eitaa logo
گریزهای مداحی و گریز های مناجاتی
3.7هزار دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
564 ویدیو
800 فایل
گریز زیارت عاشورا ، دعای کمیل و دعای توسل و جوشن کبیر https://eitaa.com/gorizhaayemaddahi
مشاهده در ایتا
دانلود
4_5978764578211761472.mp3
5.9M
🌸 شور حضرت زینب س 🌸الله اکبر،بزنن نفحه ی صور محشر 🌸 کربلایی __ الله اکبر بزنن نفخه ی صور محشر داخل شد زینب به حریم یاغیان کافر افتاد از حرکت زنگ اشتران به حکم زینب از روی منبر به زمین فتاده دشمن با سر چادر زده بر کمر رفته فتح خیبر اما نه در معرکه بلکه روی منبر چون فاطمه حامی حقِ بوترابه در آسمان علی باشد مثل اختر یا زینب یا زینب یا زینب کاخ ظلمو با خطبش شکسته دختر حیدر با تمام جسارت بین بند اسارت کرده لعن و برائت بر معاویه لعنت یا زینب یا زینب مابین مجلس با ابهت استوار ایستاده ذرات عالم پای صبر و عزتش افتاده حق به زهرا و به علی حیدرِ دیگر داده در حفظ معجر قاسم و علیِ اکبر داده من زینبم نُه فلک گردد روی شستم هفت آسمان تکیه دارد بر روی دستم من خالق عصمتم من سِر الهم من عالم بی معلمه از الستم یا زینب یا زینب یا زینب شیر شرزه و دخت دلاور بوترابم من حجاب حجابم عُلیا و جنابم قطب عالم امکان امامِ حضرت سلمان یا زینب یا زینب https://eitaa.com/gorizhaayemaddahi/9756
. جناب علامه_شیخ_محمدباقر_بیرجندی، در کتاب می‌نویسند: و آنچه روایت کرده‌اند در احتجاج، شیخ احمد بن ابی‌طالب طبرسی مرسلاً _و آن کتاب جلیلی است که نظیر ندارد در فن خود، و در اول آن فرموده که سند را به‌جهت اشتهار وصحت مطالب آن می‌اندازد _، روایت کرده که حضرت امام زین‌العابدین (علیه‌السلام) فرموده به آن مخدره بعد از آنکه آن مخدره قرائت فرمود آن خطبه کوفه را که فحول فقهاء وکاملین عاجزند از رسیدن به اول درجه از معارف آن که وصف الحال او است: یک حرف تو را معنی، تاحشر نیارد بنویسد اگر منشی گردون همه تفسیر «اسکتي یا عمة ففي الباقي عن الماضي إعتبار، وأنت بحمدالله عالمة غیرمعلمة، فهمة غیرمفهمة، إن البكاء والحزن لايردان من إبادة الدهر». 📝 ای عمه! خاموش باش، باقیماندگان باید ازگذشتگان عبرت گیرند وتو بحمدخدا، عالمى هستى كه نزد كسى تعليم نديدى ودانايى هستى كه نزد كسى نياموختى. ودیگر اینکه گریه وناله رفتگان را بازنمى‌گرداند. 📚کبریت احمر فی شرایط المنبر، ص۶۸۲ .
. مذهبی 🎴 ، در شهادت حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام، باعنوان: 🔘 آیت‌الله .👇👇👇👇👇👇👇👇
. یا صاحب الزّمان! مددی بنده، تماماً اختیارش دستِ ارباب است هر کَس، حسینی نیست سر تا پاش ناباب است هر که کند خدمت به این درگاه، شاداب است بر دشمنانِ طالبِ خون خدا، لعنت بر غاصبینِ جایگاه اولیا لعنت بستند تا دست علی را پشتِ دین شد خَم نسل سقیفه، هست اکنون هم در این عالَم بر جِبت و بر طاغوت، نفرینِ خدا هر دَم بر هر که باشد دوسـتدارِ آن دو تا لعنت بر غاصبین جایگاه اولیا لعنت عالَم، ذلیلِ محضرِ این خاندان باشد شخص امام هر زمان، جان زمان باشد کُلّ جهان، چون موم در دستانشان باشد بر منکرانِ رفعت آل عبا لعنت بر غاصبین جایگاه اولیا لعنت دارد تأسی می کند بر غیرت زینب... هر کس که مُحکم، ایستاده پای این مکتب دارد دعای بر ظهورِ منتقم بر لب بر قاتلینِ حضرت خیرالنّسا لعنت بر غاصبین جایگاه اولیا لعنت ✍ یک شنبه ۲۸ آبان ۱۴۰۲ .
. ✅ شفاعت گناهکاران امت پیامبر (ص) مهریه حضرت فاطمه (س) حضرت زهرا (س) پس از آگاهی از مقدار مهریه خود، خطاب به پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: «یَا رَسولَ الله! اِنَّ بَناتَ الناسِ یَتَزَوَّجنَ بِالدَّراهِمِ فما الفرقُ بَینی وَ بَینَهُنَّ؟ اساَلُکَ ان تَرُدَّها وَ تَدعُوا للهَ اَن یَجعَلَ مَهرِیَ الشفاعهَ فی عُصاهِ اُمَّتِکَ. فَنَزَلَ جَبرَئیلُ و مَعَهُ بِطاقهُ مِن حریر مَکتُوب فیها: جَعَلَ اللهُ مَهرَ فاطمه الزَّهراء شَفاعهَ المُذنبین مِن اُمَّهِ اَبیها.» «ای رسول خدا! دختران مردم با مهریه های فراوان، شوهر می کنند، چه تفاوتی میان من و آنهاست؟ از تو می خواهم که مهر را به علی بازگردانی و از خدای متعال بخواهی که مهر مرا، شفاعت از گناهکاران امّت تو قرار دهد.» در این هنگام، جبرئیل فرود آمد و برگه ای از جنس حریر به همراه داشت که بر آن نوشته بود: خداوند مهر فاطمه را شفاعت از گناهکاران امّت پدرش قرار داد. 📚منبع شرح احقاق الحق، آیةالله مرعشی، ج ۱۰، ص ۳۶۷ درسنامه فاطمی، مجید جعفرپور .
. ✳️ شفاعت فاطمه علیهاسلام در روز قیامت عَن مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ علیه السلام يَقُولُ‏ لِفَاطِمَةَ وَقْفَةٌ عَلَى‏ بَابِ‏ جَهَنَّمَ‏ فَإِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ كُتِبَ بَيْنَ عَيْنَيْ كُلِّ رَجُلٍ مُؤْمِنٍ أَوْ كَافِرٍ فَيُؤْمَرُ بِمُحِبٍّ قَدْ كَثُرَتْ ذُنُوبُهُ إِلَى النَّارِ فَتَقْرَأُ بَيْنَ عَيْنَيْهِ مُحِبّاً فَتَقُولُ إِلَهِي وَ سَيِّدِي سَمَّيْتَنِي فَاطِمَةَ علیه السلام وَ فَطَمْتَ بِي مَنْ تَوَلَّانِي وَ تَوَلَّى ذُرِّيَّتِي مِنَ النَّارِ وَ وَعْدُكَ الْحَقُّ وَ أَنْتَ لَا تُخْلِفُ الْمِيعَادَ فَيَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ صَدَقْتِ يَا فَاطِمَةُ إِنِّي سَمَّيْتُكِ فَاطِمَةَ علیه السلام وَ فَطَمْتُ بِكِ مَنْ أَحَبَّكِ وَ تَوَلَّاكِ وَ أَحَبَّ ذُرِّيَّتَكِ وَ تَوَلَّاهُمْ مِنَ النَّارِ وَ وَعْدِيَ الْحَقُّ وَ أَنَا لَا أُخْلِفُ الْمِيعَادَ وَ إِنَّمَا أَمَرْتُ بِعَبْدِي هَذَا إِلَى النَّارِ لِتَشْفَعِي فِيهِ فَأُشَفِّعَكِ لِيَتَبَيَّنَ لِمَلَائِكَتِي وَ أَنْبِيَائِي وَ رُسُلِي وَ أَهْلِ الْمَوْقِفِ مَوْقِفُكِ مِنِّي وَ مَكَانَتُكِ عِنْدِي فَمَنْ قَرَأْتِ بَيْنَ عَيْنَيْهِ مُؤْمِناً فَجَذَبْتِ بِيَدِهِ وَ أَدْخَلْتِهِ الْجَنَّةَ. محمد بن مسلم از امام باقر علیه‌السلام نقل می کند، شنیدم که می‌فرمود: «برای فاطمه عليهاسلام بر دَرِ جهنم توقفی است. چون روز قیامت فرا رسد میان دو چشم هر شخصی نوشته می شود که او مومن است یا کافر. پس فرمان داده می‌شود به محب و دوستی که گناهانش زیاد شده به سوی آتش برود. فاطمه علیهاسلام بین دو چشم او را می‌خواند که نوشته، محب است. آن‌گاه فاطمه عليها سلام عرضه می‌دارد. بارالها، مرا فاطمه عليهاسلام نامیدی و به خاطر من هر که مرا و ذریه مرا دوست بدارد از آتش جدا نمودی و وعده تو حق است و همانا تو خلف وعده نمی‌کنی. پس خداوند عزوجل می‌فرماید: راست می‌گویی ای فاطمه عليهاسلام! من تو را فاطمه عليهاسلام نامیدم و به خاطر تو هرکس تو را و فرزندانت را دوست بدارد و ولایت تو و فرزندانت را دوست بدارد و ولایت تو و فرزندانت را پذیرا باشد از آتش جدا نموده‌ام. وعده من حق است و خلف وعده نمی‌نمایم و همانا امر نمودم این بنده‌ام به سوی آتش روانه شود تا تو او را شفاعت کنی، او را شفاعت نما تا برای فرشتگان و پیامبران و اهل محشر جایگاه تو نزد من روشن شود. پس بر پیشانی هر کس نوشته شده مومن، دستش را بگیر و وارد بهشت کن.» 📚منبع بحارالانوار، علامه مجلسی، ج ۴۳، ص ۱۴ فاطمیه ماثور، حجة الاسلام شیخ محسن حنیفی، صفحه ۶۷ .
. 🔸🔶《اَلسَّلٰامُ عَلَیْکَ یَا جَعفَرَ بْنَ أَبِی طَالِبٍ(ع)》🔶🔸 ✅حضرت ابوطالب(ع) با حضرت فاطمه بنت اسد، مادر بزرگوار امام علی(ع) نسبت عمو زادگی داشتند. هاشم جدّ مشترک هر دو بوده است. یعنی ابوطالب بن عبدالمطلب بن هاشم! فاطمه بنت اسد بن هاشم! پس در نتیجه فرزندان این دو بزرگوار از هر دو طرف (پدر و مادر) بنی هاشمی محسوب می شوند. تا جایی که مرحوم اربلی درباره امام علی(ع) می نویسد : 📋《أَوَّلُ هَاشِمِيٍّ وَلَدَهُ هَاشِمٌ مَرَّتَيْنِ》 ♦️امام علی(ع) نخستین هاشمى نسبى است كه از دو طرف به هاشم مى‏ رسد.(۱) ابوطالب(ع) دارای چهار پسر به ترتیب به نام‌های طالب، عقیل، جعفر و علی(ع) بود. ابن عباس می گوید : 📋《كَانَ بَيْنَ طَالِبٍ وَ عَقِيلٍ عَشْرُ سِنِينَ وَ بَيْنَ عَقِيلٍ وَ جَعْفَرٍ عَشْرُ سِنِينَ وَ بَيْنَ جَعْفَرٍ وَ عَلِيٍّ(ع) عَشْرُ سِنِينَ وَ كَانَ عَلِيٌّ(ع) أَصْغَرَهُمْ》 ♦️فاصله سنی هر کدام از پسران ابوطالب، ده سال بود که کوچکترین آنها امام علی(ع) بود.(۲) ابوطالب(ع) از آنجایی که عیال وار بوده و از وضعیت فقر و تنگدستی برخوردار بود، بدین جهت جعفر تحت سرپرستی عمویش عباس و امام علی(ع) تحت تربیت و پرورش حضرت رسول اکرم(ص) قرار گرفت و جعفر تا زمانی که اسلام آورد و مستغنی گردید، در خانه عمویش زندگی می‌کرد.(۳) اما عقیل نزد خود ابوطالب ماند و ابوطالب نیز او را بسیار دوست می داشت. روزی امیرالمؤمنین(ع)، به حضرت رسول اکرم(ص) عرضه داشت : 📋《یَا رَسُولَ اللهِ(ص)! إنَّکَ لَتُحِبُّ عَقِیلَاً؟》 ♦️ای رسول خدا(ص)! آیا شما عقیل را دوست دارید؟ حضرت(ع) فرمود: 📋《أَی وَاللهِ! إنِّی لَاُحِبُّهُ حُبَّینِ، حُبَّاً لَهُ وَ حُبَّاً لِحُبِّ أَبِی طَالِبِِ(ع) لَهُ》 ♦️آری! من عقیل را از دو جهت دوست دارم! یکی این که؛ عقیل را به خاطر خودش دوست دارم و یکی هم این که؛ عقیل محبوب پدرش ابوطالب(ع) بود و به خاطر اینکه ابوطالب(ع) عقیل را دوست داشت، دوستش دارم.(۴) جعفر را جزء چهار نفر اولی که به اسلام پیوسته است، نوشته اند. ابن اثیر می نویسد : جعفر دومین مردی بود که بلافاصله پس از برادرش علی(ع) به حضرت رسول اکرم(ص) ایمان آورد و مسلمان شد و ابوطالب هنگامی که دید فرزندش علی(ع) در کنار نبی اکرم(ص) نماز می‌گذارد، به جعفر گفت : در سمت چپ رسول اکرم(ص) نماز بگزار!(۵) جعفر در سال هفتم بعثت در پی آزار و اذیت و شکنجه مشرکان مکه، به همراه جمعی از مسلمانان به حبشه هجرت کرد و سرپرستی آنان را نیز بر عهده گرفت و با صحبتهایی که بین جعفر و بین نجاشی پادشاه نصرانی حبشه رد و بدل شد، او را قانع کرد که آنان در حبشه بمانند که سرانجام جعفر بعد از ده سال در سال هفتم هجری هنگام جنگ خیبر همراه دیگر مهاجران، به مدینه بازگشتند. حضرت رسول اکرم(ص) هنگام بازگشت از جنگ خیبر، هنگامی که شنید، جعفر از حبشه بازگشته است، بسیار خوشحال شد و فرمود : 📋《وَاللهِ مَا أَدْرِي بِأَيِّهِمَا أَنَا أَشَدُّ سُرُورَاً بِقُدُومِ جَعْفَرٍ أَمْ بِفَتْحِ خَیبَرِِ؟》 ♦️به خدا قسم! نمى‏ دانم به كدام يك بيشتر مسرور شوم! به بازگشت جعفر از حبشه يا به فتح خيبر به دست على(ع)؟(۶) پیامبر(ص) پس از بازگشت جعفر از حبشه به او نمازی آموخت که به نماز جعفر طیار مشهور شد. طبری می‌نویسد : سرانجام جعفر در سال هشتم هجری در جنگ موته یکی از فرماندهان لشكر اسلام بود که عازم جنگ شد. فرماندهی در این جنگ، به سه نفر به ترتيب زيد بن حارثه، جعفر بن ابى‏ طالب و عبد الله بن رواحه داده شد كه در صورت شهادت هر كدام، فرماندهى به ديگرى منتقل شود. پس از شهادت زید، جعفر پرچم را در دست گرفت و شروع به جنگ کرد ولی هنگامی که دید دشمن دورش را احاطه کرده، از اسبش پیاده شد و آن را پِی کرد. سپس جنگید تا دو دستش قطع گردید و شهید شد.(۷) جعفر اولین شهید از فرزندان ابوطالب(ع) بود. 👇
. در تاریخ، بعد از شهادت جعفر، نام او توسط حضرت رسول اکرم(ص) و ائمه اطهار(ع) در مواقع حساس و سرنوشت ساز، یاد شده است. 1⃣حضرت رسول اکرم(ص) : حضرت رسول اکرم(ص) بعد از شهادت جعفر فرمود : 📋《قُطِعَتْ يَدَاهُ قَبْلَ أَنْ يُسْتَشْهَدَ وَ قَدْ أَبْدَلَهُ اللَّهُ مِنْ يَدَيْهِ جَنَاحَيْنِ مِنْ زُمُرُّدٍ أَخْضَرَ فَهُوَ الْآنَ يَطِيرُ بِهِمَا فِي الْجَنَّةِ مَعَ الْمَلَائِكَةِ كَيْفَ يَشَاءُ》 ♦️پيش از آن كه جعفر به شهادت برسد، دو دست او قطع شد و خداوند به جاى آن دو دست دو بال از زمرد سبز به او عطا كرد که هم اكنون او با آن دو بال با ملائكه در حال پرواز است؛ به هر جا كه بخواهد مى‏ رود.(۸) 2⃣امام علی(علیه السلام) : امام علی(ع) هنگام خلافت خویش در خطبه ای فرمودند : 📋《أَمَا وَاللهِ لَوْ أَنَّ حَمْزَةَ وَجَعْفَراً کَانَا بِحَضْرَتِهِمَا مَا وَصَلاَ إِلَى مَا وَصَلاَ إِلَیْهِ، وَ لَو كانا شَاهِدَيهِما لاتَبَقا نَفسَيهِمَا! أَمَّا حَمْزَهُ فَقُتِلَ یَوْمَ أُحُدٍ وَ أَمَّا جَعْفَرٌ فَقُتِلَ یَوْمَ مُوتَهَ!》 ♦️آگاه باشید! سوگند به خدا! اگر حمزه و جعفر(ع) زنده وحاضر بودند، آن دو نفر (ابوبکر و عمر) به مقام خلافت كه رسيدند، نمى رسيدند، و اگر حمزه و جعفر بودند، شاهد و ناظر بودند، که آن دو نفر، جان سالمى از ميان بيرون نمى بردند و خود را به هلاكت مى انداختند. اما حمزه در نبرد احد کشته شده بود و جعفر در نبرد موته!(۹) 3⃣امام حسین(علیه السلام) : امام حسین(ع) در روز عاشورا در فرازی از خطبه خود، خطاب به سپاهِ دشمن می فرماید : 📋《أَیهَا النَّاسُ! اسْمَعُوا قَوْلِی..أَمَّا بَعْدُ فَانْسُبُونِی فَانْظُرُوا مَنْ أَنَا؟》 ♦️ای مردم به گفتارم گوش دهید. ای مردم! بگوئید من چه کسی هستم؟ سپس فرمود : 📋《أَ لَسْتُ ابْنَ بِنْتِ نَبِیکمْ وَ ابْنَ وَصِیهِ وَ ابْنِ عَمِّهِ؟أَ وَ لَیسَ جَعْفَرٌ الطَّیارُ فِی الْجَنَّةِ بِجِنَاحَینِ عَمِّی؟》 ♦️آیا من فرزند دختر پيامبر خدا(ص) نيستم؟ آيا من فرزند وصي و پسرعموي پيامبر(ص) شما نيستم؟ آيا جعفر طيار که با دو بال در بهشت پرواز مي کند، عموی من نيست؟(۱۰) 4⃣حضرت زینب(سلام الله علیها) : در روز عاشورا، بعد از شهادت امام حسین(ع)، مرکب ایشان به سمت خیمه ها رفت، وقتی اهل خیام این حالت را دیدند، در این هنگام، حضرت زینب کبری(س) و در برخی نقلها حضرت اُم كلثوم(س) دست بر سر گذاشت، درحالی که با صدای بلند فریاد می زد و مى گفت : 📋《وامُحَمَّداه! واجَدّاه! و انبِيّاه! وا اَبَاالْقاسِماه! وا عَلِيّاه! وا جَعْفَراه! وا حَمْزَتاه! وا حَسَناه! هذا حُسَيْنٌ(ع) بِالْعَراء، صَريحٌ بِكَرْبَلا، مَحزُوزُ الرَّاْسِ مِنَ الْقَفاء، مَسْلوبُ الْعِمامَةِ وَالرِدَاءِ》 ♦️این حسین(ع) توست که عریان روی زمین افتاده و سر در بدن و عمامه و رداء به تن ندارد!(۱۱) 5⃣امام سجاد(علیه السلام) : امام سجاد(ع) در فرازی از خطبه که در مسجد شام ایراد فرمود، خطاب به مردم شام فرمود : 📋《أَيُّهَا النَّاسُ!.. فُضِّلْنَا بِأَنَّ مِنَّا النَّبِيَّ الْمُخْتَارَ مُحَمَّداً وَ مِنَّا الصِّدِّيقُ وَ مِنَّا الطَّيَّارُ وَ مِنَّا أَسَدُ اللَّهِ وَ أَسَدُ رَسُولِهِ وَ مِنَّا سِبْطَا هَذِهِ الْأُمَّةِ》 ♦️اى مردم! خداوند ما را بر ديگران برترى داد به خاطر اينكه حضرت رسول اکرم(ص) از ماست. امام علی(ع) صديق از ماست. جعفر طيار از ماست. حمزه سیدالشهداء شير خدا و شير رسول خدا(ص) از ماست. و امام حسن(ع) و حسین(ع) دو فرزند بزرگوار رسول اكرم(ص) از ماست.(۱۲) {وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ} 📚منابع : ۱)کشف الغمة اربلی، ج۱، ص۵۹ ۲)الخصال شیخ صدوق، ص۱۸۱ ۳)تاریخ طبری، ج۲، ص۵۸ ۴)امالی شیخ صدوق، ص۱۲۸ ۵)اسد الغابة ابن اثیر، ج۱، ص۲۸۷ ۶)بحار الانوار مجلسی، ج۲۱، ص۲۴ ۷)تاریخ طبری، ج۲، ص۳۲۱ ۸)بحار الانوار مجلسی، ج۲۱، ص۵۴ ۹)کتاب سلیم بن قیس، ج۱، ص۱۶۰ ۱۰)الارشاد شیخ مفید، ج‌۲، ص۹۸ ۱۱)مقتل الحسين(ع) خوارزمی، ج۲، ص۳۷  ۱۲)بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۱۳۹ .