eitaa logo
یک دریا قطره‌
204 دنبال‌کننده
965 عکس
189 ویدیو
8 فایل
ان‌شاءالله در این‌ کانال، مطالب زیبایی از دیگران را خواهم گذاشت که دوست دارم از آن‌ها هم بهره و لَذّت ببرید. حاج‌آقا اسماعیل داستانی بِنیسی کانال سخنرانی‌هایم: @benisi. کانال دیگرم: @benisiha_ir. وبگاهم: benisiha.ir. صفحۀ شخصی‌ام: @dooste_ketaab.
مشاهده در ایتا
دانلود
ما گرفتار کمند نظر خویشتنیم حلقهٔ دیدهٔ ما، حلقهٔ دام دل ما است از: طالب آملی. پس مراقب باشیم که به چه کسانی و چه چیزهایی نگاه می‌کنیم تا دلمان هر کسی و هر چیزی را نخواهد و به هر کسی و هر چیزی دلبسته و وابسته نشویم؛ «که دیده، هر چه بیند، دل کند یاد». ، ، ، 🔗 عضویّت کانال 🌷
بی‌حُرمتی به ساحت خوبان، قشنگ نیست باور کنید پاسخ آیینه، سنگ نیست (بی‌حرمتی: بی‌احترامی.) سوگند می‌خورم به مرام پرندگان در عرف ما سزای پریدن، تفنگ نیست... از بردگی، مقام «بلال»ی گرفته‌اند در مکتبی که عزّت انسان به رنگ نیست دارد بهار می‌گذرد با شتاب عمر فکری کنید، فرصت پلکی درنگ نیست وقتی که عاشقانه بنوشی پیاله را فرقی میان طعم شراب و شَرَنگ نیست (شرنگ: زهر.) از: محمّد سلمانی. ، ، ، 🔗 عضویّت کانال 🌷
و آمدیم كه عاشق شویم و درگذریم كه راز زندگی و مرگ آدمی این بود از: حسین منزوی. البتّه فقط عاشق خداوند والا ـ جلّ جلاله. ـ باید شد. ، @ghatreghatre 🌷
هنر نداشت زَلیخا که دل به یوسُف بست! منی که از همه دل کنده‌ام، هنر دارم! از: زینب نجفی. ، @ghatreghatre 🌷
این بیت چقدر زیبا است!: از چشم یار، قامت دلدار، دیدنی است نام «حسین» از لب زینب شنیدنی است از: قاسم صرّافان. ، (علیهما السّلام)، @ghatreghatre 🌷
سروده‌ای زیبا و معنوی که اکنون خواندم و از آن خوشم آمد: غبار کَثرت عالَم ز چشم بُرده اَحَد را که از سراب صنم برده‌ام ز یادْ صَمَد را چراغ عقل ز فرط هوای نفس، خَموش است به دست خویش چرا کشته‌ایم راه‌بلد را؟! زیان‌نَموده‌تر از ما نبوده کس به دو عالَم برای یک نفسْ این‌جا، فروختیم ابد را به روی بالش غَفلت چگونه سر بگذاری؟ ز یاد برده‌ای ای دل! مگر که سنگ لَحَد را؟ تهی است دست تو چون سرو، قامتت به چه قیمت؟ ثمر نداشته باشی، دگر چه فایدهْ قد را؟ مبند دل، که در آخِر به زور تیغ اَجَل هم فَلَک ز آدمیان پس بگیرد آنچه دهد را خرابه‌ای شده این دل، مگر‌ که عشق بیاید که غیر او نبوَد چاره‌ای ریا و حسد را از: حاج‌آقا علی مقدّم (عاصی خراسانی). ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، @ghatreghatre 🌷
خطاب به خداوند مهربان ـ جلّ جلاله. ـ : هر کسی در آخرت، همراه محبوب خود است چون تو محبوب منی، با غیرْ محشورم نکن از: زینب نجفی (راجی). : ، ، ، @ghatreghatre 🌷
چون آفتاب به هر ذرّه‌ای نظر دارم به روی هیچ کسی بسته نیست آغوشم تو در دل منی و دیگران نمی‌دانند تو آتشیّ و من آتشفَشان خاموشم از: سجّاد سامانی. ، ، @ghatreghatre 🌷
، قاتل این عشق‌هایی دنیایی است وگرنه، خدا در وصال، بیش‌تر است از: حاج‌آقا علی مقدّم (عاصی خراسانی). @ghatreghatre 🌷
یک دریا قطره‌
#شعر #وصال، قاتل این عشق‌هایی دنیایی است وگرنه، #عشق خدا در وصال، بیش‌تر است از: حاج‌آقا علی مقدّم
[چرا به‌مرور از همسر، فرزندان، دارایی‌ها و داشته‌هایمان سیر و حتّی گاهی دلزده می‌شویم؟ حضرت آیت‌الله شهید مرتضی مطهّری ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ پاسخ می‌دهد:] نکته‌ای را می‌گویند و آن این است: «انسان همیشه طالب آن چیزی است‌ که ندارد.» و این خیلی عجیب است. هر چیزی را تا ندارد، خواهان او است. وقتی همان چیز را دارا شد، دلزدگی برایش پیدا می‌شود! چرا؟! این یک‌ امر غیرمنطقی است که در طبیعت یک موجود، میل به چیزی وجود داشته‌ باشد؛ ولی وقتی به آن برَسد، خواهان آن نباشد و آن را از خود طرد کند. شخصی می‌گفت: «در یکی از موزه‌های خارجی که مشغول تماشا بودم، مجسّمۀ‌ یک زن جوان بسیارزیبایی را دیدم که روی یک تختخواب خوابیده است و جوان بسیارزیبایی که یک پایش روی تخت و پای دیگرش روی زمین بود و رویَش را برگردانده بود؛ مثل کسی که دارد فرار می‌کند!» می‌گفت: «وقتی من‌ این را دیدم، معنایش را نفهمیدم که آن پیکرتراش از تراشیدن این دو پیکر، پیکرهای زن و مرد جوان، آن هم نه در حال معاشقه، بلکه در حال گریز مرد جوان از زن، چه مقصودی داشته است. از افرادی که وارد بودند، توضیح‌ خواستم. گفتند: "این، تجسّم فکر معروف افلاطون است که می‌گوید: ‹انسان هر معشوقی که دارد، ابتدا با یک جذبه و عشق و ولع فراوان، به سوی او می‌رود؛ ولی همین که به وصال رسید، عشق در آن‌جا دفن می‌شود. وصال، مدفن‌ عشق است و آغاز دلزدگی و تنفّر و فرار.›"» چرا این‌طور است؟! این مسأله، یک امر غیرطبیعی و غیرمنطقی [به] نظر می‌رسد؛ امّا آن‌هایی که دقیق‌تر در این مسأله فکر کرده‌اند، آن را حل کرده‌اند؛ گفته‌اند: مسأله، این است که انسان آنچنان موجودی است که‌ نمی‌تواند عاشق محدود باشد، نمی‌تواند عاشق فانی باشد، نمی‌تواند عاشق‌ شیئی باشد که به زمان و مکان، محدود است. انسان، عاشق کمال مطلق است و عاشق هیچ چیز دیگری نیست؛ یعنی: عاشق ذات حق است، عاشق خدا است. همان‌ کسی که منکر خدا است، عاشق خدا است! حتّی منکرین خدا که به خدا فحش‌ می‌دهند، نمی‌دانند که در عمق فطرت خود، عاشق کمال مطلق‌اند؛ ولی راه را گم‌ کرده‌اند، معشوق را گم کرده‌اند. 📖 انسان کامل، ص ۹۴؛ برگرفته از: یک کانال. ، ، @ghatreghatre 🌷
نَه ‌‌هر مخاطب و هر حرف‌ و هر‌ حدیث، ‌خوش ‌است که جز تو با دگرم نیست ذوق گفت‌وشنود از: حسین منزوی. ، @ghatreghatre 🌷