گل بوستانسرا از هوشنگ ابتهاج هر چه به گِرد خویشتن، می‌نگرم درین چمن آینه‌ی ضمیر من، جز تو نمی‌دهد نشان ای گل بوستانسرا، از پسِ پرده‌ها در آ بوی تو می‌کَشد مرا، وقت سحر به بوستان بر کران بیکران، دکتر صبور، ص ۴۱۹. #گل #بوستان https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae

بیتهایی از ملک‌الشعرای بهار سعدیا، چون تو کجا نادره‌گفتاری هست یا چو شیرین سخنت، نخل شکرباری هست یا چو بُستان و گلستان تو، گلزاری هست هیچم ار نیست، تمنای توام، باری هست سِرّ دلبران، دکتر ذوالفقاری، ص ۸۷. #سعدی #گلستان #بوستان https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae