. #کرامات_معصومین_علیهم_السلام #4شعبان #کرامات_عباسی_علیه_السلام نسبت به متولی حرم مطهرشان مرحوم آیت‌الله #شیخ_علی_فلسفی در كتاب #مجموعه_انوار_علمی_معصومین_علیهم_السلام اين كرامت را آورده‌اند: #حاج_شيخ_اسماعيل_تائب_تبریزی، فاضل عابد معاصر و داراي تاليفات فراوان، كه اين جانب افتخار شاگردي او را داشتم، مي‏فرمود: 🍃متولي حرم حضرت عباس عليه‌السلام گفت: من به گوش دردي مبتلا شدم و كارم كم كم به جايي رسيد كه اطباي بغداد عاجز شده و به من توصيه كردند كه به بيمارستان‌هاي خارج بروم. 🍃در يكي از بيمارستان‌هاي خارج، تحت برنامه، بستري شدم و پس از معاينه و آزمايش، اعضاي شوراي پزشكي گفتند كه بايد مورد عمل جراحي قرار بگيرم، ولي گفتند نود درصد امكان خطر وجود دارد. به آنان گفتم: امشب را مهلت دهيد تا راي خود را اظهار نمايم. 🍃در آن شب بسيار محزون بودم، اما يك مرتبه با خود گفتم، بيماران از خاك كربلا شفا مي‏گيرند و من، كه خود متولي قبر مطهر هستم، از اين فيض محرومم! خوشبختانه قدري از خاك قبر حضرت عباس عليه‌السلام با خود همراه داشتم. با حال توجه قدري از آن خاك را در گوشم ريختم و خوابيدم. صبح ديدم چرك خارج نشده و درد آن ساكت شده است. 🍃پزشكان براي گرفتن پاسخ نزد من آمدند، گفتم باز گوش مرا مورد آزمايش قرار دهيد. اين بار كه معاينه كردند، ديدند عارضه كاملا برطرف شده است. فورا كميسيون پزشكي تشكيل يافت و در باب اين حادثه‏ي معجزه‏آسا بحثهايي صورت گرفت. در طول بحث نظراتي داده شد و قرار شد نظر خود من را نيز در اين مسيله جويا شوند. 🍃من در جواب گفتم: به واسطه‏ي خاك قبر حضرت عباس عليه السلام است. با شگفتي گفتند: آيا از آن خاك چيزي باقي مانده است؟ گفتم: بلي، و به ايشان دادم. تربت حضرت را سه روز در آزمايشگاه مورد تجزيه و تحليل قرار دادند، روز چهارم پزشك آمد و با حال اشك گفت: سه روز آن را در دستگاه گذاشته‏ام و مي‏بينم خاك و خون است و اثر شفا در آن خون مي‏باشد. آري، در آن مدت كه در آن كشور بودم، همه جا در مجالس و محافل از اين كرامت سخن مي‏گفتند و جمعيت فراواني از فرقه‏ي كفار شيفته‏ي آن بزرگوار شدند و عده‏اي هم كه از نزديك شاهد قضيه بودند به اسلام گرايش پيدا كردند. 🍃ناقل اين كرامت گويد: به متولي باشي گفتم: اي كاش به آن رييس آزمايشگاه مي‏گفتي آيا مي‏تواني تشخيص بدهي اين خون كه در ميان خاك بوده از چه عضو حضرت عباس عليه السلام مي‏باشد. 📚 مجموعه انوار علمی معصومین علیهم‌السلام، آیت‌الله شیخ‌علی‌فلسفی ص۲۳۵ #کرامات #حضرت_عباس .

#دهه_دوم_شعبان_المعظم #میلاد_امام_زمان #نیمه_شعبان #فیش_منبر #15شعبان 🔴 [جلسه‌ی دوم] #ایام_ولادت_حضرت_مهدی_آل_محمد_علیهم_السلام ۹ اسفند ۱۴۰۱شمسی 👈🏼 فیش منبرهای #شعبان1444 👈🏼 ولادت مولانا صاحب‌الامر‌ والعصر والزمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه 📚 مطالب مطرح شده: ۵. مدح امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه ۶. داشتنِ انگشتری سلیمان، نشانه‌ی قائم علیه‌السلام است ۷. عصای حضرت سلیمان و موسی علیهماالسلام در دستان ولی‌عصر ارواحنا فداه

دیگه موقع اجرا خجالت نکشید #فن_بیان

.:.:.:. چطــوری صدامون رو صاف و شفاف کنیم؟!🔅 #فن_بیان

. #سامری و #حضرت_موسی وقتی حضرت موسی (ع) می خواست روانۀ کوه طور شود، جبرئیل سوار بر اسبش که "حیزوم" نام داشت آمد تا حضرت را با خود ببرد، و سامری این صحنه را دید گفت برای این اسب منزلتی است، مقداری از خاک زیر سم اسب برداشت. اما عده ای از مفسران بر این عقیده اند که سامری خاک زیر قدم های جبرئیل (ع) را برداشت نه اسب او را و دلیل آن را از ظاهر آیه استفاده کرده اند. در کتاب تبیین القرآن در تفسیر "قالَ بَصُرْتُ بِما لَمْ یَبْصُرُوا بِهِ فَقَبَضْتُ قَبْضَةً مِنْ أَثَرِ الرَّسُولِ فَنَبَذْتُها"[10] چنین آمده است: وقتی وارد دریا شدیم چیزی را مشاهده کردم که بنی اسرائیل ندیدند، جبرئیل را در حالی که خاک زیر پایش حرکت می کرد که از جای قدم او به زمین روح دمیده می شد، و مقداری از آن خاک برداشتم.[11] ب) مراد از بصر در "بَصُرْتُ" دیدن با چشم ظاهر نیست: در مفردات راغب آمده است:جملۀ "بصرت به" معمولاً در«بصیرت» به معناى فهمیدن که جمع آن «بصائر» است بکار مى‏رود، نه در «بصر» به معناى چشم که جمع آن «ابصار» است.[12] در تفسیر نور در تأیید این نظر روایتی از احتجاج طبرسی نقل می کند: وقتى حضرت على (ع) بصره را فتح کرد، مردم‏ دور آن حضرت را گرفتند تا سخنان او را بشنوند، چشم حضرت در میان مردم به حسن بصرى افتاد که چیزى را یادداشت مى‏کرد. امام با صداى بلند او را مخاطب قرار داده و فرمودند: چه مى‏کنى؟ عرض کرد سخنان شما را مى‏نویسم تا براى دیگران بازگو نمایم. امام (ع) فرمودند: آگاه باشید که هر قوم و جمعیّتى یک سامرى دارد و تو اى حسن! سامرى این امّت هستى، تو از من آثار رسول خدا را مى ‏گیرى و با هواى نفس و تفسیر به رأى خودت، مکتب تازه ‏اى مى ‏سازى و مردم را به آن فرا مى ‏خوانى.[13] بنابر این، برداشت مراد سامرى از «فَقَبَضْتُ قَبْضَةً مِنْ أَثَرِ الرَّسُولِ» آن است که من مقدارى از آثار موسى را فراگرفته و بر آن مؤمن شدم، سپس آن را رها کرده و گوساله را ساختم و قهراً جمله «بَصُرْتُ بِما لَمْ یَبْصُرُوا» یعنى به طرحى براى انجام این کار پى بردم که دیگران از آن غافل بودند و این معنا با حدیث فوق مناسب‏تر است.[14] .