در قفلِ در کلیدی چرخید لرزید بر لبانش لبخندی چون رقصِ آب بر سقف از انعکاسِ تابشِ خورشید در قفلِ در کلیدی چرخید □ بیرون رنگِ خوشِ سپیده‌دمان ماننده‌یِ یکی نتِ گم‌گشته می‌گشت پرسه‌پرسه‌زنان روی سوراخ‌های نی دنبالِ خانه‌اش... □ در قفلِ در کلیدی چرخید رقصید بر لبانش لبخندی چون رقصِ آب بر سقف از انعکاسِ تابشِ خورشید □ در قفلِ در کلیدی چرخید. #شاملو

اشک رازی‌ ست لبخند رازی‌ ست عشق رازی‌ ست اشک آن شب لبخند عشقم بود. قصه نیستم که بگویی نغمه نیستم که بخوانی صدا نیستم که بشنوی یا چیزی چنان که ببینی یا چیزی چنان که بدانی... من درد مشترکم مرا فریاد کن. درخت با جنگل سخن‌ می‌ گوید علف با صحرا ستاره با کهکشان و من با تو سخن‌ می‌ گویم نامت را به من بگو دستت را به من بده حرفت را به من بگو قلبت را به من بده من ریشه‌ های تو را دریافته‌ ام با لبانت برای همه لب‌ ها سخن گفته‌ ام و دست‌ هایت با دستان من آشناست. در خلوت روشن با تو گریسته‌ ام برای خاطر زنده‌گان، و در گورستان تاریک با تو خوانده‌ ام زیباترین سرودها را زیرا که مرده‌گان این سال عاشق‌ ترین زندگان بوده‌ اند. دستت را به من بده دست‌ های تو با من آشناست ای دیریافته با تو سخن‌ می‌ گویم به‌ سان ابر که با توفان به‌ سان علف که با صحرا به‌ سان باران که با دریا به‌ سان پرنده که با بهار به‌ سان درخت که با جنگل سخن‌ می‌ گوید زیرا که من ریشه‌ های تو را دریافته‌ ام زیرا که صدای من با صدای تو آشناست. #شاملو

آن افسون کار به تو می آموزد که عدالت از عشق بالاتر است. دریغا! که اگر عشق به کار می بود هرگز ستمی در وجود نمی آمد. تا به عدالتی نابکارانه از آن دست نیازی پدید آید... #شاملو

خواستنش تمنای هر رگ... #شاملو