جهان
از سیفالدبن باخرزی
امروز که دستگاه داری و توان
بیخی که برِ سعادت آرد، بنشان
پیش از تو، از آنِ دیگران بود جهان
بعد از تو، از آنِ دیگران باشد، هان
تاریخ ادبیات در ایران ، دکتر ذبیحالله صفا، ج ۲، ص ۸۵۷.
#جهان
#سعادت
#سیفالدینباخرزی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
کار جهان
از طاهر وحید قزوینی
واژگون است ز بس کار جهان، میترسم
غنچه، گویا شود و بلبلِ گویا، خاموش
گلدستهی بستان، ج ۶، ص ۳۴۱۹.
#جهان
#غنچه
#بلبل
#وحیدقزوینی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
جهانِ خرّم
از سعدی
به جهان، خرّم از آنم که جهان، خرّم از اوست
عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست
به غنیمت شمر ای دوست، دَمِ عیسیِ صبح
تا دلِ مُرده مگر زنده کنی، کاین دم از اوست
شرح غزلهای سعدی، ج ۲، ص ۱۳۶۶.
#جهان
#سعدی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
بنیاد جهان
از خواجوی کرمانی
این که گفتند که بر آب نهاده است جهان
مشنو ای خواجه که بنیاد جهان، بر باد است
مشاعره، آزاد تیموری، ص ۳۶.
#جهان
#خواجویکرمانی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
جهان
تکبیتی از سعدی
گمان مَبَر که جهان، اعتماد را شاید
که بی عدم نبُوَد، هر چه در وجود آید
کلیات سعدی، مواعظ، مُفرَدات، ص ۸۵۷.
#جهان
#سعدی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
جهان
از فردوسی
جهان سربهسر، حکمت و عبرت است
چرا بهرهی ما، همه غفلت است؟
مشاعره، تیموری، ص ۱۲۸.
#جهان
#فردوسی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
جهان
از ابنیمین فریومدی
گر جهانی ز دست تو برود
مخور اندوه آن که چیزی نیست
عالمی نیز ار به دست افتد
هم مشو شادمان که چیزی نیست
بد و نیک جهان چو بر گذر است
درگذر از جهان که چیزی نیست
ابنیمین فریومدی در گذرگاه شعر پارسی، جعفر سید، ص۲۴۲.
#جهان
#ابنیمینفریومدی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae