eitaa logo
گریزهای مداحی و گریز های مناجاتی
5.5هزار دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
614 ویدیو
840 فایل
گریز زیارت عاشورا ، دعای کمیل و دعای توسل و جوشن کبیر https://eitaa.com/gorizhaayemaddahi
مشاهده در ایتا
دانلود
. سلام_الله_علیها بسم الله الرحمن الرحیم اَلسّلامُ عَلَیْکَ یا صاحِبَ الزَّمانِ... و یا خَلیفَةَ الرَّحْمانِ... 🔸تسلیت یابن الحسن خاتون محشر کُشته شد 🔸میوه قلب رسول از ضربت در کُشته شد آجرک الله یا صاحب الزمان... 🔸آه ای سادات عالم بر سر و سینه زنید 🔸عصمت حق از نفس افتاد، مادر کشته شد سادات منو ببخشید... بچه های فاطمه منو ببخشید... چطوری مادرتون رو کشتند... 🔸صورت زهرا کجا و دست نامحرم کجا 🔸صَدمه دید آن نوگل باغ پیمبر کشته شد واويلا.. 🔸من ندانم پشت در مسمار یا شمشیر بود 🔸فاطمه با تازیانه یا که خنجر کشته شد 🔸نور چشم مصطفی شد پیش مرگ مرتضی 🔸بشکند دست عدو زهرای اطهر کشته شد (شاعر: ولی الله کلامی زنجانی) حالا میخوای منتقمش رو صدا بزنی بسم الله... از سوز دل صداش بزن... یا صاحب الزمان... 👇
. سلام_الله_علیها پیغمبر اکرم فرمودند: أَلَا إِنَّ فَاطِمَهَ بَابُهَا بَابِی وَ بَیْتُهَا بَیْتِی خانه ی فاطمه... خانه منِ... یعنی مردم بدونید... خانه ی دخترم فاطمه احترام داره... مبادا به این خانه و اهلش بی حرمتی کنید... عرضه بداریم یا رسول الله... نبودید ببینید با این خانه و اهلش چه کردند... 🔸شعله می ریخت ز دیوار و در بیت الله یا رسول الله 🔸شعله می ریخت ز دیوار و در بیت الله 🔸پشت در پیرهن شعله وری گفت علـی خونه ی زهرای مرضیه رو آتیش زدند... اما به همین اکتفا نکردند... دومی نامرد خودش میگه... وقتی دیدم زهرای مرضیه... پشت در ایستاده... آنچنان به در کوبیدم... صدای ناله دختر پیغمبر... بین در و دیوار... 🔸لَگدی خورد به دَر، در که نه، دیوار شِکَست 🔸خانه لَرزید و تَمامِ تَنِ تَب دار شِکَست یا صاحب الزمان منو ببخشید آقا... 🔸کاش درهای مَدینه وَسَطش میخ نَداشت 🔸پهلوی زخمی او با نوک مسمار شِکَست نانجیب میگه... دیدم فاطمه با همون حال... اجازه نمیده کسی وارد بشه... میگه دستم بردم بالا... فَصَفَقْتُ صَفْقَةً عَلَى خَدَّیْهَا از روی مقنعه... آنچنان سیلی زدم... گوشواره شکست و به زمین افتاد... ناله بزن یا زهرا... 🔸بابا ببین که مادر،خورده زمین پشت در 🔸پاشیده روی دیوار ،خون پهلوی مادر 🔸وقتی مادر راه میره بابا نیگاه کن ببین 🔸کنار پای مادر خون می چکه رو زمین اگر اینجا مادر رو زدن... کربلا هم دخترش زینب رو زدند... کنارِ بدنِ بی سر برادر... نانجیبها با تازیانه... با غلاف شمشیر... ناله بزن یا حسین... 🔸چون چاره نیست میرومُ میگذارمت 🔸ای پاره پاره تن به خدا می سپارمت 👇
. ✅عفاف و حجاب در رفتار حضرت فاطمه(سلام الله علیها) نمود كاملی دارد كه با افتخار می توان گفت كه در ميان زنان جهان، حضرت فاطمه(سلام الله علیها) تجسّم عينی حياء و عفاف بود. ✍به چند نمونه اشاره می کنیم :👇 1⃣حجاب گرفتن از مرد نابینا! امام موسى کاظم(علیه السلام) به نقل از امام على(علیه السلام) فرمود : روزى حضرت فاطمه(سلام الله علیها) نزد پدرش، حضرت رسول اکرم(ص) بود، كه مردى نابينا وارد شد. در این هنگام حضرت فاطمه(سلام الله علیها) خود را مخفى كرد. هنگامى كه مرد نابينا خارج شد، حضرت رسول اکرم(ص) فرمود : «لِمَ حَجَبْتِيهِ وَ هُوَ لاَ يَرَاكِ؟» ♦️اى فاطمه(سلام الله علیها)! چرا حجاب گرفتی، درحالی که آن مرد نابینا بود؟ حضرت فاطمه(سلام الله علیها)جواب داد : «إنْ لَمْ يَكُنْ يَرَانِى فَإِنِّى أَرَاهُ وَ هُوَ يَشُمُّ الرِيحَ» ♦️اگر آن نابينا مرا نمى بيند، من او را مى بينم، و اینکه او بوى زن را استشمام مى کند.(۱) ┈┉┅━❀♦️⚫♦️❀━┅┉┈ 2⃣چيزى که براى بانوان بهتر است! حضرت فاطمه(سلام الله علیها) می فرماید : «خَيرٌ لِلِنِّسَاءِ أَنْ لَا يَرَينَ الرِّجالَ وَ لَا يَرَاهُنَّ الرِّجَالُ» ♦️بهترين چيز براى زن آن است که مردى را نبيند و نيز مورد مشاهده مردان قرار نگيرد.(۲) ┈┉┅━❀♦️⚫♦️❀━┅┉┈ 3⃣تقسیم کار! امام على(علیه السلام) و حضرت فاطمه(سلام الله علیها) از رسول خدا(ص) خواستند تا در تقسیم امور خانواده بین آن دو قضاوت کند. رسول اکرم(ص) نیز کارهاى مربوط به درون خانه را براى فاطمه(سلام الله علیها) و کارهاى بیرون خانه را براى على(علیه السلام) تعیین کرد. حضرت فاطمه(سلام الله علیها) فرمود : «فَلایَعْلَمُ ما دَخَلَنى مِنَ السُّرُورِ اِلاَّ اللّه ُبِاِکْفائى رَسُولُ الله(ص) تَحَمُّلَ اَرْقابِ الرِّجالِ» ♦️جز خدا کسى نمى داند که من چقدر از این تقسیم کار خوشحال شدم، زیرا از شانه به شانه شدن با مردان بیگانه نجات یافتم و سختی بودن با مردان نامحرم از دوشم برداشته شد.(۳) ┈┉┅━❀♦️⚫♦️❀━┅┉┈ 4⃣نگرانی آخر عمر! اسماء بنت عمیس می گوید : روزهای آخر عمر فاطمه(سلام الله علیها) بود، خطاب به من فرمود : «أَلَا تَرَیْنَ إِلَى مَا بَلَغْتُ؟ فَلَا تَحْمِلِینِی عَلَى سَرِیرٍ ظَاهِرٍ» ♦️آیا نمی‌ بینی من در چه حالی هستم؟ مبادا مرا روی تخته‌ ای بگذارید که جنازه‌ام ظاهر باشد. گفتم : «لَا لَعَمْرِی وَ لَکِنْ أَصْنَعُ نَعْشاً کَمَا رَأَیْتُ یُصْنَعُ بِالْحَبَشَةِ» ♦️نه! به جان خودم قسم! بلکه نظیر آن تابوتی را برای تو درست می‌ کنم که در حبشه دیده بودم. ایشان فرمود : پس نمونه‌ آن را به من نشان بده! «فَأَرْسَلَتْ إِلَى جَرَائِدَ رَطْبَةٍ فَقُطِّعَتْ مِنَ الْأَسْوَاقِ ثُمَّ جَعَلَتْ عَلَى السَّرِیرِ نَعْشاً وَ هُوَ أَوَّلُ مَا کَانَ النَّعْشُ فَتَبَسَّمَتْ وَ مَا رُئِیَتْ مُتَبَسِّمَةً إِلَّا یَوْمَئِذِِ» ♦️پس اسماء فرستاد تا از بازار شاخه‌ های تازه‌ی خرما آوردند. آنگاه آن تابوتی را که در حبشه دیده بود ساخت و آن اوّلین تابوتی بود که ساخته شد. حضرت فاطمه(سلام الله علیها) پس از دیدن آن تابوت خندان و شاد شد و هیچ وقت غیر از آن موقع خندان نشده بود.(۴) ایشان وقتی تابوت را مشاهده نمود، فرمود : «أُسْتُرِينِي! سَتَرَكِ اَللَّهُ مِنَ اَلنَّارِ» ♦️حجم بدنم را بپوشان که خداوند متعال، بدن شما را از آتش دوزخ مستور گرداند.(۵) ┈┉┅━❀♦️⚫♦️❀━┅┉┈ 5⃣خطبه خواندن در نهایت عفاف و حجاب! بعد از غصب خلافت توسط اصحاب سقیفه، حضرت فاطمه(سلام الله علیها) وارد مسجد شد و برای مهاجر و انصار خطبه خواند. ایشان در قالب سه حجاب وارد مسجد شدند و در انظار عموم قرار گرفتند. ۱)«حجاب ظاهری» ايشان با استفاده از «خمار و جلباب» که در منابع آمده است : «لاثَتْ خِمَارَها عَلی رَأْسِهَا وَ اشْتَمَلَتْ بِجِلْبَابِهَا» ♦️حضرت فاطمه(س) «خمار» را به سر کردند وآن پوشش سراسری را هم طوری بر سر افكندند كه محيط بر تمام بدن ايشان بود. «خمار : روسری ای كه روی گردن و سينه را کاملا می پوشاند.» «جلباب : نوعی پوشش سراسری بوده كه روی لباس ها می پوشيده اند و شايد چيزی شبيه عبا و چادر امروزی باشد.» ۲)«حجاب پيكر ظاهری» که حضرت(س) در بین جماعت زنان کامل پوشش داده شده بود. «وَ أَقْبَلَتْ فی لُمَّةٍ مِنْ حَفَدَتِها وَ نِساءِ قَوْمِها» ♦️حضرت فاطمه(س) در میان گروهی كه به اصطلاح هم سن يا هماهنگ يا از ياران و اعوان و خويشاوندان ايشان بودند حركت كردند. ۳)«حجاب پرده» که ایشان در حین خطبه به واسطه پرده ای که میان زنان و مردان نصب شده بود، فاصله افتاده شد. «فَنِيطَتْ دُونَهَا مُلاَءةٌ» ♦️سپس ميان حضرت(سلام الله علیها) و مردم پرده ای نصب شد. 📚منابع : ۱)بحارالأنوار مجلسی، ج۴۳، ص۹۱ ۲)بحارالأنوار مجلسی، ج۴۳، ص۵۴ ۳)بحارالأنوار مجلسی، ج۴۳، ص۸۱ ۴)کشف الغمّه اربلی، ج۱، ص۵۰۳ ۵)تهذیب الاحکام طوسی، ج۱، ص۴۶۹ ۶)بحارالانوار مجلسی، ج۲۹، ص۲۳۶ .
. اللهم اجعل محیای محیا محمد و آل مجمد بهشت واقعی شیعه ( فرموده امام صادق (علیه السلام) به یکی از شیعیان ): در مجلسي در حضور امام صادق(علیه السلام) كسي گفت: (اَسْئَلُ اللهَ الْجَنَّةَ)؛ «از خدا بهشت مي ‌طلبم». امام (علیه السلام) فرمود:(اَنْتُم فِي الْجَنَّةِ فَاسْئَلوا اللهَ اَنْ لا يُخْرِجَكُمْ مِنْها)؛ «شما هم اكنون در بهشت هستيد! از خدا بخواهيد كه از بهشت بيرونتان نكند». گفتند: آقا! ما كه الان در دنياييم، چطور در بهشتيم؟! حضرت فرمودند:(اَلَسْتُمْ تُقِرُّونَ بِاِمامَتِنا)؛ «آيا شما اقرار به امامت ما نداريد»؟ گفتند:چرا(اقرار داريم).فرمود:(هذا مَعْنَي الْجَنَّة)؛ «همين معناي بهشت است». (وَ اسْئَلُوا اللهَ اَنْ لا يَسْلُبَكُمْ)؛[1] «از خدا بخواهيد از دستتان نگيرد». فقیر اوست که قلبش تهی ز مهر شماست گرفتم آنکه جهان پر ز سیم و زر دارد ................... . ‼️‌ تو فقیر نیستی! ▪️رواياتی داريم که يکی از اصحاب امام هادی علیه‎السلام آمد و درخواست کرد که برای نجات از فقر کمکی به او بکنند. ▫️حضرت فرمودند: تو خيلی ثروت داری، چه طور ادعای فقر می‌کنی؟ ▪️عرض کرد: من مقروض و گرفتارم، چه ثروتی؟ من از خودم ثروتی سراغ ندارم. ▫️فرمودند: حاضری محبت ما را بدهی و همه ثروت عالم را به تو بدهند؟ ▪️قسم خورد هرگز راضی نيستم؛ حاضر نمی‌شوم. ▫️فرمودند: پس تو ثروتی داری که از همه ثروت‌های عالم ارزشش بيشتر است؛ پس چگونه ادعای فقر می‌کنی؟ 🔺️بیانات آیت الله مصباح یزدی (قدس‌سره) در تاریخ ۱۳۸۹/۱۲/۱۲ .
. ✔️ روضه حضرت فاطمه (س) در شب معراج توسط جبرئیل حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ الْحِمْيَرِيُّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حَمَّادٍ الْبَصْرِيِّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الْأَصَمِّ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه‌السلام قَالَ: «لَمَّا أُسْرِيَ‏ بِالنَّبِيِ‏ إِلَى السَّمَاءِ قِيلَ لَهُ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى يَخْتَبِرُكَ فِي ثَلَاثٍ لِيَنْظُرَ كَيْفَ صَبْرُكَ.» قَالَ: «أُسَلِّمُ لِأَمْرِكَ يَا رَبِّ وَ لَا قُوَّةَ لِي عَلَى الصَّبْرِ إِلَّا بِكَ فَمَا هُنَّ ؟» «…وَ أَمَّا الثَّالِثَةُ فَمَا يَلْقَى أَهْلُ بَيْتِكَ مِنْ بَعْدِكَ مِنَ الْقَتْلِ أَمَّا أَخُوكَ عَلِيٌّ فَيَلْقَى مِنْ أُمَّتِكَ الشَّتْمَ وَ التَّعْنِيفَ وَ التَّوْبِيخَ وَ الْحِرْمَانَ وَ الْجَحْدَ [وَ الْجُهْدَ] وَ الظُّلْمَ وَ آخِرُ ذَلِكَ الْقَتْلُ.» فَقَالَ: «يَا رَبِّ قَبِلْتُ وَ رَضِيتُ وَ مِنْكَ التَّوْفِيقُ وَ الصَّبْرُ.» وَ أَمَّا ابْنَتُكَ فَتُظْلَمُ وَ تُحْرَمُ وَ يُؤْخَذُ حَقُّهَا غَصْباً الَّذِي تَجْعَلُهُ لَهَا وَ تُضْرَبُ وَ هِيَ حَامِلٌ وَ يُدْخَلُ عَلَيْهَا وَ عَلَى حَرِيمِهَا وَ مَنْزِلِهَا بِغَيْرِ إِذْنٍ ثُمَّ يَمَسُّهَا هَوَانٌ وَ ذُلٌّ ثُمَّ لَا تَجِدُ مَانِعاً وَ تَطْرَحُ مَا فِي بَطْنِهَامِنَ الضَّرْبِ وَ تَمُوتُ مِنْ ذَلِكَ الضَّرْبِ.» قُلْتُ: «إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ- قَبِلْتُ يَا رَبِّ وَ سَلَّمْتُ وَ مِنْكَ التَّوْفِيقُ وَ الصَّبْرُ [لِلصَّبْرِ]» «…وَ أَمَّا ابْنَتُكَ فَإِنِّي أُوْقِفُهَا عِنْدَ عَرْشِي فَيُقَالُ لَهَا إِنَّ اللَّهَ قَدْ حَكَّمَكِ فِي خَلْقِهِ فَمَنْ ظَلَمَكِ وَ ظَلَمَ وُلْدَكِ فَاحْكُمِي فِيهِ بِمَا أَحْبَبْتِ فَإِنِّي أُجِيزُ حُكُومَتَكِ فِيهِمْ فَتَشْهَدُ الْعَرْصَةُ فَإِذَا وَقَفَ مَنْ ظَلَمَهَا أَمَرْتُ بِهِ إِلَى النَّار.» جعفر حمیری به استنادش از حماد بن عثمان از امام صادق علیه‌السلام نقل می‌کند که حضرت فرمودند: «زمانی که پیغمبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله به معراج برده شدند، به ایشان گفته شد که خدای تبارک و تعالی صبر تو را در سه جا امتحان می‌کند.» پیغمبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله به درگاه الهی عرضه داشت: «بار پروردگارا تسلیم امر تو می‌شوم و هیچ نیرویی برای من بر صبر کردن نیست مگر از جانب تو. آن سه چیز چیستند؟» (بعد از بیان اولین و دومین سختی‌ها جواب آمد که سومین آن‌ها، این است که … تا رسید به اینجا) «اما سومین مصیبت کشته شدن فرزندانت بعد از تو می‌باشد . اما برادرت علی از جانب امت تو مورد شماتت و بی‌توجهی و توبیخ و محروم شدن از حقش و مخالفت واقع می‌شود و در آخر کشته می‌شود.» پیامبر عرضه داشت: «بار پروردگارا قبول می‌کنم و راضی می‌شوم در حالی که توفیق و صبر از جانب توست.» «اما دخترت مورد ستم واقع گشته و محروم شده و حقش غاصبانه گرفته می‌شود؛ همان حقی که تو برایش قرار می‌دهی و در حالی که باردار است، او را می‌زنند و به حریم و خانه‌اش بدون اجازه وارد می‌شوند. سپس به او خواری و ذلت می‌رسد و هیچ باز دارنده‌ای نمی‌یابد و فرزندی را که در شکم دارد از آن ضربه سقط می‌کند و به سبب آن ضربه از دنیا می‌رود.» پیامبر عرضه داشت: «همه از خداییم و به سوی او باز می‌گردیم. پروردگارا پذیرفتم و تسلیم شدم و از تو توفیق و صبر می‌طلبم.» «اما من دختر تو را در قیامت نزد عرشم نگه می‌دارم. پس به او گفته می‌شود: خداوند تو را درباره آفریدگانش داور ساخته. پس هر کس به تو و فرزندانت ظلم کرده درباره‌اش آنگونه که دوست داری داوری کن که داوری تو را در میان آن‌ها روا می‌دانم.» 📚منبع كامل الزيارات، ابن قولویه، ص ۳۲۲ تأويل الايات، استرآبادی، ص ۸۳۸ الجواهر السنيه، شیخ حر عاملی، ص ۲۹۱ فاطمیه ماثور، حجةالاسلام شیخ محسن حنیفی، صفحه ۱۶۷ ............ 📣 روضه خوانی جبرئیل برای حضرت زهرا (س) ابن قُولویه قمی (م.۳۶۷ق) از امام صادق علیه السلام روایتی را نقل می‌نماید که در بخشی از آن آمده است: قالَ جَبرَئیل خِطابا لِلنَبیّّ: «… و امّا ابنَتُکَ فَتُظلَمُ وَ تُحرَمُ وَ یوخَذُ حقُّها غَصبا الَّذِی تَجعَلَهُ لَها و تَضرَبُ وَ هِیَ حامِل …» جبرئیل خطاب به پیامبر صلی الله علیه و آله گفت: «و اما دخترت، به او ظلم خواهد شد و حقّش را -که برای او قرار می دهی- از او غصب کرده، او را از آن محروم می کنند و در حالی که باردار است، او را می زنند…» 📚منبع کامل الزیارات، ابن قولویه، ص۳۳۴ درسنامه فاطمی، مجید جعفرپور .
. تنگناى سخت زندگی ابو هاشم مى گويد: يك وقت از نظر زندگى در تنگناى شديد قرار گرفتم . به حضور امام هادى رفتم ، اجازه ورود داد. همين كه در محضرش نشستم ، فرمود: اى ابو هاشم ! كدام از نعمتها را كه خداوند به تو عطا كرده مى توانى شكرانه اش را به جاى آورى ؟ من سكوت كردم و ندانستم در جواب چه بگويم . آن حضرت آغاز سخن كرد و فرمود: خداوند ايمان را به تو مرحمت كرده به خاطر آن بدنت را بر آتش جهنم حرام كرد و تو را عافيت و سلامتى داد و بدين وسيله تو را بر عبادت و بندگى يارى فرمود و به تو قناعت بخشيد كه با اين صفت آبرويت را حفظ نمود. آنگاه فرمود: اى ابوهاشم ! من در آغاز اين نعمتها را به ياد تو آوردم ، چون مى دانستم به جهت تنگدستى از آن كسى كه اين همه نعمتها را به تو عنايت كرده به من شكايت كنى . اينك دستور دادم صد دينار (طلا) به تو بدهند آن را بگير و به زندگى ات سامان بده ! شكر نعمتهاى خدا را بجاى آور! 📚 بحار: ج 50، ص 129. .
. خلاصه پرسش آیا حضرت فاطمه(س) بعد از شهادت امام حسین(ع)، این جمله را در باره ایشان فرمودند: «یا بنی قتلوک و ما عرفوک و من شرب الماء منعوک‏»؟ پرسش این کلامی که از حضرت زهرا(س) درباره امام حسین(ع) نقل شده است آیا صحیح است و از ایشان است؟ «بنی قتلوک، ذبحوک، و من الماء منعوک». پاسخ اجمالی بنابر تحقیق و جست‌وجو در منابع حدیثی و تاریخی که در دسترس ما بود؛ حسین بن حمدان‏ خصیبی (متوفای 334ق) اولین فردی بود که با سند خودش از سعید بن مسیّب  مشابه چنین گزارشی را ارائه کرده است. اعتبار یا عدم اعتبار این خبر بستگی به عواملی دارد؛ مانند نگاه ما به اصل کتابی که آن‌را برای اولین‌بار نقل کرده است؛ یعنی کتاب «الهدایة الکبری» خصیبی؛ در خصوص این کتاب از قدیم، اظهار نظرهاى شدیدى نسبت به محتواى آن وجود داشته، آن‌را غیر معتبر و غلوّ آمیز دانسته و برخى آن‌را از کتب فرقه منحرف نصیریه می‌دانند. پاسخ تفصیلی بنابر تحقیق و جست‌وجو در منابع حدیثی و تاریخی که در دسترس ما بود؛ حسین بن حمدان‏ خصیبی (متوفای 334ق) اولین فردی بود که با سند خودش از سعید بن مسیّب[1] مشابه چنین گزارشی را ارائه کرده است.[2] و طبق برخی از نسخه‌ها، جمله «یَا بُنَیَّ قَتَلُوکَ وَ مَا عَرَفُوکَ وَ مِنْ شُرْبِ الْمَاءِ مَنَعُوک‏» در آن وجود دارد (در این‌باره نکاتی تذکر داده می‌شود).  مؤلفان دیگری نیز این گزارش را به نقل از او مطرح کرده‌اند.[3] اصل خبر سعید بن مسیّب به شرح زیر است:  هنگامى که امام حسین(ع) شهید شد و مردم در سال بعد براى اعمال حج رفتند. من به حضور حضرت على بن الحسین(ع) مشرف شدم و به آن بزرگوار گفتم: اى مولاى من! موسم حج نزدیک شده. شما چه دستورى به من می‌دهى؟ آن‌حضرت فرمود: «برو حج بجاى بیاور». من رفتم و مشغول اعمال حج شدم. در آن زمانی که مشغول طواف کعبه بودم، ناگاه با مردى مواجه شدم که دست‌هایش قطع و صورتش نظیر شب تار بود. وى به پرده‌هاى کعبه آویزان شده بود و می‌گفت: اى خدایى که پروردگار کعبه‌اى، مرا بیامرز، گرچه می‌دانم مرا نمی‌آمرزى، گرچه ساکنان آسمان‌ها و زمین و آنچه را که آفریده‌اى براى من شفاعت نمایند؛ زیرا جرم من خیلى بزرگ است! سعید بن مسیب می‌گوید: من و عموم مردم دست از طواف برداشتیم و در اطراف آن مرد اجتماع کردیم و به او گفتیم: واى بر تو! اگر تو ابلیس می‌بودى، جا نداشت که از رحمت خدا مأیوس شوى. تو کیستى و گناه تو چیست؟ و گریان شد و گفت: من خود را با این گناه و جنایتى که انجام داده‌ام، بهتر می‌شناسم. ما گفتیم: گناه خود را براى ما بگو. گفت: در آن موقع که امام حسین(ع) از مدینه خارج و متوجه عراق شد، من ساربان (شتربان) آن‌حضرت بودم. وقتى امام حسین(ع) براى وضو گرفتن می‌رفت لباس خود را نزد من می‌گذاشت. من بند لباس آن‌حضرت را دیدم به قدرى می‌درخشید که چشم‌ها را خیره می‌کرد. من دوست داشتم که آن بند لباس برای من باشد. تا این‌که وارد کربلا شدیم و آن‌حضرت شهید شد و آن بند لباس با آن بزرگوار بود. من خود را در مکانى پنهان نمودم. وقتى شب فرا رسید و از مخفی‌گاه خود خارج شدم و در آن صحنه نورى را بدون ظلمت و روزى را بدون شب دیدم و جسد کشتگان روى زمین افتاده بود. من به علت آن شقاوت و خباثتى که داشتم، به یاد آن بند لباس افتاده و در دل خود گفتم: به خدا قسم! من به دنبال حسین(ع) می‌گردم، شاید آن بند لباس در لباس او باشد و من آن‌را غارت کنم. من همچنان به صورت کشتگان نگاه می‌کردم تا این‌که با جسد حسین(ع) مصادف شدم و دیدم از ناحیه صورت به روى زمین افتاده است. ولى جسد مقدّسش سر ندارد. نور آن‌حضرت می‌درخشید و بدنش غرقه به خون بود. بادها به بدن مبارکش می‌وزید. با خویشتن گفتم: به خدا قسم! این حسین است. وقتى به لباس آن‌حضرت نگاه کردم، دیدم همان‌طور است که دیده بودم. نزدیک آن بزرگوار رفتم و دست بردم تا آن بند لباس را غارت نمایم. ولى دیدم آن‌حضرت چندین گره به آن زده است. من همچنان سعی می‌کردم تا یک گره از آنها را باز کردم. ناگاه دیدم آن بزرگوار دست راست خود را آورد و به نحوى آن بند لباس را گرفت که من نتوانستم دست مقدسش را رد کنم و به بند لباس دست یابم. نفس ملعون من، مرا وادار نمود تا چیزى به دست آورم و دست‌هاى حسین را به‌وسیله آن قطع نمایم. لذا شمشیر شکسته‌اى را برداشتم و دست راست مقدس آن‌حضرت را به وسیله آن از بند جدا کردم.