eitaa logo
🌹کانال مولودی و اعیاد غریب آشنا (مبشری)
1.8هزار دنبال‌کننده
2.2هزار عکس
224 ویدیو
56 فایل
https://eitaa.com/joinchat/1922302029Cf52fe4bfa2 #غریب_آشنا #اشعار_و_نغمات_آیینی_مناسبتی_وکاربردی با محرَّم زخم ما نان و نمک ها خورده است تا ابد از شور عاشورا نمک گیریم ما #محمد_مبشری جهت تبادل و ارتباط مستقیم با شاعر @mohammad_mobasheri313
مشاهده در ایتا
دانلود
ای کاش دلم شبیه گنبد می‌شد عالم همگی شبیه مشهد می شد ای کاش دلم شبیه یک فرش فقط از داخل صحن‌های او رد می‌شد @gharibe_ashena_mobasheri313
دستی که خورده بر حرمت بال می شود هر دل شکسته پیش تو خوشحال می شود هر گاه می روم به حرم درد دل کنم آنجا زبان حاجت من لال می شود @gharibe_ashena_mobasheri313
﷽   ماه محرم و صفر تموم شه نوکری ما که تموم نمیشه قشنگی زندگیم اینه ارباب نوکر خونوادتم همیشه نون و نمک سفرتو خوردم / حسین جان میبخشی منو؟ آبرو بردم / حسین جان بعد این همه روضه شنیدن / حسین جان شرمندم آقا اگه نمردم / حسین جان حلالم کن اگه توی روضه کم گذاشتم حلالم کن اگه خیری واسه تو نداشتم ۲ حسین - ارباب من ۳ یه عمره که به عشق تو اسیرم به نیت فرج توو روضه میرم شبای آخری میدونم آقا مزدمو از امام رضا میگیرم دل تنگه برا پنجره فولاد / رضا جان با عشق تو شد خونمون آباد / رضا جان بودم اربعین به یاد لطفت / رضا جان تا به گنبدش چشم من افتاد / رضا جان دوست دارم همه جا از خوبی تو گفتم دوست دارم نذا از چشم شما بیفتم ۲ رضا - آقای من ۳ @gharibe_ashena_mobasheri313
﷽       همه دانند که ایران سر و سامان دارد   یا علی موسی الرضا۲ تکیه بر پرچم سلطان خراسان دارد       یا علی موسی الرضا۲ در غریبی بین حجره تا زپا افتاده بود تشنه لب جان داده بود(۲) بهر دیدار جوانش روی پا استاده بود تشنه لب جان داده بود(۲) در حجره غریبانه بسوزد جگر من کجایی پسر من۲ من چشم به راهم که بیایی به بر من کجایی پسر من۲ دانه ای مسموم آتش زد سراپای مرا ای جواد من بیا۲ من حسین و تو علی اکبر خراسان کربلا ای جواد من بیا۲ مظلومم و مسمومم و بر عشق رضایم غریب الغربایم۲ دور از وطن این حجره شده کرببلایم غریب الغربایم۲ خاک نعلین رضا عزت به ایران داده است شیعه را جان داده است۲ رهبر ما تکیه بر شاه خراسان داده است شیعه را جان داده است۲ پیکرت آتش گرفت از شعله ی زهر جفا یا علی موسی الرضا۲ تشنه لب جان می دهی یاد غریب کربلا یا علی موسی الرضا۲ در میان حجره پیچیده امشب بوی سیب از غم شیب الخضیب۲ می روی تا کربلا با روضه ی یابن شبیب از غم شیب الخضیب۲ ای جواد من کجایی بشنوی این سوز و آه حجره ام شد قتلگاه۲ چون حسین لب تشنه ام کشتند بی جرم و گناه حجره ام شد قتلگاه ۲ @gharibe_ashena_mobasheri313
گریه‌کن‌هایِ رضا دور وُ بَرش غوغا نیست سرِ عمّامه و پیراهنِ او دعوا نیست روضه این است که صد نیزه‌یِ دیگر دارند هوسِ نیزه زدن برتنش اَمّا جا نیست رویِ خاک است اگر او خبر از حنجر نیست تشنه جان داد اگر سر به رویِ نِی‌ها نیست تک و تنهاست ولی پنجه که در مو نَرود خون چکید از دهن اَمّا روی لبها پا نیست وای از آن تشنه که نیزه به دهانش می‌خورد وای از آن طفل که دور و برِ او بابا نیست بعد بابا چه به روزِ گلِ او آوردند العجل گفت ولی منتقمِش حالا نیست @gharibe_ashena_mobasheri313
به دست لطف تو روزی کم فراوان است که درحریم تو "دارالکرم" فراوان است زبان گریه‌ی بی‌اختیار می‌گوید؛ "و یَسمَعونَ کَلامی" که غم فراوان است به کیمیای تو هر قطره می‌رسد به کمال کنار آب‌خوری جام جم فراوان است قرار شد که کنار تو بشکند تبعیض اگر که هم عرب و هم عجم فراوان است نمونه‌اند سلیمان و حاتم طائی گدا برای تو از این رقم فراوان است قسم به جان جواد تو می‌دهم گرچه برای عرض نیازم قسم فراوان است به شعر ساده‌ی من هم صله عنایت کن اگر چه دور و برت محتشم فراوان است دو دست خالی و بار گناه آوردم به بارگاه تو آقا پناه آوردم خوشا به حال هرآن‌کس که شد مسافر تو که جنّ و انس و ملک بوده‌اند زائر تو تمام ثروت عالم نصیب آن دل شد که مشهدی شده و آمده مجاور تو دل کبوتر صحن تو شاد خواهد شد دمی که پر بزند در حریم طاهر تو رضای توست رضای خدا امام رضا گذشته است اگر از همه به خاطر تو چقدر در دل خود با تو حرف‌ها دارد که بین قافیه‌ها گم شده‌ست شاعر تو حدیث جابر پیغمبر است مدرک ما به کافری هرآن کس که بوده کافر تو به لطف توست که ما گریه‌کن شدیم آقا هزارشکر که شد رزق ما شعائر تو تو مشرفی به غم کربلا، تو روضه بخوان تو روضه‌خوان حسینی، بیا تو روضه بخوان دلم گرفته از این روزگار یابن‌شبیب چرا که رنگ خزان شد بهار یابن‌شبیب به هوش باش که "ان کنت باکیا لشیء" فقط برای حسینم ببار یابن‌شبیب همان که از اثر تشنگی به چشمانش شد آسمان و زمین چون غبار یابن‌شبیب همان که آب شد از آن زمان که بر نی دید که شد به نیزه سر شیرخوار یابن‌شبیب حجاب عرش خداوند بود عمه‌ی ما که شد به ناقه‌ی عریان سوار یابن‌شبیب از اهل‌بیت اسارت نرفته بود زنی علی‌الخصوص در آن گیرودار یابن‌شبیب ولی بدان پسرم انتقام می‌گیرد کشیده‌ایم اگر انتظار یابن‌شبیب دعاکن این شب غم‌دیده را سحر برسد زمان غیبت مهدی ما به سر برسد @gharibe_ashena_mobasheri313
حیف است این قامت که در زیر عبا رفت گویا که خورشیدی به تسخیر عبا رفت یا سرو هستی زیر شمشیر عبا رفت قرآن من گویا به تفسیر عبا رفت   از زیر این پوشش سرت را جلوه گر کن کن محشری بر پا و بر هستی نظر کن در حجره ای آغشته در خاکی چرا وای آوازه ی اندوه افلاکی چرا وای در صحنه ای این گونه غمناکی چرا وای خونین جگر با قلب صد چاکی چرا وای این گونه می پیچی به خود نزد ابا صلت بر خاک حجره می خوری روی زمین غلت ازچه تو ای عرش خدا نقش زمینی جان می دهی از چه تو که جان آفرینی ای سوی جنت رفته خود خلد برینی تو آرزوی دیده ی روح الامینی این سان به روی خاک افتادی به غربت برخیز تا با تو شود برپا قیامت جور زمان دیدی و در انبوه دردی با احتجاج خود عدو را در نبردی در سینه ی خود شعله ور از آه سردی از فرط غربت آرزوی مرگ کردی چون مادرت زهرا ز دنیا دیده بستی آن که به سوی حق سفر کرده تو هستی از کاخ مامون چون که برگشتی به خانه در چهره ات بود از سفر صدها نشانه جانانه پروازی نمودی عاشقانه ای غربتت در اهل عالم بی کرانه آماده از بهر سفر تا یار بودی چشم انتظار دیدن دلدار