بزرگان ادبیات جهان📚📚📚
ویلیام سامِرسِت موآم ( ۱۸۷۴ - ۱۹۶۵)
نویسنده‌ی انگلیسیِ رمان، نمایشنامه و داستان کوتاه، در کودکی پدرش را از دست داد و تحت سرپرستی عمویش که کشیش دهکده‌ای بود، قرار گرفت. او در محیط مذهبی دِه بزرگ شد و درس خواند.
پس از پایان دوران مدرسه، به آلمان رفت و دو سال هم در دانشگاه هایدلبرگ تحصیل کرد. پس از بازگشت به انگلستان، به تشویق عمویش در لندن، درس پزشکی خواند و طبیب شد؛ اما از اشتغال به این حرفه سر باز زد و نویسندگی پیشه کرد.
موآم از سال ۱۹۰۴ جهانگردی و سیاحت آغاز کرد و در اروپا و آمریکا به گشت و گذار پرداخت. او بعدها به خاور دور هم رفت و از چین و اندونزی و مالزی دیدار کرد. همین سفرها، الهام‌بخش او در آفرینش داستان‌هایی شد که ماجراهایشان، در ممالک شرقی یا سرزمین‌های غربی می‌گذرد.
بخشی از رمان‌های او، عبارتند از: لیزای لامبثی، جادوگر، اسارت بشری، ماه و شش پشیز، لبه‌ی تیغ، اشندن یا مأمور بریتانیا، تنگنا و تئاتر.
موام در مقام نمایشنامه‌نویس هم سیمایی درخشان دارد. در میان نمایشنامه‌های طنزآمیز، بدبینانه و کاملاً مردمی او، دایره و از ما بهتران، دلنشین و جالبند.
اثر برجسته‌ی دیگر موآم، رمان‌نویسان بزرگ و رمان‌های آنان، مجموعه‌ای است در معرفی ده رمان بزرگ.
📚📚📚📚
با تلخیص از تاریخ ادبیات جهان، غلامحسین دِه‌بزرگی، ص ۳۰۲ و ۳۰۳.
#بزرگان‌ادبیات‌جهان
#ویلیام‌سامرست‌موآم
#غلامحسین‌دِه‌بزرگی
#کانالگلزارادبیات
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
بزرگان ادبیات جهان 📚📚📚
چِخوف (۱۸۶۰ - ۱۹۰۴)
آنتون پابلوویچ چخوف، در شهر تاگانرگ روسیه به دنیا آمد. پس از پایان دبیرستان، وارد دانشگاه مسکو شد و در سال ۱۸۸۴ دوره‌ی پزشکی را تمام کرد. مدتی به طبابت پرداخت و بعد، این حرفه را رها و تمام تلاش خود را وقف نوشتن نمود.
در سال ۱۸۸۰ نخستین داستانش به نام نامهای به دوست دانشمند منتشر شد. در سال ۱۸۹۰ سفری به تبعیدگاه ساخالین داشت تا وضع محکومان را بررسی کند. یادگار این سفر، یک رشته داستان با عنوان ساخالین بود که ضربه‌ی سختی به دستگاه بیداد تزارها زد.
چخوف در سال ۱۹۰۱ ازدواج کرد و سرانجام بیماری سل که از بیست‌سالگی جانش را آزرده بود، موجب شد برای معالجه به آلمان برود و در همان جا در چهل‌و‌چهار‌سالگی درگذشت.
نخستین داستان‌های او، طرح‌های شاد و خنده‌آور بودند و بعد به داستان‌های دردناک تبدیل شدند. از ششصد داستان کوتاه او، بیشتر آن‌ها وصف موقعیت و سرشار از جزئیات واقع‌گرایانه است.
از مجموعه داستان‌های وی، قصه‌های ملپامنی، داستان‌های رنگارنگ، شفق، داستان‌ها، و سخنان بی‌ضرر را می‌توان نام برد.
