محمّدرضا ترکی زادهٔ ۱۷ خرداد ۱۳۴۱آبادان شاعر، نویسنده، مترجم، محقق ادبی، دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران،و عضو پیوستۀ فرهنگستان زبان و ادب فارسی و استادیار گروه زبان دانشگاه تهران می­باشد. برخی آثاری که تاکنون از وی منتشر شده است، عبارتنداز: الف) کتاب‌ها: از واژه تا صدا (پیرامون ادبیات و رادیو)، طرح آینده، ۱۳۸۲. پارسای پارسی؛ سلمان فارسی به‌روایت متون فارسی (چاپ دوم با تغییرات وافزودن بخش‌های تازه)، انتشارات علمی وفرهنگی، ۱۳۸۷. تاریخ و تطوّر علوم بلاغت، انتشارات سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت)۱۳۸۳. ب) مجموعه‌های شعر: ـ هنوز اوّل عشق است، تهران، انتشارات تکا،۱۳۸۷. ـ خاکستر آیینه،تهران، انجمن شاعران ایران، ۱۳۸۹. (تقدیرشده در جایزۀ کتاب فصل) ـ بغض در نواحی لبخند، تهران، هنر رسانه اردیبهشت،۱۳۹۱. ج) مقالات: ـ دشواری‌های دیوان خاقانی، کتاب‌ماه ادبیات و فلسفه، ۱۳۸۳. ـ بر بساط غزل خاقانی، نامۀ فرهنگستان، شماره ۲۶، شهریور۱۳۸۴. ـ دوباره‌کاری و شتابزدگی در تصحیح هفت دیوان محتشم کاشانی، نامۀ فرهنگستان، شماره ۲۷، آذر۱۳۸۴. ـ مدخل«خاقانی شروانی»، دانشنامۀ فرهنگستان زبان و ادب فارسی، جلد سوم، تهران ، فرهنگستان زبان و ادب فارسی، ۱۳۸۸. ـ در حاشیۀ غلط ننویسیم، مجلّۀ علمی پژوهشی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، شماره ۱۸۷، پاییز ۱۳۸۷. ـ دریافته­هایی از دیوان خاقانی، ادب فارسی؛ مجلّۀ علمی پژوهشی گروه زبان و ادبیّات فارسی دانشگاه تهران، دوره اول، شماره ۱ ، بهار و تابستان ۱۳۸۸. #معرفی_شاعر #محمدرضا_ترکی

کاووس حسنلی متخلص به «فلق» ۱ خرداد ۱۳۴۱ در روستای قنات‌نو فارس چشم به جهان گشود. پس از اخذ دکترای زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه شیراز، عضو هیئت‌علمی این دانشگاه شد و چندی بعد به مرتبه استادی ارتقا پیدا کرد. وی ریاست کارگروه فرهنگ و هنر اسلامی ایرانی بنیاد ملی نخبگان استان فارس و سردبیری مجله مطالعات ادبیات کودک دانشگاه شیراز را بر عهده داشته است. حسنلی از پژوهشگران پرکاری است که آثار ماندگاری خلق کرده است. وی مؤسّس و مدیر مرکز حافظ‌شناسی و مرکز سعدی‌شناسی است. دریافت جایزهٔ «کتاب سال سعدی» برای «فرهنگ سعدی‌پژوهی» و جایزهٔ «کتاب سال حافظ» برای «راهنمای موضوعی حافظ‌شناسی» از موفقیت‌های او است. از او بیش از ۳۰ اثر ادبی و پژوهشی منتشر شده است. «دکمه‌های گیج»، «گونه‌های نوآوری در شعر معاصر ایران» و «بیدل و انشای تحیّر» برخی از آثار او است. #معرفی_شاعر #کاووس_حسنلی

