✍ #خاطره_ای_از_شهید_سید_عباس_موسوی 🌷«هر چه پول در خانه مانده بود، به شوهرم دادم تا برای #افطار مقداری نان و کمی سیب زمینی و سبزی بخرد. وقتی برگشت، جلو دویدم تا کمک کنم و بار ها را از او بگیرم و به سرعت افطار آماده کنم. اما دستانش خالی بود! نگاهش کردم، دیدم بی صدا #لبخند می زند. خندیدم و گفتم: - بازار بسته بود؟ ابروهایش را بالا انداخت. - کسی ما را افطار دعوت کرده؟ سرش را تکان داد، یعنی نه. - حتما گمشون کردی یا جا گذاشتی! : نه اصلا؛ #ده_برابرشان کردم! فهمیدم آنها را به فقیری #صدقه داده است. از من پرسید در خانه چه مانده؟ گفتم فقط نان خشکی که برای فتوش ( #سالاد_لبنان) کنار گذاشته بودم. : خب #امیر_المومنین ما را دعوت کرده به #فتوش و #زعتر و #آب. نظرت چیه؟ - بهتر از این هم میشه؟ در همین لحظات در زدند. ترسیدم باز هم فقیری باشد و سید دیگر هیچی ندارد که بدهد. اما سریع صدایی بلند شد که می گفت، لنگه ی دیگر در را هم باز کن سید. وقتی مهمان رفت، وارد سالن شدم، سفره‌ی بزرگی پر از انواع #غذای_لذیذ دیدم. سید گفت: امیرالمومنین نخواست به کمتر از این ما را مهمان کند. »🌷 ❤️ اگه عاشق شهدایی کانال شهداء رو به دوستانتان معرفی کنید