📚الخصال (شیخ صدوق) ج۱،ص۲۹۶ 🍁 🌺🍁 🍁🌺🍁

⭕️ «تماشاچیِ ‌ظلم»، شریک جرمِ «ظالم» است 💬 قیام امام حسین (ع)، دعوای با یزید نبود، دعوای با نظام ظلم بود... 💬 در پیشگاه پروردگار، هم ظالم، هم ستم‌پذیر (کسی که ظلم را می‌پذیرد و اقدامی نمی‌کند) و هم #تماشاچی_بی‌طرف، منفور و شریک جرم هستند. این درس امام حسین (ع) است... 🎙آیت‌الله خامنه‌ای، ۲۱ شهریور ۱۳۶۵

✳️ معرفی اربعین و امام حسین علیه السلام در شبکه تله سور (اسپانیایی

امام علی از امام حسین شجاع تر بود چون در شب بدون سلاح در جای پیامبر خوابید . 🔸امشب لیلة المبیت شب خوابیدن امام علی در بستر پیامبر 🔸 آيت الله جوادی آملی مدظله العالی ⏱ 00:01:39 دقیقه

چرا پیامبر(ص) با ابوبکر به غار حرا رفتند؟ چرا با حضرت علی(ع) به غار نرفتند؟ ایا در غار جبرئیل بر پیامبر(ص) و ابوبکر نازل شد؟ ديدگاه اهل سنت : در کتاب‌های اهل سنت آمده که مسلمانان به مرور زمان، از مکه به مدینه می‌رفتند، ابوبکر نیز تصمیم گرفت که به مدینه هجرت کند. پیامبر (ص) به وی فرمود: صبر کن. شاید من هم مامور به خروج از مکه شوم، ابوبکر گفت: امید داری که به شما هم ( از سوی خدا) اجازه هجرت داده شود؟ پیامبر فرمود: بلی، عایشه نقل می‌کند: در ظهر یکی از روزها، پیامبر به خانه ما آمد. در خانه ما جز من و پدرم ابوبکر و خواهرم اسماء کس دیگری نبود، پیامبر فرمود: افرادی که در خانه هستند ، بیرون بفرست، ابوبکر گفت: این دو، دختران من هستند و جاسوسی در این جا نیست ، پیامبر فرمود: به من اجازه داده شد که به مدینه هجرت نمایم، ابوبکر تقاضا کرد که همراه پیامبر باشد، حضرت هم پذیرفت . پیامبر و ابوبکر از خانه ابوبکر، خارج و رهسبار غار ثور شدند (1) . در کامل ابن اثیر، نیز مشابه همین روایت از عایشه نقل می‌کند و می افزاید که پیامبر و ابوبکر، از پنجره‌ای که پشت خانه ابوبکر بود ،خارج شدند (2) در برخی نقل‌ها آمده که ابوبکر، نزد علی رفت و جویای حال پیامبر شد ،حضرت فرمود: به سوی غار ثور رفت. اگر به حضرت کاری داری، به سوی او برو، ابوبکر با سرعت به سوی پیامبر شتافت و در مسیر راه به پیامبر ملحق شد. (3) از داده های تاریخی نمی توان به روشنی دلیل همراهی ابوبکر با پیامبر را یافت. اما از برخی متون اين همراهي را اقدامي پیشگیرانه بيان مي كند، مانند روایتی که سید بن طاووس نقل می کند .وی می نویسد: از روایاتی که دلالت می کند پیامبر اکرم (ص) از ترس این که ابوبکر جای اختفا را به کفار نشان ندهد، او را با خود به غار بردند، روایتی است که شیخ ابوهاشم بن صباغ در کتاب النور و البرهان ، باب : ما أنزل الله علی نبیه ،ذیل آیه « قم فأنذر» و آیه « فاصدع بما تؤمر» و باب« ما ضمن رسول الله لمن أجابه و صدقه » می آورد : حسان می گوید: برای انجام حج عمرة به مکه آمدم . دیدم مردمی‌ از قریش به اصحاب رسول خدا فحش می دادند.... پس این گونه می گویند : رسول خدا به علی علیه السلام (در شب لیلة المبیت) امر نمود ( که در جای ایشان بخوابد) .علی علیه السلام نیز اجابت نمود ،ولی از ابن ابی قحافة ( کنیه ابوبکر) ترسید که مبادا جای ایشان را به کسانی که دنبال پیامبر بودند ،نشان دهد، به همین خاطر او را با خود به غار بردند .(4) اما اينكه فرموديد چرا پيامبر علي را به همراه خود نبرد، بايد گفت: امام علي در شب هجرت پيامبر براي آن كه مشركان از حركت پيامبر با خبر نشوند، در بستر حضرت خوابيد، با وجود اينکه اين عمل خطرناك بود اما امام علي جان خود را به خطر انداخت تا جان پیامبر محفوظ بماند. از اين رو بنا بر روایاتی که عالمان شیعه و برخی از عالمان سنی نقل کرده اند، آیه 207 بقره در این مورد نازل شد(5) : وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یَشْری نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ وَ اللَّهُ رَؤُفٌ بِالْعِباد؛ بعضى از مردم (با ایمان و فداکار، همچون على (ع) در «لیلة المبیت» هنگام خفتن در جایگاه پیغمبر)، جان خود را به خاطر خشنودى خدا مى‏فروشند و خداوند نسبت به بندگان مهربان است. نسبت به نزول جبرييل كسي احتمال نداده كه بر ابوبكر نازل شده باشد .جبرئيل بر پيامبر نازل شده، برخي از اهل سنت معتقدند كه آیه« الا تنصروه فقد نصره الله اذ اخرجه الذین کفروا ثانی اثنین اذ هما فی الغار اذ یقول لصاحبه لا تحزن ان الله معنا فانزل سکینته علیه و ایده بجنود لم تروها »(6)حكايت از نزول آرامش بر ابوبكر دارد. محل بحث مرجع ضمیر در جمله "فانزل سکینته علیه"می باشد که خدا آرامش را بر چه کسی نازل کرد؟ دانشمندان شیعه اتفاق دارند که مرجع ضمیر رسول خداست . معنای جمله این است که خدا آرامش را بر پیامبر نازل کرد و.... در اين باره به كتاب هاي تفسيري مراجعه نماييد. پی نوشت ها: 1. ابي جعفر محمد بن جرير طبري، تاريخ الطبري،تحقيق : مراجعة و تصحيح و ضبط : نخبة من العلماء الأجلاء،بيروت ،مؤسسة الأعلمي للمطبوعات - ، ج 2، ص 101- 102. 2. ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، بیروت، دارصادر للطباعه و النشر، 1385 ق ، ج 2، ص 103-104. 3. تاریخ طبری، ج 2، ص100. 4. سید ابن طاووس ، الطرائف فی معرفة مذاهب الطوائف،چاپ اول،1399،خيام - قم ،ص 410. 5.طبرسي،مجمع البیان،،تهران ، وزارت فرهنگ، 1380، 6.توبه(9)آیه 40. 🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰

پرسش 1.چرا پیامبر اسلام(ص) تنها هجرت کردند؟ 2. چرا مشرکان علی(ع) و اولاد پیامبر را بعد از هجرت آن‌حضرت نکشتند؟ 3. چرا بعد از هجرت، مشرکان دیگر مسلمانان را اذیت نکردند؟ پاسخ اجمالی هجرت پیامبر (ص) به دستور خدای متعال برای شکست نقشه شوم مشرکان مکه برای قتل پیامبر (ص) صورت گرفت. طبیعی است که این کار باید با رعایت تمام نکات امنیتی و در کمال اختفاء انجام می شد؛ زیرا حضرت مأمور بودند از راه های طبیعی و عادی فرمان الهی را عملی کنند بنابر این روشن است که اگر افراد زیادی همراه حضرت مهاجرت می کردند دشمنان متوجه شده و امکان موفقیت کامل پیامبر (ص) نبود. همانطوری که مشرکان بعد از حرکت حضرت، با تمام امکانات خود به جستجو پرداختند، اما حضرت را نیافتند و بعد از ناامیدی به سراغ حضرت علی (ع) رفته و ایشان را مورد اذیت قرار دادند. البته عده زیادی از مسلمانان قبل از پیامبر، به مدینه هجرت کرده و جز عده معدودی از آنان، کسی در مکه نبود که آنان نیز از اذیت مشرکان در امان نماندند و اموال شان در مکه توقیف شد و پس از مهاجرت به مدینه در تنگنای فقر مالی بودند. پاسخ تفصیلی بر اثر دعوت پیامبر (ص) در ایام حج و فرصت های مناسب دیگر[1] بسیاری از مردم مدینه به سوی اسلام گرایش پیدا کرده و نفوذ اسلام در مدینه گسترش یافت.[2] پس از آنکه اسلام در میان مردم مدینه گسترش یافت قریش مکه احساس خطر کرده و بر فشارهای خود نسبت به مسلمانان افزودند، بگونه ای که سخت گیری آنان تا آن زمان بی سابقه بوده است[3] و از آنجایی که دو قبیله اوس و خزرج که جمعیت مدینه را تشکیل می دادند، جنگ های طولانی با هم داشتند، زمانی که پیامبر آنها را به دین حنیف اسلام دعوت نمود و بر آموزه های آسان دین و شخصیت ایشان آگاهی یافتند آن حضرت را برای خاتمه دادن به آن جنگ و نزاع شخصیت مناسبی یافتند.[4] به دنبال آن مسلمانان درخواست هجرت به مدینه کردند بگونه ای که در ماه ربیع الاول سال سیزدهم بعثت که مهاجرت پیامبر (ص) در آن ماه اتفاق افتاد در مکه از مسلمانان جز پیامبر (ص) و علی و ابوبکر و عده معدودی از مسلمانان بازداشت شده و یا بیمار و پیر، کس دیگری باقی نمانده بود.[5] خروج مسلمانان از مکه، مشرکان را به وحشت انداخت. زیرا آنان احساس کردند که اکنون جمعیتی از مسلمانان در یک شهر فراهم آمده و می توانند تهدیدی جدی برای آنان و کاروان های تجاریشان باشند، از این رو مصمم شدند تا درباره پیامبر که هنوز در مکه به سر می برد تصمیمی جدی بگیرند، آنان در این تصمیم گیری سه راه داشتند: 1. بگذارند تا پیامبر به مدینه هجرت کند، 2. پیامبر (ص) را حبس کنند، 3. پیامبر (ص) را به قتل برسانند. در آغاز تصمیم کشتن رسول خدا را نداشته و تنها سخن از حبس یا اخراج وی بوده است که طبعاً این دو اقدام نمی توانست مشکل را حل کند؛ زیرا رفتن پیامبر (ص) از مکه می توانست جبهه یثرب را کاملاً آماده مقابله سازد و حبس وی نیز ممکن بود مسلمانان را تحریک بر نجات وی کند.[6]   لذا تصمیم بر قتل پیامبر (ص) گرفتند که بنا شد از تمام قبایل افرادی انتخاب شوند و شبانه به طور دستجمعی به خانه پیامبر (ص) یورش برده و پیامبر را به شهادت برسانند.[7]   فرشته وحی نازل گردید و پیامبر (ص) را از نقشه های شوم مشرکان آگاه ساخت که در قرآن این گونه به آن اشاره شده است :" (به خاطر بیاور) هنگامى را که کافران نقشه مى‏کشیدند که تو را به زندان بیفکنند، یا به قتل برسانند، و یا (از مکّه) خارج سازند آنها چاره مى‏اندیشیدند (و نقشه مى‏کشیدند)، و خداوند هم تدبیر مى‏کرد و خدا بهترین چاره جویان و تدبیرکنندگان است!"[8] پیامبر (ص) از طرف خدا مأمور شد آهنگ سفر نموده و به سوی مدینه حرکت کند، لازم بود هجرت بسیار مخفیانه و با رعایت کامل مسائل حفاظتی صورت گیرد تا پیامبر (ص) به سلامت وارد مدینه شوند زیرا بقای آئین نوپای اسلام در آن شرایط شدیداً وابسته به حیات آن حضرت بود به همین خاطر آن شب علی (ع) را در بستر خود به جای خود گذاشته تا در همان ابتدا کسی متوجه عدم حضور حضرتش در بستر نشده و حضرت بتواند قبل از هر گونه اطلاع دشمن از حلقه محاصره آنان خارج شود و خود به همراه ابوبکر به طرف مدینه هجرت نماید. [9] در صورتی که اگر پیامبر (ص) افراد زیادی را به همراه خود می برد ممکن بود آنان از جایگاه حضرت و هجرت او با خبر شده و در بین راه مدینه حضرت را به شهادت برسانند.  

 اما این که چرا مشرکان بعد از هجرت پیامبر (ص) خاندان حضرت را اذیت نکرده اند باید گفت:   1. وقتی مشرکان متوجه شدند که پیامبر (ص) از مکه خارج شده و نقشه آنان نقش بر آب شده است به سوی علی (ع) یورش بردند و حضرت را به سوی مسجد الحرام کشیدند و پس از بازداشت و اذیت مختصری او را آزاد ساخته اند.[10]   2. مشرکان همه هدفشان کشتن شخص پیامبر (ص) بود، زیرا تنها از این راه بود که می توانستند به زعم خود اسلام را نابود سازند به همین خاطر در این مرحله با دیگران کاری نداشتند و خود را درگیر دیگران نکردند.[11]   اما این که چرا مشرکان بعد از هجرت پیامبر (ص) مسلمانان را اذیت نکردند؟   اولا: بسیاری از مسلمانان قبل از هجرت پیامبر (ص) به مدینه هجرت کرده بودند و اصولا علت نقشه قتل پیامبر (ص) توسط قریش، هجرت مسلمانان به مدینه و انتشار اسلام در شهر مدینه بوده است.   ثانیا: مسلمانانی که از اهل مکه (قریش ) بودند اقوام و خویشان و نزدیکانی داشتند و همین پیوندهای خانوادگی در بسیاری موارد مانع اذیت و آزار مسلمانان می شد و مشرکین از ترس قبیله و طایفه فرد مسلمان، از اذیت و آزار او خود داری می کردند، اما با این حال مسلمانانی بعد از هجرت پیامبر (ص) در مکه باقی بودند که از آزار و اذیت مشرکان در امان نبودند تا جایی که اموال بسیاری از آنان از طرف مشرکان توقیف شد به گونه ای که این مسلمانان بعد از هجرت به مدینه در فقر شدیدی به سر می بردند و حتی تعدادی از آنان به نام (اصحاب صفه) نتوانستند در مدینه مکانی برای استراحت خود فراهم کنند و در مسجد به سر می بردند.   بنابراین مشرکان بعد از هجرت پیامبر تا جایی که می توانستند مسلمانان را مورد اذیت و آزار قرار دادند.     [1] جعفریان، رسول، سیره رسول خدا، ص 374 – 375، دلیل ما، قم، 1382 ه ش. [2] ابن سعد، طبقات الکبری، ج 3، ص 622. [3] طبقات الکبری، ج 5، ص 225 – 226. [4] ابن هشام، السیرة النبویة، ج 2، ص 446 (با اندکی اضافات) . [5] سبحانی، جعفر، فرازهایی از تاریخ پیامبر اسلام (ص)، نشر مشعر، تیرماه 1378، ص 191. [6] سیره رسول خدا، ص 405. [7] سیره ابن هشام، ج 1، ص 480 – 482. [8] انفال،30: "وَ إِذْ یَمْکُرُ بِکَ الَّذینَ کَفَرُوا لِیُثْبِتُوکَ أَوْ یَقْتُلُوکَ أَوْ یُخْرِجُوکَ وَ یَمْکُرُونَ وَ یَمْکُرُ اللَّهُ وَ اللَّهُ خَیْرُ الْماکِرینَ" [9] فرازهایی از تاریخ پیامبر اسلام (ص)، ص 194 – 198. [10] پیشوایی، مهدی، سیره پیشوایان، ص 39. [11] السیرة الحلبیة، ج 2، ص 37.

🌹حلول ماه ربیع مبارک باد. 🌹 🔰 #لیلة_المبیت شبی است که علی (ع) در بستر پیامبر اکرم (ص) خوابید تا از جان ایشان در مقابل سوء قصد مشرکان محافظت کند. ✅و خداوند اینچین از او این جانفشانی را می پذیرد. 🍃وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ 🍃و بعضی از مردم از جان خود در راه رضای خدا درگذرند؛ و خدا با چنین بندگان رئوف و مهربان است.

https://basirat.ir/fa/news/270653/تبیین-نقش-مذهب-از-منظر-ژئوپلیتیک-در-خاورمیانه-مطالعه-موردی-مذهب-شیعه ویژگی‌های مذهب شیعه را از منظر ژئوپلیتیک این گونه می‌توان بیان کرد: 1. از نظر جمعیتی، شیعیان (بیش از 100 میلیون نفر) نسبت به اهل تسنن در منطقه خلیج فارس افزایش قابل ملاحظه و چشم‌گیری را دارند؛ 2. عربستان سعودی به عنوان اولین کشور در جهان از نظر داشتن ذخایر نفت می‌باشد، از این رو سکونت شیعیان در شرق این کشور و اشتغال آنها در صنعت نفت عربستان سعودی، که به عنوان یک پارامتر کلیدی است، توانایی نقش‌آفرینی دارند؛ 3. ایران به عنوان یکی از کشورهای قدرت‌مند از منظر ژئوپلیتیک در خاورمیانه، با توجه به جمعیت غالب شیعه، توانایی حمایت و هدایت آنها را دارد؛ 4. از نظر جغرافیایی ـ‌ ژئوپلیتیکی شیعیان در خاورمیانه دارای موقعیت برتری نسبت به اهل تسنن قرار دارند؛ حضور در منطقه خلیج فارس، دریای خزر (کشور آذربایجان) به عنوان یک موقعیت برتر توانایی ایفای نقش بیشتری را برای آنها فراهم می‌کند.

آیت‌الله‌ شبیری زنجانی در دیدار با قائم مقام تولیت حرم امامین عسکریین علیهماالسلام، به بیان سیره علمای شیعه برای ایجاد الفت میان شیعه و سنی و جلوگیری از اختلاف و تفرقه بین مسلمانان پرداخت و فرمود: علمای بزرگ و تأثیرگذار شیعه در طول تاریخ، همواره تلاش کرده‌اند تا احترام اهل تسنن را حفظ کنند. آیت‌الله‌ شبیری زنجانی در این دیدار در تایید سخنان خود به بیان نمونه‌هایی از این تلاش‌ها پرداخت و گفت: یکی از آقایان اخوان مرعشی نقل می‌کرد که مرحوم میرزای شیرازی برای حکم به اول ماه از شیعیان استفسار کرد آیا کسی ماه را دیده است یا نه؟ به ایشان گفتند نه اما یک نفر سنّی مدعی است که ماه را دیده است. میرزا می‌گوید به آن سنی بگویید بیاید. از او می‌پرسد ماه را دیده‌ای؟ جواب می‌دهد آری. میرزا حکم می‌کند که فردا اول ماه است. همه تعجب می‌کنند که چرا با شهادت یک نفر از عامه، حکم به اول ماه شده درحالی که اگر قرار بود شیعه شهادت دهد شاید می‌گفت دو نفر باید شهادت دهند. از ایشان علت را می‌پرسند. می‌فرماید از پله‌های منزل که بالا می‌رفتم خودم ماه را دیدم ولی می‌خواستم از آن‌ها دلجویی کنم و احترام آنان را حفظ کنم. آیت‌الله شبیری زنجانی افزود: از مرحوم آیت‌الله حائری موسس حوزه قم داستان دیگری درباره کیاست میرزا نقل شده است. میرزای شیرازی در اواخر عمر عظمت زیادی پیدا کرده بود. مشاغل او و سن او زیاد شده و لذا برای او مشکل شده بود که بتواند در دسترس مردم باشد و ایشان از این راضی نبودند و بنابراین چند روزی را برای پاسخگویی و ملاقات عمومی مشخص کرده بود. در یکی از این دیدار‌ها می‌بینند که میرزا فقط به یک نقطه خیره شده و به هیچ کسی توجه ندارد. درحالی که از خصوصیات میرزا این بوده که با هرکسی روبرو می‌شد، چنان با او گرم برخورد می‌کرد و از خانواده و دوستان فرد سراغ می‌گرفت که آن شخص گمان می‌کرد میرزا فقط با او رفیق است. معظم له ادامه داد: در این دیدار شخصی به زیارت میرزا می‌آید. میرزا از او می‌پرسد اهل کجایی؟ می‌گوید اهل کربلا. می‌گوید برای زیارت به سامرا آمده‌ای یا برای تحصیل؟ می‌گوید برای تحصیل آمده‌ام. میرزا می‌گوید همین الان به کربلا بروید و ما هم دستور می‌دهیم همان شهریه‌ای را که به طلاب سامرا می‌دهند به شما هم بدهند. به خادمش می‌گوید این طلبه را با وسیله به کربلا بفرستد. میرزا دائماً می‌پرسد که آیا خادم آمده است یا نه؟ خادم می‌آید و از او می‌پرسد که آیا آن طلبه رفت یا نه؟ می‌گوید بلی. می‌پرسد خودت او را سوار بر قطار کردی؟ جواب می‌دهد بلی. می‌گوید دیدی که قطار حرکت کرد؟ می‌گوید بلی. از میرزا می‌پرسند که جریان چه بود؟ میرزا می‌گوید من از قیافه این شخص فهمیدم که او برای ما مشکل درست می‌کند و زحمتی را که برای ایجاد آرامش در سامرا و ایجاد الفت با اهل تسنن کشیده‌ایم همه را از بین می‌برد لذا خواستم از سکونتش در سامرا ممانعت کنم.