استاد هاشم شکوهی از شاعران معاصر در سال 1312 ه. ش. در خانواده ای متدین در مشهد به دنیا آمد پدر وی، مرحوم محمدتقی شکوهی، به حرفه آهنگری اشتغال داشت و در کنار آن افتخار خدمت در نقاره‌خانه حضرت علی بن موسی الرضا (ع) را نیز داشت. وی در سال 1320 و در سن هشت سالگی به آموختن قرآن و کتاب شعر جودی مشغول شد و سپس نزد مرحوم شیخ غلامرضا، اقسام خط، دیوان حافظ،کلیات سعدی و ... را فرا گرفت. حدوداً 10 ساله بود که پدرش او را به مدرسه علوم دینی فرستاد. وی قریب به چهار سال به تحصیل علوم حوزوی پرداخت. از جمله اساتیدی که از محضر وی استفاده و فیض برده است، عارف کامل و متقی، مرحوم شیخ علی کاشانی ملقب به فرید الاسلام بوده و نیز مدتی هم در محضر مرحوم آیت‌الله حبیب‌اله گلپایگانی درس اخلاق را فرا گرفت و بیشترین تأثیر وی از عارف و شاعر دلسوخته حیدرآقا تهرانی معروف به شیخ معجزه بوده است. از این شاعر دلسوخته پس از سالها مجاهدت و تلاش در راه ادبیات آیینی و ارادت به ساحت اهل بیت‌(ع) سه جلد کتاب با عنوان " تا آستان قرب رضا " ، " منظر دل‌ها" و " آیینه حکمت" به چاپ رسیده است. شاعر نام کلی " شکوه شعر" را برای این 3 جلد برگزیده است. او پس از مدتی بیماری در 15 دی 1394 از دنیا رفت. این شعر او در بین شاعران و محفل های مذهبی زبانزد و مشهور بوده است : چون به عزا خانه‌اش پا نِهی آهسته نِه بال ملایک بود فرش عزای حسین خنده‌ کنان می‌رود روز جزا در بهشت هر که کند درجهان گریه برای حسین #معرفی_شاعر #هاشم_شکوهی

سیمین دخت وحیدی فرزند عباسعلی به سال ۱۳۱۲ ه. ش در «جهرم» فارس به دنیا آمد. وی یکی از چهره ‌های ماندگار ادب فارسی است و شعر گفتن را از سن هفده سالگی آغاز کرده است. دوران ابتدایی و متوسطه را در شهر جهرم گذراند، سپس به شهر تهران مهاجرت کرد. آخرین مدرک تحصیل وی معادل کارشناسی ادبیات می‌باشد. وی در حوزه‌ هنری، آموزش و پرورش، تربیت معلم خدمت کرده است. قبل از انقلاب شعرهای سیاسی و پس از آن اشعارش در رابطه با انقلاب، حضرت امام(ع)، رزمندگان و ... می ‌باشد اشعارش دارای اصالت اخلاقی و مایه ‌های خاص عرفان اسلامی است و از تمامی آنها بوی فارس و رایحه‌ دل ‌انگیز شعر حافظ و سعدی استشمام می‌ شود. سخنش محکم و استوار و دقیق است. وی از شاعران غزل سرا است و عضو رسمی حوزه‌ هنری سازمان تبلیغات اسلامی و سردبیر ماهنامه‌ کوثر است. تا کنون هفت اثر از وی به چاپ رسیده است که از آن جمله «هور»، «یک آسمان شقایق»، «حس می‌کنم زندگی را»، دو کتاب «منتخب ادبیات به نظم و نثر» و اشعار متفرقه می‌ باشد و دو مجموعه اشعار آزاد نیز در دست چاپ دارد. وی هم اکنون سرپرستی انجمن شعر بانوان که ماهانه تشکیل می ‌شود را بر عهده دارد. او علاوه بر شاعری در زمینه‌ نقاشی نیز قدرت و مهارتی خاص دارد. مجموعه اشعار وی عبارتند از «یک آسمان شقایق» ، «حس می کنم زندگی را» ، «موج های بی قرار» و ... تعدادی از آثار گردآوری شده توسط ایشان هم «در قاب گل ها» ، «کوثر» ، «چشم بیمار» ، «غم دلدار» ، «شعر جوان» ، «از نگاه آینه ها» و ... نام دارند. #معرفی_شاعر #سیمین_دخت_وحیدی

