🍃🍃مثلِ خرمالو‌های رسیده حیاطِ مادربزرگ مثلِ عطرِ دارچینِ چای‌‌های عصرانه مثلِ بارانِ پاییز، مِثل عود مثلِ انارِ دانه‌دانه با گلپر مثلِ موسیقیِ خش‌خشِ برگ‌ها مثلِ نوشتنِ آخرین خطِ مشق‌های دوران کودکی مثلِ عید، مِثلِ آب ‌بازی چیز‌های خوب ساده اند و تنها شنیدنِ اسمشان کافیست تا خوب شود حالِ دلت... نبودشان زندگی را متوقف نمی‌کند امّا زندگانی را تلخ خواهد کرد https://eitaa.com/h_d1011 گوینده فاطمه هادی‌ها

♥️🍃 اگر دو عبارت "خسته‌ام" و "حالم خوب نیست" را از زندگی خود پاک کنید، نیمی از بی‌حالی و بیماری خود را درمان کرده‌اید. 🌻🌻🌻 به جای آن، با جملات مثبت و انرژی‌بخش جایگزین کنید. هر روز صبح با لبخند از خواب بیدار شوید و بگویید: "امروز روز فوق‌العاده‌ای خواهد بود." به خودتان یادآوری کنید که شما قوی و توانمند هستید و می‌توانید با هر چالشی روبرو شوید. به جای تمرکز بر مشکلات، به راه‌حل‌ها فکر کنید و به خودتان بگویید: "من می‌توانم این کار را انجام دهم." زندگی کوتاه است و هر لحظه‌اش ارزشمند. با افکار مثبت و انرژی‌بخش، نه تنها حال خود را بهتر می‌کنید، بلکه به دیگران نیز انرژی مثبت منتقل می‌کنید. به یاد داشته باشید که شما خالق زندگی خود هستید و با تغییر نگرش، می‌توانید دنیای خود را تغییر دهید. 🌟 به جای گفتن "خسته‌ام"، بگویید: "نیاز به استراحت دارم تا با انرژی بیشتری ادامه دهم." به جای گفتن "حالم خوب نیست"، بگویید: "در حال بهبود هستم و هر روز بهتر می‌شوم." این تغییرات کوچک در کلمات، تاثیرات بزرگی در زندگی شما خواهند داشت. 🌸 نویسنده و گوینده #فاطمه_هادیها

### شهادت امام حسن عسکری (ع) در دیار سرپرستی حق و دروازه ملکوت، سیزدهمین روز از ماه ربیع‌الاول، دل‌های عاشقان شیفته‌ اهل بیت (ع) را به ماتم و اندوه فرو می‌برد. در این روز، آسمان سامرا بر خون پاک امام حسن عسکری (ع) شاهد است و قلب‌های مومنان در غم و حزن فرو می‌شکند. شهادت امام حسن عسکری (ع)، یادآور روزی است که ظلم و جور کینه‌توزان و دشمنان حق، در سایه تاریک خویش، خورشید ولایت را از چشم خاکی‌نشینان پنهان ساختند. امام حسن عسکری (ع)، که به پاسخ آنها به خداوند تقرب و نزدیکی داشت، با صبر و مقاومت بی‌مانند خود، صراط الهی را برای پیروانش روشن ساخت. او تجسمی از حلم و بردباری و نیز سمبلی از هدایت و علم بود که در همه دوران حیات پربرکت خود، جامعه مسلمانان را به سوی تقوا و اخلاق رهنمون می‌ساخت. امامی که با گفتار و کردار خود نشان داد که ایمان به خدا، راه روشن زیستن در تمام طول زندگی است. امروز، در سالروز شهادت این امام بزرگوار، شیعیان و دلدادگان اهل بیت (ع)، در غم و اندوه افتاده‌اند و یاد پربرکت او را گرامی می‌دارند. سیدالشهدا، امام عسکری (ع)، با مظلومیت خود، مظلومیت ائمه و خاندان پاک پیامبر (ص) را به ما یادآوری می‌کند و ما را به پیمانی محکم با ولایت، عدالت و تقوا فرا می‌خواند. بیایید در این روز غم‌انگیز، دل‌هایمان را آرامش بخشیم و با زمزمه دعا و صلوات، یاد و نام امام حسن عسکری (ع) را زنده نگه داریم. باشد که از فیوضات و برکات ایشان بهره‌مند شویم و در راه حق و حقیقت، ثابت‌قدم و استوار بمانیم. اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم. یادمانی از امامی که در سختی‌ها و دشواری‌ها، چراغ راه ایمانمان بود و با آگاهی و بصیرت، به همه ما آموخت که در مسیر حق و حقیقت، باید با استقامت و پایداری گام برداریم. صلوات و سلام خدا بر او باد. نویسنده #فاطمه_هادیها

