*************** گوهر شب چراغ ( به ساحت نورانی حضرت شاهچراغ) برخیزم از نور یقین خاطر چراغانی کنم دل را به آشوبی گزین دریای طوفانی کنم این جوش جوش واژگان از من بریدستی امان یعنی که باید این زمان مشق سخندانی کنم تفجوش معنی درجگرآرام ننشیند دگر درمان این سودا مگر با واژه گردانی کنم درواژه الحاوی منم این بحر را ناوی منم رشک فرالاوی منم ازبس فراوانی کنم ازدور تا نزدیک را بشار را منجیک را هم ترک وهم تاجیک را مقهور حیرانی کنم ناقور من ناقوس من برشاعران کابوس من مانا حکیم طوس من عزم رجزخوانی کنم چون رودکی باصد حشم یا عنصری محتشم رسم سنایی برکشم تقلید خاقانی کنم با دُرتراشان دری از فرخی تا انوری در کارگاه شاعری دَروا دُرافشانی کنم یا درنگارستان جان شیرازسلطان ارمغان سعدی چنین حافظ چنان باشعرسلطانی کنم نه نه که این لفظ است و بس افتاده معنی از نفس چند این هوا چنداین هوس ترک هوسرانی کنم آنگاه با سودایی ام بی باک ازرسوایی ام با جان مولانایی ام رقصی که میدانی کنم بی پا وسر از خود برون چیزی فراتر از جنون اناالیه راجعون تاکی گرانجانی کنم؟ هی هی نپردازم به خود هوهو چرا نازم به خود؟ آتش دراندازم به خود این خرد را فانی کنم ازحد مستی دورتر ازمرزهستی دورتر ازخودپرستی دورتر انشای ربانی کنم باجان خلجان تافته آتش به رگ رگ بافته رمز تجلی یافته منشور عرفانی کنم گلچرخ بی چرخ زمان در سرحدات لا مکان با ساکنان آسمان تفریح کیهانی کنم پس بازگردم برزمین درحضرت آن نازنین چون خاکبوسان کمین تسلیم پیشانی کنم آن گوهرین حصن حصین والا تبار راستین جان بی دریغ ازآستین در پاش قربانی کنم بازوی حیدر هیمنه باروی قدسی روزنه می زیبدش این طنطنه درچامه ارزانی کنم! دلبند اصحاب کسا موسای کاظم را عصا حیف ازبیان نارسا تاوصف طوفانی کنم نجل نجیب مرتضی میرعلمدار رضا با حکم او غیظِ قضا ترویح رحمانی کنم قدّاره بندان قَدَر بر او نمی بندند در باب الحوایج را پسر با فخر دربانی کنم آن شاه شرعی مرتبه بالا نشین مصطبه دارم طمع زان کبکبه گرمدح، طولانی کنم شاه چراغ شب فروز آیینه بند شمع روز خاطرازآن خاطرفروز اینک چراغانی کنم شیرازازاو قدسی طراز آیین احمد سرفراز ازنام احمد دلنواز ابیات پایانی کنم احمد مرام احمدسِیَر چون احمد ازگل پاک تر درنام احمد مختصر شان مسلمانی کنم هیهات اگر آن نورحق ازمن پذیرد این مَرَق خود فخر با این یک ورق برشعر "نورانی"* کنم * *منظور ازمصرع خود فخر با این یک ورق بر شعر نورانی کنم، قصیده ی غرّای دکتر عبدالوهاب نورانی وصال است که گرداگرد حرم مطهر حضرت شاهچراغ کاشی نقش شده است؛با این آغاز : ای برسرسروران سری کرده....

زندگی جيره ی مختصری است مثل يک فنجان چای و کنارش عشق است مثل يک حبه ی قند زندگی را باعشق نوش جان بايد کرد #سهراب_سپهری

🟢فراخوان اولین کنگره شعر انتظار 🟢 ✨با موضوع امام شناسی✨ 📤ارسال آثار به شماره ۰۹۰۱۶۴۹۴۸۴۲ در پیام‌رسان های ایتا ،بله وروبیکا ⏳مهلت ارسال آثار ۱۴۰۲/۱۱/۲۰ 💎به نفرات برگزیده کارت هدیه و لوح سپاس اهداء خواهد شد. دبیرخانه اولین کنگره شعرانتظار

⭕️ فراخوان جشنواره ملی شعر مهدوی اقوام🇹🇯 از سری برنامه‌های سومین جشنواره علمی، فرهنگی و هنری امامت و مهدویت. 🔹دانشگاه آزاد اسلامی استان کهگیلویه و بویراحمد 🔹 پذیرای اشعار مرتبط با فرهنگ انتظار و مهدویت از تمامی قومیت‌ها و گویش‌های ایران‌زمین هستیم. شرکت در جشنواره برای عموم آزاد است. ✅ مهلت ارسال آثار: ۱۵ بهمن ۱۴۰۲ ✅ تاریخ اختتامیه جشنواره: 1 اسفند ۱۴۰۲ ✳️ سامانه همایش و ارسال اشعار: https://emamat.iau.ir/fa/form/303 🔹شماره هماهنگی: ۰۹۳۶۷۱۴۹۹۷۹ 🔹🔹🔹 ⭕️ مزایای شرکت در جشنواره: ۱. دریافت گواهینامه معتبر. ۲. چاپ اشعار در مجموعه اشعار برگزیده جشنواره. ۳. کسب جوایز. 🏆 جوایز جشنواره: به ۵ شعر برگزیده اول هر نفر: تندیس جشنواره + ۳۰ میلیون ریال. به ۵ شعر برگزیده دوم هر نفر: تندیس جشنواره + ۲۰ میلیون ریال. به ۵ شعر برگزیده سوم هر نفر: تندیس جشنواره + ۱۰ میلیون ریال. ♦️نشانی دبیرخانه: یاسوج، دانشگاه آزاد اسلامی، معاونت فرهنگی و دانشجویی. 🔹🔹🔹