دکتر سنگري اول آبان 1333 در شوش متولد شد. وي فارغ‌التحصيل دكتراي زبان و ادبيات فارسي از دانشگاه تهران مي‌باشد. رويكرد وي به شعر به زمان تحصيل در كلاس چهارم ابتدايي باز مي‌گردد. شعرهاي دكتر سنگري تاكنون به صورت پراكنده در برخي از نشريات چاپ شده است. او تا به امروز در بسياري از همايشهاي سراسري شعر دفاع مقدس و شبهاي شعر دفاع و مقاومت حضور داشته و در جلسات متعدد آن به نقد و بررسي شعر دفاع مقدس و ادبيات پايداري پرداخته است. كتاب «بررسي ادبيات منظوم دفاع مقدس» اين نويسنده كه در سه جلد نوشته شده به عنوان برترين كتاب سال دفاع مقدس شناخته شده است. گفتني است دکتر سنگري در حال حاضر ساكن تهران است و ضمن تدريس در دانشگاهها، سردبير مجله رشد زبان و ادبيات فارسي و مجله تربيت مي‌باشد و با سازمان پژوهش و تأليف كتب درسي هم همكاري دارد. دکترسنگری از شاعران و نویسندگان پرکار معاصر است ولی بیشتر در زمینه‌ی نثر ادبی کار می‌کند از ایشان تا کنون کتاب‌های متعددی چاپ و منتشر شده است که از آن جمله‌اند:«سوگ سرخ»، «پنجره معصوم»، «یادهای سبز»، «گلبرگ‌ها»، «یک جرعه تشنگی»، «سلام موعود»، «چهل روز عاشقانه»، «نقد و تحلیل ادبیات منظوم دفاع مقدس» در سه جلد و «پیوند دو فرهنگ ادبیات معاصر» که همگی جزو آثار منثور ایشان م‍ی‌باشد. همچنین باید تألیف سی جلد از کتاب‌های درسی از سطح ابتدایی تا دبیرستان را به آن‌ها اضافه نمود. #معرفی_شاعر #محمدرضا_سنگری

شادروان میرزا محمدعلی مشهور به رضاقلی خان ـ معروف به (همای شیرازی) به سال 1176 خورشیدی در شیراز به دنیا آمد. علوم مقدماتی را در زادگاهش فرا گرفت و سپس برای ادامه تحصیل عازم نجف شد و حدود 18 سال به تحصیل پرداخت همچنین نزد استادان فن و هنر و ادب از جمله وصال شیرازی تلمذ کرد. همای شیرازی مدتی در کشورهای عربی و هندوستان و ترکستان سکونت داشت. در بازگشت به ایران به دربار محمدشاه قاجار راه یافت و پس از مرگ محمد شاه به حلقه‌ی شاعران دربار ناصرالدین شاه پیوست؛ سپس به سلسله‌ی تصوب پیوسته و در اصفهان رحل اقامت افكند و به تدریس فلسفه و عرفان و فنون ادب پرداخت. در آخر عمر به خلوت و تهجد گرایید‌ وی در قصیده سرایی توانایی کامل داشت. هما با آنکه از مقربان دربار و ملازمان شاه شمرده می‌شد پیوسته در سلوک درویشان و کسوت ایشان بود. دیوان اشعار وی به نام «شکرستان» است. وی صاحب پنج پسر و سه دختر بوده‌ است. اسامی برخی از فرزندان: میرزا ابوالقاسم محمدنصیر متخلّص به (طرب) ـ (پدر جلال‌الدین همایی معروف به سنای اصفهانی) ، میرزا محمدحسین ملک الشعراء متخلّص به (عنقا) ، میرزا محمد سها، شاعر ادیب عارف پیشه، متوفّی در 23 ماه صفر سال 1238، مدفون در تخت فولاد، در جهت شمالی تکیه‌ی کازرونی. همای شیرازی سرانجام در روز پنج شنبه 12 ربیع الثانی سال 1290 ه‍.ق (1252 ش) در اصفهان چشم از جهان فروبست و به لقای معبود پیوست و پیکرش در ایوان شمالی بقعه‌ی امامزاده احمد در اصفهان در نزدیکی میدان نقش جهان و خانه‌ی مشروطه‌ی اصفهان به خاک سپرده شد #معرفی_شاعر #همای_شیرازی

