آه /وازه ام را
آوازم را
اهوازی می شناسد
که کارونش
از چشم های من
آب می خورد
زخم هایم را
هایم را
نخل های سوخته اش
به همراه دارد
حس مرا
این گرمای عمیق
درک می کند
که سایه ها را
بی تاب کرده است
چه خوب حس می کنم
زنان این قبیله را
که بر بلندای صخره ها
آواز پرستوها ی مهاجر را
ترجمه می کنند
اشک هایشان
چه صدف ها که بارور نکرده اند
این را از روشنی مروارید ها فهمیده ام
چه افسوس!
که تورشان
از آشنا یی من
به گرداب ها رفته است
#ثریا_حاجی_زاده#عضوکانال#سپید@golchine_sher
قسم به قلم
بغضی
در شعرهایم پنهان شده است
که هیچ قلمی
برای سرودنش
دستم را نمی گیرد
روز قلم
بر قلم زنان پردرد
خجسته باد
#ثریا_حاجی_زاده#عضوکانال@golchine_sher
من همان عاشق همان شیدای دیروزم هنوز
باورم کن در تب عشق تو میسوزم هنوز
کوک کردی ساز پاییز جدایی را ولی
جامه ی عشق از بهاری تازه میدوزم هنوز
#ثریا_حاجی_زاده#عضوکانال@golchine_sher
لبخند کفشی
که دست در دست ریگ‌ها
هر گام، زخمی نو
از خاطرات کهنه
بر جای می‌گذارد
پاره‌سنگ‌ها را
به پای لنگم گره می‌زند
کاش کفش‌ها
پاهایم را گم نکنند...
#ثریا_حاجی_زاده#عضوکانال@golchine_sher
