بزرگان ادبیات جهان 📚📚📚
نجیب محفوظ (۱۹۱۲ - ۲۰۰۶)
نجیب محفوظ عبدالعزیز احمد الباشا، از پایه‌گذاران رمان عرب، در خانواده‌ای متوسط و از پدر و مادری کارمند، چشم به دنیا گشود. در دانشگاه مصر، در رشته‌ی فلسفه با درجه‌ی لیسانس، فارغ‌التحصیل شد. دوره‌ی فوق لیسانس را نیمه‌‌تمام، رها کرد و به نوشتن مقاله‌های فلسفی برای مجله‌های معروف مصر مشغول شد.
وی که در ابتدا با قصه‌ی کوتاه شروع کرده بود، سرانجام به رمان رو آورد و در سال ۱۹۵۹ با نوشتن رمان بچه‌های محله‌ی ما و در سال ۱۹۶۰ با نوشتن دزد و سگ‌ها، نام خود را در صدر رمان‌نویسان مصری به ثبت رساند.
نجیب محفوظ، در سال ۱۹۸۸ برنده‌ی جایزه‌ی نوبل ادبیات شد. او در طول عمر خود، حدود پنجاه رمان و مجموعه داستان‌های کوتاه و ده‌ها مقاله و شماری فیلم‌نامه نوشته است.
از جمله رمان‌های او، می‌توان به کوچه‌ی سندان، جاده، میرامار، عشق زیر باران، قلب شب، عصر عشق، روز قتل رئیس جمهوری، و گفتگوی بامداد و شامگاه اشاره کرد.
📚📚📚📚
با تلخیص از تاریخ ادبیات جهان، غلامحسین دِه‌بزرگی، ص ۴۶۵.
#بزرگان‌ادبیات‌جهان
#نجیب‌محفوظ
#غلامحسین‌ده‌بزرگی
#کانالگلزارادبیات
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
🔵 از معرفی کانال به دیگران، سپاسگزارم.
بانو خالقی 🔵
بزرگان ادبیات جهان 📚📚📚
ویکتور ماری هوگو (۱۸۰۲ - ۱۸۸۵)
وی در بِزانسون، در مشرق فرانسه متولد شد. پدرش، افسر ارتش بود و معمولاً در مأموریت به سر می‌برد. تحصیلات ویکتور، منظم و کامل نبود؛ اما علاقه به مطالعه و خواندن آثار شاتوبریان و روسو داشت.
در چهارده سالگی، نمایشنامه‌ای نوشت. در هفده سالگی، مجله‌ای را تأسیس و اولین رمان خود را به نام "بوگ ژارگال" در آن مجله منتشر کرد. در بیست سالگی، اولین دیوان شعر خود را به نام " اودها و اشعار گوناگون" انتشار داد. در همین سال ازدواج کرد و پس از آن، چند دفتر شعر رمانتیک منتشر نمود.
وی در سال ۱۸۲۷ پیشرو مکتب رمانتیسم معرفی شد. سال‌های ۱۸۴۳ تا ۱۸۴۸ را به عنوان رهبر دموکرات‌ها، به فعالیت‌های سیاسی سپری کرد. مخالفتش با ناپلئون سوم و امپراتوری روم، موجب تبعید او از سال ۱۸۵۲ تا ۱۸۷۰ شد. این دوره، دوره‌ی پرکاریِ ادبی او بود. پانزده سال آخر عمرش را در پاریس گذراند و مورد احترام ادیبان بود.
پنج دفتر شعر از او در دست است: شرقیّات، برگ‌های پاییزی، مکافات، اندیشه‌ها، نغمه‌های شامگاهان، و افسانه‌ی قرون.
برخی از رمان‌های او، عبارتند از: گوژپشت نُتردام، بینوایان، کارگران دریا، مردی که می‌خندد، آخرین روز یک محکوم به اعدام، کلود ولگرد، و نود و سه.
📚📚📚📚
با تلخیص از تاریخ ادبیات جهان، غلامحسین دِه‌بزرگی، ص ۱۷۹ - ۱۸۱.
#بزرگان‌ادبیات‌جهان
#ویکتور‌هوگو
#غلامحسین‌ده‌بزرگی
#کانالگلزارادبیات
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
بزرگان ادبیات جهان 📚📚📚
ماکسیم گورکی (۱۸۶۸ - ۱۹۳۶)
ماکسیم گورکی، نام مستعارِ آلکسی ماکسیموویچ پیشکوف، رمان‌نویس و نمایشنامه‌نویس نامدار روسی است. وی در نیژنی نووگورود (شهر گورکی کنونی) به دنیا آمد. در چهارسالگی، پدر و در دَه‌سالگی، مادرش را از دست داد. چند سالی به مدرسه رفت و بعد برای کسب معاش، ناگزیر شد تحصیل را رها کند. مدتی شاگرد کفاشی بود. در دوازده‌سالگی، در یک کشتی، ظرف‌شوی آشپزخانه شد. آشپز کشتی که چمدانی پر از کتاب داشت، او را به کتاب خواندن تشویق کرد. پس از آن به کارهایی از قبیل بازیگری، نانوایی و میوه‌فروشی پرداخت.
از سال ۱۸۹۱ به فعالیت‌های انقلابی پیوست و سه بار بازداشت شد. نخستین داستانش در سال ۱۸۹۲ انتشار یافت که موفقیتی پیدا نکرد؛ اما با پشتکارش از سال ۱۹۰۱، آثارش خوانندگان فراوانی یافت. در سال ۱۹۲۱ به علت اختلاف با لنین، ناچار به ترک کشورش شد و تا هفت سال در آلمان به سر برد و آن گاه از وی دعوت شد به میهن خویش بازگردد. سرانجام در گورکی، شهری نزدیک مسکو که به نام او خوانده می‌شود، درگذشت.
برخی از آثار او، عبارتند از:
زندگی‌نامه‌ی سه بخشی او: دوران کودکی، در میان مردم، و دانشکده‌های من.
رمان: سه رفیق، مادر، تماشاچی، مغناطیس، و آتش‌های دیگر.
نمایشنامه: طبقه‌ی متوسط، در اعماق، کودکان آفتاب، و آخرین.
📚📚📚📚
با تلخیص از تاریخ ادبیات جهان، غلامحسین دِه‌بزرگی، ص ۳۴۹ - ۳۵۱.
#بزرگان‌ادبیات‌جهان
#ماکسیم‌گورکی
#غلامحسین‌ده‌بزرگی
#کانالگلزارادبیات
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
بزرگان ادبیات جهان 📚📚📚
اِرنِست هِمینگوِی (۱۸۹۹ - ۱۹۶۱)
وی در شهر اوک پارک (ایلینویز) آمریکا، در خانواده‌ی یک پزشک زاده شد. پس از پایان تحصیلات دبیرستان، خبرنگاری پیشه ساخت. داوطلبانه، در جنگ جهانی اول شرکت کرد و زخمی شد و نشان گرفت.
بعد از جنگ، به فرانسه رفت و بار دیگر خبرنگار شد. در پاریس، به تشویق نویسندگان جلای وطن کرده‌ی هموطنش، شیوه‌ی نویسندگی ساده، محاوره‌ای، عینی و غیراحساساتی را همراه با اختصار کلام برگزید و دو کتاب خود را در پاریس منتشر کرد:
۱ - سه داستان و ده شعر.
۲ - در زمان ما(پانزده داستان کوتاه.)
نخستین رمان همینگوی، سیلاب‌های بهاری بود؛ اما اولین رمان مهم و بهترین اثر بلند او، خورشید همچنان می‌درخشد، نام داشت. وی در سال ۱۹۵۴ برنده‌ی جایزه‌ی نوبل ادبیات شد و در سال ۱۹۶۱ به حیات خود خاتمه داد.
برخی از آثار دیگرش عبارتند از:
رمان‌ها: وداع با اسلحه، داشتن و نداشتن، زنگ‌ها برای که به صدا در می‌آید، آن سوی رودخانه و در میان درختان، پیرمرد و دریا، باد سه روزه.
مجموعه داستان‌های کوتاه: مردان بدون زنان، برف‌های کلیمانجارو، زندگی خوش و کوتاه فرانسیس مکومبر.
آثار غیرداستانی: مرگ در بعدازظهر، تپه‌های سبز آفریقا (سفرنامه) و نمایشنامهی ستون پنجم.
📚📚📚📚
با تلخیص از تاریخ ادبیات جهان، غلامحسین دِه‌بزرگی، ص ۳۹۷-۴۰۰.
#بزرگان‌ادبیات‌جهان
#ارنست‌همینگوی
#کانالگلزارادبیات
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
بزرگان ادبیات جهان 📚📚📚
دانته
دورانته آلیگیری، در ماه مه ۱۲۶۵ میلادی در فلورانس ایتالیا به دنیا آمد. ظاهراً خود شاعر، نامش را مخفف ساخت و خود را دانته خواند. در کودکی، مادرش را از دست داد و پدرش، همسر دیگری اختیار کرد و دانته، خواهر و برادری ناتنی پیدا کرد و با مادر ناتنی، سال‌هایی را دور از شادمانی گذراند. در پانزده سالگی، پدرش در نهایت فقر فوت کرد.
وی در بیست‌و‌شش سالگی ازدواج کرد و صاحب فرزندانی شد. چند سال پس از ازدواج. به عالم سیاست روی آورد و جزو گروه بیانکی (سفیدها) شد و با نشان دادن لیاقت و فعالیت در سی‌و‌پنج سالگی، به عضویت شورای شهر برگزیده گشت. گروه مخالفان آنان معروف به نِری (سیاه‌ها) پس از یک سلسله مبارزه و هجوم مسلحانه، بر سفیدها پیروز شدند و حکومت شهر را به دست گرفتند و در سال ۱۳۰۲ دانته را همراه پانزده نفر دیگر از فلورانس تبعید کردند. وی از آن پس، هرگز نتوانست به فلورانس بازگردد.
او آثار خود را از قبیل: ضیافت، مدخل الهیات، رساله‌ای در باب سلطنت و کمدی الهی در تبعید نوشت. دانته در چهارده سپتامبر ۱۳۲۱ در پنجاه‌و‌شش سالگی، به علت بیماری درگذشت. حکومت سلطنتی، فصاحت زبان لاتین عامیانه، هم‌صحبتی، مسأله‌ی آب و خشکی، از دیگر آثارش است.
معروف‌ترین اثر دانته، کمدی الهی است که خلاصه‌ای از زندگی اوست. عشق و ایمان و حکمت و تبعید و اندوه در آن دیده می‌شود. بعید نیست که طرح و مایه‌های کمدی الهی را از تفکر ایرانی و اسلامی گرفته باشد. این کتاب، سه بخش دارد: دوزخ، برزخ و بهشت. در این اثر، ویرژیل، راهنماست و بتائریچه، نماد شهود الهی از طریق ایمان است. اعتقاد مذهبی دانته و توجه به آیین مسیح را در دیدار او از بهشت می‌توان دید.
📚📚📚📚
با تلخیص از تاریخ ادبیات جهان، غلامحسین دِه‌بزرگی، ص ۱۰۰ - ۱۰۵.
#بزرگان‌ادبیات‌جهان
#دانته
#غلامحسین‌ده‌بزرگی
#کانالگلزارادبیات
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
بزرگان ادبیات جهان 📚📚📚
الکساندر دوما (پدر) (۱۸۰۲ - ۱۸۷۰)
او در ویلِرکوتره در فرانسه به دنیا آمد. پدرش، ژنرال ارتش بود از تبار سیاهان. الکساندر، در بیست سالگی به پاریس رفت و برای گذران زندگی، حرفه‌ی نویسندگی را برگزید. از سال ۱۸۲۹ تا ۱۸۶۰ نمایشنامه‌های زیادی نوشت.
چون دوستدار جمهوری بود، از انقلاب ۱۸۴۸ جانب‌داری کرد. در سال ۱۸۵۱ از وطن دوری گزید. در ایتالیا به هم‌رزمان گاریبالدی پیوست و پس از چهار سال که در ناپل گذراند، به فرانسه بازگشت. پول زیادی به دست آورد و همه را از دست داد و مقروض هم شد و سرانجام در پنجم دسامبر ۱۸۷۰ در فقر و تنگ‌دستی درگذشت.
شاید بتوان او را یکی از پرکارترین نویسندگان جهان معرفی کرد. در برخی کشورها، او را رمان‌نویس می شناسند؛ درحالی که کار و حرفه‌ی اصلی او نگارش نمایشنامه بود.
از میان کارهای او، می‌توان سه تفنگ‌دار، بیست سال بعد، کنتِ مونت کریستو، ژوزف بالسامو، مردی با نقاب آهنین، لاله‌ی سیاه و خاطرات الکساندر دوما را نام برد.
📚📚📚📚
تاریخ ادبیات جهان، غلامحسین دِه‌بزرگی، ص ۱۸۲ و ۱۸۳.
#بزرگان‌ادبیات‌جهان
#الکساندر‌دوما
#غلامحسین‌ده‌بزرگی
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
بزرگان ادبیات جهان📚📚📚
ابونُواس
حسن بن هانی حَکَمی، معروف به ابونواس، شاعر ایرانی‌تبار عرب‌زبان، یکی از بزرگترین شاعران کلاسیک عربی و از سرایندگان بزرگ غزل است. تولد او را سال ۱۴۰ هجری و درگذشتش را ۱۹۸ هجری نوشته‌اند.
گفته‌اند که شیعی مذهب بود. چون در کودکی و جوانی، موی بلندی داشت که بر روی شانه می‌ریخت، به ابونواس شهرت یافت (نواس یعنی گیسوی بلند).
دوران جوانی را در بصره به تحصیل گذراند. در زمان خلافت هارون، به بغداد، شهر هزار و یک شب رفت. قصیده‌هایی در مدح خلیفه گفت و به دربار راه یافت. چون ایرانی بود و در اهواز تولد یافته بود، مورد حمایت دو خاندان بانفوذ ایرانی قرار گرفت: نوبختیان و برمکیان. پس از زوال برمکیان بغداد را ترک کرد و به دمشق و مصر رفت. بعد در حکومت امین، دوباره به بغداد بازگشت.
ابونواس در اشعار خود، واژه‌ها و ترکیب‌های فارسی دَری و پهلوی زیاد به کار برده است. دیوان شعرش چند بار چاپ شده است. آرامگاهش در بغداد است.
📚📚📚📚
با تلخیص از تاریخ ادبیات جهان، غلامحسین ده‌بزرگی، ص ۵۳.
#بزرگان‌ادبیات‌جهان
#ابونواس
#غلامحسین‌دِه‌بزرگی
#کانالگلزارادبیات
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
بزرگان ادبیات جهان 📚📚📚
آلبر کامو (۱۹۱۳ - ۱۹۶۰)
این نویسنده و فیلسوف فرانسوی، در الجزایر به دنیا آمد. پدرش که یک نظامی بود، یک سال بعد به سبب جراحتی که در جنگ برداشته بود، درگذشت و تربیت او به عهده‌ی مادرش که زنی بی‌سواد و عامی بود، قرار گرفت. این زن، با کار کردن در خانه‌ها و رختشویی، فرزندانش را بزرگ کرد. آلبر کامو در دوران تحصیل، استعداد خوبی از خود نشان داد؛ اما تحصیل در رشته‌ی حقوق را به پایان نرساند.
سال ۱۹۳۳ به نهضت ضد فاشیست که توسط هنری باربوس و رومن رولان بنیان نهاده شده بود، پیوست. سال بعد عضو حزب کمونیست شد و پس از چندی به ریاست خانه‌ی فرهنگ شهر الجزایر منصوب گردید. سال ۱۹۳۷ از حزب کناره گرفت. مدتی فلسفه خواند و یک گروه تئاتری به نام اکیپ ترتیب داد. علاوه بر نوشتن نمایشنامه، کارگردانی و بازیگری نیز می‌کرد.
کامو در سال ۱۹۴۳ با ژان پل سارتر آشنا شد و چند سال این آشنایی و دوستی دوام یافت. در سال ۱۹۵۷ آکادمی سوئد جایزه‌ی ادبی نوبل را به او اعطا کرد. سه سال بعد در یک حادثه‌ی اتومبیل جان سپرد.
مهم‌ترین آثار او، عبارتند از: بیگانه، طاعون، سقوط، حکومت نظامی، عادل‌ها، افسانه‌ی سیزیف، خطاب به عشق، سوء تفاهم و انسان طاغی (مقاله‌های فلسفی).
📚📚📚📚
با تلخیص از تاریخ ادبیات جهان، غلامحسین دِه‌بزرگی، ص ۲۰۹ و ۲۱۰.
#بزرگان‌ادبیات‌جهان
#آلبرکامو
#غلامحسین‌ده‌بزرگی
#کانالگلزارادبیات
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
بزرگان ادبیات جهان 📚📚📚
جورج بِرنارد شاو (۱۸۵۶ - ۱۹۵۰)
این نمایشنامه‌نویس ایرلندی، در سال ۱۸۵۶ در دوبلین متولد شد. پدرش، مردی تنگدست و مادرش، زنی دانا بود. در خانه درس خواند؛ اما در چهارده‌سالگی، درس و مشق را رها کرد. در شانزده‌سالگی، کارمند اداره‌ی معاملات زمین شد و چهار سال بعد، از کارمندی هم دست کشید و در بیست‌سالگی، همراه مادرش به لندن مهاجرت کرد و به فعالیت‌های ادبی پرداخت.
در سال ۱۸۹۸ نخستین مجموعه‌ی نمایشنامه‌های او با عنوان نمایشنامه‌های مطبوع و نامطبوع انتشار یافت که شامل: سلاح‌ها و انسان، کاندیدا، مرد سرنوشت، شما هرگز نمی‌توانید بگویید، خانه‌های اجاره‌ای و ... بود.
عنوان دومین اثر او، سه نمایشنامه برای پیوریتن‌ها بود که دو سال بعد از اولی منتشر شد و شامل: مرید شیطان، تغییر کیش کاپیتان براس باند، و قیصر و کلئوپاترا بود.
بهترین آثارش که وی را در شمار نمایشنامه‌نویسان رده اول انگلستان قرار داد، از سال ۱۹۰۰ به بعد انتشار یافتند: انسان و اَبَرانسان (با عنوان فرعی یک کمدی و یک فلسفه)، آندروکلس و شیر، پیگمالیون، دکتر بر سر دوراهی، خانه‌ی دل‌شکن، سِنت جان، ژاندارک و ... .
نمایشنامه‌های شاو و به سخن دقیق‌تر، کمدی‌های نو او، بر پایه‌ی موضوعات اجتماعی واقعی استوارند. وی در سال ۱۹۲۵ جایزه‌ی نوبل ادبیات را به دست آورد. در سال ۱۹۵۰ در ۹۴ سالگی در روستایی واقع در حومه‌ی هرتفورد شایر انگلستان درگذشت.
📚📚📚
با تلخیص از تاریخ ادبیات جهان، غلامحسین دِه‌بزرگی، ص ۳۱۳ - ۳۱۵.
#بزرگان‌ادبیات‌جهان
#جورج‌برنارد‌شاو
#کانالگلزارادبیات
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
بزرگان ادبیات جهان📚📚📚
ویلیام سامِرسِت موآم ( ۱۸۷۴ - ۱۹۶۵)
نویسنده‌ی انگلیسیِ رمان، نمایشنامه و داستان کوتاه، در کودکی پدرش را از دست داد و تحت سرپرستی عمویش که کشیش دهکده‌ای بود، قرار گرفت. او در محیط مذهبی دِه بزرگ شد و درس خواند.
پس از پایان دوران مدرسه، به آلمان رفت و دو سال هم در دانشگاه هایدلبرگ تحصیل کرد. پس از بازگشت به انگلستان، به تشویق عمویش در لندن، درس پزشکی خواند و طبیب شد؛ اما از اشتغال به این حرفه سر باز زد و نویسندگی پیشه کرد.
موآم از سال ۱۹۰۴ جهانگردی و سیاحت آغاز کرد و در اروپا و آمریکا به گشت و گذار پرداخت. او بعدها به خاور دور هم رفت و از چین و اندونزی و مالزی دیدار کرد. همین سفرها، الهام‌بخش او در آفرینش داستان‌هایی شد که ماجراهایشان، در ممالک شرقی یا سرزمین‌های غربی می‌گذرد.
بخشی از رمان‌های او، عبارتند از: لیزای لامبثی، جادوگر، اسارت بشری، ماه و شش پشیز، لبه‌ی تیغ، اشندن یا مأمور بریتانیا، تنگنا و تئاتر.
موام در مقام نمایشنامه‌نویس هم سیمایی درخشان دارد. در میان نمایشنامه‌های طنزآمیز، بدبینانه و کاملاً مردمی او، دایره و از ما بهتران، دلنشین و جالبند.
اثر برجسته‌ی دیگر موآم، رمان‌نویسان بزرگ و رمان‌های آنان، مجموعه‌ای است در معرفی ده رمان بزرگ.
📚📚📚📚
با تلخیص از تاریخ ادبیات جهان، غلامحسین دِه‌بزرگی، ص ۳۰۲ و ۳۰۳.
#بزرگان‌ادبیات‌جهان
#ویلیام‌سامرست‌موآم
#غلامحسین‌دِه‌بزرگی
#کانالگلزارادبیات
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
بزرگان ادبیات جهان 📚📚📚
چِخوف (۱۸۶۰ - ۱۹۰۴)
آنتون پابلوویچ چخوف، در شهر تاگانرگ روسیه به دنیا آمد. پس از پایان دبیرستان، وارد دانشگاه مسکو شد و در سال ۱۸۸۴ دوره‌ی پزشکی را تمام کرد. مدتی به طبابت پرداخت و بعد، این حرفه را رها و تمام تلاش خود را وقف نوشتن نمود.
در سال ۱۸۸۰ نخستین داستانش به نام نامه‌ای به دوست دانشمند منتشر شد. در سال ۱۸۹۰ سفری به تبعیدگاه ساخالین داشت تا وضع محکومان را بررسی کند. یادگار این سفر، یک رشته داستان با عنوان ساخالین بود که ضربه‌ی سختی به دستگاه بیداد تزارها زد.
چخوف در سال ۱۹۰۱ ازدواج کرد و سرانجام بیماری سل که از بیست‌سالگی جانش را آزرده بود، موجب شد برای معالجه به آلمان برود و در همان جا در چهل‌و‌چهار‌سالگی درگذشت.
نخستین داستان‌های او، طرح‌های شاد و خنده‌آور بودند و بعد به داستان‌های دردناک تبدیل شدند. از ششصد داستان کوتاه او، بیشتر آن‌ها وصف موقعیت و سرشار از جزئیات واقع‌گرایانه است.
از مجموعه داستان‌های وی، قصه‌های ملپامنی، داستان‌های رنگارنگ، شفق، داستان‌ها، و سخنان بی‌ضرر را می‌توان نام برد.
از نمایشنامه‌هایش، می‌شود به شاهراه، آواز قو، خرس، خواستگاری، عروسی، شب پیش از محاکمه، سالگرد، ایوانف، مرغ دریایی، دایی وانیا، سه خواهر، و باغ آلبالو اشاره کرد.
📚📚📚📚
با تلخیص از تاریخ ادبیات جهان، غلامحسین دِه‌بزرگی، ص ۳۴۵ - ۳۴۸.
#بزرگان‌ادبیات‌جهان
#آنتون‌چخوف
#غلامحسین‌ده‌بزرگی
#کانالگلزارادبیات
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
بزرگان ادبیات جهان 📚📚📚
وُلتِر (فرانسوا ماری آروئِه ۱۶۹۴ - ۱۷۷۸)
در یک خانواده‌ی متوسط، در پاریس متولد شد. پدرش محضردار بود و آبرو و شخصیت ویژه‌ای داشت که ولتر از آن برخوردار بود. وی درس حقوق خواند. در سال ۱۷۱۷ به خاطر سرودن هَجویه و توهین قلمی به نماینده‌ی پادشاه، زندانی شد و در زندان نمایشنامهی اودیپ را نوشت که مورد توجه ملکه قرار گرفت و آزاد شد. اما بار دیگر به سبب درگیری و نزاع با یک شوالیه و دعوت به دوئل به زندان افتاد.
پس از آزادی از زندان، به انگلستان رفت و با نویسندگان و شاعران آن سرزمین آشنا شد و تحت تأثیر فلسفه و دانش آن روزگار در انگلستان قرار گرفت. نامه‌های فلسفی که پس از بازگشت از انگلستان در فرانسه انتشار داد، حاصل این برخورد و تأثیرپذیری اوست.
سال ۱۷۴۶ به عضویت فرهنگستان فرانسه برگزیده شد. ولتر سال‌هایی از زندگی خود را به دلیل مشکلات مالی و نیز ناسازگاری با افرادی که درباری بودند یا وابسته به دربار، در پوتسدام و ژنو گذراند. سال‌های آخر زندگی را در فرنه، محلی نزدیک مرز فرانسه و سوئیس در ملک شخصی خود گذراند. در آنجا به تأسیس کارخانه و امکانات رفاهی برای مردم پرداخت. در هشتادوپنج‌سالگی برای دیدن نمایش ایرن به پاریس رفت و سه ماه بعد درگذشت.
برخی از آثار دیگر ولتر، عبارتند از: بروتو، منظومه‌ی آتریاد، تاریخ شارل دوازدهم، آداب و رسوم ملل، فرهنگ فلسفی، پیش‌داوری، و کاندید که شاهکار او محسوب می‌شود.
📚📚📚📚
تاریخ ادبیات جهان، غلامحسین دِه‌بزرگی، ص ۱۷۱ و ۱۷۲.
#بزرگان‌ادبیات‌جهان
#ولتر
#غلامحسین‌دِه‌بزرگی
#گلزار‌ادبیات
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303