بودی چشم انتظارش بودی و محبوب آمد آن یار دلداده گل مطلوب آمد محبوب قلب یوسفت منسوب آمد بعد از بدی های زمان آن خوب آمد او از مدینه عاقبت بنمود یادت آرامش جان و دلت آمد جوادت وقت سفر بود و وداعت یک جهان سوز خود سوختی یک عمر چون شمع شب افروز مشتاق دیدار خدا بودی شب و روز شد سرنوشت دشمنانت عبرت آموز یاد تو ماند و بارگاه چون بهشتت حرفی نمانده از عدوی بد سرشتت یک مشهد است و یک خدای دلربایی یک آسمان یک گنبد و عرش خدایی گلدسته ات بر ما کند قبله نمایی فخر تمام انبیا , عبد الرضایی عبد رضای حق شدن تابندگی است دل بر تولایت سپردن بندگی است باشد همیشه با تو تنها گفت و گویم شوق زیارت در حریمت آرزویم یک جرعه ای ریزی اگر که در سبویم تا روز محشر یا رضا بر لب بگویم نام مرا یک دم ببر تا پر گشایم تا سر بر آرم من ز قبر و سویت آیم بر پنجره فولاد تو عمری دخیلم در بارگاهت زائر رب جلیلم بد هستم اما چون که تو هستی دلیلم گویا چنین بر روی بال جبرئیلم من عاقبت جان می دهم وقت زیارت چون بر من افتد لحظه ی مرگم نگاهت @gharibe_ashena_mobasheri313
نوحه شهادت امام رضا علیه السلام به سبک همه جا کربلا... زهر کین زد شرر، بر دل و جان او۲ جگرش خون شده، جان به قربان او۲ یا رضا یا رضا یا رضا یا رضا ۲ گوشه حجره اش، می زند دست و پا۲ ناله از دل زند، ای جوادم بیا۲ یا رضا یا رضا یا رضا یا رضا ۲ مرد بی یاور و، مرد شهر غریب۲ بر لبش آمده، ذکر امن یجیب۲ یا رضا یا رضا یا رضا یا رضا ۲ جان او سوزد و، می خورد پیچ و تاب۲ کام او خشک و در، حسرت جرعه آب ۲ یا رضا یا رضا یا رضا یا رضا ۲ آمده نزد او، نورچشمش جواد شده آرام ودردش، برفته ز یاد۲ یا رضا یا رضا یا رضا یا رضا ۲ صفر وآخرش، شیعه گریان او۲ سوگواری کند، در خراسان او۲ یا رضا یا رضا یا رضا یا رضا ۲ @gharibe_ashena_mobasheri313
اندازه دو ماه عزا غم گرفته ام چشمم گواه این دل ماتم گرفته ام پیراهن سیاه تنم را شب فراق بر سینه ام نهاده و محکم گرفته ام صاحب عزا بیا که سراغ تو را دو ماه با قطره های جاری اشکم گرفته ام یک روز مثل چشم تو خون گریه می کند این دیده های ابری شبنم گرفته ام هر روز پا به پای تو در بین روضه ها با نوحه خوان هیئتمان دم گرفته ام تا فاطمیه دست دلم را رها مکن من با غم تو انس دمادم گرفته ام امشب بیا و کرب و بلای مرا بده دست دخیل بر نخ پرچم گرفته ام این عطر کربلاست که از مشهد الرضاست امشب دوباره شور محرم گرفته ام @gharibe_ashena_mobasheri313
زائری بارانی ام، آقـا بـه دادم مـی رسی؟ بی پناهم، خسته ام، تنها؛ به دادم می رسی؟ گـرچـه آهـو نیـستـم؛ اما پر از دلتنگی ام ضامن چشمان آهوهـا، بـه دادم می رسی؟ از کبوترها کـه می پـرسم، نشانـم می دهند گنبد و گلدسته هایت را، به دادم می رسی؟ ماهـی افـتاده بر خـاکم، لبـالـب تشنـگـی پـهنه آبی تـرین دریـا؛ به دادم می رسی؟ مـاهِ نـورانیِ شب هـای سیـاهِ عـمرِ مـن ماهِ من، ای ماهِ من؛ آیا به دادم می رسی؟ من دخیل التماسم را بـه چشمت بستـه ام هشتمین دردانه زهرا(س)، به دادم می رسی؟ بـاز هم مشهد، مسافرها، هیاهـوی حـرم یک نفر فریاد زد: آقا! به دادم می رسی؟ @gharibe_ashena_mobasheri313