خالقم قلب مرا وقف شما کرده و من خانه ی وقفی خود از همه پس میگیرم تا سلامت نکنم زندگیم تعطیل ست با سلامی به شما اذنِ نفس میگیرم(: السلام‌علیك‌یا‌اباصالح‌المہدی🤍 #امام_زمان

🔴 22 شهریور ماه ••••🏴🌹🖤•••• 🔘 شهادت حضرت امام‌ حسن‌ عسکری «ع» به محضر امام عصر علیه السلام تسلیت باد... ••••🏴🌹🖤•••• 🔘 اطلاعات بیشتر : کلیک‌ کنید به قلــ🖋ـــم : فاطمه هادیها به گوینـــ🎙ــدگی : متین تقی‌خانی

یالله کسی خانه هست آرام آرام باران می‌بارید خنکای نسیم روح را نوازش می‌داد. دلش نمی‌خواست کسی را ببیند چند روزی بود که از خانه بیرون زده بود انقدر پاهایش درد می‌کرد که نای رفتن نداشت مجبور بود جایی بنشیند همانطور که در پیاده‌رو راه می‌رفت تنه‌اش به تنه یک رهگذر خورد. رهگذر آنقدر سخت و محکم او را نگاه کرد و بلند فریاد زد که _کجایی بشر حواست هست درد گرفت تنم در حالی که هول شده بود و نمی‌دانست چه کند دست‌هایش را به سینه گذاشت و با صدای خسته آرام گفت _ببخشید حالم خوب نیست معذرت می‌خواهم رهگذر رفت اما همچنان غر می‌زد و زیر لب به او بد و بیراه می‌گفت. جواب نداد چون نه نا داشت نه توان نه پول نه مکان تلوتلو خوران خود را به پارک آن نزدیکی رساند. روی صندلی خوابش برد گوشی کوچک قدیمی‌اش ده بار زنگ خورده بود اما الان سه روزی بود که آن را بی صدا کرده بود. کاش مادرش اینجا بود. کاش پدر داشت. در همین فکرها بود که در قدیمی خانه‌ای پر از درخت روبروی پارک توجهش را جلب کرد با تمام توانش از جا بلند شد خودش را به سختی به طرف خانه کشید نور خورشید از پس ابرها داشت نمایان می‌شد ساعت هشت صبح بود بعد از یک شب بارانی این درخشش خیلی زیبا بود در حالی که کوله پشتی اش را روی زمین دنبال خودش می‌کشید .خودش را به در رساند آن را کوبید آرام و بی صدا گفت: _یالله کسی خونه هست؟ صدای مهربان پیرزنی از پشت پرده در آمد _جانم بَبَم ،چیزی مِخای کاری داری؟ _آره مادر, مادر میشه بیای دم در؟ چند دقیقه‌ای طول کشید صدای دمپای های پیرزن داشت می‌آمد پرده در کنار رفت پیرزنی با چار قدی سفید و چین و چروک های زیبای پیشانی سفید و لاغر در چهارچوب در ظاهر شد _جانم بَبَم. گفتی چی کار داری؟ _(آب, آب می‌خوام ننه. دو دقیقه خواب می‌خوام ننه. دو سه روزیه تو خیابونام یه جا می‌خوام دو دقیقه پاهامو دراز کنم. یه جا که ببینم باید چه خاکی تو سرم کنم. ننه شوهرم معتاده وضعش خرابه هر کاری بگی کرده عروس شهر غربتم ننه مادرم باش مادری کن) https://eitaa.com/h_d1011 نویسنده و گوینده #فاطمه_هادیها

من ساکن کوچه‌های تاریک دلم، بی‌راهه‌هایی با دیوارهای خموش، شب‌هایی بی‌ماه، گیرا و سرد، در حسرتِ نوری که خفایای قلبم را روشن کند. کتمان نمی‌کنم که دلم پر از یادهاست، یادهایی که چون غباری، بر چشم‌های خاطره نشسته‌اند. شب‌های طولانی، بی‌صدا گریسته‌ام، و هر اشک، چون دردی بر سنگ‌فرش دلم نشسته. در کوچه‌های دلم، هر نغمه‌یی بازتابِ شکیبایی‌ام، هر نسیم، بیانگر آه‌های نهانم. آری، من زنده‌ام در این کوچه‌ها، با همه‌ی تاریکی و بغض‌های در گلو مانده‌ام. اما هنوز نوری در دوردست، نوری که شاید مرا سویش فراخوانَد. شاید روزی نور مهتاب، از پشتِ ابرهای غم، به این کوچه‌های تاریک هدایت شود، و من، رهسپارِ راهِ آغازی نو شوم. https://eitaa.com/h_d1011 شاید ... اما تا آن روز، من ساکن کوچه‌های تاریک دلم، با قلبی که هنوز می‌تپد به امید نوری. https://eitaa.com/h_d1011 #شعر_و_خوانش #فاطمه_هادیها

هر گاه که غم‌های دنیا بر دل سنگین شوند و سایه‌های ناامیدی بر افق زندگی افکنده گردند، به یاد داشته باش که امید به خداوند چون ستاره‌ای درخشان در شب‌های تاریک زندگی‌ات می‌درخشد. امید به او، نوری است که راه را در پیچ و خم‌های دشوار زندگی نشان می‌دهد و دل را از سختی‌ها و ناملایمات معاف می‌گرداند. خداوند همیشه با ماست، در هر نفس، در هر قدم، او همراه ماست. وقتی که اشک‌هایمان جاری می‌شود، خداوند گوش سپرده و نوازشگر روحمان است. اوست که می‌داند دل‌های ما چه رنج‌هایی را متحمل می‌شوند و چه دردهایی را به دوش می‌کشند. امید به خداوند، چون نیرویی است که ما را از دل تاریکی به روشنایی هدایت می‌کند. مانند گل‌های بهار که پس از سرمای زمستان دوباره می‌شکفند، دل‌های ما نیز با امید به خداوند از نو زندگی می‌یابد و شکوفا می‌شود. اوست که به ما قدرت می‌دهد تا از هر چالشی سربلند بیرون آییم و با هر مشکلی با لبخندی دوباره مقابله کنیم. در لحظات سختی و ناامیدی، به یاد داشته باش که خداوند از همه چیز آگاه است و هیچ چیزی از دیده‌اش پنهان نمی‌ماند. او بهترین برنامه‌ها را برای ما در نظر گرفته و همواره هوای ما را دارد. به او اعتماد کن، چرا که اوست که دستانمان را محکم می‌گیرد و به سوی نجات و رهایی می‌برد. وقتی که زندگی به نظر سخت و غیرقابل تحمل می‌آید، به قدرت بی‌پایان خداوند نگاه کن. به یادآر که هیچ مشکلی بزرگتر از عشق و قدرتمندی او نیست. امید به خداوند، قلب ما را پر از ایمان و دلگرمی می‌کند و به ما شجاعت می‌دهد تا به جلو حرکت کنیم. پس دست در دست خداوند بگذار و با اطمینان به آینده‌ای روشن و زیبا بنگر. او راهنمای ماست، امید ماست و نیرویی که ما را به سوی زندگی بهتر و زیباتر هدایت می‌کند. امیدوار و پایدار باش، زیرا خداوند همواره همراه توست. نویسنده و گوینده فاطمه هادی‌ها