#موسی_بن_جعفر #فیش_منبر #امام_کاظم #25رجب #26رجب #حضرت_ابوطالب ◾️ [جلسه‌ی پنجم] #ایام_شهادت_امام_کاظم_علیه_السلام و #وفات_حضرت_ابوطالب_علیه_السلام ۲۸ بهمن ۱۴۰۱شمسی 👈🏼 فیش منبرهای #رجب1444 👈🏼 شهادت حضرت امام کاظم صلوات‌الله‌علیه و وفات حضرت ابوطالب علیه‌السلام 📚 مطالب مطرح شده: ۲۱. مدح امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه ۲۲. لرزیدنِ سندی‌بن‌شاهک در حضور ۸۰تن از علمای اهل‌سنت بر اثر کلام امام کاظم علیه‌السلام ۲۳. گواهی ۵۰تن از علمای اهل‌سنت به‌وفات امام کاظم و نماز امام رضا علیهماالسلام ۲۴. شناخت‌نامه حضرت ابوطالب علیه‌السلام ۲۵. سرپرستی و کفالت رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وآله ۲۶. ایمان ابوطالب در کلام اهل‌بیت علیهم‌السّلام #شهادت_امام_کاظم .

. #سرود #عید_مبعث #حسین_کریمی_نیا غار حرا امشب نور علی نور است حرا هزاران بار برتر ز وادی طور است رسان محمد کلام حق را به کل این عالم تویی رسول گرامی دین پیمبر خاتم صلی الله علیک یا سید الانبیا یا محمد یا محمد یاابا الزهرا سحر شده امشب شب غم و تاریک به منجی عالم به صاحب الزمان تبریک توصاحب خلق اعظمی وپیمبر رحمتی توصاحب حوص کوثری وتو شافع امتی صلی الله علیک یا سید الانبیا یا محمد یا محمد یا ابالزهرا که گفته تنهایی، تولشکری داری تو یاوری چون شیر حق، تو حیدری داری علی امام وعلی قیام وعلی کلام خداست علی قعود و علی سجود و صراط ومیزان ماست صلی الله علیک یا سید الانبیا یا محمد یا محمد یا ابا الزهرا در این شب مبعث، هوایی یاریم هوای ایوان طلای ثامن الحجج داریم دلم پریده چنان کبوتر در این حرم هر سو بگیرم عیدی خود زدستان ضامن آهو صلی الله علیک یا علی موسی الرضا #سرود_مبعث_رسول_اکرم_ص حسین_کریمی_نیا✍ 👇

#سرود #عید_مبعث #حسین_کریمی_نیا ✍ #سرود_مسجدی #مبعث

. #شرح_عید امام حسن عسکرى علیه السّلام در توصیف #بعثت نبى اکرم صلّى اللّه علیه و آله بود، می فرماید: «... تا این که به چهل سالگى رسید، و خداوند قلب کریمش را بهترین و والاترین و خاشع‌ترین و مطیع‌ترین قلب‌ها یافت. پس به درهاى آسمان اجازه داد و آنها بازشدند و به ملائکه اجازه داد و آنها نازل شدند و در این حال محمد صلّى اللّه علیه و آله به آنها مى‌نگریست. پس رحمت از طرف عرش بر وى نازل شد و او به روح الامین (جبرئیل) نگاه مى‌کرد، جبرئیل نزد او فرود آمد و دستش را گرفت و تکان داد و گفت: اى محمد! بخوان، محمد فرمود: چه چیزى را بخوانم؟ گفت: اى محمد! «اِقْرَاْ بِاسْمِ رَبِّک الَّذی خَلَقَ * خَلَقَ الْاِنسانَ مِنْ عَلَقَ * اِقْرَا وَ رَبُّک الْاَکرَمُ * اَلَّذی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ...». (قرآن را) به نام پروردگارت -که هستى را آفرید- بخوان، همو که انسان را از خون بسته آفرید. بخوان که پروردگارت از همه ارجمندتر است. همو که با قلم تعلیم داد و آن چه را که انسان نمى‌دانست به او آموخت.(۱) سپس آنچه را که مى‌بایست بر او نازل کرد و خودش به سوى پروردگارش بالا رفت. محمد صلّى اللّه علیه و آله از کوه پایین آمد در حالى که عظمت خداوند و جلالت ابّهت الهى او را مدهوش خود کرده بود و به تب و لرز دچار شده بود. چیزى که اضطرابش را بیشتر مى‌کرد، این بود که مى‌ترسید، قریشیان او را تکذیب کرده و او را به دیوانگى نسبت دهند، در حالى که او عاقل‌ترین مردم و گرامى‌ترین آنان بود و مبغوض‌ترین چیزها در نظر او شیاطین و اعمال دیوانگان بود؛ بنابراین، خداوند اراده کرد که قلبش را مملوّ از شجاعت نماید و به او فراخى دل عنایت فرماید. براى همین از کنار هر سنگ و درختى که رد مى‌شد، مى‌شنید که مى‌گفتند: «السّلام علیک یا رسول اللّه».(۲) به روایتی، همین که پیامبر وارد خانه شد از نور چهره مبارکش خانه خدیجه کبری سلام الله علیها منور شد و آن بانوی پرهیزکار پرسید: ای محمد! این چه نوری است که در تو مشاهده می‌کنم؟ حضرت فرمود: این نور پیامبری است، بگو: لا إله الا الله، محمد رسول الله. خدیجه گفت: شهادت می‌دهم که خدایی جز خداوند یکتا نیست و تو رسول و پیامبر خدایی. بدین گونه خدیجه نخستین کسی بود که به همسرش حضرت محمد صلی الله علیه و آله ایمان آورد. از میان مردان نیز امام علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام، به محض دیدن چهره نورانی پیامبر صلی الله علیه و آله به وی ایمان آورد و شهادتین را بر زبان جاری کرد. از آن پس پیامبر صلی الله علیه و آله در کنار خانه خدا نماز می‌گذارد و خدیجه سلام الله علیها و علی علیه‌السلام بر او اقتدا می‌کردند و نماز می‌خواندند.(۳)این سه نفر، با جان و مال و هستی خویش اسلام را پرورانده و فراگیر نمودند ۱-منتهی الآمال، ج ۱، ص ۴۷. ۲- تاریخ تحقیقى اسلام (موسوعة التاریخ الاسلامى)، ج‌۱، ص: ۳۱۶، به نقل از بحار الانوار، ج ۱۸، ص ۲۰۶ ۳-فرازهایی از تاریخ پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله، ص ۹۵ #مبعث #عید_مبعث .

. مـن‌طلبـنی‌وجـدنـی‌‌ و‌مـن وجـدنـی‌عـرفـنی‌ و‌مـن‌عـرفـنی‌احـبنـے ومـن‌عشقـته‌قتـلتہ¹، ━━═━━⊰❀❀⊱━━═━ ۱.آن‌کس که مرا طلب کند،مرا مۍ‌یابد و آن کس که مرا یافت،مرا می‌شناسد وآن کس که مرا مۍشناخت،مرا دوست می‌دارد، آن کس را که من بکشم،خون‌بهای‌او بر من واجب است. . ............... كسي كه به واجبات الهي عمل و از محرماتش پرهيز مي كند، در طلب حق است و مطلوب را به دست مي آورد. چنين شخصي وجودش از عشق به حق متبلور شده نور الهي از جبين اش ساطع مي شود. او دلش خداي را طلبيده و ميزبانش شده است و ميان ميزبان و ميهمان اين سخن بس كه ميهمان به عشق ديدار ميزبان، وارد سرايش مي شود تا در ايوان عشق اش قدم نهد. اين حديث زيباي امام صادق(ع) است كه فرمود: " الْقَلْبُ حَرَمُ اللَّهِ فَلَا تُسْكِنْ حَرَمَ اللَّهِ غَيْرَ اللَّهِ"(1) دل حرم خدا است در حرم خدا، غير خدا ساكن نكن! تو خود بخوان حديث مفصل از اين مجمل. و اما حديث قدسي"من طلبني وجدني، و من وجدني عرفني، و من عرفني أحبّني، و من أحبّني عشقني، و من عشقني عشقته، و من عشقته قتلته، و من قتلته فعليّ ديته، و من عليّ ديته فأنا ديته." (2)  اين حديث بيان پيچيده اي ندارد و كاملا روشن است كسي كه در طلب دوست باشد، يعني قدم در راه معرفت الهي گذارده و حق را مي يابد و كسي كه حق را يافت از شهد وجودش بهره خواهد گرفت و عاشقي شعله برخواهد كشيد.خداي متعال عاشق بنده اي خواهد شد كه قواعد بندگي را خوب آموخته باشد. پس توجه حق به سوي بنده اش، به معناي توجه عاشقانه به اوست. ........ تمام معرفت الهي در مسير طلب معبود نهفته است و بس و هر كسي اين كلام قدسي را بخواند، مي فهمد كه اگر كسي سراغ خانه دوست را  بگيرد، به سرايش خواهد رسيد و طلب يعني جستجو كردن و سر انجام يافتن و اين همان مسير كسب معرفتي است كه تمام بندگان خالص خداي متعال آن را پيموده به وصالش رسيدند. حضرت موسي(ع) خطاب به پروردگار چنين مسئلت كرد. "اين أجدك يا رب، قال يا موسي، إذا قصدت اليّ فقد وصلت اليّ"(3) يعني: كجا تو را بيابم؟ و پاسخي كوتاه، اما پر معنا دريافت مي كند كه اي موسي هر وقت قصد مرا كردي، بدان كه مرا يافتي. عشق پروانه به شمع زماني نتيجه مي دهد كه پروانه بال و پرش بسوزد و كنار شمع جان دهد و اشك شمع او را بپوشاند، نه كه فقط نوري به صورتش بتابد و گرمايي بر گيرد. معرفت الهي پيش يا بيش  از آن كه از راه علمي(كه مي بايست به كتاب هاي تفسيري و عقايدي مراجعه نمود) به دست آيد، از راه عملي حاصل مي شود، عمل به احكام و تكاليفي كه خداي متعال بر بندگانش مقرر نمود و پرهيز از گناهاني كه شيطان از مسير نفس اماره انسان را مي فريبد. خداي متعال فرمود: "وَ الَّذينَ جاهَدُوا فينا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنا وَ إِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنينَ"(4) و آن ها كه در راه ما (با خلوص نيّت) جهاد كنند، قطعاً به راه‏هاي خود، هدايت شان خواهيم كرد و خداوند با نيكوكاران است. و وقتي راه هدايت را بر بنده اي بنمودند، او را تا به مقصد خواهند برد. .

. #شهادت #شهدا مشهورترین حدیث درباره ی شهادت، #حدیث_قدسی زیر باشد که از جمله احادیث قدسی است که ملامحسن فیض کاشانی در کلمات مکنونه خود آورده است. قال الله تبارک و تعالی: «مَن طَلَبَنی، وَجَدَنی و مَن وَجَدَنی، عَرَفَنی و مَن عَرَفَنی، أحَبَّنی و مَن أحَبَّنی، عَشِقَنی و مَن عَشِقَنی، عَشِقتُهُ. و مَن عَشِقتُهُ، قَتَلتُهُ و مَن قَتَلتُهُ، فَعَلَیَّ دیَتُهُ و مَن عَلَیَّ دیَتُهُ، فأنا دیَتُهُ.» «آن کس که مرا طلب کند می یابد، آن کس که مرا یافت می شناسد، آن کس که دوستم داشت به من عشق می ورزد، آن کس که به من عشق ورزید من نیز به او عشق می ورزم، آن کس که به او عشق ورزیدم کشته ام می شود و آن کس که کشته ام شود خون بهایش بر من واجب است و آن کس که خون بهایش بر من واجب است پس من خودم خون بهایش هستم.» در این حدیث، که از معدود احادیثی است که لفظ عشق در آن آمده، مراحل عشق الهی و سیر و سلوک عرفانی در هفت مرحله تبیین شده که عبارتند از: 1ـ طلب 2ـ یافتن 3ـ معرفت 4ـ محبت 5ـ عشق 6ـ شهادت 7ـ فنا با توجه به این حدیث شریف، خداوند می فرماید کسانی موفق به درک فیض شهادت می شوند که به خاطر اعمال و نیات صادق و پاکشان خداوند به آن ها عشق می ورزد و به خاطر این عشق آن ها را از میان بندگان خویش جدا نموده است و ارزش خون این شهیدان آن قدر بالاست که خداوند خود خون بهای آنان خواهد بود. آنچه جان عاشقان از دست زلفت می کشد کس ندیدست در جهان جز کشتگان کربلا .