از نمایشنامه‌هایش، می‌شود به شاهراه، آواز قو، خرس، خواستگاری، عروسی، شب پیش از محاکمه، سالگرد، ایوانف، مرغ دریایی، دایی وانیا، سه خواهر، و باغ آلبالو اشاره کرد.
📚📚📚📚
با تلخیص از تاریخ ادبیات جهان، غلامحسین دِه‌بزرگی، ص ۳۴۵ - ۳۴۸.
#بزرگان‌ادبیات‌جهان
#آنتون‌چخوف
#غلامحسین‌ده‌بزرگی
#کانالگلزارادبیات
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
بزرگان ادبیات جهان 📚📚📚
وُلتِر (فرانسوا ماری آروئِه ۱۶۹۴ - ۱۷۷۸)
در یک خانواده‌ی متوسط، در پاریس متولد شد. پدرش محضردار بود و آبرو و شخصیت ویژه‌ای داشت که ولتر از آن برخوردار بود. وی درس حقوق خواند. در سال ۱۷۱۷ به خاطر سرودن هَجویه و توهین قلمی به نماینده‌ی پادشاه، زندانی شد و در زندان نمایش‌نامه‌ی اودیپ را نوشت که مورد توجه ملکه قرار گرفت و آزاد شد. اما بار دیگر به سبب درگیری و نزاع با یک شوالیه و دعوت به دوئل به زندان افتاد.
پس از آزادی از زندان، به انگلستان رفت و با نویسندگان و شاعران آن سرزمین آشنا شد و تحت تأثیر فلسفه و دانش آن روزگار در انگلستان قرار گرفت. نامه‌های فلسفی که پس از بازگشت از انگلستان در فرانسه انتشار داد، حاصل این برخورد و تأثیرپذیری اوست.
سال ۱۷۴۶ به عضویت فرهنگستان فرانسه برگزیده شد. ولتر سال‌هایی از زندگی خود را به دلیل مشکلات مالی و نیز ناسازگاری با افرادی که درباری بودند یا وابسته به دربار، در پوتسدام و ژنو گذراند. سال‌های آخر زندگی را در فرنه، محلی نزدیک مرز فرانسه و سوئیس در ملک شخصی خود گذراند. در آنجا به تأسیس کارخانه و امکانات رفاهی برای مردم پرداخت. در هشتادوپنج‌سالگی برای دیدن نمایش ایرن به پاریس رفت و سه ماه بعد درگذشت.
برخی از آثار دیگر ولتر، عبارتند از: بروتو، منظومه‌ی آتریاد، تاریخ شارل دوازدهم، آداب و رسوم ملل، فرهنگ فلسفی، پیش‌داوری، و کاندید که شاهکار او محسوب می‌شود.
📚📚📚📚
تاریخ ادبیات جهان، غلامحسین دِه‌بزرگی، ص ۱۷۱ و ۱۷۲.
#بزرگان‌ادبیات‌جهان
#ولتر
#غلامحسین‌دِه‌بزرگی
#گلزار‌ادبیات
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
بزرگان ادبیات جهان 📚📚📚
اُسکار وایلد (۱۸۵۴ - ۱۹۰۰)
اُسکار فینگال اُفِلاهِرتی وایلد، در شانزدهم اکتبر ۱۸۵۴ در شهر دوبلین در ایرلند، در خانواده‌ای از اشراف پروتستان مذهب متولد شد. پدرش جراح و چشم‌پزشک بود. تحصیلات ابتدایی را در روستا گذراند و پس از آن، به ترینیتی کالج دوبلین رفت. تا سال ۱۸۷۹ در دانشگاه تحصیل کرد و بعد، در لندن اقامت گزید.
در سال ۱۸۸۱ سروده‌هایش را در دفتری با نام "اشعار" منتشر کرد. در پی دعوتی برای سخنرانی به آمریکا رفت. این سفر. شهرت او را افزایش داد. پس از بازگشت، به داستان‌نویسی روی آورد. سال ۱۸۸۴ مجموعه داستان‌های "شاهزاده‌ی خوشحال" و هفت سال بعد، مجموعه داستان‌های "انبار انار" و سلسله مقاله‌های "تصورات" و شاهکار خود رمان "تصویر دوریان‌گری" را چاپ کرد. این رمان و مقدمه‌ی آن، خشم بسیاری از مخالفان نظریه‌ی هنر برای هنر را برانگیخت.
"بادبزن خانم ویندرمیر" ، "زن بی‌اهمیت و سالومه"، "شوهر دلخواه" و "اهمیت جدّی بودن" از جمله نمایشنامه‌هایی است که مورد توجه قرار گرفت. اما این پایان ماجرا نبود؛ مخالفان و حاسدان، در پیِ نابود کردنش، به مشکل اخلاقی متهمش کردند و پس از محاکمه، به دو سال زندان محکوم شد.
پس از رهایی از زندان، روحیه‌ای افسرده داشت؛ از فرانسه تقاضای پناهندگی کرد. سال‌های آخر عمر را در فقر و بی‌پناهی و ذلت در پاریس گذراند و در ۴۶ سالگی، در یک هتل محقر در پاریس درگذشت.
📚📚📚📚
تاریخ ادبیات جهان، غلامحسین دِه‌بزرگی، ص ۲۹۵ و ۲۹۶.
#بزرگان‌ادبیات‌جهان
#اسکاروایلد
#غلامحسین‌دِه‌بزرگی
#کانالگلزارادبیات
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
بزرگان ادبیات جهان 📚📚📚
آندره ژید (۱۸۶۹ - ۱۹۵۱)
آندره پُل گیوم ژید، در پاریس دیده به جهان گشود. پدرش از پروتستان‌های جنوب فرانسه و استاد دانشگاه پاریس در رشته‌ی حقوق و مادرش کاتولیک مذهب بود. ژید در یازده‌سالگی پدرش را از دست داد و مادرش به تربیت او پرداخت.
از حدود سال ۱۸۸۹ به بعد و پس از سفر به انگلستان، به محافل ادبی راه یافت و با پل والری آشنا شد و دوستی آن‌ها تا پایان عمر ادامه یافت. در سال ۱۸۹۵ با دختر عمویش ازدواج کرد و ۲۳ سال بعد از هم جدا شدند.
او دائم در حال نوشتن بود. سال ۱۹۲۵ به عنوان نماینده‌ی وزارت مستعمرات، به کنگوی فرانسه رفت. پس از بازگشت، سیاست ظالمانه‌ی استعمارگران را مورد انتقاد قرار داد و کتاب سفر به کنگو را نوشت.
سال ۱۹۳۶ به شوروی سفر کرد تا در مراسم تشییع جنازه‌ی ماکسیم گورکی شرکت کند. در بازگشت، کتاب بازگشت از شوروی را نوشت که در حقیقت بازگشت او از تفکر کمونیستی شوروی بود؛ حال آنکه پیش از دیدار از شوروی، از طرفداران آن سرزمین و شیوه‌ی حکومت آن بود. در سال ۱۹۴۷ جایزه‌ی ادبی نوبل را به دست آورد.
آثار ژید، بالغ بر شصت عنوان است. بعضی از آن‌ها عبارتند از: آهنگ روستایی، اگر دانه نمی‌میرد، سکه‌سازان، سرشت زمان، زیرزمین‌های واتیکان، برگ‌های جاده، مائده‌های زمینی، پرومته‌ی سست‌زنجیر، در تنگ.
📚📚📚
تاریخ ادبیات جهان، غلامحسین دِه‌بزرگی، ص ۲۰۰ و ۲۰۱.
