eitaa logo
حفظ و دفاع از خون شهداء
422 دنبال‌کننده
94.3هزار عکس
70.8هزار ویدیو
335 فایل
باسلام هدف از کانال مقابله با جنگ فرهنگی و نرم دشمن به سبک زندگی شهدایی _ زنده نگه داشتن یادونام شهدا کمتر از شهادت نیست
مشاهده در ایتا
دانلود
⁉️ 🔹آیا شک در دین، موجب کفر و ارتداد است؟ 🔺سوال: با سلام. اگر کسی که را قبول دارد، ولی به اصول دین شک کند و به‌یقین هم نرسد و در این حال بمیرد یا محسوب می‌شود؟ من باوجوداینکه نماز می‌خوانم و اسلام را هم قبول دارم، ولی گاهی می‌کنم که نکند پیامبر از طرف خدا نباشد یا کلام خدا نباشد. در اینترنت خواندم که اگر کسی در ضروریات دین شک کند و در این شک بماند کافر و مرتد محسوب می‌شود. 🔻پاسخ مشاور مذهبی تبیان: این شک‌ها لازمه انسان است؛ یعنی انسان اگر اهل فکر و اندیشه باشد، شک و تردید به سراغش می‌آید و این هم باعث نمی‌شود که فردی کافر شود و یا از خارج گردد. هر وقت این شک و تردیدها به سراغ شما آمد، هیچ هراسی به خودتان راه ندهید، بلکه خوشحال شوید که شما اهل فکر و اندیشه‌اید؛ اما باید از طریق و یا مراجعه به کارشناسان دنبال جواب شبهات خود باشید. اگر این را ادامه دهید بعد از مدتى دینى برپایه عقل، تفکر و مطالعه خواهید داشت.
⚡️🌹⚡️🌹⚡️🌹⚡️🌹⚡️ 🌹 ⭕️مؤمنین چه تکالیف و وظايفی نسبت به (عج) بر عهده دارند؟ (بخش اول) 💠 در مورد (عج) و موقعيت آن حضرت بر عهده دارند که به برخى از آنها اشاره مى كنيم: 1⃣ايمان به (عج)؛ در روايات اهل سنت مى خوانيم كه پيامبر اكرم (ص) فرمود: «مَنْ اَنْكَرَ خُرُوجَ الْمَهْدِىِّ فَقَدْ كَفَرَ بِمَا اُنْزِلَ عَلَى مُحَمَّدٍ؛ هر كس (عج) شود به آنچه بر محمد (ص) نازل شده كفر ورزيده است». [۱] 2⃣صبورى و به در فتنه ها؛ امام صادق (ع) فرمود: «طُوبَى لِمَنْ تَمَسَّكَ بِأَمْرِنَا فِي غَيْبَةِ قَائِمِنَا فَلَمْ يَزِغْ قَلْبُهُ بَعْدَ الْهِدَايَةِ؛ خوشا به حال كسى كه در ما متمسك به امر ما شده و قلب او بعد از هدايت منحرف نشود». [۲] 3⃣ به ؛ امام باقر (ع) از رسول خدا (ص) نقل فرموده كه ایشان فرمود: «طُوبَى لِمَنْ أَدْرَكَ قَائِمَ أَهْلِ بَيْتِي وَ هُوَ يَأْتَمُّ بِهِ فِي غَيْبَتِهِ قَبْلَ قِيَامِهِ وَ ... ؛ خوشا به حال كسى كه اهل بيت مرا درك كند و در او قبل از قيامش به او اقتدا كند و...». [۳] 4⃣ (عج) از خداوند متعال؛ شيخ كلينى (ره) به سند خود از ابو بصير نقل كرده كه امام باقر (ع) به من فرمود: «هَلْ عَرَفْتَ إِمَامَكَ؟ قَالَ قُلْتُ: إِي وَ اللَّهِ قَبْلَ أَنْ أَخْرُجَ مِنَ الْكُوفَةِ، فَقَالَ حَسْبُكَ إِذاً؛ آيا را شناخته اى؟ عرض كردم آرى به خدا سوگند قبل از آنكه از كوفه خارج شوم، فرمود: همین تو را بس است». [۴] 5⃣ و ؛ در دعاى عهد از امام صادق (ع) مى خوانيم: «اللَّهُمَّ إِنِّي أُجَدِّدُ لَهُ فِي صَبِيحَةِ يَوْمِي هَذَا وَ مَا عِشْتُ مِنْ أَيَّامِي عَهْداً وَ عَقْداً وَ بَيْعَةً لَهُ فِي عُنُقِي لَا أَحُولُ عَنْهَا وَ لَا أَزُولُ أَبَداً اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي مِنْ أَنْصَارِهِ وَ أَعْوَانِهِ وَ الذَّابِّينَ عَنْهُ... ؛ بار خدايا همانا من براى او [حضرت مهدى (عج)] در اين روزم عهد و پيمان و بيعتى را در گردنم تجديد مى كنم، بيعتى كه از آن بازنگشته و هرگز آن را زايل نمى سازم، بار خدايا مرا از ياران و كمك كاران و مدافعين از آن حضرت قرار بده» که در اين دعا سخن از با امام خود در هر روز است. 6⃣ و اشكالات؛ امام صادق (ع) در حديثى فرمود: «فَإِيَّاكُمْ وَ الشَّكَّ وَ الِارْتِيَابَ انْفُوا عَنْ نُفُوسِكُمُ الشُّكُوكَ وَ قَدْ حُذِّرْتُمْ فَاحْذَرُوا وَ مِنَ اللَّهِ أَسْأَلُ تَوْفِيقَكُمْ وَ إِرْشَادَكُمْ؛ پس خود را از و ترديد دور كنيد و از شك ها بپرهيزيد، شما بر حذر شديد پس حَذَر كنيد و من توفيق و ارشاد شما را از خداوند خواستارم». [۶] ... پی نوشت: [۱] فرائد السمطين في فضائل المرتضى و البتول و السبطين و الأئمة من ذريتهم (عليهم السلام)‏، ابراهيم بن سعد الدين شافعى‏، مؤسسة المحمود، بيروت‏، چ اوّل، ج ‏۲، ص ۳۳۴ [۲] كمال الدين و تمام النعمة، ابن بابويه، محقق / مصحح: غفارى، على اكبر، اسلاميه‏، تهران، چ دوم‏، ج ‏۲، ص ۳۵۸، باب ۳۳ [۳] كمال الدين و تمام النعمة، همان، ج ‏۱، ص ۲۸۶، باب ۲۵؛ بحار الأنوار، مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى‏، محقق / مصحح: جمعى از محققان‏، دار إحياء التراث العربي‏، بيروت‏، چ دوم، ج ‏۵۱، ص ۷۲، باب ۱ [۴] الكافي، كلينى، محقق / مصحح: غفارى، على اكبر و آخوندى، محمد، دارالكتب الإسلامية، تهران، چ چهارم، ج ‏۱، ص ۱۸۵ [۵] بحار الأنوار، همان، ج ‏۹۹، ص ۱۱۱، باب ۷؛ مصباح الزائر و جناح المسافر، أبي القاسم علي بن موسى بن طاوس الحسيني الحلي، تحقيق: مؤسسة آل البيت لإحياء التراث، مؤسسة آل البيت لإحياء التراث، قم، ۱۴۱۷ ق، ص ۲۳۵ [۶] بحار الأنوار، همان، ج ‏۵۱، ص ۱۴۷، باب ۶ 📕موعود شناسی و پاسخ به شبهات، رضوانی، علی اصغر، مسجد مقدس جمکران، قم، چ هفتم، ۱۳۹۰ ش، ص ۴۳۲ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) 🇮🇷