eitaa logo
حامد فلاحتی
1.3هزار دنبال‌کننده
5.8هزار عکس
3.9هزار ویدیو
229 فایل
✅ دانش آموخته سطح 4 حوزه علمیه ✅ مدرس حوزه علمیه ✅ پژوهشگر معارف اسلامی 👈 انقلاب نوشته های مهم 👈 حوادث سیاسی، اجتماعی، فرهنگی 👈 اطلاع رسانی 👈 فایل های درسی و مطالعاتی 👈 سلسله مباحث هویت طلبگی 👈 ترویج مطالعه فلسفه ارتباط با مدیر: @HamedFalahati
مشاهده در ایتا
دانلود
❇️ فرهنگِ مظلوم 🖋علی اشراقی 🔸 از رویکردهای دولت سیزدهم پیداست این دولت بنای پایبندی و التزام به احکام الهی و اجرای آنها را دارد. اما در عملکرد، آنچه که مشاهده می‌شود، فقدان نظریه جامع «فرهنگ» مبتنی بر مبانی دینی و همچنین بروز رفتاری مشوش از دولتمردان در این عرصه است. 🔹 این رفتار مشوش، می‌تواند مناشیء مختلفی داشته باشد که در این نوشتار به دو منشأ اشاره می‌شود: 1⃣ غلبه امنیت و سیاست بر فرهنگ؛ 2⃣ لیبرالیسم فرهنگی. 1⃣ غلبه امنیت و سیاست بر فرهنگ شاخص‌ترین موضوعی که می‌تواند این ادعا را اثبات نماید، موضوع «حجاب» است. از رفتارهای دولتمردان به نظر می‌‌رسد گویا ایشان به این جمع‌بندی رسیده‌اند که در موضوع حجاب، از هرگونه برخورد حاکمیتی اجتناب بورزند! یعنی، آن الزام حاکمیتی که در موضوعات مختلفی مثل ماجرای کرونا خود را نشان می‌دهد، در این موضوع، حضور ندارد. البته پرواضح است مقصود از الزام حاکمیتی، رفتارهای خشن و بی‌ضابطه نیست؛ بلکه مقصود، حضور مقتدرانه دولت برای مدیریت مدبرانه مشکله‌ی «کشف حجاب» است. به نظر می‌رسد، منشأ این جمع‌بندی، خطای محاسباتی است که ناشی از ارائه تحلیلهای سیاسی و امنیتی برای برخی مدیران دولتی ایجاد شده است. یعنی، با توجه به اغتشاشات سال گذشته، برخی افراد ذی نفوذ، اینگونه تصمیم‌سازی می‌کنند که مصلحت نیست حاکمیت با کشف حجاب مقابله کند! و درست، در همین نقطه است که می‌توان گفت: فرهنگ، اسیر امنیت و سیاست شده است. 2⃣ لیبرالیسم فرهنگی برخی اقدامات و تصمیماتی که برخی وزرا و مدیران فرهنگی دولت گرفته‌اند؛ مانند مجوز برگزاری کنسرت در ماه مبارک رمضان که مقرون با گناهان متعدد و هتک حرمت این ماه شریف است؛ توئیتهای وزیری که متجرئانه فریضه امر به معروف و نهی از منکر را زیر سؤال می‌برد؛ و سایر موارد، حکایت از وجود نگاهی لیبرالیستی به موضوع فرهنگ دارد. ذات لیبرالیسم فرهنگی، تابعیت حاکمیت در عرصه فرهنگ از اهواء عموم است و این همان چیزی است که در چنین تصمیمات و اظهار نظراتی مشاهده می‌شود. یعنی، همان جایی که حکومت اسلامی، مدیریت فرهنگی را تابع میل عموم مردم، به پیش می‌برد، مبتلا به لیبرالیسم فرهنگی شده است. حال، اگر بلیه‌ای چون «کشف حجاب» که - هرچند از اکثریت برخوردار نیست- دامنگیر جامعه گردد، و برخی وزرا هم با برخی تصمیمات و گفتارها همراه با آنها شده یا اینکه سعی در قبح‌زدایی داشته باشند که، فاجعه ای بزرگ است که به نام دولت انقلابی رقم می‌خورد. ✅ با بیان این دو منشأ، راهکار اصلاح وضعیت فرهنگ نیز روشن می‌شود: 1⃣ اصلاح فرآیند تصمیم‌گیری، به گونه‌ای که تحت