نمى گنجد به راه عشق تو پا پس كشيدن ، نه ...
هزاران بار تب كرديم اما تب بريدن نه
طنين اسم تو پر كرده از بس عالم ما را
ز عشقت حرف خورديم و ولی هرگز شنيدن نه
به لطف عطر ناب مرقدت ما چشم و دل سيريم
چو حوا نيست بر نوكر هوای سيب چيدن ، نه
به احسان نگاهت كربلا قابی است بی تكرار
كه چشمان تشنه مى مانند و سير از ميل ديدن نه
كبوتر بچه ميداند تمناى دل ما را
كه ميل پر زدن داريم و پر های پريدن نه
#مهرشاد_واحدی#عضوکانال#امام_حسین@golchine_sher
چشم مرا پیاله ی خون جگر کنید
هر وقت تر نبود به اجبار تر کنید
من کمتر از گدای شب جمعه نیستم
خانه به خانه دست مرا در به در کنید
بدکاره ها به نیمه نگاهی عوض شدند
مارا فُضِیل فرض کنید و نظر کنید
این تحبس الدعا شدن از مرگ بدتر است
فکری برای این نفس بی اثر کنید
باید برای سوختنم چاره ای کنم
این روزه روزه نیست برایم سپر کنید
العفو گفتنم که به جایی نمیرسد
ذکر حسین حسین مرا بیشتر کنید
در میزنیم و هیچ کسی وا نمیکند
پس زودتر امام رضا را خبر کنید
#علی_اکبر_لطیفیان#مناجات@golchine_sher
همین که خواستم از آخرین قفس بپرم
رسید نامه ی سنگت چه ناگهان به پرم
هنوز چشم به راهم که باز لطف کنی
هنوز منتظر نامه های سنگ ترم
بهار آمد ماندم ، پرنده ها رفتند
پرنده ها که بیایند راهی سفرم
بلا همیشه که بد نیست راستی دیدی
تو آن بلای قشنگی که آمدی به سرم
#مهدی‌فرجی@golchine_sher
گامی برای آمدنت بر نداشتیم
با سر نیامدیم اگر، سر نداشتیم
انگار مرده‌ایم که از یاد رفته ای
انگار هیچ وقت پیمبر نداشتیم
انصاف نیست اینکه بگویند غایبی
باما همیشه بودی و باور نداشتیم
گفتی دعا کنید برای فرج ولی
مثل تو آه ما دل مضطر نداشتیم
مقهور ِ خنده‌های منافق شدیم آه
ما کار با قباحت منکر نداشتیم
خود را شناختیم که در دولت ِ شما
جز درد ِ نام و نان غم ِ دیگر نداشتیم
#مریم_بسحاق#عضوکانال#امام_زمان@golchine_sher
من بی تو نیستم، تو بی من چه میکنی؟
بی‌صبح ای ستاره‌ی روشن چه میکنی؟
شب را به خواب‌دیدن تو روز می‌کنم
با روزهای تلخ ندیدن چه میکنی؟
این شهر بی تو چند خیابان و خانه است
تو بین سنگ و آجر و آهن چه میکنی؟
گیرم که عشق پیرهنی بود و کهنه شد
می‌پوشمش هنوز، تو بر تن چه میکنی؟
من شعله شعله دیده‌ام ای آتش درون
با خوشه خوشه خوشه‌ی خرمن چه میکنی!
پرسیده‌ای که با تو چه کردم هزار بار
یک بار هم بپرس تو با من چه میکنی؟!
#مژگان_عباسلو@golchine_sher
سردشت تنم پر از کلمه های تاول زده
و حلبچه دهانم
آغشته به حرف هایی مسموم
شعرم جهانی ست شیمیایی!
رویاها هم
روی اعصاب شاعرانه ام راه می روند،
دیگر زیبا نیست
معشوقه ای که بوسه های شومِ مرگ را بر گونه دارد
و در عکس عروسی اش مومیایی شده
ارغوانی لب هایش
با رغبت شیرین ترانه های نِزار
در چشمان همیشه داغدار خاورمیانه
تکه تکه بایگانی شده...
#لیلا_ادبی#عضوکانال@golchine_sher
