🔵#شادی_مومنانه (12)
زمينههاى شادى (قسمت دوم )
1️⃣خودشناسى
🔹براى شادكامى و نشاط در زندگى، لازم است خود را بشناسيم؛ چه از نظر توان بدنى و چه از نظر استعدادها و خلاقيّتها و در حقيقت خود را قبول داشته باشيم.
🔸روان شناسان براى سلامت روانى و شادكامى، مىگويند: «خود را بشناس، با خودت باش و با خودت بساز».
♦️متأسفانه انسان، هميشه لباسى با اندازههاى مختلف بر تن دارد و سعى مىكند خود را با اين لباسهاى عاريتى، معرفى كند كه اين موجب مىشود گاهى امر بر خودش نيز مشتبه شود. (1)
2️⃣تخريب حصارهاى غم
🔸هميشه و در هر زمان، حصارهايى از غم دور انسان‌ها كشيده شده است اگر انسان‌ها بتوانند آن حصارها را فرو بريزند و از آن عبور كنند، قدم به شهر شادى گذاشتهاند، 🔷اين حصارها عبارتند از: افكار، صفات و رفتارهاى منفى. در اين جا فهرستى از صفات و رفتارهاى منفى كه مانع شادى مىشود. مطرح مىنمايييم (2)
#انتقامجويى، #اضطراب، #بدخواهى، #خود_خواهى، #ترس، #كينه، #تحقير، #حسادت، #توقع، #حرص_و_زياده_خواهى، #خشم، #خشونت، #دلبستگى، #دلتنگى، #دورويى، #ستم، #سرزنش، #عجله، #نااميدى_و_يأس، #وسواس و ...
3️⃣ بينش صحيح نسبت به حوادث جهان
🔹انسان نسبت به حوادث جهان مىتواند دوگونه شناخت يا برداشت داشته باشد: ▪️اوّل اينكه: جهان، جاى استراحت مىباشد و مشكلى وجود ندارد و همه چيز پايدار است. در اين بينش، ناملايمات و بلاها در انسان، بسيار شكننده و تلخ خواهد بود.
▪️دوم اينكه: انسان بپذيرد كه جهان، دار بلا، امتحان و ناملايمات است و چيزى پايدار نخواهد بود.
آن يكى در كنج زندان مست و شاد و آن يكى در باغ، ترش و بىمراد
🌸امام على عليه السلام فرمود:
مَنْ عَرَفَ الدُّنْيَا لَمْ يَحْزَنْ عَلَى مَا أَصَابَه
▫️كسى كه دنيا را بشناسد هرگز به خاطر مصيبت و بلا محزون نمىگردد.
و در روايت ديگر فرمود:
الدَّهْرُ يَوْمَانِ يَوْمٌ لَكَ وَ يَوْمٌ عَلَيْكَ فَإِنْ كَانَ لَكَ فَلَا تَبْطَرْ وَ إِنْ كَانَ عَلَيْكَ فَلَا تَضْجَر
▫️روزگار دو روز است؛ روزى به نفع تو و روزى به ضرر تو مىباشد، پس اگر به سود تو بود، با بدمستى كفران نعمت مكن و اگر به ضرر تو بود، غمگين مباش.(4)
🔷با چنين بينشى انسان به راحتى مىتواند تلخىها را تحمّل كند.
گفتم كه جهان را سبك و سنگين است
گفتا چو جهان چنين بود شيرين است
يا رب تو مرا به خواهش من مگذار
جان را به هواى طاعت تن مگذار
🔹مرحوم آيت اللّه حاج شيخ على صفائى حائرى در جمله زيبايى مىفرمودند: با عزم رفتن، از رنج و از غم، هم مىتوان ره توشه برداشت، هم مىتوان آسوده پر زد.
مرحوم علامه طباطبايى (ره) در اين زمينه شعر زيبايى دارد:
دوش كه غم، پرده ما مىدريد
خار چو اندر دل ما مىخليد
در بر استاد خرد پيشهام
شكوه نمودم غم و انديشهام
كو به كف آئينه تدبير داشت
بخت جوان و خرد پير داشت
پير خرد پيشه نورانيم
شست ز دل زنگ پريشانيم
گفت كه در زندگى آرام باش
هان گذراناست جهان شاد باش
گر بِبُرد ور نَبْرد دست اوست
وَرْ بِدَهَد ور ندهد دست اوست
گر بكشى تا نكشى ديو غم
كج نشود دست قضا را قلم
هرچه خدا خواست همان مىشود
هر چه دلم خواست نه آن مىشود
⭕️پی نوشت
1- خانواده و شادكامى، ص 50.
2-غم و شادى در سيره معصومين عليهم السلام،
3-تصنيف غررالحكم، ص 131.
4-بحارالانوار، ج 71، ص 13
🆔 @hal_khosh
💠#داستان
💥 کینه مار
✍️کسى مى‌خواست زیرزمین خانه‌اش را تعمیر کند .
در حین تعمیر، به لانه مارى برخورد که چند بچه مار در آن بود .
آنها را برداشت و در کیسه‌اى ریخت و در بیابان انداخت .
🪱وقتى مادر مارها به لانه برگشت و بچه‌هایش را ندید ، فهمید که صاحبخانه بلایى سر آنها آورده است ؛
به همین دلیل کینه او را برداشت .
🪱مار براى انتقام ، تمام زهر خود را در کوزه ماستى که در زیرزمین بود ، ریخت .
از آن طرف ، مرد ، از کار خود پشیمان شد و همان روز مارها را به لانه‌شان بازگرداند .
🪱وقتى مار مادر ، بچه‌هاى خود را صحیح و سالم دید، به دور کوزه ماست پیچید و آن قدر آن را فشار داد که کوزه شکست و ماست‌ها بر زمین ریخت.
شدت زهر چنان بود که فرش کف خانه را سوراخ کرد .
🪱این کینه مار است ،
امّا همین مار ، وقتى محبّت دید ، کار بد خود را جبران کرد ،
امّا بعضى انسان‌ها آن قدر کینه دارند که هر چه محبّت ببینند ، ذرّه‌اى از کینه‌شان کم نمى‌شود.
امام علی علیه السلام:
✍️دنیا کوچک تر و حقیر تر و ناچیز تر از آن است که در آن از #کینه ها_پیروى شود