الشعاع امواج امنیتی و سیاسی، قرار نگیرد. بله، روشن است که در برخی موارد اضطرار و ضرورت، پیوستهای امنیتی و سیاسی حاکم بر کل تصمیم‌گیری نظام حاکمیتی می‌شود، اما باید به این نکته توجه داشت که؛ این حکومت، باید محدود و مقید باشد نه به صورت نامحدود و مطلق. 2⃣ اصلاح نگاه‌های فرهنگی؛ یا به کنارگذاشتن برخی وزاریی که متأسفانه، اسلامی و انقلابی نمی‌اندیشند و مروج اباحی گری‌اند، یا تصحیح زاویه دید ایشان در عرصه فرهنگ. تنبیه الامة 🆔 @h_falahati
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🟢گرفتاری اصلی 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔻قصد دفاع از همه عملکرد دستگاه‌های نظارتی را ندارم؛ طبیعتاً هیچ «دستگاهی» معصوم نیست. 🔻اما قیاس موجود در سخنان جناب ضرغامی، قیاسی مع الفارق و مغالطه‌ای مضحک است. 🔹هیچ یک از دستگاه‌های نظارتی ما برای خیرخواهان و هدایت‌گران و دلسوزان جامعه پرونده درست نکرده و نمی‌کنند! 🔸برخلاف جناب ضرغامی، معتقدم گرفتاری حوزه فرهنگ و فرهنگ‌سازی چیزی نیست که ایشان می‌گوید، بلکه گرفتاری اصلی و معضل اصلی فرهنگی در جامعه ما، این است که بعضاً شاهد بوده و هستیم که فرهنگ و فرهنگ‌سازی در اختیار عده‌ای نادان قرار گرفته است که متأسفانه به غلط سال‌هاست بر صدر نشسته و بدون داشتن فهمی درست از دین و آموزه‌های دینی و بدون داشتن درکی روشن از فرهنگ و فرهنگ‌سازی، سکان بزرگ‌ترین مراکز فرهنگی و فرهنگ‌سازی کشور را در اختیار گرفته‌اند! و مع الاسف، بدون داشتن کمترین درکی از سیره تبلیغی و هدایت‌گری پیامبران به تحریف سبک و سیره تبلیغی پیامبری همچون ابراهیم خلیل، شهسوار توحید و خداپرستی، می‌پردازند! گرفتاری اصلی ما مسؤولانی‌اند که به جای پاسخ‌گویی نسبت به عملکرد فرهنگی خود، دائماً در حال حاشیه‌سازی برای مدافعان حریم فرهنگ و اخلاق جامعه‌ هستند. 🆔 @h_falahati
◻️پاسخی به شبهه یکی از اساتید حقوق جزا و جرم‌شناسی درباره رابطه «عدالت» و «اجرای حدود اسلامی» 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔸نقل می‌کنند که یکی از متخصصان حقوق جزا و جرم‌شناسی در پاسخ این سوال که چرا کتابی در موضوع حقوق جزا نمی‌نویسد؟ چهره در هم کرده و فرموده: «من کتاب بنویسم تا شما اعدام کنید و دست بِبُرید و سنگسار کنید؟!» در این میان یکی از حاضران پرسیده است: «مگر شما حدود و قصاص را قبول ندارید؟» استاد محترم در پاسخ گفته است نه تنها قبول دارم؛ بلکه مدافع اجرای حدود و قصاص هم هستم! اما مقدمه اجرای حدود اسلامی، تحقق عدالت اسلامی است. «شما نخست عدالت اسلامی را اجرا کنید خودم برای اجرای حدود، کفن می‌پوشم». ابتدا باید عدالت اسلامی را اجرا کرد و پس از نهادینه‌ شدن عدالت اسلامی در جامعه آنگاه نوبت به اجرای حدود می‌رسد. و ادامه داده است که «در عدالت اسلامی فقر نیست، بیکاری نیست، فساد نیست، رانت نیست، ستم نیست!» اما «در جامعه‌ای که بیکاری و فساد است و خبری از عدالت نیست، اجرای حدود، معنا ندارد و اجرای حدود