گل سرخ و گل زرد یک رباعی از نیما یوشیج گل با گل زرد گفت: زرد ار چه نکوست سرخی دهمت که جلوه گیرد رگ و پوست گفتش گل زرد: راست گفتی، اما من جامه‌ی عاریت، نمی‌دارم دوست گل: در ادبیات، منظور گل سرخ است. مجموعه‌ی کامل اشعار نیما یوشیج، طاهباز، ص ۸۰۵. #گل‌سرخ #گل‌زرد #عاریت #نیمایوشیج https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae

عاریت ندادن کتاب از سید محمد صدرالصدوری قزوینی، متخلص به خاک از "خاک" کتاب عاریت، بوالهوسی می‌خواست کند به مشکلش دسترسی گفتم که: کتاب هست معشوقه‌ی من معشوقه به عاریت نداده است کسی فرهنگ سخنوران و سرایندگان قزوین، سید محمود خیری، ص ۱۳۱. #کتاب #عاریت #صدرالصدوری‌قزوینی https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae