eitaa logo
🟢گلزار ادبیات🟢
7هزار دنبال‌کننده
5.5هزار عکس
267 ویدیو
5 فایل
توسط دبیر بازنشسته‌ و کارشناس ارشد ادبیات: عفت ک. (بانو خالقی) استفاده از مطالب، با درج لینک. کانال‌سوم: #سخنان‌بزرگان‌ایران‌و‌جهان https://eitaa.com/sokhananebozorgan2 کانال دوم‌: #گلستان‌ادبیات https://eitaa.com/golestaneadabiyat
مشاهده در ایتا
دانلود
ویراستاری ۹ - کروشه یا قلّاب [ ] این علامت، در موارد زیر به کار می‌رود: الف - در تصحیح متون کهن، الحاق احتمالی که از نسخه‌بَدَل‌ها یا از طرف مُصَحّح افزوده می‌شود، داخل قلاب قرار می‌گیرد؛ مانند: عبودیت همه آفریده‌ها [را]،سبب زمان است.(التصفیه، ص ۱۲۵) ب - در نمایش‌نامه‌ها، دستورهای اجرایی، داخل قلاب گذاشته می‌شود؛ مانند: - حسن [با قیافه‌ای عصبانی]: من حاضرم جانم را بر سر این کار بگذارم. [دستش را روی دلش می‌گذارد و آهی می‌کشد.] راهنمای نگارش و ویرایش، دکتر یاحقی و دکتر ناصح، ص ۸۸. https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
ویراستاری ۱۰ - تیره یا خط فاصله ( - ) این نشانه در موارد زیر به کار می‌رود: الف - برای مجزا کردن جمله یا عبارت معترضه؛ مانند: پیغمبر اکرم - صلّی الله علیه و آله و سلّم- می‌فرماید: ... ب - در مکالمه بین اشخاص نمایش‌نامه و داستان، یا ذکر مکالمه‌های تلفنی در ابتدا و از سر سطر به جای نام گوینده؛ مانند: - سلام آقا. - سلام علیکم. یا بعد از ذکر اسم گوینده در مواردی مثل نمایش‌نامه‌ها: سهراب - درفش که بلند شد، نومیدی ریشه‌کن می‌شود. اهریمن - و چون افتاد، .... ج - به جای از و تا و به بین تاریخ‌ها، اعداد و کلمه‌ها؛ مانند: - فروردین - خرداد ۱۳۴۳ ( = از فروردین تا خرداد) قطار تهران - مشهد ( = تهران به مشهد) د - برای نشان دادن بیان ناشی از لکنت زبان؛ مانند: - م - م- من - ب - ب - برای... (این نشانه ادامه دارد.) با تلخیص از راهنمای نگارش و ویرایش، دکتر یاحقی و دکتر ناصح، ص ۸۸ و ۸۹. https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
ویراستاری ادامه‌ی کاربرد‌های تیره یا خط فاصله( - ) ه - برای جدا کردن هجاهای یک کلمه در تقطیع، یا جدا کردن حروف یک کلمه از یکدیگر؛ مانند: کلمه‌ی مبارزه، شامل چهار هجاست: مُ- با- رِ- زه. کلمه‌ی کتاب، شامل چهار حرف: ک- ت- ا- ب است. و - برای پیوستن اجزای یک کلمه‌ی دوجزئی مرکب؛ مانند: فرهنگ ایرانی - اسلامی ز - در پایان سطری که جزئی از یک کلمه در انتها و جزء دیگر آن در آغاز سطر بعدی می‌آید؛ مانند: هر چه داریم از این ملت داریم؛ پس از عمده- ترین کارها، باید خدمت به مردم باشد. ح - برای نشان دادن فاصله‌ی بین دو شهر؛ مانند: بلیط مسافرت تهران - مشهد - تهران را دریافت کردم. ط - در سمت چپ اعداد و حروف آغاز جمله‌ها که مُبیّن نوعی شمارش باشد، نیز تیره یا خط فاصله قرار می‌گیرد؛ مانند همین موردهایی که ما برای خط فاصله برشمردیم. راهنمای نگارش و ویرایش، دکتر یاحقی و دکتر ناصح، ص ۹۰. https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
ویراستاری ۱۱ - خط ممتد برای برجسته‌ کردن بعضی از کلمه‌ها یا عنوان‌ها در دست‌نوشته‌ها و نوشته‌های ماشین‌شده، زیر آن، خطّ ممتد کشیده می‌شود؛ مانند: از دانشجویان عزیز تقاضا می‌شود، رأس ساعت ۸ صبح، در اتاق شماره‌ی ۷ حضور پیدا کنند. (قسمت خط کشیده از راس ...تا ۷ است.) علاوه بر موارد بالا، در مطلب دست‌نویسی که برای چاپ ارسال می‌شود، زیرِ اسم کتاب‌ها و مجله‌ها و مجموعه‌ها نیز خط می‌کشند که همه‌ی این موردها در چاپ، با حروف سیاه و در صورت امکان، با حروف خوابیده (ایتالیک/ ایرانیک) مشخص می‌شود. راهنمای نگارش و ویرایش، دکتر یاحقی و دکتر ناصح، ص ۹۰ و ۹۱. https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
ویراستاری ۱۲ - سه نقطه ( ... ) موارد استفاده‌ی این علامت، به شرح زیر است: الف - به جای یک یا چند کلمه‌ی محذوف؛ مانند: فقر و بیکاری و... از عوامل فساد جامعه است. ب - در تصحیح متون کهن، آن جا که مصحّح در متن، افتادگی‌هایی می‌بیند که نسخه‌بدل‌ها در آن جا ساکت است؛ مانند: بازگردید و کارهای خویش بسازید که آن چه بباید فرمود، شما را می‌فرماییم آن مدت که شما را این جا مقام باشد و آن ... روز خواهد بود.(تاریخ بیهقی، ص ۸۸۳) ج - هنگام قطع مطلبی که بخشی از آن نقل شده است؛ چه قطع در اول عبارت منقول باشد و چه در آخر آن؛ مانند: ... و حالا پشت دستم را داغ می‌کنم که دیگر از این کارها نکنم ؛همین یک بار هم، برای هفت پشتم کافی است که ... . توجه: هر گاه سه نقطه در انتهای جمله واقع شود، یک نقطه‌‌ی دیگر به علامت پایان جمله باید افزوده‌ شود. راهنمای نگارش و ویرایش، دکتر یاحقی و دکتر ناصح، ص ۹۱. https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
ویراستاری ۱۳ - ممیّز یا خطّ مایل ( / ) این نشانه، در موارد زیر به کار می‌رود: الف - برای جدا کردن تاریخهای هجری و میلادی، یا شمسی و قمری معادل (سمت راست، سال هجری و سمت چپ، سال میلادی)؛ مانند: ابن بطوطه - جهانگرد مغربی - در ۱۷ رجب ۷۰۳ / ۲۵ فوریه ۱۳۰۴ متولد شد. ب - برای جدا کردن عدد ماه و روز و سال در تاریخها؛ مانند: نامه‌ی مورّخ ۷۶/۳/۲۵ شما رسید. ج - برای نشان دادن کلمه‌های معادل که تنها در حرف یا حروفی از آن‌ها، اِبدالی یا تخفیقی صورت گرفته است؛ مانند: کالزار/ کارزار فریشته/ فرشته سولاخ/ سوراخ د - برای جدا کردن دو مصراع شعر در متن‌های فشرده یا پاره‌های شعر نیمایی که به ضرورت و یا برای صرفه‌جویی، پشت سر هم چاپ می‌شود؛ مانند: نه هر آدمی‌زاده از دَد بِه است/ که دد ز آدمی‌زاده‌ی بد، بِه است (سعدی) تا شقایق هست/ زندگی باید کرد (سهراب سپهری) راهنمای نگارش و ویرایش، دکتر ناصح و دکتر یاحقی، ص ۹۲. https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
ویراستاری ۱۴ - ایضاً یا علامت تکرار ( " ) این علامت، به جای کلمه‌های مشابهی که عیناً در سطرهای متوالی و با حکمی واحد تکرار می‌شود، به کار می‌رود؛ مانند: ۱ - آقای حسینی رشته‌ی ادبیات فارسی. ۲ - " احمدی " " " توجه: چون گوشی این علامت را ندارد، از گیومه که شبیه آن است، استفاده شد. راهنمای نگارش و ویرایش، دکتر یاحقی و دکتر ناصح، ص ۹۲ و ۹۳. https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
ویراستاری ۱۵ - ستاره ( * ) این علامت، در موارد زیر به کار می‌رود: الف - برای رجوع به زیر‌نویس (وقتی که در داخل متن، اعداد به منظورهایی دیگر به کار برده شده است.) ب - اغلب به جای عبارت: "به همین مادّه رجوع شود" در دایرة‌المعارف‌ها و فرهنگ‌ها. ج - برای ایجاد فاصله میان اشعار، بندها یا پاراگراف‌هایی که موضوعشان با یکدیگر تفاوت دارد. گاه برای منظور اخیر، سه ستاره نیز به کار می‌رود. راهنمای نگارش و ویرایش، دکتر یاحقی و دکتر ناصح، ص ۹۳. https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
ویراستاری ۱۶ - پیکان یا نشانه‌ی ارجاع ⬅️ ،➡️ این نشانه که در فارسی، جهت آن از راست به چپ است، در موارد زیر به کار می‌رود: الف - هنگام ارجاع به ماده‌ای خاص که تقریباً معادل است با نشانه‌ی ر. ک. (رجوع کنید به ...). ب - در فرمول‌های شیمیایی، نشانه‌ی پیکان، به معنی "می‌دهد" به کار می‌رود. ج - در زیرنویس‌هایی که دنباله‌ی مطلب، به صفحه‌ی بعد کشیده می‌شود. توضیح آن که در انتهای زیرنویس صفحه، پیکان رو به سمت چپ و در آغاز زیرنویس صفحه‌ی بعد، رو به سمت راست قرار می‌گیرد. راهنمای نگارش و ویرایش، دکتر یاحقی و دکتر ناصح، ص۹۳ و ۹۴. https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
ویراستاری ۱۷ - تیک یا چک‌مارک (✔️) این نشانه، برای مشخص کردن اجزای یک کلّی، هنگام محاسبه و مُداقّه به کار می‌رود. در فارسی به جای این نام، می‌توان کلمه‌ی "کَلاک" را به کار برد و آن چوبی است بلند با سر خمیده که توسط آن می‌توان شاخه‌های درختان را پایین کشید تا دسترسی به سرشاخه‌ها مقدور باشد. راهنمای نگارش و ویرایش؛ دکتر یاحقی و دکتر ناصح، ص ۹۴. https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
ویراستاری ۱۸ - ایرانیک / ایتالیک استعمال حروف خوابیده، به منظور مشخص کردن نام کتاب، مجله، مجموعه، روزنامه و به ندرت پاره‌ا‌ی اصطلاحات مشخص، در فارسی و لاتین معمول است. این گونه تحریر چاپی را در لاتین، ایتالیک و در فارسی، ایرانیک می‌نامند. راهنمای نگارش و ویرایش، دکتر یاحقی و دکتر ناصح، ص ۹۴. https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
ویراستاری فعل‌های ربطی و قواعد آن ۱ - صورت‌های صرفی از فعل ربطی: "ام، ای، ایم، اید، اَند" هرگاه پس از کلمه‌ی مختوم به صامت(حرف) قرار گیرد، بدون همزه نوشته می‌شود. بنویسیم: دورم، بیداری، خوشحالیم، هشیارید، پاکند. ۲ - هر گاه فعل‌های ربطی، پس از کلمه‌های مختوم به های بیان حرکت (ه) و مصوّت بلند ای و مصوّت مرکّب اَی آمده باشد، همزه حذف نمی‌شود. بنویسیم: آزاده‌ام، ایرانی‌ایم، اهل ری‌اند. ۳ - پس از کلمه‌هایی که به مصوّت کوتاه اُ ختم می‌شود، فعل ربطی ای(دوم شخص مفرد) به صورت "یی" نوشته می‌شود: تو کارمند رادیویی. تویی. ۴ - پس از کلمه‌های مختوم به مصوّت بلند آ و اُو ، همزه‌ی آغاز فعل‌های ربطی، به ی بدل می‌شود: دانایم، دانشجوییم. راهنمای نگارش و ویرایش، دکتر یاحقی و دکتر ناصح، ص ۱۹ و ۲۰. https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303