♦️محمود دولت‌آبادی در خصوصِ نویسندگی سخن می‌گوید. ♦️او نویسندگی برای دیده شدن را امرِ نامقبولی می‌داند🔺

گفتگوی آتشین چهره‌های ادبی امروز فارس درباره چهره‌های ادبی سده نهم هجری فارس؛ بازشناسی منصور حافظ شیرازی، شاعر گم‌نام سده نهم هجری/ رویداد فرهنگی آیینه‌ها که به بررسی شاعران سده نهم هجری تا کنون می‌پردازد، در سومین نشست خود پذیرای دکتر مهدی فاموری، عضو هیئت علمی دانشکده ادبیات دانشگاه سلمان فارسی و دکتر محمد مرادی، رئیس دانشکده ادبیات دانشگاه شیراز، در راستای بازشناسی منصور حافظ شیرازی، از سرایندگان گم‌نام سده نهم هجری بود. 🔻🔻🔻 https://farhangi-fars.com/?p=48316 🔻🔻🔻 https://fars.farhang.gov.ir/fa/news/730652/ #اداره_کل_فرهنگ_و_ارشاد_اسلامی_فارس 🔸ارتباط با ما: 🔻🔻🔻 Eitaa.com/farhangi_fars

محمد سهرابی ۹ بهمن ۱۳۵۴ در تهران متولد شد. وی اصالتاً زنجانی است و سرودن را از سال ۱۳۷۰ آغاز کرد. او دارای مدرک کارشناسی زبان و ادبیات فارسی است. با ترغیب نزدیکان در کنکور کارشناسی‌ارشد شرکت کرد و به دانشگاه علامه طباطبایی راه یافت و پس از گذراندن نیم ترم، از تحصیل در دانشگاه انصراف داد. وی سال‌ها به ویراستاری و بازنویسی متون مشغول شد و با ناشران مختلفی همکاری کرد. سهرابی از شیفتگان مکتب هندی است و با تفأل به دیوان صائب تبریزی، تخلص «معنی» را برای خود برگزید. «تختۀ مشق»، «سایۀ صدا»، «نسخۀ نسیان» و «فانوس خیال» برخی از مجموعه شعرهای او است. #معرفی_شاعر #محمد_سهرابی

در خاطرات کودکی هام خوش می درخشد شاهِ شیراز می آید این نام مبارک در ذهن من همراه شیراز صاحب چراغی دائمُ النّور خورشید و نجم و ماهِ شیراز از نسل نور و اصل نور است در ظلمت گهگاه شیراز در سیل و طوفان زمانه بوده است لنگرگاه ِشیراز از جلوه ی شاه ِ چراغ است آری جلال و جاهِ شیراز #هاجر جانثار #شیراز #بزرگداشت #شاهچراغ

‌ مخمسی پیشکش به شهرم شیراز و شاهچراغ عزیزش که داغ دیده. ‌‌ در دامنت سعدی و حافظ پروراندی از شعر، شیر و شکّری بر ما خوراندی خواجوی کرمان را به فرزندیت خواندی هرگز کسی را بی‌نصیب از خود نراندی ‌ ای مادرم! شیراز! نامت جاودان باد! ‌ ‌ ای مادری که گاه با چشمان گریان فرزند را رد می‌کنی از زیر قرآن زلفت چو‌ شعر حافظت نظم پریشان ای نظم بستان از تو و نثر گلستان! ‌ باغ تو از هرگونه آفت در امان باد! ‌ دور از تبر بادا تن نارنج باغت لبخند برلب هرکه می‌گیرد سراغت چشم جهان هرگز نبیند رنج داغت پشت و پناه مردمان، شاهِ چراغت... ‌ نارنج‌هایت دور از رنج خزان باد! ‌ ‌ چندی‌ست آتش، قصد باغت کرده انگار ظلمت کمین بر چلچراغت کرده انگار در وهم اینکه نقره‌داغت کرده انگار اما شکفتی! کوچه‌باغت کرده انگار ‌ این کوچه‌باغت بلبلان را آشیان باد ‌ سروی و وقت سوختن هم‌پای عودی! ای نرگسی که مدتی یاس کبودی! از لاله هم گوی شهادت را ربودی! مرثیه‌ای برصفحه‌ی مرمر سرودی ‌ رمز بقایت خون پاک ارغوان باد... ‌ جای دوصد زخم است بر بازوی میهن زخم زبان دوست و رگبار دشمن بر مرمر آیینه‌هایت داغ آهن شیراز من! بازوی میهن! پاره‌ی تن! ‌ چون تیر دشمن ، مهر تو در جسم و جان باد! ‌ ما را شراب و جام، چای و استکان است خون دل و زخم زبان، آب‌ست و نان‌ست! در هر غمی اما نشاطی هم نهان است، جاروکش شاه چراغت پهلوان است! ‌ جارو بزن! که‌ین قوم، خاکش بر دهان باد! ‌ باری چه خوش‌گفته‌ست حافظ در مقالش آری «خوشا شیراز و وضع بی‌مثالش» والا خداوندا! نگهدار از زوالش غمگین مبادا مردم صاحب‌کمالش ‌ وین پیر میهن تا ابد طبعش جوان باد... ‌ #محمد_محمدی‌رابع ۳۰ مرداد ۱۴۰۲ ‌‌ ‌

　 آوای صبح در صدای توست ؛ شنیدنت مرا به خیر 😍 #لیلا_مقربی