خودش نقضِ غرض است و خودش ستم است!» و سپس هم ادامه داده است که «چگونه می‌شود در کشوری که فقر، بیکاری، گرانی، و طلاق زوجین بیداد می‌کند برای فریب افکار عمومی از حجاب حرف زد.» جدیداً هم در یکی از کانال‌های علمی دیدم که با قلم خود آن استاد این مطلب و این پرسش و پاسخ مطرح شده است! ♦️هر چند بنده نمی‌توانم باور کنم که چنین سخنانی از یک متخصص حقوق و جزای اسلامی صادر شده باشد! زیرا بطلان و سستی چنین سخنی آشکارتر از آن است که نیاز به بررسی تفصیلی داشته باشد. چنین سخنانی که مدتی است به گونه‌های مختلف و با بیان‌های گوناگون از سوی مخالفان حدود وقوانین اسلامی بر زبان جاری می‌شود، بیش از آنکه محصول «دلیل‌جویی» و بحثی «علمی و تحقیقی» باشد، بیشتر معلول «علت‌هایی درونی» و «انگیزه‌هایی غیرعلمی» است. یعنی این محقق محترم و امثال او، نمی‌دانند که ✔️اجرای حدود از ارکان عدالت اسلامی است؟ یعنی یکی از اجزا و ارکان عدالت اسلامی، اجرای حدود اسلامی است؟ ✔️آیا این استاد محترم نمی‌داند برای مبارزه با فساد و رانت و ظلم، چاره‌ای جز اجرای حدود و دیات نیست؟ ✔️آیا این استاد محترم نمی‌داند که منوط کردن اجرای حدود و مواجهه سخت با مجرمان، به رفع فقر، بیکاری، گرانی و طلاق در جامعه، منوط کردن آن به امری محال است؟! زیرا هیچ جامعه‌ای نبوده و نیست و پیدا نخواهد شد که چنین اموری در آن وجود نداشته باشد. اساساً ما «جامعه معصوم» نداریم. ✔️ممکن است گفته شود که منظور این استاد محترم این نبوده است که «هیچ» فقر و بیکاری و گرانی‌ و طلاقی در جامعه نباشد بلکه منظورشان به صورت نسبی بوده است! اگر چنین باشد، سؤال می‌کنیم که معیارشان چیست؟ تا چه میزان یا تا چه درصدی از وجود فقر و بیکاری و گرانی و ... را مانع اجرای حدود اسلامی نمی‌دانند؟! و آن معیار و میزان را به چه دلیلی و با چه میزان و معیاری تعیین کرده‌اند؟! ✔️به علاوه آیا این نظر ایشان فقط مربوط به حدود و ارزش‌های اسلامی است یا هر ارزش و قانونی را شامل می‌شود؟ مثلاً اگر کسی بدهی خود را نداد، یا اگر کسی خانه خود ایشان را آتش زد یا ماشین خود ایشان را دزدید باز هم نظرشان این است که تا زمانی که فقر و گرانی و طلاق در جامعه هست، نباید قوانین و مقررات را درباره آنها اجرا کنیم؟! یا اجرای چنین قوانین و مقرراتی را بلااشکال می‌دادند؟ اگر پاسخ منفی باشد، که معلوم است نتیجه چنین نگاهی، چیزی جز هرج و مرج اجتماعی و اختلال در ابتدایی‌ترین حقوق مردم نخواهد بود و اگر پاسخ مثبت باشد، سؤال می‌کنیم چه تفاوتی میان مقررات و قوانین اسلامی و مقررات و قوانین بشرساخته وجود دارد؟ چرا اجرای مقررات و قوانین اجتماعی بشرساخته را منوط به رفع فقر و بیکاری و طلاق و ... نمی‌کنید؟! ✔️می‌گوید «چگونه در کشوری که طلاق بیداد می‌کند می‌توان از حجاب دم زد»؛ آیا نمی‌داند که میزان رشد طلاق در ایران و سایر جوامع دنیا، همبستگی مثبتی با میزان شل‌حجابی و بی‌حجابی دارد؟ یعنی یکی از راه‌های کاهش طلاق و فروپاشی خانواده، جلوگیری از بی‌حجابی است. ✔️به راستی از نظر این استاد محترم، بی‌حجابی در میان خانواده‌های فقیر بیشتر است یا ثروتمند؟ در شمال تهران بیشتر است یا جنوب آن؟ 🔸همانطور که گفتم چنین اظهار نظرهایی فاقد «دلیل‌»اند، باید «علت» آنها را جست و درمان کرد. ✍ متأسفانه این جملات پر از مغالطه توسط استاد سیدعلی آزمایش استاد دانشکده حقوق دانشگاه تهران بیان شده است. ظاهراً دیگر دانشگاه محل اندیشه نیست مکانی برای مخالف خوانی سیاسی و مغالطه کاری موهون شده است. 🆔 @H_falahati
◻️نخودسیاهِ راهکار فرهنگی برای کنترل ناهنجاری‌های اجتماعی! 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔹سالیانی است هر زمانی که برخی از مدیران کشور، تصمیمی بر مواجهه با فعالیت‌های ضدفرهنگی و ضداخلاقی در سطح جامعه می‌گیرند مخالفان ارزش‌های اسلامی و دلدادگان لیبرالیسم غربی در کشور ما، با ژستی روشنفکرانه، فریاد برمی‌آورند که «برای اصلاح فرهنگ، فقط باید کار فرهنگی انجام گیرد!» شوربختانه، این القائات لیبرالیستی آنقدر اثرگذار بوده است که بر ذهن و زبان برخی از مسؤولان ارشد کشور و حتی برخی از روحانیان سنتی نیز تأثیر گذاشته است. تا جایی که برخی از آنها را واداشته است که مجریان قانون را به گردن‌کشی دربرابر قانون دعوت کنند! 🔸این در حالی است که اولاً، هیچ هنجاری در هیچ «جامعه‌»ای، به صرف کار فرهنگی، نهادینه نشده و نخواهد شد. به عنوان مثال، تاکنون هیچ کشوری نتوانسته است به صرف فعالیت فرهنگی و با ساخت پویانمایی‌هایی مثل «سیاه‌ ساکتی» و امثال آن ارزشی مثل نظم و انضباط ترافیکی را، که همگان مفید بودن و بلکه ضروری بودن آن را برای حیات اجتماعی درک می‌کنند، نهادینه کند. بلکه در کنار آن و همزمان با تبیین و آموزش و کار فرهنگی، جرایم بسیار سنگین مالی و اعتباری برای نقض قوانین ترافیکی هم وضع کرده‌اند؛ دوربین‌های نظارتی هوشمند برای شناسایی متخلفان و قانون‌شکنان هم نصب کرده‌اند و هزاران نفر را برای نظارت بر حسن اجرای آن قانون به کار گرفته‌اند. ثانیاً، (ص) نیز (که بدون تردید یکی از بزرگ‌ترین تغییرات فرهنگی را در طول تاریخ در شبهه جزیره عربستان انجام داد) برای تحقق فرهنگ اسلامی هرگز به «اصلاح باورها و بینش‌ها»، و «آموزش‌ ارزش‌ها و ضوابط اسلامی» و امثال آن اکتفا نکرد؛ بلکه به صورتی «جدی، قاطع، سریع و بدون تبعیض» با متخلفین و قانون‌شکنان و مفسدان و هنجارشکنان برخورد سخت هم داشتند. و ثالثاً، این مدعیان هیچگاه حاضر نشده‌اند الگو، راهکار و طرح و برنامه‌ای مشخص از اقدامات فرهنگی مورد نظرشان را برای مواجهه با فعالیت‌های ضدفرهنگی ارائه دهند! هر زمانی که از آنها مطالبه راهکار فرهنگی برای مواجهه با آسیب‌های اجتماعی و فرهنگی شده‌ است، گفته‌اند، این کاری دشوار است و باید با کارشناسان نشست و از آنها خواست! و البته شاید خود این آقایان ندانند که ناآگاهانه به سربازانی بی‌مزد و مواجب و ظاهرالصلاح برای «لیبرالیسم فرهنگی» از یک طرف و «آنارشیسم دولتی» از طرف دیگر تبدیل شده‌اند! 🆔 @h_falahati