#معرفی_شاعر #محمدتقی_ادیب_نیشابوری

«محمدتقی ادیب نیشابوری» معروف به «ادیب ثانی» (۱۳۱۵ - ۱۳۹۶ ق)، عالم ربانی، شاعر و ادیب شیعه در قرن ۱۴ قمری است. ادیب نیشابوری در رشته‌های ادبیات عرب، منطق، فلسفه، ریاضیات، اصول، فقه، رجال، حدیث، تفسیر و طب متبحر بود و نزدیک شصت سال به تدریس در حوزه ادبیات اشتغال داشت. «تاریخ ادبیات عرب» و «تاریخ ادبیات ایران» از جمله آثار اوست. محمدتقی نزد پدرش خواندن و نوشتن را فراگرفت و در ۱۸ سالگی به دستور پدر عازم مشهد شد و نزد دایی خود حاج شیخ محمد کدکنی (م، ۱۳۵۷ ق) مقدمات را فراگرفت و در اواخر سال ۱۳۳۳ ق. وارد حوزه درس میرزا عبدالجواد ادیب نیشابوری معروف به «ادیب اول» (م، ۱۳۰۵ ش) گردید. وی از محضر میرزا عبدالجواد، کمال استفاده را برد و در آموختن ادبیات عرب، فارسی، منطق، فلسفه، ریاضیات، تفسیر، حدیث، رجال، فقه، اصول، طب، علوم غریبه و علوم جدید رنجها کشید. شیخ محمدتقی در کسب این دانشها به جز میرزا عبدالجواد، از محضر اساتید دیگر از جمله آقا میرزا عسکری مشهور به آقا بزرگ حکیم (م، ۱۳۵۵ ق)، شیخ حسن برسی (م، ۱۳۴۰ ق)، شیخ اسدالله یزدی (متوفی ۱۳۵۰ ق)، میرزا باقر مدرس رضوی (م، ۱۳۴۳ ق)، آقا سید جعفر شهرستانی، قوام الحکما، مشیر الاطباء و حکیم فاضل خراسانی بهره برد. ادیب نیشابوری متون ادبی، منطقی و اصولی، از جمله سیوطی، مغنی، شرح مطوّل، شرح نظام، حاشیه ملا عبدالله، معالم، مقامات حریری، عروض و قافیه را در مدرسه های خیراتخان، سلیمانیه، میرزا جعفر، مسجد ترکها، مسجد گوهرشاد و در سال ۱۳۲۵ ش، چند ماهی در آموزش و پرورش تدریس کرد. او همیشه زودتر از دیگران در جایی، بالای حجره چهارزانو می نشست و درس را شروع می کرد. در سال ۱۳۴۱ ش. با پیشنهاد سید جلال الدین تهرانی، استاندار و نایب التولیه وقت آستان قدس، عنوان مدرسی آستان قدس را پذیرفت و در آرامگاه شیخ بهایی به تدریس پرداخت و این امر هفت سال ادامه یافت تا این که در زمستان ۱۳۴۸ پایش آسیب دید و از آن پس تا زمان ارتحال در منزل تدریس می نمود. محمدتقی ادیب نیشابوری، مشهور به ادیب دوم، در سال ۱۳۱۵ قمری (۱۲۷۴ ش) در یکی از روستاهای عشق آباد نیشابور پا به جهان نهاد. پدرش اسد الله نام داشت و از دانش بی بهره نبود. ادیب انسانی آزاده و عارف مسلک بود و نسبت به امور دنیوی، مقامات و شخصیتها بی اعتنا بود و مناعت طبع داشت و از تملق و ریا دوری می جست. مرحوم محمدتقی ادیب نیشابوری در ۲۰ ذی الحجه ۱۳۹۶ قمری (۲۱ آذر ۱۳۵۵ ش)، در ۸۱ سالگی بدرود حیات گفت و در زاویه غربی صحن عتیق حرم مطهر رضوی مدفون گردید #معرفی_شاعر #محمدتقی_ادیب_نیشابوری