#بزرگان‌ادبیات‌جهان
#آندره‌ژید
#غلامحسین‌دِه‌بزرگی
#کانالگلزارادبیات
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
بزرگان ادبیات جهان 📚📚📚
ویلیام شکسپیر (۱۵۶۴ - ۱۶۱۶)
وی در شهر استراتفورد در انگلستان متولد شد. پدرش، از پیشه‌وران آن شهر کوچک بود که به ریاست شهرداری آنجا منصوب شد. مادرش، از خانواده‌ی کشاورزان اطراف شهر بود. ویلیام که سومین فرزند از هشت فرزند خانواده بود، دوران کودکی و جوانی را در زادگاه خود گذراند. در هجده‌سالگی ازدواج کرد و صاحب سه فرزند شد.
در سال ۱۵۹۲ از استراتفورد به لندن رفت و در تماشاخانه‌ی لندن به بازیگری و سپس نوشتن نمایشنامه پرداخت. او در اغلب نمایشنامه‌های خود، به صورت بازیگر نیز ظاهر می‌شد.
در سال ۱۵۹۷ ملکی وسیع در استراتفورد که زادگاهش بود، خرید و سال ۱۶۱۱ بدان جا رفت و سال‌های آخر عمر را در آن مکان، عزلت گزید و جز با چند تن از دوستان نزدیک، با دیگران ارتباطی نداشت. در سال ۱۶۱۶ بیمار شد و در حالی که ۵۲ سال بیشتر نداشت، درگذشت و در کلیسای استراتفورد مدفون شد.
آثار او را می‌توان بدین صورت تقسیم‌بندی کرد:
الف - کمدی‌ها: کمدی اشتباه‌ها، رؤیای یک شبِ نیمه‌ی تابستان، تاجر وِنیزی، هیاهوی بسیار برای هیچ، طوفان، داستان زمستان، و ... .
ب - تراژدی‌ها: قیصر (ژولیوس سزار)، هَملِت، اُتللو، لیرشاه، مَکبِث، آنتونی و کِلئوپاترا و ... .
ج - نمایشنامه‌های تاریخی: هِنری ششم، ریچارد سوم، کینگ جان، هنری هشتم و ... .
د - اشعار: مجموعه غزلیات شکسپیر، ونوس و آدونیس، و زائر پرشور.
📚📚📚📚
با تلخیص از تاریخ ادبیات جهان، غلامحسین دِه‌بزرگی، ص ۲۷۵ - ۲۷۹.
#بزرگان‌ادبیات‌جهان
#ویلیام‌شکسپیر
#غلامحسین‌ده‌بزرگی
#کانالگلزارادبیات
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
بزرگان ادبیات جهان 📚📚📚
هِرمان هِسِه (۱۸۷۷ - ۱۹۶۲)
در وُورتِمبِرگ آلمان، در خانواده‌ای مذهبیِ پروتستان زاده شد. تربیت مذهبی یافت؛ اما در مدرسه‌ی مذهبی که پدر و مادرش علاقه‌مند بودند الهیات بیاموزد، پایبند نشد. به مشاغل گوناگون پرداخت و نهایتاً در یک کتابفروشی در شهر توبینگِن مشغول به کار شد. در این شهر، با فرهنگ و محافل فرهنگی آشنایی پیدا کرد.
در آغاز، هدفش سرودن شعر بود و نخستین دفتر شعرش را به نام "ترانه‌های رمانتیک" در سال ۱۸۹۹ منتشر کرد؛ اما شهرت او پس از رمان "پیتر کامِنزیند" آغاز شد. رمان "زیر چرخ" درپی رمان پیشین، به مسائل جوانان، به خصوص مسائل روحی آنان می‌پردازد. رمان "گِرترود" بحران روحی را به خوبی نشان می‌دهد.
هسه در سال ۱۹۱۲ آلمان را ترک کرد و مقیم سوئیس شد و در سال ۱۹۲۳ به تابعیت سوئیس درآمد. سفری به هند کرد. جنگ جهانی، شرایط روحی او را به هم ریخت؛ به‌طوری که در بیمارستان روانی بستری گردید. رمان "دِمیان" که در بیمارستان نوشته شده است، مسأله‌ی خیر و شر را مطرح می‌کند. سال ۱۹۴۶ به دریافت جایزه‌ی ادبی نوبل نایل آمد.
از دیگر آثار اوست: سیذارتا، گرگ بیابان، بازی تیله‌های شیشه‌ای، نرگس و زرین‌دهن، روزالده، سفر به شرق، سلوک به سوی صبح.
📚📚📚📚
با تلخیص از تاریخ ادبیات جهان، غلامحسین دِه‌بزرگی، ص ۲۵۶ و ۲۵۷.
#بزرگان‌ادبیات‌جهان
#هرمان‌هسه
#غلامحسین‌دِه‌بزرگی
#کانالگلزارادبیات
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
بزرگان ادبیات جهان 📚📚📚
ژان پُل سارتر (۱۹۰۵ - ۱۹۸۰)
این فیلسوف و نویسنده، در پاریس متولد شد. پدرش، افسر نیروی دریایی بود که دو سال پس از تولد ژان درگذشت. یازده‌ساله بود که مادرش ازدواج کرد و به شهر لاروشِل رفتند. او پس از گذراندن دوران دبیرستان، به پاریس رفت و در دانش‌سرای عالی، به خواندن فلسفه پرداخت. سال ۱۹۳۹ دکترای فلسفه گرفت و به تدریس در دبیرستان‌های لوهاور، لیون و پاریس سرگرم شد.
سال ۱۹۲۹ رمان تَهَوُّع و مجموعه داستان دیوار را منتشر کرد. تهوع، موجب شهرت او شد. در جریان جنگ دوم جهانی، به خدمت در دایره‌ی هواشناسی ارتش پرداخت و اسیر شد؛ اما با زیرکی، آلمانی‌ها را معتقد ساخت که به دلیل ضعف مزاج و چشم علیل، او را به فرانسه تحویل دهند. پس از بازگشت به پاریس، به نهضت مقاومت ملی پیوست.
سال ۱۹۶۴ برنده‌ی جایزه‌ی ادبی نوبل شد. او از پذیرفتن آن امتناع کرد و بیانیه‌ای منتشر ساخت که: آکادمی سوئد، جایزه را به ملاحظات سیاسی به بعضی از افراد اهدا می‌کند و او نیز نمی‌خواهد متعهد دستگاهی که جایزه به او داده است، باشد.
وی در سال ۱۹۴۶ کتاب اگزیستانسیالیسم و اصالت بشر را نوشت که نشانگر تفکر و برداشت او از انسان و سرنوشت اوست. وی بشر را خالق سرنوشت و شخصیت خود می‌شمارد و در قلمرو هنر، نویسنده و هنرمند را در برابر مردم و جامعه متعهد می‌داند.
برخی از آثار او، عبارتند از: موقعیت، ادبیات چیست، بودلر، راه‌های آزادی، هستی و نیستی، نمایشنامه‌های مگس‌ها، درِ بسته، دست‌های آلوده، شیطان و خدا، نِکراسُف، گوشه‌گیران آلتونا، خروج ممنوع، کتاب کلمات (خودزندگی‌نامه) و جنگ شکر در کوبا (سفرنامه).
📚📚📚📚
با تلخیص از تاریخ ادبیات جهان، غلامحسین دِه‌بزرگی، ص ۲۱۰ - ۲۱۲.
#بزرگان‌ادبیات‌جهان
#ژان‌پل‌سارتر
#غلامحسین‌دِه‌بزرگی
#کانالگلزارادبیات
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
بزرگان ادبیات جهان📚📚📚
بَشّار بن بُرد
شاعر عرب‌زبان ایرانی‌تبار، ابومعاذ بشّار بن بُرد بن یرجوج تُخارستانی، در سال ۹۵ یا ۹۶ هجری در بصره، نابینا از مادر زاده گشت. پدرش از تخارستان، واقع در خراسان بزرگ یا افغانستان امروزی بود که به دست عرب‌ها به بند کشیده و به بصره برده شد. او از بزرگ‌ترین شاعران عرب زبان در قرن دوم هجری است.
کودکی و جوانی را در صحرا و بین عشایر عرب سپری کرد؛ از این روی، زبانش فصیح است. در بصره تحصیل کرد و با ادیبان بصره آشنا شد. از ده‌سالگی، به سرودن شعر پرداخت و با مدیحه‌گویی و هَجو‌سرایی روزگار می‌‌گذراند. از نظر مذهبی، گرایش به اعتزال و تشیع داشت. در شعر، فرهنگ شکوهمند ایرانی را با غنای زبان عربی در هم آمیخته بود؛ از این رو، شعرش مورد استناد تدوین‌کنندگان کتاب‌های نحو و بدیع و بلاغت بود.
دشمنان بشار که مورد هجوم او قرار گرفته بودند، او را به کفر در مذهب متهم و مهدی عباسی را به قتل او تحریک کردند. به دستور خلیفه‌ی عباسی، در سال ۱۶۷ هجری، در بصره، بشار را آن قدر تازیانه زدند تا این پیر ۷۲ ساله، در زیر ضربه‌های شلاق درگذشت و قربانی سیاست‌های فریبکارانه‌ی عباسیان شد. جنازه‌اش را یک کنیزک سیاه سندی تشییع کرد و در بصره به خاک سپرد.
بیشتر شعرهای او، در قالب قصیده و غزل و در ستایش ایرانیان و نکوهش تازیان بوده است. دیوانی از اشعار او بر جای مانده است.
📚📚📚
تاریخ ادبیات جهان، غلامحسین ده‌بزرگی، ص ۵۱ و ۵۲.
#بزرگان‌ادبیات‌جهان
#بشار‌بن‌برد
#غلامحسین‌دِه‌بزرگی
#کانالگلزارادبیات
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
بزرگان ادبیات جهان📚📚📚
آناتول فرانس (۱۸۴۴ - ۱۹۲۴)
نام حقیقی او ژاک آناتول تیبو و متولد پاریس است. پدرش، کتاب‌فروش بود و او از کودکی با کتاب آشنا شد و به آثار ادبی علاقه نشان داد. در دوره‌ی دبیرستان با شوق بسیار، آثار کلاسیک یونان و روم را مطالعه می‌کرد. مدتی به ناشران در معرفی کتاب‌ها کمک می‌کرد. پس از آن در کتابخانه‌ی سنای فرانسه که شارل لوکنت دولیل، مدیر آن بود، به کار پرداخت.
آناتول فرانس نخستین شعرهایش را تحت تأثیر دولیل که از شاعران پارناس بود، سرود و دو دیوان شعر به نامهای اشعار طلایی و عروسی‌های کورنتی‌ها چاپ کرد.
او در نقدنویسی دستی قوی داشت. با نوشتن رمان جنایت سیلوستر بونار، به سوی رمان طنز رفت. از جمله داستان‌های او می‌توان به بالتازار، تائیس، و چنگ قرمز اشاره کرد. از سال ۱۸۹۷ شروع به نگارش چهار قصه با عنوان کلی تاریخ معاصر کرد.
بخشی از کتاب‌های دیگرش عبارتند از: سنگ سپید، جزیره‌ی پنگوئن‌ها، عصیان فرشتگان، مضحکه، خدایان تشنه‌اند، پیر کوچولو، زندگی گل‌افشان که دو کتاب اخیر، خاطرات دوران کودکی اوست. در سال ۱۹۲۱ جایزه‌ی ادبی نوبل به او داده شد.
📚📚📚
با تلخیص از تاریخ ادبیات جهان، غلامحسین دِه‌بزرگی، ص ۱۹۹ و ۲۰۰.
#بزرگان‌ادبیات‌جهان
#آناتول‌فرانس
#غلامحسین‌دِه‌بزرگی
#کانالگلزارادبیات
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
بزرگان ادبیات جهان📚📚📚
جِبران خلیل جِبران (۱۸۸۳ - ۱۹۳۱)
او در روستای بشَرّی از جبل لبنان، در خانواده‌ای مسیحی مارونی متولد شد. در جوانی، در کشور زادگاه خود درس خواند. پس از آن، همراه خانواده به آمریکا مهاجرت کرد؛ اما برای تکمیل تحصیلات و آموختن زبان، به بیروت بازگشت.
سپس به پاریس رفت و به سبب علاقه به نقاشی، مدتی نزد آگوست رودَن، نقاش و مجسمه‌ساز معروف، به آموختن نقاشی سرگرم بود. پس از سه سال به آمریکا بازگشت و در نیویورک اقامت کرد. در آنجا یک انجمن ادبی عربی به نام الرابطة القَلَمیه و یک مجله به نام السائح تأسیس کرد.
جبران خلیل، به زبان انگلیسی تسلط داشت و چند کتاب از جمله: پیامبر، ماسه و کف، فرزند انسان، پیشتاز و خدایان زمین را به زبان انگلیسی نوشت و مورد توجه هم قرار گرفت.
برخی از آثار او به زبان عربی، عبارتند از: رساله در موسیقی، عروسان دشت، روح‌های سرکش، بال‌های شکسته، اشک و تبسم و بادها.
در سال ۱۹۳۱ در ۴۸ سالگی، به علت بیماری کبدی، در نیویورک درگذشت و در روستای زادگاهش به خاک سپرده شد.
📚📚📚
تاریخ ادبیات جهان، غلامحسین دِه‌بزرگی، ص ۴۶۱ و ۴۶۲.
#بزرگان‌ادبیات‌جهان
#جبران‌خلیل‌جبران
#غلامحسین‌دِه‌بزرگی
#کانالگلزارادبیات
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
بزرگان ادبیات جهان📚📚📚
مولیِر
ژان باپتیست پوکلن که نام مستعار مولیر را برای خود برگزید، در سال ۱۶۲۲ در پاریس زاده شد. پدرش، مبل‌ساز دربار بود و از این رو، از ثروت و موقعیت مناسبی برخوردار بود و توانست تحصیلات منظم و شایسته‌ای داشته باشد. گرایش به تئاتر، او را از پذیرفتن شغل و منصب پدری در دربار بازداشت و به گروه تئاتر پیوست.
مدتی در شهرستان‌ها به اجرای نمایش پرداخت. مشکلات مالی حتی او را مدت اندکی به زندان انداخت. دوره‌ی نمایش در شهرستان‌ها که سیزده سال طول کشید، برای مولیر باارزش بود؛ چون تجربه‌های زیادی در مدیریت تئاتر، بازیگری و نمایشنامه‌نویسی به دست آورد. کمدی پیش از مولیر در فرانسه سابقه داشت و مولیر تقریباً تمام آن‌ها را خوانده بود. کار در تئاتر بر تجربه‌ی کمدی‌نویسی او بسیار مؤثر بود.
مولیر، همپای شهرت فراوان، دشمنان فراوان از طبقات مختلف جامعه داشت. تقریباً همه‌ی صنف‌های اجتماعی و همه‌ی تیپ‌های جامعه، به نحوی مورد انتقاد مولیر قرار گرفته بودند و از این جهت با او دشمنی می‌کردند.
شب ۱۷ فوریه سال ۱۳۷۳ در حالی که نقش اول مریض خیالی را در صحنه اجرا می‌کرد، دچار خونریزی شد. او را به خانه‌اش بردند؛ چند لحظه بعد درگذشت.
برخی از نمایشنامه‌های او، عبارتند از: زنان فضل‌فروش، مکتب شوهران، مکتب زنان، دون ژوان، مردم‌گریز، طبیب اجباری، خسیس، زنان دانشمند و مریض خیالی.
📚📚📚
با تلخیص از تاریخ ادبیات در جهان، غلامحسین دِه‌بزرگی، ص ۱۶۸ و ۱۶۹.
#بزرگان‌ادبیات‌جهان
#مولیر
#غلامحسین‌دِه‌بزرگی
#کانالگلزارادبیات
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303