آه /وازه ام را
آوازم را
اهوازی می شناسد
که کارونش
از چشم های من
آب می خورد
زخم هایم را
هایم را
نخل های سوخته اش
به همراه دارد
حس مرا
این گرمای عمیق
درک می کند
که سایه ها را
بی تاب کرده است
چه خوب حس می کنم
زنان این قبیله را
که بر بلندای صخره ها
آواز پرستوها ی مهاجر را
ترجمه می کنند
اشک هایشان
چه صدف ها که بارور نکرده اند
این را از روشنی مروارید ها فهمیده ام
چه افسوس!
که تورشان
از آشنا یی من
به گرداب ها رفته است
#ثریا_حاجی_زاده#عضوکانال#سپید@golchine_sher