حبیب یزدانی یک شاعر، نویسنده، پژوهشگر، نمایشنامه نویس، فیلمنامه نویس و طنزپرداز ایرانی است. او در سال ۱۳۴۹ به دنیا آمده و از سال ۱۳۶۵ شروع به سرودن شعر کرده است. او در زمینه‌های مختلف از جمله طنز، اجتماعی، عاشقانه و کودک شعر سروده است. یزدانی در شبکه‌های اجتماعی با اشعار طنز و گزنده خود و با صدای خودش شناخته شده است. او همچنین در زمینه نگارش کتاب‌های مختلف از جمله کتاب‌های کودک و نوجوان و کتاب‌هایی درباره دوران صفویه فعالیت دارد. #معرفی_شاعر #حبیب_یزدانی

#معرفی_شاعر #حامد_ابراهیم_پور

حامد ابراهیم‌پور در ۲۴ آبان ۱۳۵۸ در تهران متولد شد. تحصیلات متوسطه در رشته علوم انسانی را در دبیرستان فرهنگ به پایان رساند وتحصیلات دانشگاهی خود را از سال ۱۳۷۷ دررشته حقوق قضایی و سپس حقوق عمومی دانشگاه تهران ادامه داد. اولین مجموعه شعر او با عنوان یک مرد بی ستاره‌ی آبانی که شامل غزل، مثنوی، چهارپاره و نیمایی‌های سروده شده در طی سال‌های ۱۳۷۴–۱۳۷۸ می‌شد، توسط نشر تهران صدا در سال ۱۳۷۸ چاپ شده و جایزه‌ی کتاب اول را در سال بعد ازآن کسب نمود. در سال ۱۳۸۷ «مجموعه‌ای ازغزلهای سروده شده درطی سالهای ۱۳۷۸–۱۳۸۶ خود را در کتابی به نام دروغ‌های مقدس» توسط نشر «پرنده» روانه‌ی بازار کرد. در این کتاب «ابراهیم‌پور» سبک خاصی از غزل مدرن را به نام «غزل فرافرم» به خوانندگان خود پیشنهاد کرد. دروغ‌های مقدس در سال ۱۳۸۸ به عنوان برگزیده مشترک جایزه‌ی شعر قیصر امین پور کتاب سال شعر جوان و نامزد نهایی کتاب سال جایزه‌ی شعر خبرنگاران انتخاب شد. در سال ۱۳۹۰ مجموعه شعر «با دست من گلوی کسی را بریده‌اند» او توسط نشرشانی منتشر شد. در سال ۹۰ توسط نشر فصل پنجم مجموعه‌های "نگذار نقشه‌ها وطنم را عوض کنند " و "به هزار دلیل دوستت دارم " را منتشر کرد" مجموعه "نگذار نقشه‌ها وطنم را عوض کنند"کاندید جایزه کتاب سال خبرنگاران شده و در مراسم اختتامیه هشتمین دوره‌ی این جایزه مورد تقدیر قرار گرفت. در سال ۱۳۹۱ و ۹۲ و ۹۳ نیز مجموعه‌های "آلن دلون لاغر می‌شد و کتک می‌خورد، "براندویی که عرقگیر خیس پوشیده،"تریلوژِی" و "دور آخر رولت روسی او از سوی انتشارات فصل پنجم روانه‌ی بازار شد. حامد ابراهیم پور در سال ۱۳۹۵ با انتشار دو مجموعه داستان «اعترافات» و «پری سامورایی و قضایای دیگر» در کنار شعر، فعالیت رسمی خود را در حوزه‌ی داستان‌نویسی نیز آغاز کرد. و در سال ۱۳۹۸ توسط انتشارات آنیما مجموعه گزیده شعر " ما خاطره‌های ترسناکی داریم " منتشر شد. او برگزیده‌ی هفتمین دوره‌ی جشنواره‌ی بین‌المللی شعر فجر، دارای تندیس بلورین هشتمین دوره جشنواره بین‌المللی شعر فجر، دبیر جایزه‌ی کتاب سال غزل و دبیر نشست ادبی بوطیقاست. ابراهیم‌پور وکیل پایه یک دادگستری و منتقد ادبیات و سینماست و در کنار اینها به تدریس شعر و ادبیات داستانی نیز می‌پردازد. #معرفی_شاعر #حامد_ابراهیم_پور

شیخ ابواسحاق احمد بن حلاج اطعمه، معروف به بسحاق اطعمه، شاعر پارسی‌گوی نیمهٔ دوم سدهٔ هشتم و سدهٔ نهم بود او در نیمه دوم سده هشتم هجری قمری در شیراز متولد گردید. چون به شغل پنبه‌زنی اشتغال داشت به حلاج معروف بود. شیخ بسحق اشعار خود را در احوال انواع اغذیه و خوراکی‌ها سروده و به همین سبب او را اطعمه لقب داده‌اند بسحق بین سال‌های ۸۲۷ و ۸۳۸ هجری قمری در شیراز درگذشت. آرامگاه وی در صحن چهل‌تنان در یک کیلومتری شمال زیارتگاه حافظ می‌باشد. دیوان اطعمه به نام کنزالاشتها برای اولین بار توسط میرزا حبیب اصفهانی بر اساس نسخه خطی مورخ ۹۷۰ موجود در موزه بریتانیا در استانبول به چاپ رسید. زان پس این مجموعه بارها در شیراز چاپ و منتشر شده‌است. در سال ۱۹۷۱ میلادی رساله‌ای تحقیقی به نام «ابواسحاق و فعالیت ادبی او» به وسیله منقد ادبی، عبدالغنی میرزایوف در شهر دوشنبه منتشر شد. برخی از پژوهندگان اروپایی مانند ادوارد براون و یان ریپکا در آثار خود، شرح حال او را آورده‌اند. ذبیح‌الله صفا نیز در کتاب تاریخ ادبیات در ایران، به تفصیل از احوال و اشعارش یاد کرده و می‌نویسد: «... اوصاف سخن او خالی از بیان آرزوهای پنهانی طبقات محروم جامعه آن زمان و شاید خود شاعر نبوده و حتی در پشت پرده این "اوصاف اغذیه و اطعمه" گاه به بعضی از معاصرین خود می‌تاخته است...» دیوان او شامل منظومه کنز الاشتها در ۱۰ فصل در شرح انواع خوراکی‌ها و شربت‌ها و میوه‌ها و حلواها... ، تعدادی قصیده به زبان فارسی، یک قصیده به زبان کردی و لری، ترجیع بند، منظومه مثنوی اسرار چنگال، یکصد غزل، مقطعات، رباعیات، فردیات و رسالات منثور، جنگ نامه مزعفر و بغرا (نوعی آش)، ماجرای برنج و بغرا، رساله خواب نامه و قصیده در مدح کجری (نوعی غذای هندی) است. جنگ نامه مزعفروبغرا یکی از زیباترین و ابتکاری‌ترین آثار شیخ اطعمه است که در ۲۳۴ بیت در تتبع شاهنامه فردوسی و با همان وزن در ۱۵ باب سروده. این منظومه با شرح پیدایش برنج و همنشینی آن با گوشت و روغن و زعفران و تبدیل شدن آن به مزعفر آغاز می‌شود و سپس با معرفی بقیهٔ طعام‌ها به عنوان خدم و حشم مزعفر ادامه می‌یابد. داستان با پیدا شدن بغرا شکل دیگری به خود می‌گیرد مزعفر از بغرا خراج می‌طلبد وبغرا سرپیچی می‌کند. این نا فرمانی منجر به جنگ می‌شود در بخش‌های بعدی منظومه تصویر سلاح پوشیدن‌ها وصف آرایی‌ها و وساطت نان برای جلوگیری از جنگ و در گرفتن جنگ و پراکنده شدن خوراکی‌ها به زیبایی ترسیم و توصیف شده‌است و سرانجام به بهره گرفتن ابواسحاق از این نعمت‌های فراوان پراکنده به پایان رسیده‌است. نکته جالب توجه و حائز اهمیت در این منظومه تنها در موضوع لشکرکشی یا سروده شدن منظومه به وزن شاهنامه نیست بلکه اهمیت مطلب در این است که ابواسحاق هر یک از طعام‌ها را در مقابل قهرمانان شاهنامه و به منزله مردان جنگی تصویر کرده و شخصیت آنان و طرز بیانشان را نیز با شخصیت‌ها و گفتاری‌های شاهنامه سازگار نموده است و این کار بدیع است. #معرفی_شاعر #بسحاق_اطعمه