eitaa logo
حدیث شناسی
147 دنبال‌کننده
19 عکس
16 ویدیو
0 فایل
🍃عن ابی جعفر (ع) : یا فضیل اِنَّ‌حَدیثَنا‌ یُحیِی‌ القُلوبِ🍃 🔸️حدیث 🔹️رجال 🔸️فقه الحدیث 🔹️کتاب شناسی 🔸️ سایر دانش های مربوط به حدیث ارتباط با مدیر : @Karimian14
مشاهده در ایتا
دانلود
⚘️عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: لَیْسَ شَیْ ءٌ إِلَّا وَ لَهُ حَدٌّ قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ فَمَا حَدُّ التَّوَکُّلِ قَالَ الْیَقِینُ قُلْتُ فَمَا حَدُّ الْیَقِینِ قَالَ أَلَّا تَخَافَ مَعَ اللَّهِ شَیْئاً. ⚘️ابو بصير گوید که امام صادق عليه السّلام فرمود: هیچ چيز نيست جز اينكه حدّى دارد.گويد:به آن حضرت گفتم:قربانت، حدّ توكل چيست‌؟ فرمود:يقين است؛گفتم:حدّ يقين چيست‌؟ فرمود:اين است كه با وجود خدا از چيزى نترسى. 📚 الکافی،ج۲،ص۵۷ 🍃@hadithshenasi🍃
حدیث شناسی
🔴 نظر #امام_خمینی درباره تاثیر انس با روایات در اجتهاد امام(ره) معتقد است یکی از مقدمات اجتهاد، ان
⭐️ دوستان یک مطلبی اضافه کنم: این نکته حضرت امام (ره) زمانی کاملا اثرگذار خواهد بود که برای انس با روایات، به متن عربی احادیث مراجعه کنیم و به ترجمه بسنده نکنیم. اگر متن عربی روایت رو نخونیم با ادبیات رایج متون حدیثی آشنا نخواهیم شد.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔴 غریب الحدیث قرآن و همچنين احاديث معصومین(ع) مشتمل بر الفاظى است كه در فرهنگ آن زمان معلوم و مشخص بوده، ولى در طى دوره تطور زبان و لغات براى آيندگان نا مأنوس و يا سخت فهم شده است. علم به دنبال آن است كه اين لغات ديرياب و سخت فهم را براى مخاطبان زمان خود روشن سازد. بنابراین غريب الحديث علمی است که به بيان معانی کلمات و اصطلاحات مبهم و مشکل در حديث توجه می کند . نوشته‌هاى غريب‌الحديث شباهت زيادى به فرهنگ هاى لغت دارد؛ با اين تفاوت كه دايره آن محدود به لغاتى است كه در احاديث وارد شده است. 🟠 : "النهاية" تأليف ابن اثير(۶۰۶ ق) از جامع‌ترين كتاب هاى اهل سنّت در اين موضوع است. "مجمع ‌البحرين" تأليف شیخ فخرالدين طريحى (۱۰۸۵ ق) نيز از كتابهاى غريب‌الحديث شيعه است كه به «غريب القرآن» نيز پرداخته است. از اين‌رو مؤلف نام آن‌را مجمع ‌البحرين نهاده است. 🍃@hadithshenasi🍃
⚘️عَنْ مُعَاوِیَةَ بْنِ وَهْبٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (ع) أَنَّهُ قَالَ: یَا مُعَاوِیَةُ مَنْ أُعْطِیَ ثَلَاثَةً لَمْ یُحْرَمْ ثَلَاثَةً مَنْ أُعْطِیَ الدُّعَاءَ أُعْطِیَ الْإِجَابَةَ وَ مَنْ أُعْطِیَ الشُّکْرَ أُعْطِیَ الزِّیَادَةَ وَ مَنْ أُعْطِیَ التَّوَکُّلَ أُعْطِیَ الْکِفَایَةَ؛ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَقُولُ فِی کِتَابِهِ وَ "مَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَی اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ" وَ یَقُولُ "لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُمْ" وَ یَقُولُ "ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ". ⚘️معاویة بن وهب از امام صادق علیه السّلام نقل می‌کند که فرمود: ای معاویه! کسی که به او سه چیز داده شود، از سه چیز محروم نگردد: کسی که به او توفیق دعا داده شده، اجابت دعا هم داده می‌شود. کسی که به او توفیق شکرگزاری داده شده، به او افزونی نعمت هم داده می‌شود. کسی که به او توفیق توکل داده شده، به او بی نیازی از دیگران هم داده می‌شود. زیرا که خداوند در کتاب خود می‌فرماید: «هر کس بر خدا توکل کند، خدا او را بس است» (طلاق، ۳ ) و می‌فرماید: «هر گاه شکر کنید بر شما می‌افزایم» ( ابراهیم،۷) و می‌فرماید: «مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم» (مؤمن، ۶۰ ). 📚الخصال،ج۱ص۱۰۱ 🍃@hadithshenasi🍃
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
حدیث شناسی
🟠ویژگی های مدرسه حدیثی قم برخی از حوزه های حدیثی شیعه در عرصه فعالیت های حدیثی، ویژگی هایی داشتند ک
🟢 مبارزه شدید مدرسه قم با محدثان اهل غلو 🔸️ قم مشهور به برخورد شدید و نسبتاً بدون مسامحۀ در برابر اهل غلو و تفکر غالیانه بود. تعریف تقریباً خاص قمی ها از ، موجب رواج گسترۀ مفهوم و در بر گرفتن افرادی گشت که در حوزه‌های دیگر غالی شمرده نمی شدند. علاوه بر آن به جهت یکدست بودن شهر قم و اقتدار عالمان شیعی در آن، اهل غلو به شدت مجازات می‌شدند. 🔹️برخی از محدثان و راویان مشهور به اتهام غلو از شهر قم اخراج و امکان حضور در مجامع علمی و حدیثی آن را از دست دادند. سهل بن زیاد از این گروه به شمار می‌رود. نجاشی دربارۀ او نوشته است: " وی در حدیث ضعیف و غیر قابل اعتماد است،احمد بن محمد بن عیسی به غلو و دروغ پردازی وی گواهی می‌داد و او را از قم اخراج و به ری فرستاد. سهل مدتها در ری زیست". 🔹️برخوردی این چنین با ابوسُمَیْنه نیز صورت گرفته است. او از کوفه به مهاجرت کرد و میهمان احمد بن محمد بن عیسی گشت. آنگاه که غالی بودن او شهرت پیدا کرد میزبان، نه تنها او را از منزل خویش بلکه از شهر قم اخراج نمود. 🔸️برخی از متهمان به غلو تا مرحلۀ اعدام نیز پیش رفته اند. دربارۀ محمد بن أورَمَه (استاد ابوسُمَیْنه) در رجال نجاشی آمده: اهل قم وی را به بدی یاد کرده اند، او را مورد طعن قرار داده و به وی نسبت غلو داده اند؛آن گونه که شخصی برای ترور وی به کمین نشست. در این حال مشاهده کرد که از آغاز شب تا پایان شب نماز می‌خواند و بدین ترتیب از سوء قصد به او دست نگه داشتند. جماعتی از بزرگان قم از قول ابن ولید آورده اند که گفت: "محمد بن أورمه متهم به غلو است؛لذا روایات کتب وی را که در کتابهای حسین بن سعید و دیگران نیز موجود است بپذیر ولی به آنچه تنها او نقل کرده اعتماد مکن". یکی از محدثان امامیه می‌گوید که وی توقیعی از امام رضا(ع) خطاب به مردم قم در ارتباط با محمد بن أورمه دیده که امام(ع) وی را از اتهاماتی که به او نسبت داده اند بری دانسته است. 🍃@hadithshenasi🍃
14.8M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🍃🍃🍃🍃🍃 آری گرفت هرچه زمهر رضا(ع) گرفت... چهارشنبه ای دیگر و دل تنگ حرم او... ⚘️عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْوَشَّاءِ قَالَ سَمِعْتُ اَلرِّضَا عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ يَقُولُ: إِنَّ لِكُلِّ إِمَامٍ عَهْداً فِي عُنُقِ أَوْلِيَائِهِ وَ شِيعَتِهِ وَ إِنَّ مِنْ تَمَامِ اَلْوَفَاءِ بِالْعَهْدِ وَ حُسْنِ اَلْأَدَاءِ زِيَارَةَ قُبُورِهِمْ فَمَنْ زَارَهُمْ رَغْبَةً فِي زِيَارَتِهِمْ وَ تَصْدِيقاً بِمَا رَغِبُوا فِيهِ كَانَ أَئِمَّتُهُمْ شُفَعَاءَهُمْ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ . ⚘️حسن بن علی وشاء گوید از حضرت ابوالحسن الرضا علیه السلام شنیدم که می فرمود: برای هر امامی بر گردن دوستان و شیعیانش پیمانی هست و از جمله شرایط وفای به عهد و ادای آن، زیارت قبرهای آن امامان است. پس کسی که با رغبت و علاقه و از روی تصدیق و تأیید آنچه آنان در آن رغبت دارند، زیارت کند، آن امامان روز قیامت شفیع آنها خواهند بود. 📚الکافی،ج۴،ص۵۶۷ 🍃@hadithshenasi🍃
🔴 در روایات زیادی واژه "کراهت" به کار رفته است که گاهی اوقات به معنای حرام و گاهی اوقات هم به معنای مکروه است. اما اصل در معنای واژه "کراهت" و ماده "کره" در روایات چیست؟ کجا به معنای مکروه و کجا به معنای حرمت است؟ در خارج فقه خود می گوید: "مرحوم خوئی (ره) و بعضی دیگر از علما با توجه به برخی از روایات مانند روایت "لَمْ يَكُنْ عَلِيٌّ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ يَكْرَهُ اَلْحَلاَلَ"* می‌گویند ماده کراهت در روایات ظهور در بغض شدید [یعنی حرمت] دارد. اما ما معتقدیم که ماده "کره" هم در لغت و هم در روایات به معنای "مطلق البغض"** است نه بغض شدید و ظهور آن در حرمت را در مباحث نواهی نقد کردیم و گفتیم ظهور در مطلق البغض دارد و قدرمتیقن از آن بغض خفیف [مکروه فقهی] است". 🔸️بنابراین مطابق نظر استاد مروی هرجا کلمه کراهت در روایات دیده شد اگر قرینه ای وجود داشت مطابق قرینه عمل می شود اما اگر قرینه وجود نداشت از کلمه کراهت، حکم حرمت برداشت نمی شود بلکه حکمش همان مکروه اصطلاحی است و به معنای خوش نداشتن ترجمه می شود. 🔹️توضیحات: * این روایت از کافی ، جلد ۵ص۱۸۸ است. علامه مجلسی نیز، در شرح این روایت می نویسد: از این روایت بر می آید که کراهت در عرف روایات ظهور در حرمت دارد. ** مطلق البغض یعنی این صرفا دلالت بر مبغوض بودن و خوش نداشتن آن فعل توسط مولا می کند و دلالتی بر شدت و ضعف بغض ندارد. 🍃@hadithshenasi🍃
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔴 آیا در زمان ظهور قادر خواهیم بود پرچم حق مهدی موعود را از پرچم باطل مدعیان مهدویت تشخیص دهیم؟ را با دقت بخوانید: ⚘️اَلْمُفَضَّلُ بْنُ عُمَرَ قَالَ: كُنْتُ عِنْدَ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فِي مَجْلِسِهِ وَ مَعِي غَيْرِي فَقَالَ لَنَا إِيَّاكُمْ وَ اَلتَّنْوِيهَ يَعْنِي بِاسْمِ اَلْقَائِمِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ كُنْتُ أَرَاهُ يُرِيدُ غَيْرِي فَقَالَ لِي يَا أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ إِيَّاكُمْ وَ اَلتَّنْوِيهَ وَ اَللَّهِ لَيَغِيبَنَّ سَبْتاً مِنَ اَلدَّهْرِ وَ لَيَخْمُلَنَّ حَتَّى يُقَالَ مَاتَ أَوْ هَلَكَ بِأَيِّ وَادٍ سَلَكَ وَ لَتَفِيضَنَّ عَلَيْهِ أَعْيُنُ اَلْمُؤْمِنِينَ وَ لَيُكْفَأَنَّ كَتَكَفُّؤِ اَلسَّفِينَةِ فِي أَمْوَاجِ اَلْبَحْرِ حَتَّى لاَ يَنْجُوَ إِلاَّ مَنْ أَخَذَ اَللَّهُ مِيثَاقَهُ وَ كَتَبَ اَلْإِيمَانَ فِي قَلْبِهِ وَ أَيَّدَهُ بِرُوحٍ مِنْهُ وَ لَتُرْفَعَنَّ اِثْنَتَا عَشْرَةَ رَايَةً مُشْتَبِهَةً لاَ يُعْرَفُ أَيٌّ مِنْ أَيٍّ قَالَ اَلْمُفَضَّلُ فَبَكَيْتُ فَقَالَ لِي مَا يُبْكِيكَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ كَيْفَ لاَ أَبْكِي وَ أَنْتَ تَقُولُ تُرْفَعُ اِثْنَتَا عَشْرَةَ رَايَةً مُشْتَبِهَةً لاَ يُعْرَفُ أَيٌّ مِنْ أَيٍّ قَالَ فَنَظَرَ إِلَى كَوَّةٍ فِي اَلْبَيْتِ اَلَّتِي تَطْلُعُ فِيهَا اَلشَّمْسُ فِي مَجْلِسِهِ فَقَالَ أَ هَذِهِ اَلشَّمْسُ مُضِيئَةٌ قُلْتُ نَعَمْ فَقَالَ وَ اَللَّهِ لَأَمْرُنَا أَضْوَأُ مِنْهَا. ⚘️مفضّل بن عمر گويد: خدمت امام صادق(ع) بودم و در مجلس او شخص ديگرى نيز با من بود،آن حضرت به ما فرمود: مبادا مشهور کنید؛ يعنى نام قائم عج را. و به نظرم مى‌رسید كه آن شخص ديگر مورد نظر او بود نه من، پس حضرت (ع)رو به من كرده گفت: ای اباعبدالله (کنیه مفضل) مبادا شهرت دهيد وى را، بخدا حتما روزگارى غايب خواهد شد تا جايى كه گفته شود:آيا او وفات يافته‌؟ آيا نابوده شده است‌؟در كدام وادى راه پيموده است‌؟ و ديدۀ مؤمنان بر(دورى)او اشك ها خواهد ريخت و مردم همچون واژگون شدن كشتى در دست امواج دريا زير و رو خواهند شد تا اينكه هيچ كس نجات نيابد مگر آن كس كه خداوند از او پيمان گرفته و ايمان را در دل او نقش كرده و با وحى از جانب خود تأييدش فرموده باشد. و دوازده پرچم اشتباه انگيز كه هيچ يك از ديگرى بازشناخته نمى‌شود بدون شكّ‌ برافراشته خواهد شد. مفضّل گويد:من گريستم. آن حضرت (ع)به من فرمود: چه چيز تو را به گريه واداشت‌؟عرض كردم:فدايت گردم چگونه گريه نكنم در حالى كه مى‌فرمایید دوازده پرچم برافراشته خواهد شد كه هيچ كدام از ديگرى بازشناخته نمى‌شود (و ما نمی دانیم کدامیک پرچم قائم است). گويد:آن حضرت به شكافى كه در ديوار خانه بود و خورشيد از آنجا به درون خانه مى‌تابيد نگريست و فرمود:آيا اين خورشيد تابنده است‌؟عرض كردم:بلى، فرمود:به خدا قسم امر ما روشنتر از اين خورشيد است. 📚الغیبه نعمانی،ج۱،ص۱۵۱ 🍃@hadithshenasi🍃
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا