⭕️آيا رسول(ص) شأنش اَجلّ از اين است که...؟ از ميان شش آية پاياني سورة قمر و شانزده آية آغازين سورة رحمان از صفحة 531 ، خداوند پس از اشاره به بحث توحيد، در دو آية پاياني سورة قمر، اشارة کوتاهي به سرنوشت مسرّت‌بخش و روح‌پرور پرهيزگاران مي‌کند. دو آية 54 و 55 مي‌فرمايند: «إنَّ المُتَّقینَ فی جَنّاتٍ وَ نَهَر، فی مَقعَدِ صِدقٍ عِندَ مَلیکٍ مُقتَدِر»؛ «محقَّقاً پرهيزگاران در باغ‌ها و کنار نهرهايي در بهشت جاودان هستند، در جايگاهي راستين، نزد خداوندي قادر و توانا». ⭕️از بعض بزرگان نقل شده‌است که: طبقة ممتازة از بندگان مُخلَص که عبادتشان در دنيا، بر اساس مَحبّت بوده‌است نه به داعي رَغبت در بهشت، اينان در عالَم آخرت نيز، از لذائذ جسماني جنّت بر کنارند و کاميابيها و تَلذّذاتشان منحصراً در جنبه‌هاي روحاني و معنوي مي‌باشد. يعني، آن مقرّبان درگاه، شأنشان اَرفع از اين است که: از سيب و انگور و حور و قُصور بهشتي مثلاً، متَلذّذ و برخوردار گردند و احساس رغبتي نسبت به آن امور از خود بنمايند. خير؛ آنها گويند: دوست، ما را و همه نعمت فردوس، شما را!⭕️ برگرفته از آثار آيت‌الله ضياءآبادي @ghjariafsane

ولي اين‌سخن، با ظواهر آيات و روايات مأثورة از اهل بيت، ملايمتي چندان ندارد. ⭕️ زيرا قرآن، از جمله همين دو آيه، و نيز احاديث، به‌طور اطلاق و عموم، پرهيزگاران را از مُقَرَّبين گرفته تا أصحابُ‌اليَمين با تمام اختلاف طبقاتشان همه را در «جَنّاتُ» النَّعيم، متلذّذ وکامياب از جميع نَعماءِ بهشت، از سُررٌ مَرفوعَه و أکوابٌ مَوضوعَه و حورٌ عين کَأمثالِ اللُّؤلُؤِ المَکنون، و وِلدانٌ مُخَلَّدون نشان مي‌دهد. و صريحاً در روايات‌کثيره، براي انبيا و اوصيا(ع) و بِالاَخَص براي محمّد وآل(ع) غرفه ها و قصرها و نهرهاي کوثر و تَسنيم و درخت طوبي، و ديگر نعمت‌هاي حسّي، فراوان نشان داده شده‌است.⭕️@ghjariafsane