eitaa logo
محفل شعر قند پارسی
284 دنبال‌کننده
2.1هزار عکس
289 ویدیو
91 فایل
ارتباط با ادمین‌های کانال : محمد محمدی‌رابع @shiraz_wound ارسال شعر ‌و مطلب : حسین کیوانی @h_keyvani
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
سخنی از بوستان سعدی رفیق غایب رفیقی که غایب شد ای نیک‌نام دو چیزست ازو بر رفیقان، حرام: یکی آن که مالش، به باطل خورند دوم آن که نامش به زشتی برند هر آن کُاو بَرَد نام مردم به عار* تو چشمِ نکوگویی از وی مدار که اندر قفای* تو گوید همان که پیش تو گفت از پسِ مردمان کسی پیش من در جهان عاقل است که مشغول خود، وز جهان غافل است لغات: *عار: عیب. *قفا: پشت سر. کلیات سعدی، بوستان، باب هفتم: در عالم تربیت، ص ۳۵۲.
📣 | حماسه شاعران 💢 فراخوان شعر حماسه شاعران با محوریت منتشر شد. 🔻 شاعران محترم می‌توانند آثار خود را با موضوعات تعیین شده، به همراه نام و شماره تماس، به شناسه زیر در پیامرسان‌های بله، ایتا و تلگرام ارسال کنند. 📲 @hamase_shaeran 📌 اشعار منتخب چاپ و به اسناد تاریخی ملت مقاوم ایران اضافه خواهد شد. 🔻 مهلت ارسال آثار: ۲۵ آبان‌ماه ۱۴۰۳
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
جهان بي عشق چيزي نيست جز تكرار يك تكرار اگر جايي به حال خويش بايد گريه كرد اينجاست
سخنان بزرگان جهان درباره‌ی کتاب 📚 جامعه، وقتی فرزانگی پیدا می‌کند که کتاب در آن فراوان باشد. (سقراط) 📚 در دنیا، لذتی که با لذت خواندن برابری کند، نیست. (لئو تولستوی) 📚 من هیچ غمی نداشته‌ام که خواندن یک صفحه کتاب، آن را از بین نبرده باشد. (منتسکیو) 📚📚📚📚📚 افکار جاویدان، حسین رحمت‌نژاد، ص ۲۷۳ - ۲۷۵.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
پیامبر و دیوانه _ یک.mp3
102.54M
نوشته کتاب پیامبر و دیوانه اثری عارفانه از جبران خلیل جبران است. این کتاب از دو بخش تشکیل است. بخش اول پیامبر نام دارد. پیامبر اثری عمیق و خردمندانه است. خلیل جبران در این اثر یک شهر خیالی به نام ارفالس خلق کرده است و داستان درباره فردی به نام مصطفی است که پس از 12 سال زندگی در این شهر قصد دارد آنجا را ترک کند و هنگام خداحافظی با مردم شهر به سوالاتشان جواب می دهد و... 🎧📚یک فنجان کتاب 📚🎧
"سندرمِ خودشاعرپنداری" برخی دچارِ سندرمِ خودشاعرپنداری‌اند. اینان گاه بی‌آن‌که به مقدماتِ شاعری مجهز باشند و از الفبای وزن و موسیقیِ شعر سردرآورند، سرسختانه اصرار بر شاعریِ خویش دارند. استدلال‌شان نیز جز آراسته‌بودن به احساسِ لطیفِ درونی، این است: اگر شعرمان آزاد یا نیمایی نیست، دست‌کم سپید یا شاملویی که هست! به یادِ کمدیِ "بورژوای نجیب‌زاده" (The Bourgeois Gentleman اثرِ مولیر [ترجمه‌ی خانم فریده مهدوی دامغانی]) افتادم. عنوانِ آن را به "بورژوای اشراف‌منش" نیز ترجمه‌کرده‌اند. باتوجه به کمدی‌‌بودنِ اثر، شاید "شازده‌بورژوا"* نیز معادلِ مناسبی برایش باشد. شخصیتِ این کمدی که ژوردن نام دارد سوداگرِ تازه‌به‌دوران‌رسیده‌ای است. او به‌هر‌دری‌می‌زند تا به محافلِ اشرافی راه‌پیداکند. روزی از منشیِ خود می‌خواهد تا برایش نامه‌ای عاشقانه، خطاب به زنی بنویسد. منشی می‌پرسد، نامه منظوم باشد یا منثور؟ و چون ژوردن تفاوتِ میانِ شعر و نثر را نمی‌داند، منشی چنین توضیح‌می‌دهد: سخن یا شعر است یا نثر. و هرآن‌چه شعر نباشد، نثر است. ژوردن ارشمیدس‌وار فریادبرمی‌آورَد: بااین‌حساب، من چهل سال است که نثر می‌گویم و خودم از آن بی‌خبرم! حالا حکایتِ ما است! به قیاسِ "شازده‌‌ احتجاب" یا "شازده‌‌کوچولو". 🤟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟꙰҈҈꙰꙰҈҈꙰꙰҈꙰҈꙰꙰҈҈꙰҈҈҈꙰҈҈҈꙰꙰꙰꙰꙰꙰꙰҈҈҈҈҈҈꙰҈҈҈꙰꙰꙰꙰꙰҈꙰꙰꙰҈҈҈꙰҈҈҈. *🎀⃝⃡🍃🎀⃝⃡🍃🎀⃝⃡🍃🎀⃝⃡🍃🎀⃝⃡🍃*
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
روشندلان فریفته ی رنگ و بو نیند آئینه دل به هیچ جمالی نبسته است