ایتا - محفل شعر قند پارسی #اعظم

محفل شعر قند پارسی

وقتی تو را برتر از آدم آفریدند
یعنی فراتر از دو عالم آفریدند

نامت که آمد روی لب‌های موذن
بر گونه‌های صبح، شبنم آفریدند

انگشتر خلقت نگینی چون تو می‌خواست
نام تو را در قلب خاتم آفریدند

وقتی تو را دردانه‌ی عرش خداوند
وقتی دلت را کاشف‌الهم آفریدند    

حبل المتینی، سِرّ اسما خدایی  
نام تو را از اسم اعظم آفریدند

آن روز اسماعیل، حتما «یا علی» گفت
آن روز آن روزی که زمزم آفریدند

کعبه ترک دارد هنوز از اشتیاقت
 دیوار آن را گر چه محکم آفریدند
 
دنباله‌ی ذکرت صراط‌المستقیم است
راه تو را راه مسلم آفریدند

وصفت نمی‌گنجد میان بیت‌هایم
واژه برای وصف تو کم آفریدند

#اعظم_کلیابی 
#بانوی_کاشانی

101 مشاهده05:25

پرسش‌ها

قوانین

داغ‌ترین‌ها

چندسکویی