بزرگان ادبیات جهان📚📚📚
لئو نیکُلایویچ تولستوی (۱۸۲۸ - ۱۹۱۰)
وی یکی از دو داستاننویس بزرگ روسیه است. دیگری، داستایُفسکی است. تولستوی، در دهکدهای در جنوب شهر تولا متولد شد. پدرش کُنت بود و مادرش شاهزاده. در دو سالگی، مادر و در نُه سالگی، پدرش را از دست داد. در سال ۱۸۴۳ وارد دانشگاه غازان شد و زبانهای شرقی و حقوق تحصیل کرد. چهار سال بعد، دانشگاه را ناتمام ترک کرد و به ادارهی املاک وسیع خود در سامارا پرداخت؛ اما پس از چهار سال، به قفقاز نزد برادرش رفت و وارد ارتش شد و در جنگهایی شرکت کرد. در سال ۱۸۶۲ ازدواج کرد و صاحب سیزده فرزند شد.
تولستوی در سال ۱۸۷۹، پس از تحولی معنوی، از کلیسای ارتودوکس روس کناره گرفت؛ آن را محکوم و مسیحیت بدون کلیسامرامی را اختیار کرد و بدون توجه به آیینهای عبادی، به هواخواهی از اصول اخلاقی و سرمشقهای مسیح پرداخت. او هنر و ادبیات کفرآمیز و دنیوی را رد میکرد و میکوشید آیینی مبتنی بر عشق مسیحی و متضمن اصل عدم مقاومت در برابر شر (تولستوئیسم) به وجود آورد. پس از یافتن مریدان بسیاری، در سال ۱۹۰۱، کلیسا او را تکفیر کرد. سرانجام در سال ۱۹۱۰ در ۸۲ سالگی، در سفری براثر ذاتالریه درگذشت.
مهمترین آثارش عبارتند از: کودکی نوجوانی جوانی، قَزّاقها، جنگ و صلح، آنّاکارنینا، مرگ ایوان ایلیچ، رستاخیز، بامداد یک مَلّاک، آن چه به آن اعتقاد دارم، نیروی ظلمت، ثمرات روشنفکری، کارگر و کارفرما، حاجی مراد، هنر چیست؟
با تلخیص از تاریخ ادبیات جهان، غلامحسین دِهبزرگی، ص ۳۴۰ - ۳۴۵.
#بزرگانادبیاتجهان
#تولستوی
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303