سخن از زیب‌النّسا، متخلّص به مخفی در سخن، پنهان شدم مانند بو در برگ گل میل دیدن هر که دارد، در سخن بیند مرا زیب‌النسا بیگم، شاعر قرن ۱۱ و اوایل ۱۲ هجری در هند، دختر بزرگ اورنگ زیب از پادشاهان سلسله‌ی گورکانیه‌ی هند که مادرش، ایرانی‌ بود و بدین جهت، مخفی، خود را ایرانی می‌دانست و سخت دلبسته‌ی ایران بود. دیوان زیب‌النسا(مخفی)، تحقیق و بررسی دکتر مهیندخت صدیقیان و دکتر سید ابوطالب میرعابدینی، ص ۴۱۸. #زیب‌النسا #مخفی #سخن https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303

بیتی از زیب‌النسا(مخفی) هر که پیش از وقت، درمان‌خواهِ دردِ دل شود گر حکیمش بوعلی باشد، دوا، دشمن شود دیوان زیب‌النسا(مخفی)،ص ۲۲۲. #زیب‌النسا #مخفی https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303

بیتهایی از زیب‌النسا(مخفی) غم که شد از حد فزون، باشد نشان خرّمی خار چون همچشم شد با غنچه، خندان می‌شود مخفیا، چون عندلیبان، از پریشانی منال صبر کن کز صبر، کار آخر به سامان می‌شود دیوان زیب‌النسا(مخفی)، ص ۲۲۴. #زیب‌النسا #مخفی #صبر https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303